Εκδόσεις Ψυχογιός, 2017
Σελ. 380
Η Ντάνιελ Άμποτ ήταν συγγραφέας και φωτογράφος, αρκετά επιτυχημένη. Είχε μια κόρη δεκαπέντε χρονών την Λένα. Η Ντάνιελ δούλευε ένα έργο για την τοπική ιστορία του Μπέκφορντ. Το μέρος εκείνο κουβαλά μια παράξενη ιστορία. Είναι ένα διαολεμένο παράξενο μέρος το Μπέκφορντ. Είναι όμορφο, μα είναι παράξενο. Με παράξενους ανθρώπους, με εξίσου παράξενο ιστορικό. Υπάρχουν άνθρωποι του, που έλκονται από το νερό. Και στη μέση του υπάρχει κι αυτό το ποτάμι, που είναι το πιο παράξενο όλων. Το μέρος αυτό για την Ντάνιελ ήταν τόπος της έκστασής της, για άλλους ήταν τόπος φόβου και τρόμου. Η ερμηνεία της Ντάνιελ (Νελ) για διάφορα γεγονότα στο Μπέκφορντ, για επιλεγμένα γεγονότα. Η άποψή της για τα πράγματα. Κάτι που δεν άρεσε σε πολλούς ντόπιους. Η Ντάνιελ ασχολούνταν με την τραγική ιστορία της Λίμπι, τη φριχτή σφαγή στο αγροτόσπιτο Γουόρντ, την τρομερή ιστορία του αγοριού που είδε την μητέρα του να πηδά στο ποτάμι και να πεθαίνει. Προσπαθούσε να βγάλει νόημα από όλες αυτές τις ιστορίες του Μπέκφορντ. Κατέγραφε όλες τις τελευταίες στιγμές, όπως τις φανταζόταν, στη ζωή των γυναικών που έπεσαν στην Κολυμπήθρα των Πνιγμών του Μπέκφορντ.
[grbk https://www.greekbooks.gr/stin-pagida-tou-nerou.html%5D
Το όνομα της Κολυμπήθρας των Πνιγμών φέρνει βαρύ φορτίο. Κι ωστόσο, τι είναι; Μια εσοχή στο ποτάμι, μια φυσική πισίνα, τίποτα περισσότερο. Ένας μαίανδρος. Τη βρίσκεις αν ακολουθήσεις το ποτάμι σε όλες του τις στροφές του, το ποτάμι που φουσκώνει και ξεχειλίζει, δίνοντας ζωή και παίρνοντας όμως ζωή. Το ποτάμι αλλού είναι παγωμένο και καθάριο και αλλού στάσιμο και βρόμικο. Κυλά σαν φίδι μέσα από δάση και κόβει σαν ατσάλι τους μαλακούς λόφους Σεβιότ, κι ύστερα λίγο βορειότερα του Μπέκφορντ, γίνεται αργό. Ξεκουράζεται για λίγο στην Κολυμπήθρα των Πνιγμών. Είναι ένα ειδυλλιακό σημείο…
Ένα θέμα της Ντάνιελ ήταν η αυτοκτονία της Κέιτι Ουίτακερ στην Κολυμπήθρα των Πνιγμών του Μπέκφορντ. Η Κέιτι ξύπνησε στη μέση της νύχτας, πήγε στο ποτάμι και δεν ξαναγύρισε ποτέ. Η Κέιτι ήταν πολύ φίλη με την κόρη της Ντάνιελ, την Λένα Άμποτ και η Λουίζ, η μητέρα της, ήταν κάποτε φίλη με τη Ντάνιελ. Απομακρύνθηκαν, γιατί η Λουίζ κατηγόρησε τη Ντάνιελ. Την θεωρούσε υπεύθυνη, για την αυτοκτονία της κόρης της.
Σύντομα όμως αυτοκτονεί και η Ντάνιελ Άμποτ!! Τι την τράβηξε στο ποτάμι στη μέση της νύχτας; Είχε πηδήξει η Ντάνιελ από τον γκρεμό στη Κολυμπήθρα των Πνιγμών του Μπέκφορντ. Η κόρη της η Λένα πιστεύει ότι πήδηξε η μάνα της, δεν έπεσε.
Το νερό, το νερό, νερό, δεν γλιτώνεις από δαύτο σε τούτη την πόλη.
Μια γυναίκα που έγραφε τις ιστορίες για αυτό το ποτάμι και για τις γυναίκες που πέθαναν στην Κολυμπήθρα των Πνιγμών, πνίγεται εκεί και η ίδια. Το βιβλίο που έγραφε η Ντάνιελ για το ποτάμι δεν το είχε ολοκληρώσει. Η Ντάνιελ είχε μια εμμονή με το ποτάμι, με όσα συνέβαιναν εκεί, με όσες πέθαιναν εκεί. Λάτρευε τον μύλο και το νερό και είχε μια εμμονή με αυτές τις γυναίκες, με το τι έκαναν και ποιον άφηναν πίσω τους. Συναρπαζόταν για όλες τις ιστορίες που λέγανε για τις μάγισσες που τις έριχναν στο νερό ή για τις απελπισμένες, τις κατατρεγμένες και απροσάρμοστες γυναίκες, που έρχονταν σε σύγκρουση με τις πατριαρχικές προσταγές και που έπεφταν από γκρεμούς στα βράχια από κάτω, ή για το τρομαγμένο αγοράκι, τον Σον Τάουνσεντ, που κρύφτηκε στα δάσος και είδε τη μητέρα του, την Λόρεν Σλέιτερ (γυναίκα του Πάτρικ Τάουνσεντ) να πηδά στο θάνατο. Μερικοί έπεφταν οικειοθελώς στο νερό (ήταν το μέρος όπου κάποιες απελπισμένες πηγαίνανε να αυτοκτονήσουν) και άλλοι όχι, κι αν ρωτούσε κανείς την «τρελή», την γριά Νίκι Σέιτζ, η Ντάνιελ Άμποτ έπεσε ύστερα από μεγάλη πάλη… Η Ντάνιελ δολοφονήθηκε… Επίσης έλεγε η Νίκι ότι ο Πάτρικ Τάουνσεντ, πρώην αστυνομικός, σκότωσε τη γυναίκα του και την Ντάνιελ Άμποτ… Κανείς όμως δεν θα τη ρωτούσε και κανείς δεν θα την άκουγε. Η Νίκι το μέντιουμ ήταν η μοναδική στο Μπέκφορντ που άκουγε, συνομιλούσε και επικοινωνούσε με τους νεκρούς και τα πνεύματα…
Η Ντάνιελ Άμποτ έπαιζε με τη φωτιά, είχε εμμονή με το ποτάμι και τα μυστικά του και τέτοιες εμμονές δεν έχουν καλό τέλος. Η Ντάνιελ έψαχνε να βρει την αλήθεια για αυτό το μέρος την Κολυμπήθρα των Πνιγμών, όπου ξεφορτώνονταν τις προβληματικές γυναίκες. Η Ντάνιελ είχε ένα εμμονικό πάθος για την αλήθεια, είχε κουραστεί να λέει ιστορίες και ήθελε απλώς την αλήθεια. Την αλήθεια, όλη την αλήθεια, τίποτα πέρα από την αλήθεια. Η Νίκι Σέιτζ έδειξε στην Ντάνιελ το σωστό δρόμο. Και όχι δεν την προειδοποίησε, σωστά; Το πρόβλημα ήταν ότι κανείς δεν την άκουγε. Την θεωρούσαν όλοι τρελή. Η Νίκι, το μέντιουμ, είπε ότι υπήρχαν άντρες σε αυτή την πόλη που θα την καταριόταν μόλις θα την έβλεπαν. Όμως οι άνθρωποι έκαναν πως δεν έβλεπαν. Στους ντόπιους δεν άρεσε η συμπεριφορά της Ντάνιελ, το δικαίωμα που νόμιζε πως είχε αυτή η ξένη η οποία ήρθε στην πόλη τους και ήθελε να πει την ιστορία τους. Ποια νόμιζε πως ήταν; Κανείς δεν ήθελε να σκέφτεται το γεγονός ότι το νερό στο ποτάμι ήταν μολυσμένο με το αίμα και την χολή των καταδιωγμένων, των δυστυχισμένων γυναικών. Το έπιναν κάθε μέρα…
Το προηγούμενο βράδυ της αυτοκτονίας της η Ντάνιελ καλούσε συνέχεια τηλεφωνικά την αδελφή της την Τζούλς, κάτι ήθελε να της πει, αλλά εκείνη δεν το σήκωνε το τηλέφωνο. Μετά τον θάνατό της η Τζούλς επέστρεψε στο πατρικό σπίτι, γιατί ήταν ο μοναδικός κηδεμόνας της Λένας. Ξαναβρέθηκε στο μέρος που δεν ήθελε να επιστρέψει, για να φροντίσει την κόρη της Ντάνιελ, να ξεδιαλύνει το χάλι που δημιούργησε. Πατέρα η Λένα δεν είχε. Κανείς δεν ήξεραν ποιος ήταν ο πατέρας της Λένα.
[grbk https://www.greekbooks.gr/stin-pagida-tou-nerou.html%5D
Στο ποτάμι του Μπέκφορντ την ίδια χρονιά πέθαναν δυο γυναίκες. Δυο γυναίκες που γνωρίζονταν, που συνδέονταν. Πολλές γυναίκες είχαν πεθάνει στο ποτάμι αυτό… Για τις αυτοκτονίες των δύο γυναικών ασχολήθηκαν ο ντέτεκτιβ επιθεωρητής Σον Τάουνσεντ και η ντέτεκτιβ ΈρινΜόργκαν.
Ένα παράξενο βραχιόλι, ένας αναπτήρας, ένα ψαλίδι, ένα ξόρκι, ένα φταίξιμο, μια ενοχή, ένας όρκος, μια ύβρις, ένα μεγάλο μίσος μεταξύ αδελφών, μια εκδίκηση, μια συγγνώμη, ένας βιασμός, ένας εραστής, ένας φόβος και ένας τρόμος, τρομεροί εφιάλτες, μια προδοσία, τύψεις, ζήλια, μια μνήμη θολή, ένας παιδεραστής καθηγητής, ύποπτες αυτοκτονίες, νεκροί που μιλάνε, φωνές που σωπαίνουν, επικοινωνίες με πνεύματα, ένα μέρος που ξεχειλίζει από κακό, ένας παράνομος δεσμός, προβληματικές γυναίκες, ένας πελώριος γκρεμός, μια Κολυμπήθρα των Πνιγμών, ένα ποτάμι που δεν μιλάει, ο δρόμος για το ποτάμι, άσχημες ιστορίες του Μπέκφορντ, ιστορίες του ποταμιού, μια πνιγμένη σαν την Οφηλία, το σημείο των αυτοκτονιών, οι αγαπημένες «κολυμβήτριες», ρομαντικές ηρωίδες, γυναίκες πάνω στον γκρεμό, το κυνήγι των μαγισσών, παλιές φήμες, ένα τρομερό παρελθόν, ένας μεγάλος έρωτας, μια πνιγμένη γάτα, ένας διαβολόγερος, οι Άρπυιες, η παγίδα του νερού…
Το Μπέκφορντ δεν είναι τόπος αυτοκτονιών. Το Μπέκφορντ είναι το μέρος όπου ξεφορτώνονται προβληματικές και ενοχλητικές γυναίκες… Η Λίμπι, η Μαίρη, η Αν, η Κέιτι, η Τζίνι, η Λόρεν, η Ντάνιελ…
Ένα Αριστούργημα, ένα απολαυστικό μυθιστόρημα. Διαβάστε το.
Η ΠΟΛΑ ΧΟΚΙΝΣ εργάστηκε ως δημοσιογράφος για δεκαπέντε χρόνια πριν ασχοληθεί με τη συγγραφή. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ζιμπάμπουε και μετακόμισε στο Λονδίνο το 1989, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Το πρώτο της μυθιστόρημα, ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ, το οποίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, έγινε παγκόσμιο εκδοτικό φαινόμενο, με περισσότερα από 20 εκατ. αντίτυπα παγκοσμίως. Μεταφράστηκε σε περισσότερες από σαράντα γλώσσες, έγινε Νο1 μπεστσέλερ σε όλο τον κόσμο και μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη με πρωταγωνίστρια την Έμιλι Μπλαντ. Το ΣΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ είναι το δεύτερο μυθιστόρημά της.
[grbk https://www.greekbooks.gr/stin-pagida-tou-nerou.html%5D
