Εκδόσεις Εστία, 2017
Σελ. 235
Τον Μιχάλη τον πήρε ο αέρας. Είχε σταθεί προς νερού του άκρη-άκρη στην πιο ψηλή αναβαθμίδα του βουνού, έξω από το καλύβι του και πήγε από κάτω, χτυπώντας σε μια κοτρόνα στο κεφάλι και με το πουλί του έξω από το σώβρακο…
2015. Τρία τραπεζώματα σε τρεις ημέρες. Τη μια μέρα χαρά, την άλλη λύπη, την επομένη χαρά. Τη μια μέρα γέννηση και την άλλη θάνατος, την μια μέρα τραπέζι γιορτερό και την άλλη νεκρόσουπα. Ίσαμε εδώ ήτανε τα γεγονότα. Καλά-κακά, αυτά ήτανε.
Ο Δημοσθένης κλαίει από την ψυχή του. Γίνεται συνέχεια χειρότερος άνθρωπος, γιατί τον κυνηγάνε μετά και οι απώλειες του συνέχεια, οι εικόνες και οι αναμνήσεις του, και δεν μπορεί να ξεφύγει. Παλεύει να προχωρήσει μπροστά στη ζωή, κι εκείνη όλο πίσω τον σέρνει.
Ο Δημοσθένης μετά από τον θάνατο του Μιχάλη και μετά που όλα φανερωθήκανε, αφού τα μάθανε όλοι όλα, μετά από τα συγκλονιστικά γεγονότα που έμαθε, τα παιχνίδια της ιστορίας και της ζωής, τα αλλόκοτα παιχνίδια της μοίρας, φεύγει και πάει να μείνει μόνος του στο δάσος, στην καλύβα του Μιχάλη, να ασκητέψει και αυτός σαν τον Μιχάλη στο βουνό. Κλείστηκε στον εαυτό του. Έγινε σαν τον Μιχάλη. Είχε μεγάλη αντάρα μέσα του. Τιμωρούσε τον εαυτό του και του στερούσε τη χαρά της ζωής. Και δεν ήθελε να ανέβει ποτέ κανείς για να τον δει. Με κλάματα στα μάτια η φίλη του Ελληνο-Γερμανίδα Κατρίν φεύγει για το Βερολίνο και με ένα μεγάλο γιατί στην καρδιά της…
[grbk https://www.greekbooks.gr/makridakis-giannis.person%5D
Μια απίστευτη ιστορία, μια συγκλονιστική ιστορία, μια ανθρώπινη ιστορία, σε ένα μικρό χωριό της Χίου.
Οι ήρωες του βιβλίου είναι καθημερινοί άνθρωποι: ο Δημοσθένης, η Κατρίν, ο μαστρο-Δημητρός, ο Φώταρος, ο Μιχάλης που πέθανε με το πουλί έξω, ο μοναχός Νικηφόρος, η κυρά-Καλή, ο Θανάσης, η κυρά Στάσα, η Εμμανουέλα, ο Λουκάς, η Μαργαρίτα, ο Θωμάς, η Άλκηστη, ο Πέτρος, η Γιασεμή, ο παπα-Σίωρος, ο μικρός Σάββας.
Καλόγεροι, μοναχοί, η κουρά, οι ερημικοί άνθρωποι, οι σαλοί, ο ανισόρροπος, ο ξέπαπας, οι ευαίσθητοι άνθρωποι, η προσευχή, ο στοχασμός, οι πρόγονοι, η αιμομιξία, η μαία, οι σημερινοί Σύροι πρόσφυγες, οι κατατρεγμένοι, η ελληνική φιλοξενία και τα ελληνικά κοράκια των προσφύγων, οι εθελοντές, οι Έλληνες πρόσφυγες το ’41 στη Μέση Ανατολή, ανδρικοί σπόροι τζούφιοι, τα αλλόκοτα παιχνίδια της μοίρας, η θητεία, η γέννηση, ο θάνατος, ο Ταξιάρχης, ο Αντίχριστος, τα αεροπλάνα, η λωλάδα, η εξιλέωση, οι λεπροί και το σπιτάλι, οι χανσενικοί και η Σπιναλόγκα, τα κρυφά δολάρια, η κατάθεση στην Αγία Τράπεζα, το κοινωνικό μαγειρειό και τα συσσίτια, το φακόρυζο, ένα μυστικό που το ήξεραν τρεις, ο πετεινός ο μισιριώτης που χίμηξε πάνω στον παπά, η Γιασμίν και η Γιασεμιώ που γεννήσανε και οι δυο τους μέσα σε ένα ίδρυμα που καλλιεργούσανε γιασεμιά, είναι μερικά θέματα αυτού του βιβλίου.
Το μόνο που αξίζει στη ζωή, λέει κάποιος ήρωας του βιβλίου, είναι να επικοινωνείς με τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι ο Θεός…
Πικρό, ειρωνικό, θλιβερό, μελαγχολικό, βαθιά στοχαστικό, συγκλονιστικό μυθιστόρημα.
Ο Γιάννης Μακριδάκης ξεγυμνώνει τα σύμβολα, αναμειγνύει μύθο και ιστορία και αναψηλαφεί την αιώνια διαπάλη του φωτός και το σκοτάδι, του καλού με το κακό, της λογικής και της τρέλας.
Όλα έγιναν, στο μυθιστόρημα αυτό, για το καλό. Όλα για καλό είναι.
Ένα πολυπρισματικό, εκτενές παραμύθι, όπου η γοητεία της πλοκής συνυπάρχει με έναν στοχασμό για την προσφυγιά, την ανθρωπιά, την αγάπη, την μοναξιά, την εσωτερική έρημο, την απώλεια, την πίστη, την κρίση αυτοσυνειδησίας.
Ο Γιάννης Μακριδάκης γεννήθηκε το 1971 στη Χίο και σπούδασε μαθηματικά. Το 1997 ίδρυσε το Κέντρο Χιακών Μελετών Πελινναίο. Άλλα έργα του είναι: «Η δεξιά τσέπη του ράσου», «Λαγού μαλλί», «Η άλωση της Κωνσταντίας», «Το ζουμί του πετεινού», «Αντί στεφάνου», «Η πρώτη φλέβα» κ.α.
[grbk https://www.greekbooks.gr/makridakis-giannis.person%5D