Εκδόσεις Λιβάνης, 2016
Σελ. 334
Το αντικείμενο του δοκιμίου αυτού είναι η ανάγκη εθνικής προτάσεως εξόδου από την κρίση.
Το δοκίμιο αυτό περιέχει τρία Κεφάλαια. Στο Πρώτο αποδίδονται τα αίτια της κρίσης, στο Δεύτερο τα λάθη της διαχειρίσεως της κρίσης και στο τρίτο την λύση και την έξοδο από την κρίση, πριν όμως θα προηγηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση, μέρος των οποίων είναι το εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση και εθνικής αναγέννησης.
Για να εξέλθει η χώρα από τα μνημόνια και να επανέλθει στην κανονικότητα του δανεισμού της από τις αγορές υπάρχουν τρεις καθαροί δρόμοι:
– Ο πρώτος είναι ο δρόμος των μνημονίων, της εφαρμογής των μνημονίων
– Ο δεύτερος είναι ο δρόμος εξόδου από το ευρώ και ίσως από την Ευρώπη
– Ο τρίτος δρόμος, που υποστηρίζει ο συγγραφέας, είναι η έξοδος από τα μνημόνια με την υπέρβασή τους
Κάθε όραμα πρέπει να έχει στόχους. Το περίβλημα των εθνικών στόχων του οράματος είναι:
– Ειρήνη, σταθερότητα, ευημερία
– Σύγκλιση προς την ευρωπαϊκή κανονικότητα – εκσυγχρονισμός
– Αυτοκυβέρνηση/εθνική αυτονομία
– Οργάνωση εθνικών ανθρώπινων πόρων
– Πολιτική σταθερότητα
– Πολιτισμός του συν για την υπέρβαση της διαίρεσης και του φθόνου
– Ποιοτική παραγωγή
– Προσέλκυση και δημιουργία πλούτου
– Κοινωνία απελευθέρωσης
– Νέες μορφές εθνικής αλληλεγγύης
Τα εργοστάσια της εθνικής ανασυγκρότησης είναι:
– Σύγχρονο μοντέλο διακυβέρνησης, πολιτειακή επαναθέσμιση, εκσυγχρονισμός του κράτους και της ανεξάρτητης δημόσιας διοίκησης
– Ανάκτηση εθνικής οικονομικής κυριαρχίας
– Ανάπτυξη και δημιουργία (στόχοι: αύξηση ΑΕΠ, νέα παραγωγική ταυτότητα)
– Το μέλλον (παιδεία και απασχόληση)
– Δικαιοσύνη
– Υγεία, πρόνοια και αλληλεγγύη
– Ασφάλεια
– Εθνική περιουσία και εθνικά πλεονεκτήματα (περιβάλλον-πολιτισμός), η ελληνική ιδιαιτερότητα
– Εθνική σύνθεση, ταυτότητα και πληθυσμός, Το δημογραφικό και το μεταναστευτικό
– Διεθνής εικόνα και ισχύς της χώρας μας
Τελικά χρειάζεται εθνικό σχέδιο, όραμα, ηγεσία. Για να διαφύγουμε από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Να περάσουμε τον μνημονιακό κύκλο και να πάμε εμπρός. Για ένα καλύτερο μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων. Είναι ένας πολύ δύσκολος δρόμος, γεμάτος προσπάθεια, υπέρβαση, οργάνωση, θυσίες και αλληλεγγύη. Δεν υπάρχουν μαγικές, αυτόματες λύσεις. Αλλά προαπαιτούμενο είναι η άμεση αλλαγή πολιτικού πολιτισμού. Από τη στείρα εξουσιαστική αντιπαράθεση να μεταβούμε στη δημιουργική σύνθεση. Και αυτή η ευθύνη ανήκει στη ηγεσία. Έχουμε δικαίωμα στην ελπίδα ως λαός. Αρκεί να καταλάβουμε ότι η ελπίδα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ότι με τις δυνάμεις μας θα βγούμε από την κρίση. Η ελπίδα δεν είναι έξω από εμάς. Η ελπίδα είναι εθνική προσπάθεια πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο.
Ο Καθηγητής Χάρης Παμπούκης σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου συνέχισε τις σπουδές του σε μεταπτυχιακό επίπεδο και διδακτορικό επίπεδο και το 1990 του απονεμήθηκε ο διδακτορικός τίτλος Doctorat d΄ Etat en Droit. Το 2009 εκλέχτηκε ομόφωνα καθηγητής Ιδιωτικού δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ιδιωτικό διεθνές δίκαιο, διεθνή διαιτησία και διεθνές εμπορικό δίκαιο από το 1991. Το 2003 δίδαξε σειρά μαθημάτων στη διακεκριμένη Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Έχει χρηματίσει Υπουργός επικρατείας παρά τω Πρωθυπουργώ από τον Οκτώβριο του 2009, μέχρι και τον Ιούνιο του 2011. Τον Αύγουστο του 2011 παραιτήθηκε από την κυβέρνηση. Έχει πλούσια βιβλιογραφία και αρθρογραφία σε θέματα διεθνούς δικαίου και πολιτικής.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η Ελλάδα βρίσκεται εδώ και έξι χρόνια στη δίνη της ύφεσης του μνημονιακού κύκλου.
Η ερώτηση που κυριαρχεί σε όλους, η αγωνία, είναι εάν, πότε και πώς θα μπορέσουμε να εξέλθουμε από την κρίση εγκαινιάζοντας έναν νέο κύκλο εθνικής ακμής.
Σε αυτό το κεντρικό ερώτημα προσπαθεί να απαντήσει το Περί Ελπίδας δοκίμιο.
Προηγείται η ανάλυση των αιτιών της κρίσης και τα λάθη διαχείρισής της του κύριου μέρους, που συνιστά η πρόταση υπέρβασης του μνημονιακού κύκλου με τη σύνταξη ενός εθνικού σχεδίου, με στόχο αφενός τη διόρθωση των μνημονίων και αφετέρου τη διάσωση της χώρας και των πολιτών της.
Η πρόταση είναι οργανωμένη σε 10 εργοτάξια αναδιοργάνωσης της χώρας και νέας πορείας, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπίσει με αξιώσεις τους πολλούς και ποικιλόμορφους κινδύνους της παρούσας ιστορικής συγκυρίας, όπως αυτοί σκιαγραφούνται στο παρόν δοκίμιο. Βασική θέση του είναι το όραμα της εθνικής αυτονομίας και της ποιότητας.
Η ελπίδα είμαστε εμείς.
Η δημοκρατία μετριέται από την ικανότητα ενός λαού να ορίζει τις τύχες του.
Είναι μία πρόταση ελπίδας και επιβίωσης.