Λίγα λόγια, εν είδει περίληψης, για το προηγούμενο και πρώτο βιβλίο, «Ο δράκος της αυτού μεγαλειότητας», της τετραλογίας που έγραψε η Ναόμι Νόβικ:
Βρισκόμαστε χρονικά στην περίοδο των ναπολεόντειων πολέμων. Ο πλοίαρχος, Γουίλ Λόρενς, και οι άντρες της αγγλικής φρεγάτας Ριλάιαντ, συλλαμβάνουν την γαλλική φρεγάτα Αμιτιέ, στο αμπάρι της οποίας βρίσκουν το αυγό ενός δράκου. Ο δράκος εκκολάπτεται εν όσο είναι εν πλω και επιλέγει ως πλοηγό του τον Λόρενς, ο οποίος αναγκαστικά εγκαταλείπει τις τάξεις του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού και γίνεται σμηναγός στο Εναέριο Στρατιωτικό Σώμα της Αγγλίας. Άνθρωπος και δράκος εκπαιδεύονται ταχύτατα και αναλαμβάνουν ενεργό δράση με αποκορύφωμα την μάχη στο Ντόβερ. Εκεί στα τέλη του βιβλίου ανακαλύπτουν ότι ο Τεμεραίρ -έτσι ονόμασε τον δράκο του ο Λόρενς- ανήκει στην σπανιότατη ράτσα των Ουράνιων Δράκων και αυτό είναι κάτι που μόνο προβλήματα μπορεί να τους δημιουργήσει…
Αυτά έγιναν στο πρώτο βιβλίο. Να δούμε όμως την συνέχεια στο δεύτερο μέλος της τετραλογίας «Τεμεραίρ» που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2008 από τις εκδόσεις Πατάκη σε μια μετάφραση που συνυπογράφουν η Αργυρώ Πιπίνη και η Νίκη Προδρομίδου. Τίτλος του: «Throne of Jade» ή επί το ελληνικότερον «Ουράνιος θρόνος».
Οι Κινέζοι έχουν ανακαλύψει ότι το αυγό που προόριζαν για τον Βοναπάρτη, έχει πέσει σε αγγλικά χέρια και μάλιστα έχει εκκολαφθεί. Ο Αυτοκράτορας της μακρινής αυτής χώρας στέλνει τον ίδιο του τον αδελφό στην Αγγλία, τον πρίγκιπα Γιονγκσίνγκ, με σκοπό να πάρει τον Ουράνιο δράκο από τους Βρετανούς και να τον φέρει στον τόπο καταγωγής του. Η διπλωματική αποστολή είναι πρωτοφανής τόσο σε σπουδαιότητα -των επικεφαλής προσώπων- όσο και σε πλήθος. Τον πρίγκιπα Γιονγκσίνγκ συνοδεύουν: 2 διπλωματικοί απεσταλμένοι, 1 ποιητής-ζωγράφος, 1 διερμηνέας, 3 γιατροί με τους βοηθούς τους, 2 μάγειροι με τους δικούς τους βοηθούς, 15 στρατιώτες, 12 βαλέδες και 12 υπηρέτες γενικών καθηκόντων. Η δε γκαρνταρόμπα του πρίγκιπα βρισκόταν σε είκοσι(!) μπαούλα με κλειδαριές και μεντεσέδες φτιαγμένους από ατόφιο χρυσάφι.
Οι Κινέζοι, όπως αναμενόταν, απαίτησαν ο Τεμεραίρ να φύγει για την Κίνα. Προκειμένου να μην ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στις δύο χώρες, οι ανώτεροι του Λόρενς τον διέταξαν να εγκαταλείψει τον Τεμεραίρ με την υπόσχεση να του δοθεί κάποιος άλλος δράκος στο μέλλον. Ο Λόρενς όμως είχε διαφορετική άποψη…
…
«Ίσως δεν έγινα σαφής, σμηναγέ, δε σας απηύθυνα παράκληση, σας έδωσα διαταγή και είστε υποχρεωμένος να την εκτελέσετε».
«Προτιμώ την αγχόνη» είπε ξερά ο Λόρενς, χωρίς να τον νοιάζει πια που μιλούσε κατ’ αυτόν τον τρόπο στον πρώτο λόρδο της διοίκησης του στόλου. Αν ήταν ακόμα αξιωματικός του ναυτικού, αυτή η ανυπακοή θα σήμαινε το τέλος της καριέρας του, αλλά, και τώρα που ήταν πλοηγός, οι προοπτικές δεν ήταν πολύ καλύτερες. Ωστόσο, αν είχαν σκοπό να στείλουν τον Τεμεραίρ πίσω στην Κίνα, η καριέρα του στο εναέριο σώμα είχε τελειώσει, δε θα δεχόταν ποτέ να χρεωθεί άλλο δράκο.
…
Ευτυχώς όμως για τον πλοηγό, την ίδια άποψη με αυτόν είχε και ο δράκος του. Αν και είχαν απομακρύνει τον έναν από τον άλλο, με μια κίνηση ΜΑΤ (κατά τον σκακιστικό όρο) του Τεμεραίρ ξανασυναντήθηκαν και μάλιστα έλαβαν μέρος σε μία ακόμα μάχη ενάντια των Γαλλικών εναερίων δυνάμεων…
…
«…Τεμεραίρ» φώναξε ο Λόρενς μέσα απ’ τον τηλεβόα «τη βλέπεις τη Flamme-de-Gloire; Είναι αυτή που βρίσκεται χαμηλά, στα δεξιά του σχηματισμού, κι έχει ένα νύχι λειψό. Δεν βλέπει απ’ το δεξί της μάτι».
«Τη βλέπω» είπε ανυπόμονα ο Τεμεραίρ, γυρίζοντας ελαφρώς το κεφάλι του, «Θα της επιτεθούμε;»
«Βασικό μας μέλημα είναι να κρατήσουμε τη φωτιά της μακριά απ’ τα πλοία μας. Μην τη χάσεις απ’ τα μάτια σου» είπε ο Λόρενς, κι ο Τεμεραίρ κούνησε καταφατικά το κεφάλι του, ισιώνοντας ξανά το κορμί του.
…
Μετά την μάχη αυτή, αποφασίστηκε τελικά να ταξιδέψει το δίδυμο σμηναγός-δράκος στην Κίνα. Θα τους συνόδευαν, δε, το πλήρωμα του Τεμεραίρ, η κινεζική διπλωματική αποστολή καθώς και ένας διπλωματικός ακόλουθος της Αγγλίας. Για το οκτάμηνο ταξίδι θα χρησιμοποιούνταν το ωκεανοπόρο μεταγωγικό Αλλίτζιανς. Ένα ειδικά κατασκευασμένο -τεράστιο για τα δεδομένα της εποχής- πλοίο το οποίο είχε την δυνατότητα να μεταφέρει δράκους σε απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη. Οι νέες περιπέτειες των αγαπημένων μας ηρώων, φυσικά, επί των σελίδων του βιβλίου «Ουράνιος θρόνος»…
Όσα με εντυπωσίασαν -και με έκαναν να λατρέψω- το πρώτο βιβλίο της Ναόμι Νόβικ τα συνάντησα και στο δεύτερο. Οι περιγραφές της γλαφυρότατες, οι εικόνες ολοζώντανες, το ενδιαφέρον αμείωτο από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα και η γλώσσα της συγγραφέως τέτοια που δεν αντιλαμβάνεσαι το απίστευτα γρήγορο ρυθμό με τον οποίο κυλά η ανάγνωση.
Μπορώ να πω ότι μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο μέλος της τετραλογίας τόσο γιατί οι μάχες στις οποίες πρωταγωνίστησε το αγαπημένο μου δίδυμο ήταν ρεαλιστικότερες και πιο συνταρακτικές όσο και γιατί η πλοκή ήταν πιο πλούσια και πιο περίτεχνα πλεγμένη. Φαίνεται ότι η πένα της κυρίας Νόβικ ωριμάζει και αυτό είναι κάτι που μόνο ευχάριστα νέα μπορεί να φέρει σε εμάς τους αναγνώστες.
Η σχέση του πλοηγού Λόρενς με τον δράκο Τεμεραίρ κατέχει σημαντικό ρόλο και σε αυτό το βιβλίο και μάλιστα εδώ γίνεται πιο ουσιαστική και πιο ισχυρή μιας και περνάει από δοκιμασίες που δεν θα ήταν δυνατόν να συναντήσουν στην Βρετανία. Έτσι αυτοί οι δυο κατεργάρηδες για άλλη μια φορά μας κλέβουν την καρδιά αφού προηγουμένως την έχουν κάνει να χτυπά δυνατά από την αγωνία. Εγώ, έχω ήδη δίπλα μου το τρίτο βιβλίο της σειράς, «Ο πόλεμος του μπαρουτιού» και ετοιμάζομαι να τους ξανασυναντήσω στις νέες τους περιπέτειες. Εσείς;
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Όταν οι Βρετανοί κατέλαβαν ένα γαλλικό πλοίο μαζί με το πολύτιμο φορτίο του -ένα αυγό δράκου- ο καπετάνιος Γουίλ Λόρενς του βρετανικού πλοίου Ριλάιαντ έγινε απροσδόκητα κύριος και πλοηγός ενός σπάνιου δράκου αριστοκρατικής καταγωγής, τον οποίο ονόμασε Τεμεραίρ. Ο πλοηγός και ο δράκος, ως νεοσύλλεκτοι στο Βρετανικό Εναέριο Σώμα, απέδειξαν τη γενναιότητα τους σε δύσκολες μάχες ενάντια στις δυνάμεις εισβολής του Βοναπάρτη.
Η Κίνα όμως έχει ήδη ανακαλύψει ότι το σπάνιο δώρο που προόριζε για το Ναπολέοντα Βοναπάρτη έχει πέσει σε βρετανικά χέρια και μια κινέζικη διπλωματική αντιπροσωπεία έρχεται στη Βρετανία αποφασισμένη να πάρει πίσω αυτό το ξεχωριστό πλάσμα. Αλλά ο Λόρενς αρνείται να συνεργαστεί. Αντιμετωπίζοντας την απειλή της αγχόνης εξαιτίας της ανυπακοής του, δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνοδέψει τον Τεμεραίρ στην Άπω Ανατολή -ένα μακρύ ταξίδι γεμάτο κινδύνους, δολοπλοκίες και τον ανείπωτο τρόμο της αβύσσου. Ωστόσο, όταν οι δυο τους φτάνουν στην αυλή του Κινέζου αυτοκράτορα, τους περιμένουν ακόμα πιο φρικτές ανακαλύψεις και σκοτεινές απειλές.