Εκδόσεις Ψυχογιός
14 Δεκεμβρίου 2020
Σελ. 327
Μάρτιος 2021
Προβάλλεται στο HBO το ντοκιμαντέρ τεσσάρων επεισοδίων “Allenv Farrow”. Είναι η πασίγνωστη υπόθεση του ηθοποιού, συγγραφέα και σκηνοθέτη Γούντι Άλλεν, ο οποίος, σύμφωνα με την οικογένεια της Μία Φάρροου, είχε κακοποιητική, σεξουαλική συμπεριφορά απέναντι στην επτάχρονη υιοθετημένη κόρη του, Ντίλαν, τρεις δεκαετίες πριν.
Η σειρά βασίζεται κυρίως σε εκτενείς συνεντεύξεις της Μία Φάρροου, της 36χρονης σήμερα Ντίλαν, του αδελφού της Ρόναν, αλλά και συγγενών και φίλων της οικογένειας.
Υπάρχει παντελή απουσία της «άλλης πλευράς».
Ο Μόουζες Φάροου, υιοθετημένος γιος της Μία (η Μία Φάρροου είχε τρία δικά της παιδιά και τέσσερα υιοθετημένα), 42χρονος σήμερα επαγγελματίας ψυχοθεραπευτής, έχει καταγγείλει τη μητέρα του, για άγρια σωματική και ψυχολογική κακοποίηση όλων των παιδιών της και για πλύση εγκεφάλου της μικρής Ντίλαν. Αυτά που λέει η Ντίλαν είναι αποτέλεσμα προβών και υπαγόρευσης. Τα όσα υποστήριξε ο Μόουζες και ο Γκούντι Άλλεν στο βιβλίο του «Σχετικά με το τίποτα», ταυτίζονται απόλυτα με τα συμπεράσματα δύο διαδοχικών ερευνών της υπόθεσης από ψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς και δικαστές. Ο Γούντι Άλλεν έχει εδώ και 25 χρόνια παντρευτεί την άλλη υιοθετημένη κόρη της Μία, την Σουν-Γι, την οποία η Μία αντιμετωπίζει στο ντοκιμαντέρ με σκληρότητα, μοχθηρία και εκδικητικότητα. Η Μία βάλθηκε με απαίσια δημοσιεύματα, ψευδείς κατηγορίες και το να μην μπορεί να δει ο Άλλεν καθόλου την κόρη του Ντίλαν, να εκδικηθεί τον Γούντι Άλλεν, όπως ο Αχαάβ στο ΜόμπιΝτικ…
Περιπέτειες ενός ζευγαριού ανισόρροπων και τα κωμικοτραγικά τους πάθη. Δυσλειτουργικές οικογένειες, αυτή η μάστιγα που διαλύει παιδικές ψυχές. Όπως γράφει ο Άλλεν στο βιβλίο του, η Μία έχει πει ότι προσπάθησαν επανειλημμένα να την κακοποιήσουν την ίδια στο ίδιο της το σπίτι (ο αδελφός της είναι στη φυλακή για παιδεραστία), είχε έναν βίαιο και γυναικά πατέρα, η Μία παντρεύτηκε μωρό σχεδόν τον γέρο ήδη Φρανκ Σινάτρα και έκανε παιδί με τον άντρα της καλύτερης φίλης της…
Όλα αυτά τα περιγράφει με χιούμορ, αιχμηρά και εξομολογητικά, ο αγαπημένος σκηνοθέτης και ηθοποιός Γούντι Άλλεν, στο βιβλίο του. Όμως κατά τη γνώμη μας, έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος του βιβλίου, για αυτή την οδυνηρή περιπέτειά του, που τον καταγγέλλει η Μία Φάροου και το κίνημα #MeToo και εξηγεί τη στάση του απέναντι στη δημόσια κατακραυγή, δίνει τη δική του αλήθεια, για όσα έζησε και για όσα τον κατηγορούν.
Ο 86χρονος κορυφαίος σκηνοθέτης κινηματογράφου και κωμικός ηθοποιός Γκούντι Άλλεν σε αυτή την αφοπλιστική αυτοβιογραφία του, αυτοσαρκάζεται, μαθαίνουμε από τον ίδιο για τους δαίμονές του, τα λάθη του, τις επιτυχίες του, ότι ήταν ένα παιδί μιας μεσοαστικής εβραϊκής οικογένειας που ζούσαν στο Μπρούκλιν, ήταν προοδευτικός, ένα παιδί μικρόσωμο και γυαλάκιας, παιδί της προπολεμικής Νέας Υόρκης, ένας αστοιχείωτος μισάνθρωπος, ένας ακαλλιέργητος μοναχικός τύπος, ένας νευρωτικός μισάνθρωπος, νευρωσικός, νευρικός, φοβητσιάρης, ελεεινά συγκινητικός, κλειστοφοβικός, μονήρης, πικρόχολος, ακραιφνής πεσιμιστής, κυνικός, υποχόνδριος, φιλογκάνγκστερ, ένας χρονίως ανικανοποίητος άνθρωπος, ένας ακαλλιέργητος μοναχικός τύπος, έλεγε και έγραφε κωμικές ατάκες, ήταν ευθυμογράφος, είχε υψηλό IQ, δεν του άρεσε το διάβασμα, έκανε κοπάνα από το σχολείο, έκλεβε στο πόκερ, έβλεπε από 5 ετών με την ξαδέλφη του την Ρίτα κινηματογραφικά έργα, δεν ήταν πότης, δεν ήταν καπνιστής, ήταν ιδεοληπτικός με τους γκάνγκστερ, τους μπεϊζμπολίστες, τους μουσικούς της τζαζ και τις ταινίες του Μπομπ Χόουπ, πήγαινε σε μουσεία, σε θέατρα, σε πινακοθήκες, έβλεπε πάρα πολλές ταινίες, ήταν στοχαστής, γνήσιος διανοούμενος, του άρεσε να ζει μόνιμα στο Μανχάταν, διεκδίκησε την δική του θέση στον αμερικανικό ήλιο για να μεταμορφωθεί στον βέβηλο θαυμαστή των αδελφών Μαρξ, του Τένεσι Ουίλιαμς και του Ίνγκαρ Μπέργκμαν.
Η Χαρλίν ήταν η πρώτη του σύζυγος, μετά παντρεύτηκε την Λουίζ Λάσερ και η τρίτη γυναίκα του, την οποία λατρεύει και υπεραγαπά και ζούνε μαζί εικοσιπέντε χρόνια, είναι η Σουν-Γι, η θετή κόρη της Μία Φάρροου. Είχε ερωτική σχέση δεκατρία χρόνια με την Μία Φάρροου και με την Ντάιαν Κίτον. Με την Σουν-Γι υιοθετήσανε δύο νεογέννητα κορίτσια, μια κορεάτισσα και μια Αμερικανίδα. Θαύμαζε και λάτρευε τις ταινίες Έβδομη Σφραγίδα, Γεννημένη Χθες και Άγριες Φράουλες και από τα θεατρικά Το Λεωφορείο ο Πόθος (το τέλειο θεατρικό έργο), Ο Θάνατος του Εμποράκου και Ήταν όλοι τους Παιδιά μου. Ασκείται με το κόρνο του, συμμετέχει σε μια τζαζ μπάντα στο Michael’s Pub της Νέας Υόρκης, έγραφε μόνος του σενάρια ταινιών, θεατρικών έργων, αυτοσχεδιαστικών κωμωδιών, σκηνοθέτησε και κινηματογράφησε πολλές ταινίες (Ο Νευρικός Εραστής, Ζητείται Εγκέφαλος για Ληστεία, Ωραίος και Σέξι, Μπανάνες, Τα Πάντα Γύρω Από το Σεξ, Μανχάταν, Σκιές και Ομίχλη, Ζέλιγκ, Ο Ατσίδας του Μπρόντγγουεϊ, Σεξοκωμωδία Θερινής Νύχτας, Η Χάνα και οι Αδελφές της, Εσωτερικές Σχέσεις, Το Πορφυρό Ρόδο του Καΐρου, Μέρες Ραδιοφώνου, Σεπτέμβρης, Άλις: Άπιστη ή Απατημένη;, Σφαίρες Πάνω από το Μπρόντγουεϊ, Μια Άλλη γυναίκα, Ιστορίες της Νέας Υόρκης, Παίζοντας στα τυφλά, Μελίντα και Μελίντα, Έρωτας και τίποτε άλλο, Scoop, Παντρεμένα ζευγάρια, Όνειρο της Κασσάνδρας, Κι αν σου κάτσει;, Μεσάνυχτα στο Παρίσι, Υπναράς, Ειρηνοποιός, Άννι Χολ, Μικροαπατεώνες, Διασημότητες, Η κατάρα του Πράσινου Σκορπιού, Ζωντανές Αναμνήσεις, Στη Ρώμη με αγάπη, Θλιμμένη Τζάσμιν, Διαλύοντας τον Χάρι, Match Point, Ο Παράλογος Άνθρωπος, Μια βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη, Τα Ασπρόψαρα του Κόνι Άιλαντ, Το Φεστιβάλ του Ρίφκιν, κ.α), συνεργάστηκε με πολλούς προικισμένους και χαρισματικούς άντρες και με προικισμένες, όμορφες γυναίκες.
Ο Γούντι Άλλεν δεν ήταν καθόλου καλός μαθητής στο σχολείο, μυήθηκε από πολύ μικρός στις ταινίες και τους κινηματογραφικούς αστέρες, το Χόλιγουντ τον κέρδισε, το σύμπαν του σελιλόιντ ήταν ό,τι διδάχτηκε, στα δεκατέσσερά του έμελλε να κάνει το ντεμπούτο του στη σκηνή, έκανε ταχυδακτυλουργικά, κωμικά, ήταν αποτυχημένος θαυματοποιός, έχει γράψει καλαμπουράκια για κωμικούς των νυχτερινών κέντρων, έχει γράψει για το ραδιόφωνο, έχει γράψει ένα κωμικό νούμερο για τον εαυτό του και το έχει παίξει, έχει γράψει για την τηλεόραση, έπαιξε σε κλαμπ και σε συναυλίες και στην τηλεόραση, έγραψε και σκηνοθέτησε ταινίες, έγραψε και σκηνοθέτησε θεατρικά έργα, πρωταγωνίστησε στο Μπρόντγουεϊ, σκηνοθέτησε όπερα. Έχει δειπνήσει στον Λευκό Οίκο, στο Μέγαρο την Ηλυσίων, έπαιξε μπέιζμπολ με τους σπουδαίους βετεράνους στο Dodger Stadium, έπαιξε τζαζ σε παρελάσεις σε όπερες, σε αίθουσες συναυλιών και στο Preservation Hall στη Νέα Ορλεάνη, ταξίδεψε σε όλη την Αμερική και την Ευρώπη, συνάντησε εθνάρχες και βρέθηκε με όλων των ειδών προικισμένους άντρες και γυναίκες, με πνευματώδεις τύπους, με σαγηνευτικές θεατρίνες. Έπαιξε τον ρόλο του μικροεγκληματία στην κινηματογραφική του κωμωδία Μικροαπατεώνες. Εξέδωσε πολλά βιβλία και έγραφε σε μια γραφομηχανή, μια φορητή Olympia. Δεν του άρεσε ποτέ το αυτοκίνητο, δεν έχει ρολόγια, δεν έχει κομπιούτερ, δεν έχει κάμερες και μαγνητόφωνα, δεν έχει στείλει ποτέ μέϊλ.
Ζει σε ένα μεγάλο ρετιρέ στην Πέμπτη Λεωφόρο, ψηλά πάνω από το Σέντραλ Παρκ, στο Μανχάταν και έτρωγε συχνά στο κοσμικό εστιατόριο της Ελέιν. Του άρεσε να βολτάρει στην Παρκ και στην Πέμπτη Λεωφόρο και να μπαίνει στο Σέντραλ Πάρκ. Του άρεσε υπερβολικά το Μανχάταν που ζούσε και το Μανχάταν των ταινιών του Χόλιγουντ όπου μεγάλωσε δραπετεύοντας μέσα τους… Ταξίδεψε πολλές φορές με ιδιωτικές πτήσεις. Έκανε 15 ταινίες στην United Artists και ο Άρθρουρ Κριμ επικεφαλής αυτής της κινηματογραφικής εταιρείας, ο Τακ Ρόλινς και ο κριτικός των Times, ο Βίνσεντ Κάνμπαϊ, είναι οι τρεις άνθρωποι δίχως την υποστήριξη των οποίων, δεν θα είχε σταδιοδρομήσει ποτέ στον κινηματογράφο. Η πρώτη του ταινία ήταν Τι νέα, Ψιψίνα;. Έχει 60 χρόνια παραγωγική καριέρα στο σινεμά!!!
Γνώρισε τον Μπέργκμαν (τον μεγαλύτερο σκηνοθέτη, για τον Άλλεν), τον Τρυφώ, τον Γκοντάρ, τον Αντονιόνι, τον Ρομάν Πολάνσκι, τον Ρομάν Αμπράμοβιτς, τον Άρθουρ Μίλερ, τον Χοακίν Φίνιξ, την Έμμα Στόουν, την Σκάρλετ Τζοχάνσον, την Τζέην Φόντα, τον Χαβιέρ Μπαρδέμ,την Κέιτ Μπλάνσετ, τον Ρομπέρτο Μπενίνι, τον Κάρι Γκραντ, τον Νικολά Σαρκοζί, την Κάρλα Μπρούνι, τη Ματριόν Κοτιγιάρ, τη Λέα Σεντού, τον Λάρι Ντέιβιντ, την Πενελόπε Κρουθ, τη Σάλι Χόκινς, τον Τζακ Νίκολσον, τη Σαρλίζ Θέρον, τη Σάρον Στόουν, τον Χιου Γκραντ, την Ελέιν Μέι, τον Σ.Τζ. Πέρελμαν, την Μέλανι Γκρίφιθ, την Αντζέλικα Χιούστον, τον Σκορτζέζε, τον Φράνσις Κόπολα, την Μορίν Ο΄Σάλιβαν, την Σιμόν ντε Μποβουάρ, τον Γκορ Βιντάλ, τον Μάικλ Κέιν, του Χιου Χέφνερ του Playboy, τον Ηλία Καζάν, τον Άρθουρ Μίλερ, τον Ρούντολφ Νουρέγιεφ, την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, την Τζόαν Μπαέζ, τον Χάρι Μπελαφόντε, τον Άλφρεντ Χίτσκοκ, τον Πίτερ Σέλερς, τον Γουόρεν Μπίτι, τον Χένρι Μόργκαν, την Νίνα Σιμόν, τον Ντικ Κάβετ, τον Μπιλ Κόσμπι, τον Πρόεδρο Τζόνσον, τον Ντάνι Σάιμον, τους κάμεραμαν Βιτόριο Στοράρο και Σβεν Νίκβιστ, τον κοσμικογράφο Λέναρντ Λάιονς, τον μεγάλο διευθυντή φωτογραφίας Κάρλο Ντι Πάλμα, τον λαμπρό κριτικό Ρίτσαρντ Σίκελ, κ.α.
Πρόκειται για μια απολαυστική και αφοπλιστική αυτοβιογραφία ενός από τους σημαντικότερους και σύγχρονους δημιουργούς.
ΜΠΕΣΤ ΣΕΛΕΡ των New York Times, USA Today, Los Angeles Times και Publisher’s Weekly.
Πρόκειται για Αριστούργημα.
Ο WOODY ALLEN είναι σεναριογράφος, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Έχει γράψει αρκετά βιβλία, ενώ εμφανιζόταν ως αυτοσχεδιαστικός κωμικός επί σειρά ετών. Για τις ταινίες του έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία, μεταξύ των οποίων με Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου. Ζει στη Νέα Υόρκη με τη σύζυγό του Σουν-Γι και τις δυο κόρες τους. Λάτρης της τζαζ και παθιασμένος φίλαθλος, δηλώνει πως λυπάται που δεν έχει γυρίσει μια σπουδαία ταινία, αν και δεν το βάζει κάτω, ακόμη παλεύει μήπως και το καταφέρει.
Τραχανάς Κώστας