Ο Κόυ είναι τριάντα οκτώ ετών και υποπλοίαρχος στο επάγγελμα. Το πιο λογικό θα ήταν να τον συναντούσαμε πάνω σε κάποιο πλοίο. Όμως εξ αιτίας της προσάραξης ενός εμπορικού στον Ινδικό Ωκεανό, στην ώρα της βάρδιάς του, έχει τιμωρηθεί με δύο χρόνια απαγόρευσης εργασίας. Έτσι, τον συναντάμε καθηλωμένο στη στεριά με το πενιχρό κομπόδεμά του να τείνει προς εξαφάνιση.
…
Κάποτε, σ’ ένα μπαρ της Βερακρούζ, μια γυναίκα -πάντα γυναίκες διατύπωναν τέτοιες ερωτήσεις- τον είχε ρωτήσει γιατί ήταν ναυτικός και όχι δικηγόρος ή οδοντίατρος. Εκείνος περιορίστηκε να σηκώσει τους ώμους και να απαντήσει ύστερα από λίγο, όταν πια η γυναίκα δεν περίμενε απάντηση: “Η θάλασσα είναι καθαρή”.
Και ήταν αλήθεια. Στην ανοιχτή θάλασσα ο αέρας είναι δροσερός, οι πληγές επουλώνονται γρήγορα και η σιωπή γίνεται αρκετά έντονη για να κάνει ανεκτές τις αναπάντητες ερωτήσεις και να αιτιολογήσει τις δικές σου σιωπές.
…
Ναυτικός λοιπόν ο Κόυ. Ένας ναυτικός όμως χωρίς πλοίο, χωρίς εργασία και ίσως ακόμη και χωρίς σκοπό, έχοντας ρίξει άγκυρα -προσωρινά ελπίζει- στην Βαρκελώνη. Σε αυτήν την παραθαλάσσια πόλη της Ισπανίας γνωρίστηκε με την Τάνχερ. Η όμορφη Ισπανίδα εργαζόταν στο ναυτικό μουσείο της Μαδρίτης και είχε ταξιδέψει εκτός έδρας -φαινομενικά για εργασία του μουσείου- αλλά στην πραγματικότητα για κάτι που ήταν προσωπική της υπόθεση.
Η γνωριμία τους έδωσε μια διαφορετική ρότα στη ζωή του καθενός, ίσως όμως λίγο περισσότερο διαφορετική στη ζωή του Κόυ. Η γοητεία της νεαρής γυναίκας και όσα αυτή πυροδότησε στον εσωτερικό του κόσμο ήταν οι αιτίες, για να βρεθεί ο ναυτικός μας μακριά από την αγαπημένη του θάλασσα και να ταξιδέψει ως τη Μαδρίτη. Οι αιτίες για να πάρει μια απόφαση -πέρα από τα όρια της λογικής- παραχωρώντας το τιμόνι αποκλειστικά στο συναίσθημα. Ο θεός του έρωτα όμως δεν είναι ο μόνος που θα μπλέξει τις ζωές τους. Θα υπάρξουν και άλλα πολλά στο άμεσο μέλλον που θα τους φέρουν πιο κοντά! Ένα είναι πάντως γεγονός. Όλα ξεκίνησαν από ένα ναυάγιο που συνέβη δυόμιση αιώνες πριν την εποχή τους, πριν την εποχή μας.
…
Ονομαζόταν “Dei Gloria” και ήταν μπρίκι. Είχε φύγει από την Αβάνα την 1η Ιανουαρίου του 1767, με πλήρωμα είκοσι εννέα ατόμων και δύο ταξιδιώτες. Στο δελτίο φόρτωσης είχε δηλωθεί βαμβάκι, καπνός και ζάχαρη, με προορισμό το λιμάνι της Βαλένθια. Αν και επισήμως ανήκε σε έναν εφοπλιστή ονόματι Λουίς Φορνέτ Παλάου, το Dei Gloria ήταν ιδιοκτησία της Εταιρίας του Ιησού. Όπως διαπιστώθηκε αργότερα, αυτός ο Φορνέτ Παλάου ήταν πρόσωπο που χρησιμοποιούσαν ως βιτρίνα οι Ιησουίτες, οι οποίοι μέσω αυτού διηύθυναν έναν εμπορικό στολίσκο για να εξασφαλίζουν τη διακίνηση ατόμων και το εμπόριο που η Εταιρία, πολύ ισχυρή τότε, διατηρούσε με τις ιεραποστολές της και τις προσηλυτισμένες περιοχές, και γενικώς τα συμφέροντά της στις αποικίες. Το Dei Gloria ήταν το καλύτερο πλοίο εκείνου του στόλου, το πιο γρήγορο και το καλύτερα εξοπλισμένο για δρομολόγια που απειλούνταν από τους Εγγλέζους και τους Αλγερινούς πειρατές.
…
Παρ’ όλο τον εξοπλισμό του και το έμπειρο πλήρωμα που το στελέχωνε, το Dei Gloria δεν κατάφερε να αποφύγει τον υγρό τάφο στον οποίο βρέθηκε μετά την συμπλοκή με ένα πειρατικό πλοίο στα νοτιοανατολικά παράλια της Ισπανίας, στην Μεσόγειο.
Το πως συνδέεται αυτό το ναυάγιο με την Τάνχερ και τον Κόυ και το πως θα επηρεάσει άμεσα και αμετάκλητα τις ζωές τους, είναι κάτι που θα σας το φανερώσει ο ταλαντούχος Ισπανός μυθιστοριογράφος -και μάχιμος δημοσιογράφος- Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε στο μυθιστόρημά του «Ο ναυτικός χάρτης». Αποτελείται από 500+ σελίδες γεμάτες υπέροχες και ολοζώντανες εικόνες που πλαισιώνουν μια σαγηνευτική μυθιστορία. Ένας θησαυρός, ένα ανελέητο κυνηγητό, ένα παλιό ναυάγιο και πάνω από όλα το πείσμα των πρωταγωνιστών να φτάσουν μέχρι το τέλος αυτής της περιπέτειας που είναι κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που φαντάζονται.
Τόσο η δροσερή γλώσσα του Πέρεθ – Ρεβέρτε, όσο και η λαμπρή ικανότητά του να σαγηνεύει με μικρά χρονικά άλματα τον αναγνώστη του, κάνουν το εν λόγω μυθιστόρημά του ένα από τα βιβλία που πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσετε. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το βιβλίο έχει λάβει το Μεσογειακό βραβείο 2001 (Γαλλία) καλύτερου έργου ξένης λογοτεχνίας, ενώ ένα χρόνο αργότερα ο συγγραφέας έχει τιμηθεί γι αυτό το έργο του με το μετάλλιο της Γαλλικής Ναυτικής Ακαδημίας. Στην χώρα μας, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, τον Νοέμβριο του 2007, σε μετάφραση του Δημήτρη Δημουλά. Μια καθ’ όλα υπέροχη περιπέτεια σας περιμένει να την ζήσετε. Μην το καθυστερείτε!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ένας ναυτικός χωρίς καράβι, εξορισμένος από τη θάλασσα, γνωρίζει μια παράξενη γυναίκα που έχει τις απαντήσεις σε ερωτήματα που κάποιοι άντρες θέτουν στον εαυτό τους από καταβολής κόσμου… Κυνηγοί ναυαγίων σε αναζήτηση του φαντάσματος ενός πλοίου που βυθίστηκε στη Μεσόγειο, προβλήματα γεωγραφικού πλάτους και μήκους των οποίων το μυστικό βρίσκεται κρυμμένο σε παλιές ρότες και ναυτικούς χάρτες, σε ναυτικά μουσεία, σε βιβλιοθήκες… Ποτέ η θάλασσα και η ιστορία, η επιστήμη της πλεύσης, η περιπέτεια και το μυστήριο δεν είχαν συνδυαστεί με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο σ’ ένα μυθιστόρημα όσο στο Ναυτικό Χάρτη. Από τον Μέλβιλ ως τον Στήβενσον και τον Κόνραντ, από τον Όμηρο ως τον Πάτρικ Ο Μπράιαν, η λογοτεχνία της θάλασσας βρίσκεται στις σελίδες αυτής της σαγηνευτικής ιστορίας.