https://www.youtube.com/watch?v=PJPqkXeOBvo
Υπόθεση βιβλίου
Όλα ξεκίνησαν μια Τρίτη, μια από εκείνες τις υπέροχες Τρίτες χωρίς πολλά μαθήματα στο σπίτι, με ελεύθερο χρόνο. Χρόνο για τηλεόραση, κινητό, υπολογιστή, για όλα τα Μέσα. Τα παιδιά στην Κοσμόπολη περνούσαν περισσότερο χρόνο με όλα αυτά παρά με οποιαδήποτε άλλη ασχολία.
…
Μη φανταστείτε πως τα παιδιά αποτελούσαν την εξαίρεση του κανόνα και μόνο εκείνα ήταν μονίμως… “διαδικτυωμένα”. Οι μεγάλοι να δείτε παράδειγμα που τους είχαν δώσει! Στο ένα χέρι την εφημερίδα και στο άλλο το κινητό. Και έτσι κυλούσε η ζωή τους…
Μέχρι που μια μέρα, γυρίζοντας η Μαριάνθη από το σχολείο και αφήνοντας κατά μέρος την τσάντα της, έβαλε να φάει και φυσικά αμέσως μετά άναψε και την τηλεόραση. Τι ήταν να το κάνει; Όχι ότι τα έκτακτα νέα που ακούστηκαν θα είχαν μείνει κρυφά, μα σίγουρα θα είχε προλάβει να βάλει μια μπουκιά φακές στο στόμα της!
Η Κοσμόπολη, η πόλη τους, βυθίζεται! Θα χαθούν άνθρωποι και σπίτια, θα χαθεί ολόκληρη! Δεν είναι ο σεισμός, δεν είναι οι πλημμύρες, δεν είναι η υπερθέρμανση του πλανήτη, δεν είναι τίποτα από αυτά! Είναι οι πληροφορίες! Μάλιστα, οι πληροφορίες! Που βρέθηκαν; Πως πολλαπλασιάστηκαν; Πως γιγαντώθηκαν; Μα, για την Κοσμόπολη μιλάμε! Ότι κι αν κάνεις, πληροφορίες θα λάβεις. Από την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις αφίσες, εφημερίδες και περιοδικά, το διαδίκτυο, όπου κι αν γυρίσεις τα μάτια σου οι πληροφορίες είναι εκεί. Άλλες αλήθεια, άλλες ψέματα, άλλες χρήσιμες, άλλες άχρηστες να σε κυριεύουν, να σου γεμίζουν το μυαλό με γνώση, να δημιουργούν το αδιαχώρητο.
Και αυτό το φαινόμενο δεν είναι πρόσφατο στην Κοσμόπολη. Οι βυθιστιολόγοι, οι σχετικοί επιστήμονες, προειδοποιούσαν εδώ και καιρό, μα τίποτα δεν άλλαζε! Έτσι η Κοσμόπολη με την σταθερή και αμείλικτη ταχύτητα των 6 χιλιοστών ημερησίως όλο και βυθιζόταν. Και ποιός θα σταματούσε να δέχεται πληροφορίες; αφού μικροί και μεγάλοι ήθελαν να τα διαβάσουν όλα! να τα ξέρουν όλα! να τα δουν και να τα ακούσουν όλα!
Όλοι ζούσαν με την βεβαιότητα πως η επόμενη είδηση ήταν πιο σημαντική από αυτήν που μόλις είχαν δεχτεί. Δεν φίλτραραν τίποτα, δεν επέλεγαν τίποτα, δεν ξεσκαρτάριζαν τίποτα. Μα κι αυτές οι άτιμες οι πληροφορίες δεν είχαν ένα σταθερό ρυθμό. Διαρκώς αυξάνονταν, όλο και περισσότερες έσκαγαν μύτη από κάθε μέσο μετάδοσής τους… όσο τις ζητούσαν τόσο αυτές πλήθαιναν.
Τώρα πια όμως η κατάσταση είχε φτάσει στο μη περαιτέρω. Γι’ αυτό και οι κάτοικοι αποφάσισαν να κάνουν μια γενική συνέλευση στην κεντρική πλατεία. Εκεί, άρχισε ο καθένας να λέει τα δικά του. Λύσεις ριζοσπαστικές, λύσεις καταπιεστικές, λύσεις φασιστικές, λύσεις εξωπραγματικές και λύσεις ευφάνταστες. Έλα όμως που όλες οι λύσεις -δεν θα το πιστέψετε- ζητούσαν τα αδύνατα! Μα ήταν ποτέ δυνατόν να μειώσουν τις πληροφορίες;!
Ο πρόεδρος της Κοσμόπολης, πετάγεται ξαφνικά και έχει την λύση έτοιμη στρωμένη και στο πιάτο: Θα φτιάξουν σωλήνες -λέει- και θα ρίχνουν μέσα τους τις πληροφορίες έτσι ώστε να καταλήγουν στον ωκεανό. Ω! Τι χαρά ήταν αυτή που πήρε όλος ο κόσμος! Γέλασαν ως και τα αυτιά τους με την λύση που τους πάσαραν. Μια λύση που ήταν η σωστή, τους διαβεβαίωνε και ο πρόεδρος! Χαράς Ευαγγέλια!
Όλοι; όλοι ήταν χαρούμενοι με αυτή τη διέξοδο στο πρόβλημά τους; Ναι όλοι, σχεδόν δηλαδή, μιας και της Μαριάνθης η λύση αυτή δεν της φάνηκε καθόλου αποδοτική και σίγουρη. Αντιθέτως είχε μείνει κατάπληκτη από το πόσο εύκολα πείσθηκαν όλοι τους μόνο και μόνο επειδή το πρότεινε ο πρόεδρος.
Μετά τη συνέλευση, η Μαριάνθη ήταν πολύ μα πολύ σκεπτική και προβληματισμένη. Εκτός από την αβεβαιότητα για το αν οι σωλήνες θα αποτελούσαν λύση στο πρόβλημα της πόλης, υπήρχε και η αμφιβολία για το πως και εάν θα μπορούσαν να διαχωριστούν με κάποιο αποτελεσματικό τρόπο οι πληροφορίες σε χρήσιμες και άχρηστες. Ούτε που ήθελε να το σκέφτεται πόση γνώση θα χανόταν εάν έπεφταν στον ωκεανό οι χρήσιμες, σωστές και αληθείς πληροφορίες.
Έτσι, από την επόμενη μέρα και μετά η Μαριάνθη έψαχνε στο διαδίκτυο και έψαχνε κι αλλού να βρει το πως θα μπορούσε να γίνει η σωστή διαλογή. Έψαχνε και έψαχνε μέχρι που βρήκε κάτι που δεν είχε ξανακούσει ποτέ για την Κοσμόπολη! Ζούσε κάποτε, λέει, εκεί ένας σοφός γέροντας, που τους προειδοποιούσε από τότε για τις καταστροφικές συνέπειες της αλόγιστης συλλογής πληροφοριών. Κανείς όμως δεν τον άκουγε, κανείς δεν τον πίστευε, κι έτσι αυτός πήγε στην άλλη άκρη του κόσμου, σε ένα νησί, να ζήσει.
Εκεί, έφτιαξε έναν βιολογικό λαχανόκηπο για να τρέφεται, έκανε τα μπάνια του καθημερινά και περνούσε όσο “αργό” και ποιοτικό χρόνο ήθελε, έχοντας την ησυχία του. Να! Αυτός -σκέφτηκε η Μαριάνθη- θα ήξερε, αυτός θα γνώριζε τον τρόπο να μειωθούν οι πληροφορίες! Η Μαριάνθη ήταν σίγουρη! Το συζήτησε με τον πατέρα της, άκουσε υπομονετικά ό,τι της είπε και πήρε το βαρκάκι της βάζοντας πλώρη για το νησί Τόνγκα όπου ζούσε ο σοφός πρώην συμπολίτης.
Εν τω μεταξύ και οι άλλοι στην Κοσμόπολη δεν κάθισαν με τα χέρια σταυρωμένα! Οι σωλήνες βρέθηκαν, φτιάχτηκαν, και ξεκίνησαν να κάνουν την δουλειά τους. Αρμενίζοντας στον ωκεανό η Μαριάνθη έβλεπε συχνά πυκνά τα αποτελέσματά τους. Ειδήσεις επί πληροφοριών και στοιχεία επί γεγονότων τραμπάλιζαν πάνω στα κύματα.
Και με το που σας λέω κύματα, να τα που αγριεύουν και παρασύρουν το βαρκάκι της Μαριάνθης! Και που λέτε την οδήγησαν; Σε ένα μουντόχρωμο νησάκι…
…
“Καλωσορίσατε στο Νησί της Εφημερίδας” έγραφε μια ασπρόμαυρη ταμπέλα. “Για να εισέλθετε, πρέπει να κρατάτε εφημερίδα. Όταν περπατάτε κι όταν δεν περπατάτε, όταν ψωνίζετε, μαγειρεύετε, μπανιαρίζεστε, ξυρίζεστε, κοιμάστε, να κρατάτε πάντα μια εφημερίδα στη μασχάλη σας. Εάν σκέφτεστε να βουτήξετε στη θάλασσα, να φοράτε υποχρεωτικά μπρατσάκια από εφημερίδα”.
…
Βρε βρε κοίτα κάτι πράγματα! Από το 1605, της είπε ένας κάτοικος που συνάντησε, τυπώνουν ανελλιπώς και αδιαλείπτως εφημερίδες! Μπα δεν ήθελε να σταθεί λεπτό σε αυτόν τον τόπο. Αφού ζήτησε οδηγίες για την ρότα που έπρεπε να πάρει ώστε να φτάσει στον προορισμό της, και αφού άκουσε προσεκτικά τις προειδοποιήσεις για το κίτρινο νησάκι που καλό θα ήταν να αποφύγει, η Μαριάνθη ξεκίνησε ξανά το ταξίδι της.
Ε, μια περιέργεια την είχε για το κίτρινο νησάκι, να τα λέμε κι αυτά. Έτσι, αποφάσισε να σταματήσει στο “Νησί των Ειδήσεων” όπως την ενημέρωσε η πινακίδα που είδε μόλις πάτησε το πόδι της στο νέο αυτό σταθμό της. Τι λέτε; είναι δύσκολο να γράψει κανείς ειδήσεις; Νέοι και νέες συγκεντρωμένοι μπροστά στους υπολογιστές τους έγραφαν και έγραφαν διαρκώς, μα δέχτηκαν να απαντήσουν στην μικρή μας φίλη για το πως γράφουν τις “άλλες ειδήσεις”.
…
Να σου εξηγήσουμε. Πιάνουμε στην αρχή διάφορες μικρές αληθινές ειδήσεις, προσθέτουμε λίγο δράμα, περιχύνουμε με εντυπωσιασμό κι ανακατεύουμε καλά, μέχρι να γίνει μια ωραία πηχτή εύγευστη “άλλη είδηση”.
…
Μπα, ούτε εδώ θα σταθεί η μικρή ερευνήτρια. Άραγε, θα καταφέρει η να βρει τον σοφό γέροντα και να μάθει το μυστικό που αναζητά; Είμαι βέβαιη πως θα τα καταφέρει και επιπλέον θα αποκτήσει και ακόμα μια πολύτιμη γνώση. Θα καταλάβει πως κάποιες ερωτήσεις είναι σημαντικότερες από τις απαντήσεις!
Τι λέτε πάμε να τη συναντήσουμε; Ετοιμάζεται να φύγει από το Νησί των Ειδήσεων… πάμε γρήγορα!
[grbk https://www.greekbooks.gr/oi-erotiseis-poy-tha-allaxoyn-ton-kosmo.html%5D
Κριτική και εντυπώσεις
Το προεφηβικό βιβλίο “Οι ερωτήσεις που θα αλλάξουν τον κόσμο”, του Αντώνη Ζαρίντα, σε εντυπωσιάζει πριν καν ακόμα το αγγίξεις. Πως το καταφέρνει αυτό; Μα φυσικά με το πολύχρωμο και εντυπωσιακό εξώφυλλο του, που είναι δημιουργία της Πετρούλας Κρίγκου, όπως άλλωστε και όλη η θαυμάσια εικονογράφησή του.
Αφού λοιπόν έχει μαγνητίσει το βλέμμα σου, το πλησιάζεις χαμογελώντας και το παίρνεις στα χέρια σου. Αφήνεις ένα χάδι στο εξώφυλλο και το ανοίγεις. Έχει έρθει η ώρα να συναντήσεις ένα συγκλονιστικό, πρωτότυπο, εμπνευσμένο, περιεχόμενο με καθάριο λόγο που ρέει, έχοντας πάντα μια σπίθα γέλιου πίσω του, μια ώθηση, μια προτροπή και ένα θέμα επίκαιρο όσο ποτέ που συναρπάζει.
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Την ιδέα που βρίσκεται στον πυρήνα της ιστορίας, τις λέξεις που επιλέχθηκαν για να μετατρέψουν αυτή την ιδέα σε λογοτέχνημα, την ανατρεπτική και νεωτεριστική εικονογράφηση που έχει αγκαλιάσει το κείμενο και του έχει δώσει άλλο ένα λόγο να το θυμάσαι για πάντα; Για πάντα όμως!
Διάβασα το “Οι ερωτήσεις που θα αλλάξουν τον κόσμο”, του Αντώνη Ζαρίντα, με δέος και θαυμασμό για όλα όσα περιέχει. Ωφέλιμα μηνύματα, ευγενείς αξίες, σε ένα μαγευτικά υπέροχο σύνολο, που πιστεύω ακράδαντα πως θα βοηθήσει τους νεαρούς αναγνώστες του να σκέφτονται, να κρίνουν και να επιλέγουν!
Είναι ένα προεφηβικό ανάγνωσμα γεμάτο με αλήθειες, προβληματισμούς και εξαιρετικό χιούμορ. Απευθύνεται σε υποψιασμένους αναγνώστες αλλά έχει να προσφέρει -ίσως και να υποψιάσει, γιατί όχι- σε όλους μας. Μοναδικό, εξαιρετικό, υπέροχο και ατόφιο, έκλεψε την καρδιά και την εκτίμησή μου!
Αγαπητοί Αντώνη Ζαρίντα και Πετρούλα Κρίγκου, υποκλίνομαι στο πρωτοποριακά επαναστατικό, ρηξικέλευθο και ανεκτίμητο αυτό έργο σας!
Οπισθόφυλλο
Οι άνθρωποι της Κοσμόπολης είναι πολύ ανήσυχοι. Η πόλη τους κινδυνεύει να βυθιστεί! Όχι από τις πολλές βροχές ή τους σεισμούς, αλλά από τις πολλές πληροφορίες! Για να σωθούν, αποφασίζουν να ρίχνουν στον ωκεανό όσες πληροφορίες δεν χωράνε στην πόλη. Όμως, πώς θα τις διαλέγουν; Στην τύχη; Υπάρχει τρόπος να κρατούν τις χρήσιμες και να ξεφορτώνονται τις υπόλοιπες; Την απάντηση έχει ένας σοφός παππούλης στην άλλη άκρη της Γης. Η μικρή Μαριάνθη ξεκινάει το ταξίδι της για να τον βρει και να της αποκαλύψει το μυστικό: πώς να «φιλτράρουν» τις πληροφορίες.
Μια διασκεδαστική ιστορία για την αξία της παιδείας και της κριτικής σκέψης στον κόσμο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
[grbk https://www.greekbooks.gr/oi-erotiseis-poy-tha-allaxoyn-ton-kosmo.html%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Οι ερωτήσεις που θα αλλάξουν τον κόσμο
Συγγραφέας
Αντώνης Ζαρίντας
Εικονογράφος
Πετρούλα Κρίγκου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική
Ημερομηνία έκδοσης
Απρίλιος 2022
Αριθμός σελίδων
64
ISBN
978-960-563-465-0
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη