Η λογοτεχνία είναι μία από τις μορφές τέχνης που έχει αναπτύξει το ανθρώπινο γένος εδώ και αιώνες. Και όπως κάθε άλλη μορφή τέχνης, οφείλει να προσφέρει απόλαυση σε αυτόν που έρχεται σε επαφή μαζί της και να του διευρύνει τους ορίζοντες. Ένα τέχνασμα που προάγει τα προηγούμενα και έχουν χρησιμοποιήσει διάφοροι καλλιτέχνες -στην μουσική, στην ζωγραφική, αλλά και αλλού- στα έργα τους, είναι ο συνδυασμός μορφών – ειδών – υλικών που εκ πρώτης όψεως είναι ασύμβατα μεταξύ τους.
Ένα τέτοιο -φαινομενικά ασύνδετο- πάντρεμα αποτελεί και το βιβλίο «Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι», που κυκλοφόρησε τον Ιούνη του 2010 από τις εκδόσεις Πλατύπους σε μετάφραση του Χριστόδουλου Λιθαρή. Όταν στα τέλη του 18ου αιώνα η Τζέιν Όστεν έγραφε το αριστούργημα της «Πρώτες εντυπώσεις» (κυκλοφόρησε τελικά με τον τίτλο που το ξέρουμε όλοι το 1813) είμαι σίγουρος ότι δεν είχε σκεφτεί να συμπεριλάβει και μερικά ζόμπι στους ήρωες της. Το σκέφτηκε όμως ο Σεθ Γκράχαμ Σμιθ, δύο αιώνες μετά, και δημιούργησε μια νέα έκδοση ενός από τα επιφανέστερα μέλη της κλασσικής λογοτεχνίας. Έτσι γεννήθηκε το «Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι»!
Δύο από τους κεντρικούς ήρωες της νέας βερσιόν είναι -όπως και στο κλασσικό έργο- το ζεύγος Μπένετ. Ο κύριος Μπενετ με το σαρκαστικό χιούμορ και η απίστευτη κυρία Μπένετ που, με ή χωρίς ζόμπι, έχει ως κύριο μέλημα την αποκατάσταση των θυγατέρων της…
…
«Μπίνγκλεϋ. Είναι ανύπανδρος με ετήσιο εισόδημα τεσσάρων ή πέντε χιλιάδων. Ιδανικός για τις δεσποινίδες μας».
«Κατά ποια έννοια; Μπορεί να τους διδάξει ξιφομαχία και σκοποβολή;»
«Μην είστε πνεύμα αντιλογίας! Γνωρίζετε ότι σκοπός μου είναι να τον παντρέψω με μία απ’ αυτές».
«Γάμος; Σε τέτοιους καιρούς; Αποκλείεται αυτός ο Μπίνγκλεϋ να έχει τέτοιες προθέσεις».
«Προθέσεις! Μα, πως μπορείτε να λέτε τέτοιες ανοησίες! Είναι πολύ πιθανό να ερωτευθεί μία απ’ αυτές, επομένως πρέπει να τον επισκεφθείτε αμέσως μόλις φτάσει».
«Δεν βλέπω κάποια αφορμή για κάτι τέτοιο. Πέραν τούτου, δεν πρέπει να κυκλοφορούμε στους δρόμους αν δεν συντρέχει απόλυτη ανάγκη, διότι θα χάσουμε κι άλλα άλογα και άμαξες εξαιτίας της θλιβερής μάστιγας που πλήττει το αγαπημένο μας Χέρτφορντσαϊρ το τελευταίο διάστημα».
…
…όσο για τον κύριο Μπίνγκλεϋ; Δεν είναι άλλος από τον πλούσιο εργένη νεαρό που προσφάτως εγκαταστάθηκε στο Νέδερφιλντ Παρκ. Αλλά, μια στιγμή, κάτι ανέφερε ο κύριος Μπένετ για μια μάστιγα; Ίσως αυτή η λέξη να είναι λίγη για να περιγράψει την πραγματικότητα. Φαίνεται ότι οι πύλες της κολάσεως, πλέον, έχουν κλείσει και οι νεκροί αναγκάζονται να κυκλοφορούν ανάμεσα στους ζωντανούς. Το Λόνγκμπερν, το χωριό τους, όπως και ολόκληρη την Αγγλία έχουν κατακλύσει, εδώ και μερικές δεκαετίες, ορδές από τρομακτικά ζόμπι. Πως θα μπορέσει το αγαπητό ζεύγος Μπένετ να φέρει τα σχέδια του εις πέρας; Ο κύριος Μπένετ να κρατήσει τις πέντε κόρες του ζωντανές και η κυρία Μπένετ να τις δει νύφες στο πλευρό αξιόλογων και πλούσιων ανδρών;
Το «Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι» είναι διαποτισμένο, από μια comme il faut ατμόσφαιρα εποχής, που προσωπικά με γοητεύει ιδιαιτέρως. Έχει κληρονομήσει πολλά στοιχεία από το κλασσικό μυθιστόρημα που κάνουν την ανάγνωσή του, απολαυστικότατη. Για παράδειγμα, ο πληθυντικός ευγενείας που χρησιμοποιούν οι δύο σύζυγοι -ο κος και η κα Μπένετ- ακόμα και στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις τους. Πληθυντικός που γίνεται η αιτία να γεννηθεί το σκανδαλιστικό ερώτημα, αν ακόμα και στις εντελώς προσωπικές στιγμές τους τον χρησιμοποιούν ή τον αφήνουν στην άκρη… φιλοσοφικό ερώτημα βέβαια αφού δεν είναι δυνατόν να απαντηθεί σε ένα κλασσικό μυθιστόρημα, όσες επεμβάσεις και να έχουν γίνει σε αυτό!
Οι χαρακτήρες της Τζέιν Όστεν, ακόμα και μετά τις αναγκαίες μεταλλάξεις που έχουν υποστεί από τον Σεθ Γκράχαμ Σμιθ είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντες. Οι πέντε κόρες του ζεύγους -Τζέην, Μαίρη, Κάθρην, Λύντια και Ελίζαμπεθ- αλλά και ο κύριος Ντάρσυ δεσπόζουν στην πλοκή τόσο με τον χαρακτήρα όσο και με τις πράξεις τους.
Οφείλω να ομολογήσω ότι οι σκηνές με ζόμπι περίμενα να ήταν περισσότερες και πιο μεγάλες σε έκταση. Τις μάχες όμως που μου έλειψαν μεταξύ ανθρώπων και απέθαντων, μου αναπλήρωσαν κάποιες άλλες… απόλαυσα απίστευτα ορισμένους διαλόγους μεταξύ των ηρώων που ήταν πιο σκληροί και από τις συγκρούσεις με τους νεκρούς. Ιδιαίτερα στις στιγμές που η γλώσσα γίνεται διχαλωτή στην άκρη και εξαπολύει βέλη κακίας, πάντα με ένα αραχνοΰφαντο πέπλο ευπρέπειας από πάνω… χιχιχι
Θεωρώντας ότι η ιδέα του κυρίου Σεθ Γκράχαμ Σμιθ καθώς και η υλοποίηση της είναι το λιγότερο ενδιαφέρουσα και άξια λόγου, σας προτείνω να απολαύσετε το «Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι». Χωρίς να θέλω να παραστήσω τον μάντη, πιστεύω ότι ο κύριος Σμιθ θα βρει αρκετούς μιμητές στο μέλλον και εμείς οι αναγνώστες θα απολαύσουμε και άλλες τέτοιες εξαιρετικές μεταλλάξεις έργων της κλασσικής λογοτεχνίας.
Και κάτι για τον δρόμο, που λέμε στο χωριό μου… στην ιστοσελίδα των εκδόσεων διάβασα το βιβλίο θα μεταφερθεί στον κινηματογράφο με τίτλο “Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι“. Πρωταγωνίστρια στο ρόλο της Ελίζαμπεθ Μπένετ, η Lily James! Καλώς να έρθει… 🙂
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
“Είναι πανθομολογούμενη αλήθεια ότι ένα ζόμπι που έχει βρει μυαλά οπωσδήποτε θα χρειάζεται περισσότερα”.
Έτσι ξεκινάει το Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι, η διευρυμένη έκδοση του πολυαγαπημένου μυθιστορήματος της Jane Austen, που παρουσιάζει για πρώτη φορά ολοκαίνουριες σκηνές με ζόμπι. Καθώς η ιστορία μας ξεδιπλώνεται, μια μυστηριώδης πανούκλα έχει πέσει στο ήσυχο Αγγλικό χωριό Μέρυτον, και οι νεκροί επιστρέφουν στη ζωή! Η δυναμική ηρωίδα Ελίζαμπεθ Μπένετ, είναι αποφασισμένη να εξαλείψει την απειλή, αλλά σύντομα αποσπάται η προσοχή της από την άφιξη του αγέρωχου και υπεροπτικού κου Ντάρσυ. Αυτό που ακολουθεί είναι μια απολαυστική κωμωδία ηθών με μπόλικες πολιτισμένες λεκτικές αψιμαχίες ανάμεσα στους δύο νεαρούς ερωτευμένους και ακόμα περισσότερες βίαιες μάχες στο βουτηγμένο στο αίμα πεδίο μάχης. Θα μπορέσει η Ελίζαμπεθ να αφανίσει τους γόνους του Σατανά; Θα μπορέσει να ξεπεράσει τις κοινωνικές προκαταλήψεις της τάξης των ευγενών; Τώρα πλήρες με ρομαντισμό, σπαραγμό, ξιφομαχίες και χιλιάδες ακατανόμαστους, το Περηφάνια και Προκατάληψη και Ζόμπι μεταμορφώνει το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας σε κάτι που θα ήθελες πραγματικά να διαβάσεις.