Η Μάγκι ΜακΕλρόι είναι μια σύγχρονη εργαζόμενη Αμερικανίδα που αρθρογραφεί σε ένα από τα καλύτερα γαστρονομικά περιοδικά των ΗΠΑ. Είναι παντρεμένη με τον Ματ -δικηγόρο στο επάγγελμα- και θα μπορούσε κανείς να πει ότι έχουν μια ευτυχισμένη ζωή, αν και χωρίς παιδιά, από επιλογή -μιλώντας τουλάχιστον από την μεριά της. Η όμορφη αυτή ζωή όμως ξαφνικά διαλύεται. Ο Μάτ σκοτώνεται σε ένα ατύχημα και η θλίψη αδράχνει βίαια όλη την ύπαρξη της Μάγκι. Αρχίζει να αναζητά την απομόνωση, πουλά το σπίτι της και μετακομίζει σε ένα μικρό σκάφος -αραγμένο σε μια μαρίνα- με τα απολύτως απαραίτητα αντικείμενα να την ακολουθούν από την πρότερη ζωή της.
Μοναδικό της στήριγμα η δουλειά της, με την οποία καταφέρνει να ξεχνιέται και έτσι να επιβιώνει τον ένα χρόνο τώρα που είναι χήρα. Ευρισκόμενη πια στην φάση “Μαζεύω τα κομμάτια μου και προσπαθώ να πάω παρακάτω”, δέχεται ένα βράδυ του Σεπτέμβρη -λίγες ημέρες μετά τα 40στά της γενέθλια- ένα τηλεφώνημα που έμελλε να γίνει ο μοχλός κίνησης και ριζικής αλλαγής της ζωής της.
…
«Παρακαλώ;»
«Μάγκι; Είμαι ο Κάρεϊ Τζέιμς, από το Πεκίνο. Με θυμάσαι;»
«Ναι». Τα έχασε από την έκπληξη. Η νομική εταιρία του Ματ είχε ένα γραφείο στο Πεκίνο, και ο Κάρεϊ ήταν ένας από τους μόνιμους δικηγόρους εκεί.
…
«Σου τηλεφωνώ γιατί ανακάλυψα κάτι. Πραγματικά θα έπρεπε να το έχω δει νωρίτερα. Δυστυχώς μου ξέφυγε. Έχει κατατεθεί μια αγωγή, εδώ πέρα, στην Κίνα. Αφορά τον Ματ».
«Τον Ματ;»
«Ναι» είπε ο Κάρεϊ. «Μια αγωγή».
«Τι εννοείς; Τι είδους αγωγή;»
Ο Κάρεϊ πήρε μια βαθιά ανάσα. Τον ένιωθε να διστάζει. «Ήλπιζα ότι μπορεί να γνώριζες» είπε.
«Να γνώριζα τι; Κάρεϊ, τι είδους αγωγή;»
«Περί πατρότητας» είπε εκείνος.
…
Άλλο πάλι και τούτο; Ο Ματ είχε παιδί; Ο Ματ την είχε απατήσει; Της είχε κρύψει κάτι τόσο σοβαρό; Σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες θα εκδικαζόταν η υπόθεση σε κάποιο κινεζικό δικαστήριο, και η απόφαση που θα λάμβαναν οι Κινέζοι δικαστές θα επηρέαζε άμεσα την ζωή της… τουλάχιστον όσον αφορά το ζήτημα της περιουσίας που κληρονόμησε από τον εκλιπόντα, μέρος της οποίας θα περνούσε φυσικά στην κυριότητα του παιδιού. Δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια! Έπρεπε άμεσα να αναχωρήσει για την Κίνα!
Όπως γίνεται πολλές φορές στην Αμερική αλλά και στα μυθιστορήματα η Μάγκι κατάφερε να συνδυάσει το αναπάντεχο αυτό ταξίδι στην πολυπληθή χώρα της ανατολής με την εργασία της. Ενόσω βρισκόταν στο Πεκίνο, θα συναντούσε για μια συνέντευξη ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της κινεζικής υψηλής μαγειρικής και εγγονό του διάσημου αυτοκρατορικού σεφ Γουέι Λιανγκ…
…
«Πρόκειται για την παρουσίαση ενός σεφ. Αμερικανός, γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ, αλλά είναι μισός Κινέζος».
«Χμμμ, αυτό είναι λίγο πιο γνώριμο».
«Δεν μαγειρεύει αμερικάνικα» είπε η Σάρα. «Το αντίθετο -επιστροφή στις παλιές παραδόσεις. Κατάγεται από έναν σεφ που μαγείρευε για τον Αυτοκράτορα και το 1925 έγραψε ένα βιβλίο που έγινε κλασικό. Ο τελευταίος Κινέζος σεφ. Το όνομα του ήταν Λιανγκ Γουέι. Το όνομα του εγγονού είναι επίσης Λιανγκ, Σαμ Λιανγκ. Μεταφράζει το βιβλίο στα αγγλικά. Είναι μάγειρας. Ό,τι κάνει είναι σύμφωνα με τις παραδόσεις, όλα σύμφωνα με τον παππού του, παρόλο που το Πεκίνο μοιάζει να κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, καινούργια πράγματα, πιο διεθνή».
…
Η βίζα εκδόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες, τα αεροπορικά εισιτήρια κλείστηκαν και η Μάγκι βρέθηκε σε ένα αεροπλάνο που την πήγαινε όχι σε μια άλλη χώρα -όπως πίστευε- αλλά σε μια άλλη ζωή! Τόσο τα όσα έγιναν εξαιτίας της αγωγής πατρότητας, όσο και τα όσα συνέβησαν μεταξύ εκείνης και του Σαμ, την έβγαλαν από την στενωπό της απομόνωσης και της κατήφειας και την οδήγησαν ξανά στο φως μιας ζωής με χαρές και λύπες αλλά γεμάτης χρώματα, αρώματα και γεύσεις.
Η Νικόλ Μόουνς στο μυθιστόρημα της «Ο τελευταίος Κινέζος σεφ» μας ταξιδεύει σε ένα μαγευτικό κόσμο -η κουλτούρα της ανατολής είναι πολύ διαφορετική από εκείνη της δύσης- και μας ξεναγεί στο σύμπαν της υψηλής γαστρονομίας! Από τις σελίδες του βιβλίου της ξεπηδούν έντονα ανθρώπινα συναισθήματα, μοναδικές εικόνες της Ανατολής και ονειρεμένα αρώματα φαγητών!
Η Μάγκι γίνεται αμέσως συμπαθής στο ανδρικό αναγνωστικό κοινό λόγω του ανέμελου, ανεπιτήδευτου και ταυτόχρονα δυναμικού στυλ της, ενώ ο Σαμ θα γίνει το όνειρο όλων των αναγνωστριών με τους λεπτούς τρόπους, την καλοσύνη και φυσικά το ταλέντο του στην κουζίνα! Ακόμα όμως κι αν δεν ερωτευτείτε κάποιον από τους δύο κεντρικούς ήρωες του μυθιστορήματος, θα λατρέψετε την κινεζική κουζίνα και θα θελήσετε να γευθείτε κάποια από τα πιάτα που περνούν ολοζώντανα από μπροστά σας καθώς διαβάζετε.
Γοητεύτηκα από την γραφή της Νικόλ Μόουνς από τις πρώτες κιόλας σελίδες του «Ο τελευταίος Κινέζος σεφ». Με το πέρασμα τους, δε, απολάμβανα τόσο την ανάγνωση που το διάβασα απνευστί. Καλό θα είναι λοιπόν να το ξεκινήσετε κάποια Παρασκευή απόγευμα ή έστω Σάββατο, ώστε να έχετε χρόνο ελεύθερο μπροστά σας. Δεν θα θέλετε να το αφήσετε από τα χέρια σας. Χάρη στις εκδόσεις Μελάνι και στη μετάφραση της Μυρσίνης Γκανά, από τον Ιούνιο του 2008 κυκλοφορεί στα μέρη μας ένας εξαίρετος Κινέζος σεφ! Εσείς; Δεν θα δοκιμάσετε τα λαχταριστά “εδέσματα” που “μαγειρεύει”; Καλή “όρεξη”!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η Αμερικανίδα δημοσιογράφος Μάγκι ΜακΕλρόι, που γράφει για ένα περιοδικό γαστρονομίας, έμεινε χήρα πριν από ένα χρόνο, όταν ο άντρας της σκοτώθηκε σε ένα ατύχημα. Τώρα μαθαίνει ξαφνικά ότι μια γυναίκα στην Κίνα έχει καταθέσει αγωγή περί πατρότητας που εμπλέκει τον άντρα της. Η Μάγκι είναι αναγκασμένη να ταξιδέψει στο Πεκίνο για να ξεκαθαρίσει την υπόθεση. Μια που θα βρίσκεται εκεί ούτως ή άλλως, η αρχισυντάκτριά της προτείνει μια συνέντευξη με τον ανερχόμενο Αμερικανοκινέζο σεφ Σαμ Λιανγκ. Ο Σαμ μυεί την Μάγκι στην κινέζικη αντίληψη ότι το φαγητό πρέπει να τρώγεται πάντα μέσα σε ένα κύκλο οικογένειας και φίλων. Και καθώς ο Σαμ της μαγειρεύει ένα κοτόπουλο απαλό σαν μετάξι, η Μάγκι αρχίζει να τον ερωτεύεται… Έτσι ξεκινά μια περιήγηση στην κινέζικη μαγειρική, που κρύβει πίσω της μια ολόκληρη φιλοσοφία, μια μακρά ιστορία και έναν πολιτισμό που χρησιμοποιεί το φαγητό για να θεραπεύσει όχι μόνο το σώμα, αλλά και την ψυχή.