Σε μια από τις φτωχογειτονιές του Λονδίνου -όχι του σημερινού, αλλά εκείνου του 16ου αιώνα- γεννήθηκε ένα αγόρι σε μια εξαθλιωμένη οικογένεια που δεν το ήθελε. Την ίδια ακριβώς ημέρα, σε ένα παλάτι της ίδιας πόλης, γεννήθηκε ένα άλλο αγόρι, που η γέννησή του χαροποίησε όχι μόνο την οικογένειά του αλλά και ολόκληρο το κράτος.
Το πρώτο παιδί, ο Τομ Κάντυ, έγινε δεκτός με δυσαρέσκεια από τους οικείους του, μιας και θα επιβάρυνε την ήδη άθλια οικονομική τους κατάσταση. Για το δεύτερο αντιθέτως, εκτός από το παλάτι και όλη η πόλη ντύθηκε στα γιορτινά της. Από άκρη σε άκρη η χώρα πανηγύριζε την γέννηση του Πρίγκιπα της Ουαλίας, του Εδουάρδου Τυδόρ.
Για να ρίξουμε όμως μια ματιά στο περιβάλλον όπου γεννήθηκε και πέρασε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο Τομ…
…
Το σπίτι όπου έμενε ο πατέρας του Τομ βρισκόταν στο αδιέξοδο ενός μικρού στενοσόκακου, που λεγόταν Σκουπιδότοπος, λίγο πιο έξω απ’ το Πάντινγκ Λέιν. Ήταν στενάχωρο, φθαρμένο κι ετοιμόρροπο, μα μέσα κει στριμώχνονταν ένα σωρό εξαθλιωμένες άπορες οικογένειες. Η οικογένεια Κάντυ κρατούσε μια κάμαρα στο τρίτο πάτωμα. Η μητέρα και ο πατέρας είχαν στημένο κάτι σαν κρεβάτι στη γωνιά· όμως ο Τομ, η γιαγιά του κι οι δύο του αδερφές, η Μπετ και η Ναν, δεν ένοιωθαν καθόλου στριμωγμένοι: είχαν δικό τους όλο το πάτωμα και μπορούσαν να κοιμηθούν όπου ήθελαν. Είχαν στη διάθεση τους κάνα δυο ξεφτισμένες κουβέρτες κι ένα αχυρένιο στρώμα, παμπάλαιο και βρώμικο -ο Θεός να τα έκανε κρεβάτια, γιατί τα πρωινά τα μάζευαν σ’ ένα σωρό και τα ξεδιάλεγαν τη νύχτα για να ξαπλώσουν.
…
Και να ήταν μόνο το περιβάλλον… ο χαρακτήρας του πατέρα και της γιαγιάς ήταν άθλιος. Το μόνο που έμαθαν στα τρία παιδιά ήταν να ζητιανεύουν. Κι εκείνα, μην έχοντας γνωρίσει μια άλλη ζωή, θεωρούσαν ότι αυτός είναι ο φυσιολογικός τρόπος για να διάγει κανείς τον βίο του. Όλη μέρα στη ζητιανιά και το βράδυ ξύλο, αν δεν κατάφερναν να φέρουν στον πατρικό κορβανά καμία δεκάρα. Η μητέρα ήταν καλόκαρδη αλλά πλήρως υποταγμένη στη θέληση και την βάρβαρη συμπεριφορά του άντρα της.
Κάθε μικρό παιδί όμως κάνει όνειρα, ανεξάρτητα από την πραγματικότητα που βιώνει, τουλάχιστον μέχρι η σκληρή ζωή να του τα εξαφανίσει. Το όνειρο του Τομ ήταν να δει έναν πραγματικό πρίγκιπα. Ένα πρίγκιπα όπως αυτοί στις ιστορίες που του έλεγε ο πάτερ Αντρέας· ένας καλοκάγαθος συνταξιούχος ιερέας που κατοικούσε στον Σκουπιδότοπο.
Τις συνθήκες που μεγάλωνε το φτωχό αγόρι τις είδαμε. Τώρα το περιβάλλον στο οποίο ζούσε ο συνομήλικός του, ο Εδουάρδος, δεν είναι καθόλου δύσκολο να το φανταστούμε. Παλάτια, αυλικοί, πολυτέλεια, ευγενείς τρόποι, εκπαίδευση, μα πάνω απ’ όλα αγάπη και ασφάλεια. Η μέρα με τη νύχτα! Δύο κόσμοι διαμετρικά αντίθετοι ο ένας απ’ τον άλλο. Δύο κόσμοι που για μια στιγμή, μια πολύ σπάνια στιγμή, άγγιξαν ο ένας τον άλλο, εισέβαλαν ο ένας μες στον άλλο, και τα δύο αγόρια συναντήθηκαν.
Ο Εδουάρδος γνωρίστηκε με τον Τομ και τον κάλεσε στα ιδιαίτερα διαμερίσματά του. Του πρόσφερε ένα υπέροχο γεύμα -ο Τομ ούτε στα όνειρά του δεν είχε δει τέτοια φαγητά- και θέλησε να μάθει για την ζωή του. Και εκεί, εν μέσω γεύματος και κουβέντας, αποφάσισαν να κάνουν μια σκανταλιά. Για λίγη ώρα θα αντάλλασσαν ρούχα, προσέχοντας βέβαια να μην τους πάρει κανείς είδηση.
Πράγματι ο πρίγκιπας ντύθηκε φτωχικά και ο φτωχός φόρεσε πριγκιπικά ενδύματα. Όταν δε, στήθηκαν μπροστά σε έναν καθρέπτη για να θαυμάσουν το αποτέλεσμα, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι ήταν όμοιοι. Όχι στα ρούχα φυσικά, αλλά στο πρόσωπο και στο γενικότερο παρουσιαστικό. Ήταν σαν να μην είχε γίνει καμία ανταλλαγή ενδυμασιών! Κάποια στιγμή, ο πρίγκιπας αντιλήφθηκε τα σημάδια της βίαιης συμπεριφοράς ενός φρουρού πάνω στον Τομ. Χωρίς να σκεφτεί τίποτα, έφυγε τρέχοντας για να πάει να τον τιμωρήσει… φορώντας όμως τα ρούχα ενός πληβείου!
Εκείνη η συγκεκριμένη στιγμή ήταν η αφετηρία των απίστευτων περιπετειών που πέρασαν οι δύο μας ήρωες. Ο φρουρός πέταξε έξω από το παλάτι τον θυμωμένο πρίγκιπα νομίζοντας πως είναι το χαμίνι και ο Τομ έμεινε εγκλωβισμένος στο παλάτι, όπου όλοι νόμιζαν ότι ήταν ο Πρίγκιπας της Ουαλίας, ο διάδοχος του θρόνου! Ο ένας μπήκε κυριολεκτικά και μεταφορικά στα ρούχα του άλλου και κλήθηκε να επιβιώσει σε άγνωστο και εντελώς έξω από τις συνήθειές του περιβάλλον.
Και, για να σας προλάβω, μη θαρρείτε ότι σε δεινή θέση βρέθηκε μόνο ο Εδουάρδος. Και ο Τομ κλήθηκε να αντιμετωπίσει πολύ δύσκολες καταστάσεις, παρόλο που πλέον ήταν όμορφα ντυμένος και χορτασμένος συνεχώς. Πολλές πολλές περιπέτειες, ένθεν και κείθε, που θα απολαύσετε στο «Ο πρίγκιπας και ο φτωχός», του Μαρκ Τουαίην. Ένα λαμπρό μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1881. Στη χώρα μας κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη, σε μετάφραση του Φώντα Κονδύλη, από το Δεκέμβριο του 1995.
Το «Ο πρίγκιπας και ο φτωχός» του Σάμιουελ Λάγκχορν Κλέμενς -το πραγματικό όνομα του Μαρκ Τουαίην– έχει χαρίσει απλόχερα αγωνία και έντονα συναισθήματα σε εκατομμύρια αναγνώστες ανά τον κόσμο. Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του και επάξια κατέχει μια περίοπτη θέση στο ράφι της Κλασσικής Παγκόσμιας Νεανικής Λογοτεχνίας.
Ο αριστοτεχνικός τρόπος που χειρίζεται ο συγγραφέας τη γλώσσα και οι μοναδικές σε γλαφυρότητα περιγραφές του, σε συναρπάζουν από την πρώτη κιόλας σελίδα. Η πλοκή της ιστορίας είναι εξαιρετική, με τους χαρακτήρες προσεκτικά επιλεγμένους και τοποθετημένους στην ροή της.
Μαγευτικό σε όλη του την έκταση το «Ο πρίγκιπας και ο φτωχός», αν και πρόκειται για μια παντελώς φανταστική ιστορία -που πιθανότατα δεν θα μπορούσε σε κανένα παράλληλο σύμπαν και με καμία δύναμη να έχει συμβεί- σε όποιον την διαβάζει φαντάζει απολύτως αληθινή απορροφώντας τον πλήρως. Το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του Μαρκ Τουαίην είναι που μεταβάλει με τόση επιτυχία το φανταστικό σε πραγματικό. Γνωστό άλλωστε σε όλους τους ανά τον κόσμο αναγνώστες, είναι πως η ανάγνωση των έργων του μεγάλου αυτού συγγραφέα αποτελεί μια όμορφη και απολαυστική εμπειρία.
Γι’ αυτό μην αργοπορείτε. Αναζητήστε το «Ο πρίγκιπας και ο φτωχός» και ακολουθείστε τον Τομ και τον Εδουάρδο στις απίστευτες περιπέτειές τους. Εντάξει, δώστε το πρώτα να το διαβάσουν τα παιδιά σας… ή και όχι… έχουν και τα μαθήματα του σχολείου, καλύτερα στις διακοπές… 🙂
[grbk https://www.greekbooks.gr/tuen-mark.person%5D