Η εικοσιεξάχρονη Λουίζα (Λου) Κλάρκ δουλεύει σε μια καφετέρια του Στόρτφολντ· μιας μικρής επαρχιακής πόλης της Αγγλίας χτισμένης γύρω από ένα ιστορικό κάστρο. Το πιο ορθό βέβαια είναι “δούλευε”, μιας και ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης αποφάσισε να κλείσει το μαγαζί. Έτσι η Λου βρέθηκε χωρίς δουλειά με τρία μηνιάτικα σε ένα φάκελο, ως αποζημίωση.
…
Η ανεργία ήταν ως τότε μια ιδέα, μια μονότονη αναφορά στις ειδήσεις, την οποία συσχέτιζα με τα ναυπηγεία ή τα εργοστάσια αυτοκινήτων. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσε να σου λείπει μια δουλειά όπως θα μπορούσε να λείπει ένα μέλος του σώματός σου -να είναι κάτι διαρκές, αντανακλαστικό. Δεν είχα σκεφτεί ότι, πέρα από την προφανή ανησυχία για τα χρήματα και για το μέλλον, το να χάσεις τη δουλειά σου σε κάνει να νιώθεις ανεπαρκής και λίγο άχρηστος.
…
Η νεαρή κοπέλα ζει στο πατρικό της μαζί με τους γονείς, την αδερφή με το παιδί της και τον παππού. Η έλλειψη εργασίας -και του αντίστοιχου μισθού- δεν θα επηρεάσει μόνο την δική της ζωή, αλλά και όλης της οικογένειάς της, η οποία περνά μια δύσκολη οικονομικά περίοδο.
Ο δρόμος της ανεργίας απλώνεται απειλητικός μπροστά της και οι προσπάθειες για εύρεση απασχόλησης ξεκινούν. Γεγονός είναι ότι βρέθηκαν σύντομα κάνα δύο θέσεις εργασίας, στις οποίες όμως δεν κατάφερε να στεριώσει. Αυτό που θα ήθελε εκείνη είναι να δουλέψει σε κάποιο καφέ. Να κάνει δηλαδή την δουλειά που γνώριζε και που της άρεσε. Δυστυχώς όμως η πόλη είναι μικρή και -αν και τουριστικός προορισμός- δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις εργασίας στο συγκεκριμένο τομέα.
Από το Κέντρο Απασχόλησης της πρότειναν μια νέα θέση. Ίσως σε αυτή να είναι πιο τυχερή από ότι στις προηγούμενες. Η δουλειά αυτή έχει να κάνει με την φροντίδα ενός τετραπληγικού ανθρώπου. Ενός νεαρού ατόμου που -εξαιτίας ενός δυστυχήματος- έχει παντελή απώλεια χρήσης των κάτω αλλά και των άνω άκρων, με εξαίρεση τα δάκτυλα του ενός χεριού.
Ο Γουίλ -έτσι λέγεται ο νεαρός άντρας που χρειάζεται βοήθεια- έχει ήδη κάποιον εξειδικευμένο νοσοκόμο που φροντίζει τις ιατρικές και σωματικές ανάγκες του. Ο/η βοηθός που αναζητά θα έχει την ευθύνη να τον βοηθά στην καθημερινότητα του, στο φαγητό και στο να προσέχει να μην συμβούν ατυχήματα κατά την διάρκεια της ημέρας.
Απ’ την άλλη, οι γονείς του Γουίλ, αναζητούν έναν άνθρωπο ζωντανό και χαρούμενο για να έχει το νου του στον γιο τους και αν μπορεί να του μεταδώσει λίγη αισιοδοξία. Έναν άνθρωπο που θα συμβάλει, όσο αυτό είναι δυνατό, στο κομμάτι της ψυχικής υγείας του παιδιού τους.
Η Λου, ως ζεστός άνθρωπος που σε προδιαθέτει θετικά, δεν είχε μεν τα τυπικά προσόντα για την φροντίδα ενός τετραπληγικού C5/6, αλλά είχε τα ουσιαστικά για εκείνο που αναζητούσαν η μητέρα και ο πατέρας του Γουίλ. Έτσι ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός του, με εξαμηνιαίο συμβόλαιο.
Γιατί εξαμηνιαίο; Αυτό το χρονικό διάστημα έχει υποσχεθεί εκείνος στους γονείς του ότι δεν θα κάνει -ξανά- καμία απόπειρα αυτοκτονίας. Αν στο πέρας αυτών των έξι μηνών εξακολουθεί να αισθάνεται το ίδιο, θα ταξιδέψει μέχρι την Ελβετία στην κλινική Dignitas· εκεί όπου μετά από κάποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες σε βοηθούν να αποχωρήσεις από την ζωή ανώδυνα και με αξιοπρέπεια!
Ως εκ τούτου, η αποστολή της Λου γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Έχει να κάνει με έναν άνθρωπο που έχει αποφασίσει ότι δεν επιθυμεί άλλο να ζει. Έναν νέο, που η μέχρι το ατύχημα ζωή του ήταν γεμάτη ενέργεια, συγκινήσεις, δράση και ονειρεμένες εμπειρίες. Έναν άντρα που από την κορυφή του κόσμου βρέθηκε καθηλωμένος σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο χωρίς να μπορεί να πιει ούτε ένα ποτήρι νερό αν κάποιος δεν τον βοηθήσει.
Όπως δείχνουν τα πράγματα, αυτή η εργασία -εξαιτίας και του χαρακτήρα του Γουίλ- θα είναι μια τεράστια πρόκληση για την Λου…
…
Ωστόσο, ήταν αφάνταστα κακός μαζί μου. Είχε μια δηκτική απάντηση για ό,τι κι αν έλεγα. Όταν τον ρωτούσα αν κρύωνε, μου απαντούσε ότι ήταν ακόμα σε θέση να με πληροφορήσει αν χρειαζόταν άλλη μία κουβέρτα. Όταν ρωτούσα αν τον ενοχλούσε ο θόρυβος της ηλεκτρικής σκούπας -γιατί δεν ήθελα να διακόψω την ταινία που έβλεπε-, με ρωτούσε να είχα βρει τρόπο να την κάνω να δουλεύει αθόρυβα. Όταν τον τάιζα, διαμαρτυρόταν ότι το φαγητό ήταν πολύ ζεστό ή πολύ κρύο ή ότι είχα φέρει την επόμενη πιρουνιά στο στόμα του πριν τελειώσει την προηγούμενη. Ήταν ικανός να διαστρέφει ό,τι κι αν έλεγα ή έκανα ώστε να φαίνομαι ηλίθια.
…
Θα καταφέρει η ηρωίδα μας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της φροντίδας του; Διαβάστε το «Πριν έρθεις εσύ», της Τζότζο Μόις, και θα ζήσετε κάθε ώρα, κάθε στιγμή της εξάμηνης αυτής κοινής πορείας των δύο νέων. Το μυθιστόρημα -είναι πλέον best seller- κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2013, από τις εκδόσεις Ψυχογιός, σε μετάφραση της Χρύσας Μπανιά.
Αυτό που μπορώ μόνο να σας μαρτυρήσω είναι ότι παρόλο που για την Λου ο συγχρωτισμός με τον Γουίλ είναι μια δουλειά, εκείνη θα καταθέσει ψυχή. Θα γνοιαστεί πραγματικά για εκείνον και θα προσπαθήσει με όλες της τις δυνάμεις να τον κρατήσει στη ζωή!
Η Τζότζο Μόις καταπιάνεται, σε αυτό της το μυθιστόρημα, με ένα θέμα που δεν έχουμε συνηθίσει στην παγκόσμια λογοτεχνία· με αυτό της κινητικής αναπηρίας και όσων αυτή συμπαρασύρει μαζί της. Μέσα στο κείμενο -αν έχεις κάποια επαφή με τον χώρο της τετραπληγίας- θα ανακαλύψεις μικρά λαθάκια σχετικά με την καθημερινότητα και την φροντίδα αυτών των ατόμων.
Επειδή όμως στο σύνολό του το βιβλίο είναι ενδιαφέρον και πολυδιάστατο, λέω να της τα συγχωρήσουμε. Γεγονός είναι ότι η ανάγνωση του είναι απολαυστική και τα συναισθήματα που σου δημιουργεί είναι πολλά και ποικίλα. Πιστεύω ακράδαντα ότι όχι μόνο θα το χαρείτε αλλά θα λάβετε από αυτό και αρκετά εναύσματα για σκέψη. Για όλα τα παραπάνω σας το προτείνω ανεπιφύλακτα και σας προτρέπω να το αναζητήσετε το συντομότερο δυνατό!
Μην παραλείψω να αναφέρω ότι το εν λόγω βιβλίο μεταφέρθηκε το 2016 στον κινηματογράφο με την σκηνοθεσία να υπογράφει η Thea Sharrock. Διαβάστε τις εντυπώσεις μας από την ταινία, Me Before You, κάνοντας κλικ εδώ!
[grbk https://www.greekbooks.gr/moys-jojo-mis-jojo.person%5DΑπό το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η Λου Κλαρκ ξέρει ένα σωρό πράγματα. Ξέρει πόσα βήματα μπορεί να κάνει κάποιος για να διασχίσει την απόσταση που χωρίζει τη στάση του λεωφορείου από το πατρικό της. Ξέρει ότι απολαμβάνει τη δουλειά της και ότι πιθανότατα δεν είναι στ’ αλήθεια ερωτευμένη με το αγόρι της, τον Πάτρικ. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι πολύ σύντομα θα χάσει τη δουλειά της. Δεν ξέρει, επίσης, ότι όλα όσα ήξερε, τα οποία την έκαναν να νιώθει ισορροπημένη και λογική, πρόκειται να ανατραπούν και να αλλάξουν για πάντα.
Ο Γουίλ Τρέινορ ξέρει πολύ καλά ότι το ατύχημά του και η καταδίκη του σε ισόβια αναπηρία τού έχουν στερήσει κάθε ίχνος πάθους για ζωή. Ξέρει, ακόμα, ότι τα πάντα τού φαίνονται αδιάφορα, όπως επίσης με ποιον ακριβώς τρόπο θα βάλει ένα τέλος σε αυτή την ανυπόφορη φάρσα. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι η Λου θα εισβάλει στη ζωή του σαν έκρηξη από χρώμα και φως. Δεν ξέρει ότι, άθελά της, αυτή η παράξενη γυναίκα θα κάμψει τις αντιστάσεις του.
Τελικά, κανένας από τους δύο δεν μπορεί να φανταστεί πόσο βαθιά θα είναι η αλλαγή που θα προκαλέσουν ο ένας στον άλλο, πόσο ανεξίτηλα θα σφραγίσει την ύπαρξη του καθενός η συνάντηση, η γνωριμία, ο έρωτάς τους.