Εκδόσεις Ψυχογιός, 2016
Σελ. 610
1919. Ένας τραυματισμένος γέρος, ένας άνθρωπος χωρίς όνομα, στην πλαγιά ενός βουνού του χωριού της Λυκοποριάς, δίπλα στη σιδηροδρομική γραμμή Πελοποννήσου. Ένα μέρος ονειρικό. Ένας Παράδεισος.
Η Δωροθέα, μια αδελφή νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού, περιποιείται τις πληγές του τραυματία. Η Δωροθέα που κοιτάζει τις γύρω πλαγιές και ρουφά κάθε σταγόνα ζωής, που αποζητά σαν οξυγόνο τις γραμμές του τρένου, που γυρεύει τα ίχνη των λύκων και τη θάλασσα…
Η μοίρα που είχε υφάνει το σχέδιό της.
Το θηριώδες ατσάλινο φίδι, το τρένο, που κατέστρεψε ανθρώπους.
Ένας μεγάλος έρωτας.
Μια γυναίκα. Μια Μαντάμ Μποβαρύ. Μια γυναίκα εγκλωβισμένη σε γάμο που τη σκότωνε.
Ένας άγγελος με κομμένα φτερά.
Ο μειλίχιος και ρομαντικός τοπογράφος.
Οκτώ ζωγραφιές. Παντού η πλάτη μιας γυναίκας στην κουπαστή ενός πλοίου. Να αγναντεύει τη θάλασσα.
Φεγγαρόλουστες θάλασσες.
Ένας Οδυσσέας χωρίς Ιθάκη.
Απέραντη ερημιά και μοναξιά στις κοιλάδες της αιγυπτιακής άμμου.
Συντρίμμια ανθρώπων. Κόσμοι που γκρεμίζονται.
Εκείνος έχασε τον έρωτα της ζωής του. Εκείνη δεν έζησε ποτέ τον μεγάλο έρωτα.
Ο έρωτας που τον έκαιγε σαν λαμπάδα.
Οι άντρες που αγαπούν δεν παύουν να ελπίζουν ποτέ!
Πώς γίνεται να υπάρχουν στιγμές που ο παράδεισος μοιάζει με κόλαση;
Δυο άντρες που αγάπησαν την ίδια γυναίκα.
Ένας άντρας που συναντά μια γυναίκα εκεί που ονειρεύεται. Πλάι στη θάλασσα.
Μια υπόσχεση: Όταν μια μέρα θα δει τη θάλασσα, θα πρέπει να τρέξει γρήγορα για να συναντήσει τη γυναίκα που αγαπά.
Το βαλς των ελαφιών.
La Dolorosa. Η γυναίκα του θρήνου.
Μια τιμωρία που έφτασε στο τέλος της.
Δυο ερωτευμένοι που χάνονται στους ανέμους της μοίρας.
Ο αποχαιρετισμός.
Ένας χωρισμός τριάντα δύο χρόνια, τρεις μήνες και τρεις μέρες.
Ο Τρικούπης, ο Δηλιγιάννης, ο Σόλσμπερι, ο Άγγλος Πρέσβης, η Καλλιρρόη Παρρέν, ο Τόμας, Ο Τσαρλς, η Μαργαρίτα, η Δωροθέα, ο Άλκης, η κυρά-Λένα…
Οι μεγάλες αγάπες είναι σαν τα κύματα του ωκεανού. Μπορούν να μας οδηγήσουν στους ωραιότερους προορισμούς του κόσμου. Αλλά μπορούν και να μας πνίξουν…
Είναι ένα συγκλονιστικό βιβλίο γεμάτο σκιές, φαντάσματα, ερωτικά πάθη, εγκλωβισμένες ψυχές και μοναξιές. Είναι μια πορεία έρωτα, ελπίδας, κατάθεσης, και αυτογνωσίας.
Ρέουσα αφήγηση, άρτια τεχνική, γλαφυρότητα και, ίσως πάνω από όλα, υφέρπον συναισθηματικό βάρος που χρωματίζει, χωρίς να πνίγει, την γραφή του συγγραφέα.
Ο Στέφανος Δάνδολος ιστορεί με λογοτεχνική δεινότητα ιστορικά συμβάντα, ερευνώντας τα προηγουμένως εξονυχιστικά επί χρόνια. Το πόνημά του διαβάζεται απνευστί. Ο Δάνδολος ξεδιπλώνει έξοχα τα συμβάντα με ανυπόκριτο έρωτα για τον τόπο του δράματος, την Λυκοποριά. Μπαίνει στην Ιστορία της Ελλάδας σαν να’ ναι σε ναρκοπέδιο. Δεν διδάσκει Ελληνική Ιστορία πριν τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο, σε απορροφά το μυθιστορηματικό υλικό. Και αυτή η περιήγηση, μας βγάζει στο ξέφωτο της καλής λογοτεχνίας αξιώσεων. Μια λογοτεχνία που λάμπει και που έχει το χάρισμα να σε γοητεύει, να σε ανακουφίζει και να σε απελευθερώνει, να σε προβληματίζει και να σε κάνει να νιώθεις πλήρης, να σου ανακαλύπτει την αληθινή πλευρά των πραγμάτων στην ιστορική τους διάσταση και να σου δίνει την εντύπωση ότι το ‘πιασες το όνειρο, αφομοιώνοντας τα νοήματα της ζωής.
Μια συγκλονιστική ερωτική ιστορία. Διαβάστε το.
Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΔΑΝΔΟΛΟΣ γεννήθηκε το 1970 και εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1996 με το μυθιστόρημα Υπνοβάτες του Σεπτέμβρη. Για το σύνολο του πεζογραφικού του έργου τιμήθηκε το 2009 με το Βραβείο Μπότση, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας. Το 2004 χαρακτηρίστηκε από τον Παύλο Μάτεσι ο σημαντικότερος Έλληνας συγγραφέας της γενιάς του. Έχει γράψει δέκα βιβλία, μεταξύ των οποίων τα μυθιστορήματα Ο Τελευταίος Κύκνος και Νέρων – Εγώ, ένας θεός, που κυκλοφόρησε με επιτυχία και στην Ιταλία. Το προηγούμενο μυθιστόρημά του στις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ, μεταφράστηκε στα τουρκικά. Το 2008 συμπεριλήφθηκε, ως εκπρόσωπος της χώρας μας, στην Παγκόσμια Ανθολογία Νέων Συγγραφέων με αφορμή το Young Writers World Festival, που πραγματοποιήθηκε στη Νότια Κορέα. Το ΟΤΑΝ ΘΑ ΔΕΙΣ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ είναι το ένατο μυθιστόρημά του.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Είναι ο έρωτας μια ψυχή εγκλωβισμένη σε δυο κορμιά; Και πόσο εύκολο είναι να εξεγερθείς ενάντια στη μοίρα που έχει ήδη οριστεί για σένα;
Αθήνα, 1886. Η ζωή της Μαργαρίτας βυθίζεται μέσα σε έναν γάμο που μοιάζει με αργό θάνατο. Ώσπου ερωτεύεται παράφορα έναν άντρα που νόμιζε ότι υπήρχε μόνο στα παραμύθια. Και όλος ο κόσμος της γίνεται μια μάχη ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι.
Αυτή είναι η ιστορία μιας γυναίκας που παρασύρθηκε στη δίνη του πάθους, διεκδικώντας ένα διαφορετικό πεπρωμένο από κείνο που της είχαν σχεδιάσει.
Είναι η ιστορία των δύο αντρών που την αγάπησαν. Του ισχυρού συζύγου της, που ήρθε στην Ελλάδα έχοντας καταστρώσει ένα σχέδιο προς όφελος των ξένων δανειστών. Και του μαγικού εραστή της, που ανέλαβε να σχεδιάσει τη σιδηροδρομική γραμμή της Πελοποννήσου, ένα από τα μεγάλα έργα του Τρικούπη.
Είναι επίσης πολλές μικρές ιστορίες που ιχνηλατούν τη γέννηση του γυναικείου κινήματος στην Αθήνα, τις πολιτικές αναταράξεις, τον ρόλο της εύπορης τάξης στο πεπρωμένο της φτωχολογιάς, και τα βήματα μιας Ελλάδας που προσδοκά ένα καλύτερο αύριο.
Και, τέλος, είναι μια ιστορία σαγήνης και μυστηρίου σε ένα παραθαλάσσιο χωριουδάκι, χρόνια αργότερα, λίγο μετά τη λήξη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, όταν όλα έχουν κριθεί, ή σχεδόν όλα…
Ένα σαρωτικό μυθιστόρημα για τον έρωτα και την ελπίδα. Μια επική τοιχογραφία για τη μεγαλύτερη επανάσταση της ψυχής, που δεν είναι άλλη από την επιμονή στα θαύματα.