Διαφορετικό, αλληγορικό και ενδιαφέρον είναι τρία από τα επίθετα που μπορεί κανείς άνετα να προσδώσει στο βιβλίο του Ελ Ρόι, «Στην γιορτή». Ένα ξεχωριστό ανάγνωσμα που συνοδεύεται από φωτογραφίες του Έλιος και μουσική που έχουν γράψει ο Ελ Ρόι και η Μπάντα Του Πάνω Ορόφου. Αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με το εγχείρημα αυτό μπορείτε να βρείτε στο website: http://www.stigiorti.gr, από όπου και μπορείτε να κατεβάσετε δωρεάν τόσο το βιβλίο όσο και τα τραγούδια. Η έντυπη μορφή του θα κυκλοφορήσει σε κάνα μήνα (Φεβρουάριο 2011) από τις εκδόσεις Εφύρα.
Κεντρικό πρόσωπο στην ιστορία είναι ο Αλ Αζίφ…
…
Η ιστορία του Aλ Aζίφ είναι η ζωή ενός αγριμιού που στοιχειώνει τις γιορτές των σκυφτών ανθρώπων. Παιδί και θύμα της κανονικότητας, γόνος μεσοαστικής οικογένειας, έμαθε στα 23 του για τα γκρίζα τείχη που περικυκλώνουν την πόλη, κρατώντας τους ανθρώπους μακριά από τη χώρα του Mεγάλου Ένα. Το μέρος που καταλήγουν οι νικημένες ψυχές των αγριμιών, εκεί που τα ρολόγια που δεν έχουν δείκτες και οι γλάροι με τα περήφανα φτερά πετούν ελεύθερα, κοιτάζοντας αγέρωχα το πράσινο τοπίο και τους μελωδικούς ποταμούς να ξεχύνονται παθιασμένα προς την καθάρια θάλασσα.
…
ο μυστηριώδης αυτός τύπος, που τόλμησε το Ταξίδι και τα κατάφερε…
…
σε λίγες ώρες είχε φτάσει στη χώρα του Μεγάλου Ένα. Τα χιλιόμετρα του φάνηκαν μέτρα. Δεν ένιωθε κούραση. Μόνο χαρά κι ευτυχία.
Ο Aλ Aζίφ τα είχε καταφέρει.
Λίγα μέτρα δίπλα του είδε τον Σαντιάγο μαζί με τη Φατιμά και τον αλχημιστή να συζητούν. Σε μια γωνιά είδε το μικρό πρίγκιπα να ποτίζει και να περιποιείται το μονάκριβό του λουλούδι. Προχωρώντας είδε ένα παιδί –πραγματικά πώς μπορούσε και παρέμενε ακόμη παιδί;– που, ξαπλωμένο στη φιλόξενη πρασινάδα της κοιλάδας, διάβαζε την ιστορία της ζωής του. Ήταν ένα βιβλίο με τίτλο Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα. Τον λέγανε Μέλιο. Ύστερα από λίγο συνάντησε έναν επιβλητικό ποταμό που τραγουδούσε ένα σκοπό τόσο ελεύθερο και θείο, σαν προσευχή, που έμοιαζε λες και τον έψελναν ταυτόχρονα χιλιάδες φωνές. Τότε παρατήρησε το γαλήνιο Σιντάρτα και το σοφό Αλ Μουσταφά μαζί με το Γκοβίντα, μέσα σε μια ξύλινη βάρκα να διασχίζουν τα ιερά αυτά νερά. Πιο κάτω εντόπισε το Λύκο της Στέππας μπροστά σε έναν καθρέπτη, να προβάρει ένα νεοφερμένο τζαζ χορό.
…
Το ποιος ακριβώς είναι ο Αλ Αζίφ θα το διαπιστώσετε όταν μελετήσετε (δεν λέω διαβάσετε) το εν λόγω βιβλίο. Θα ανακαλύψετε σε αυτό πολλά, πάρα πολλά οικεία σας πρόσωπα και καταστάσεις.
Το κείμενο συνοδεύουν και συμπληρώνουν τόσο οι φωτογραφίες του Έλιος όσο και οι στίχοι από τα τραγούδια: Στη γιορτή, Το τέρας, Dream, Ξανά, Lie, Invisible, Whispering for war, και Somewhere I can feel the sea, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του. Τι γιορτή άλλωστε θα ήταν αυτή χωρίς εικόνες και τραγούδια;
Εξάλλου το είπαμε εξ αρχής. Το «Στη γιορτή», του Ελ Ρόι, είναι ένα διαφορετικό, αλληγορικό, άκρως ενδιαφέρον και ιδιαίτερο -τόσο στο περιεχόμενο όσο και στον τρόπο γραφής του- ανάγνωσμα. Καλή ανάγνωση και καλό ταξίδι!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
…η καταιγίδα δυναμώνει, μα η φωτιά ατάραχη καίει. Οι σπίθες μπλέκονται με τις σταγόνες και ερωτοτροπούν. «Χωρίς εσένα θα ήμουν ένα τίποτα. Βλέπω στα μάτια σου μια φλόγα να χορεύει» λέει η καυτή σπίθα στη δροσερή σταγόνα. «Χωρίς εσένα θα ήμουν ένα τίποτα» επαναλαμβάνει η σταγόνα, «βλέπω στα μάτια σου ένα θορυβώδες ποτάμι να τρέχει» συμπληρώνει και φιλιούνται παθιασμένα. Χρωματιστές στάχτες αφήνουν πίσω τους. Ο καπνός μυρίζει άνοιξη…
Το “Στη γιορτή” είναι μια αληθινή ιστορία, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Ελ Ρόι, που περιγράφει τα γεγονότα της εξέγερσης των τεράτων και των νικημένων στις πλατείες των σκυφτών ανθρώπων της πόλης. Μια μικρή ιστορία δημιουργικής και (αυτο)καταστροφικής επανάστασης, όπως έχει χαρακτηριστεί, αφιερωμένη σε αυτούς που έρχονται από μακριά, πίσω από τα αστέρια. Από μια άλλη νύχτα.
Βασίλης Κωστάκης,
Επιμελητής Έκδοσης