Σύμφωνα με την προσωπική μου κοσμοθεωρία, το χιούμορ είναι ένα από τα πράγματα που δίνουν χρώμα και ομορφαίνουν την ζωή μας. Έτσι όπου και να το συναντήσω, το απολαμβάνω και το εκτιμώ βαθύτατα. Πρόσφατα συνάντησα μεγάλες ποσότητες από αυτό σε ένα βιβλίο του Σωκράτη Αντωνίου. Τίτλος του «Όσα δεν θέλετε να ξέρετε για τους άντρες». Βρίσκεται δε στα βιβλιοπωλεία από τον Ιούλη του 2008 με την αρωγή των εκδόσεων Άγκυρα.
Στο βιβλίο του αυτό, το οποίο έχει αφιερώσει “στις γυναίκες που αδικήσαμε”, ο συγγραφέας μέσα από μπόλικες δόσεις χιούμορ μας μιλά για τους άντρες της σύγχρονης εποχής. Κεντρικός ήρωας του -και αφηγητής- ένας 35άρης εργένης, χωρίς σχέση εδώ και δέκα χρόνια, που προσπαθεί να φιλοσοφήσει και να εξετάσει την πορεία της ζωής του, αλλά και το γεγονός ότι παρ’ όλο που δεν έχει κανένα “κουσούρι” είναι μόνος του. Αφορμή για όλο αυτό το ψάξιμο είναι η επέτειος των 10 χρόνων μοναξιάς καθώς και ένα quiz που βρήκε σε ένα περιοδικό.
Αφού μας παρουσιάσει το quiz καθώς και τα αποτελέσματα που αυτό του έδειξε, ξεκινά με την ανάλυση μίας μίας περιόδου της μέχρι τώρα ζωής του. Εν αρχήν, βέβαια, η εφηβεία. Το σημείο όπου τα αγόρια γίνονται άντρες και που η «κατά μόνας» αμαρτία γίνεται καθημερινό μέλημα και πρακτική. Σειρά έχουν οι δύο μεγάλοι και διαχρονικοί έρωτες των αντρών. Το αυτοκίνητο και η λατρεμένη τους ποδοσφαιρική ομάδα. Επόμενος σταθμός στην αντρική ψυχολογία οι καυγάδες. Καυγάδες μεταξύ αντρών, χωρίς σημαντικές αφορμές, που λειτουργούν ως βαλβίδες εκτόνωσης της αρνητικής ενέργειας που συσσωρεύεται στις “παιδικές” ψυχές τους.
Κατόπιν, και αφήνοντας πίσω μας τα “κατά μονάς” -ο σωστός άντρας βέβαια δεν τα θεωρεί τέτοια- περνάμε στο μεγάλο κεφάλαιο της ανδρικής ύπαρξης με τίτλο «σχέσεις του άντρα με τις γυναίκες». Τι σημαίνει άραγε για το αρσενικό η απιστία; Γιατί όταν έρθει η ώρα κάποιος να υποστεί την απιστία της συμβίας του, αυτή αλλάζει αυτόματα μορφή και γίνεται “κέρατο”; Τι σχέση έχουν οι άρρενες με το νοικοκυριό και πως αντιμετωπίζουν τις “τρελές” απαιτήσεις που έχουν οι γυναίκες από αυτούς σε σχέση με τις δουλειές του σπιτιού; Τελικά η συμβίωση αντρών και γυναικών δεν είναι και τόσο εύκολη υπόθεση. Ειδικά όταν αρχίζουν να υπάρχουν προβλήματα στην σεξουαλική δραστηριότητα του ζευγαριού, τα πράγματα γίνονται πολύ σκούρα. Κι όμως οι άντρες χρειάζονται ελάχιστα για να είναι ευτυχισμένοι… ενώ οι γυναίκες κάνουν πάρα πολλά για να αφαιρέσουν κομμάτια από την ευτυχία αυτή -σχετικός κατάλογος των τελευταίων ενεργειών υπάρχει στις σελίδες του βιβλίου. Και τέλος το αιώνιο ερώτημα -καθώς και η απάντηση του- σχετικά με το τι ζητάμε από τις γυναίκες…
Αν και φαινομενικά το «Όσα δεν θέλετε να ξέρετε για τους άντρες» μιλά για την ψυχολογία του αντρικού φύλου, πετυχαίνει πολλά περισσότερα. Ο Σωκράτης Αντωνίου, σχολιάζοντας τις συμπεριφορές των αντρών μέσα από μικρές ιστορίες καταφέρνει να παρουσιάσει και αυτές των γυναικών. Έτσι μπαίνει βαθιά στον σύγχρονο τρόπο ζωής, βγάζοντας σημαντικά συμπεράσματα – απαντήσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας, που σχετίζονται με την συνύπαρξη των δύο φύλων πάνω στον πλανήτη και μέσα στην οικογένεια. Το ότι όλο αυτό, γίνεται με πολύ χιούμορ –δεν υπάρχει σελίδα του βιβλίου που να μην γελάσεις- κάνει το «Όσα δεν θέλετε να ξέρετε για τους άντρες» ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα. Διαβάστε το! Θα χαμογελάσετε, θα γελάσετε, θα συμφωνήσετε με τον συγγραφέα, και κλείνοντας την τελευταία του σελίδα θα σας μείνει ένα χαμόγελο και μια καλή διάθεση.
Με ένα quiz ξεκινά το βιβλίο του αυτό ο Σωκράτης Αντωνίου, και με το ίδιο -αλλά με διαφορετικά αποτελέσματα- το τελειώνει. Ένα quiz ξεκαρδιστικό με το οποίο «τσεκάρει» κάποιος πόσο άντρας είναι… το απόλαυσα πολύ! …οι απαντήσεις -που έδωσα- ήταν: οι (α) περισσότερες από τις (β) και οι (γ) εξαφανισμένες… αν και κάτι ψυλλιάζομαι… «άμα υποψιαστώ ότι είμαι “φλώρος” θα πεθάνω, συμπεθέρα μου!» -όπως έλεγε και ο Λάκης Λαζόπουλος, στους «10 μικρούς Μήτσους».
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ένα σατιρικό εγκώμιο στην αντρική ανωριμότητα. Ουσιαστικά μια έμμεση παραδοχή της γυναικείας υπεροχής.
Ο αφηγητής, ένας τριανταπεντάχρονος εργένης, κάνει τον απολογισμό της μέχρι τώρα ζωής του. Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό προσπαθεί να εξιχνιάσει τους λόγους που δεν κατάφερε να στεριώσει σε καμία σχέση. Όλα όσα έχει κάνει, του φαίνονται σωστά. Όλα όσα έκαναν εκείνες είναι ή άστοχα ή ακατανόητα. Αλλά, από τη στιγμή που αρχίζει να ψάχνεται, πέφτει διαρκώς σε τραγελαφικές αντιφάσεις. Κι όταν προσφεύγει στους φίλους και στις φίλες του, μήπως τον διαφωτίσουν, οι πρώτοι τον μπερδεύουν ακόμα περισσότερο και οι άλλες μοιάζουν να έχουν συνωμοτήσει μεταξύ τους με σκοπό να ενοχοποιήσουν, όχι μόνο τον ίδιο, αλλά συλλήβδην το αντρικό φύλο.