Ο κόσμος δεν είναι πια όπως τον ξέρουμε. Η βροχή μετεωριτών, τα τσουνάμι και οι υπόλοιπες καταστροφές που είδαμε στο βιβλίο «Κάθοδος Αγγέλων», έχουν μετατρέψει την γη σε μια κόλαση. Οι άνθρωποι που κατάφεραν να επιβιώσουν κάνουν δειλά-δειλά προσπάθειες να αναδιοργανωθούν. Μια τέτοια ομάδα επιζώντων, με επικεφαλής τους δίδυμους Ντι και Νταμ βλέπουμε να προχωρά προς το κτιριακό συγκρότημα του λυκείου του Πάλο Άλτο. Ανάμεσά τους είναι η Πένριν και η Πέιτζ, η μικρή της αδερφή, τα δυο κορίτσια που γνωρίσαμε στο πρώτο βιβλίο.
…
Το νέο μας σπίτι είναι μια αίθουσα ιστορίας. Οι τοίχοι είναι γεμάτοι με χρονοδιαγράμματα και αφίσες που παρουσιάζουν την ιστορία της ανθρωπότητας. Η Μεσοποταμία, η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, η Οθωμανική αυτοκρατορία, η δυναστεία των Μινγκ. Και η πανούκλα.
Ο καθηγητής που είχα στην ιστορία έλεγε πως η πανούκλα εξολόθρευσε το 30 με 60% του πληθυσμού της Ευρώπης. Μας ζήτησε να φανταστούμε πως θα ήταν να είναι το 60% του κόσμου μας νεκρό. Τότε δεν μπορούσα να το φανταστώ. Μοιάζει τόσο πλασματικό.
Σε μια αλλόκοτη αντίθεση, απ’ όλες αυτές τις αφίσες της αρχαίας ιστορίας, αυτή που κυριαρχεί είναι μια εικόνα ενός αστροναύτη στη Σελήνη, με τη γαλάζια Γη να υψώνεται πίσω του. Κάθε φορά που βλέπω τη γαλάζια και λευκή μπάλα μας στο διάστημα σκέφτομαι ότι πρέπει να είναι ο πιο όμορφος κόσμος στο σύμπαν.
Αλλά τώρα, και αυτό μοιάζει πλασματικό.
…
Το Λύκειο έχει γίνει καταφύγιο πολλών επιζώντων αλλά και αρχηγείο της Αντίστασης. Αίθουσες διδασκαλίας έχουν μετατραπεί σε κοιτώνες, έχουν φτιάξει αναρρωτήριο και προσπαθούν να στήσουν ένα μαγειρείο ώστε να γίνεται διανομή φαγητού. Στο γραφείο των καθηγητών είναι τώρα πια το στρατηγείο της Αντίστασης, με αρχηγό του τον Όμπι.
Η Αντίσταση καταφέρνει να αποκτήσει πρόσβαση σε διάφορες κάμερες ασφαλείας μέσω υπολογιστών. Παρακολουθούν, καταγράφουν και περιμένουν να βρεθεί μια ευκαιρία. Μια ευκαιρία ώστε να γείρει η πλάστιγγα υπέρ των ανθρώπων. Κι αυτή δεν αργεί να εμφανιστεί…
…
Ο διώκτης δεν φαίνεται να βιάζεται, σχεδόν σαν να απολαμβάνει τη στιγμή. Το κεφάλι του είναι χαμηλωμένο με τα φτερά του να ρίχνουν μια σκιά στο πρόσωπό του, κάνοντας τις λεπτομέρειες ακόμα πιο δυσδιάκριτες από κείνες του Μπελιάλ. Και σε αντίθεση με τον Μπελιάλ, δε γυρίζει το κεφάλι του για να μας δώσει την ευκαιρία να δούμε το πρόσωπό του.
Αλλά τον ξέρω. Ακόμα και με τις καινούργιες του δαιμονικές φτερούγες, τον ξέρω.
Είναι ο Ράφε.
Τα πάντα επάνω του -το βήμα του, τα κυρτά φτερά του, το σκοτεινό του πρόσωπο- είναι η τέλεια εφιαλτική εικόνα του διαβόλου που καταδιώκει το θήραμά του.
Παρ’ όλο που είμαι σίγουρη ότι είναι ο Ράφε, η καρδιά μου τρέμει από φόβο όταν τον βλέπω.
Αυτός δεν είναι ο Ράφε που έχω γνωρίσει.
…
Η Πένριν γνωρίζει πολύ καλά και τον Ράφε και τον Μπέλιαλ. Οι υπόλοιποι όμως που βλέπουν την παραπάνω αναμέτρηση, πιστεύουν ότι ακριβώς βλέπουν με τα μάτια τους: αυτός με τα αγγελικά φτερά είναι άγγελος και ο άλλος δαίμονας. Ο Όμπι διατάσσει να ετοιμαστεί μια ομάδα κρούσης με σκοπό να πιάσει τουλάχιστον έναν από τους δύο, νεκρό ή ζωντανό.
Η ομάδα των ανθρώπων της Αντίστασης φτάνει αργά και δεν υπάρχουν πια ίχνη του Μπελιάλ ή του Ράφε. Διακρίνουν όμως ένα σμήνος αγγέλων να πλησιάζει πετώντας προς την φωλιά που κατέστρεψαν με εκρηκτικά στο φινάλε του πρώτου βιβλίου. Αποφασίζουν να τους παρακολουθήσουν. Οι άγγελοι προσγειώνονται, ανασύρουν από τα συντρίμμια τους παγιδευμένους αγγέλους που φαίνονται να είναι νεκροί, τους καταβρέχουν με νερό και εκείνοι επανακτούν τις αισθήσεις και τις δυνάμεις τους. Παρά τις σφαίρες, τις εκρήξεις, αλλά και τους τσιμεντόλιθους που τους είχαν πλακώσει, οι άγγελοι -που πριν λίγο κείτονταν νεκροί- συνέρχονται σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Πώς θα μπορέσουν οι άνθρωποι να νικήσουν έναν αντίπαλο με τόσο μεγάλη θεραπευτική δύναμη; Έναν αντίπαλο που ακόμη κι αν καταφέρεις με κάποιον τρόπο να τον καταβάλλεις, αυτός επανακτά τις δυνάμεις του και συνεχίζει;
Υπάρχει κάποιος που να μπορεί να τους σταματήσει; Ίσως ο αρχάγγελος Ράφε, που προσπάθησαν να τον βγάλουν από τη μέση κόβοντας τα φτερά του; Ίσως η Πένριν; Και η Πέιτζ; Τι ρόλο θα παίξει; Θα μείνει αμέτοχη ή θα πάρει το μέρος μιας εκ των δύο αντιμαχομένων πλευρών;
Ίσως αναρωτιέστε τι θα μπορούσε να κάνει η Πέιτζ, η μικρή αδερφή της Πένριν. Η Πέιτζ δεν είναι πια ένα μικρό κι αδύναμο κορίτσι. Οι επεμβάσεις που τις έκαναν οι άγγελοι την έχουν αλλάξει ολοκληρωτικά -έχει γίνει αγνώριστη. Ακόμα και η αδελφή της -που την αγαπάει πολύ και θέλει να την προστατεύει- δυσκολεύεται να την αποδεχτεί όπως είναι τώρα πια…
…
Με τρομάζει να την βλέπω έτσι. Με όλα τα κοψίματα στο πρόσωπό της και το μέταλλο να λαμποκοπά στα δόντια της, μοιάζει με ένα ζωντανό εφιάλτη. Έναν εφιάλτη από τον οποίο θα έπρεπε να τρέχω να ξεφύγω. Καταλαβαίνω ότι και οι άλλοι σκέφτονται το ίδιο.
…
Η Πένριν, μολονότι είναι επιφυλακτική με την Αντίσταση, έχει δείξει ξεκάθαρα ότι θέλει να υπερασπίζεται τους αδύναμους και τους αδικημένους. Επιπλέον έχει ένα μοναδικό ταλέντο να μπλέκει σε επικίνδυνες καταστάσεις. Όμως έχει και κάτι που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Το σπαθί του Ράφε! Ένα πολεμικό όπλο φτιαγμένο για Αρχαγγέλους στα χέρια της νεαρής κοπέλας.
Ο Ράφε που θέλει να πάρει πίσω τα αγγελικά φτερά του, η Πένριν με την τερατώδη όψη, η Πέιτζ με το αρχαγγελικό σπαθί… άραγε ποιος από τους παραπάνω θα κάνει κάτι ξεχωριστό στην πιο κρίσιμη στιγμή ώστε να σωθεί η ανθρωπότητα;
Αν σας άρεσε η «Κάθοδος Αγγέλων» τότε θα λατρέψετε το βιβλίο «Κόσμος Μετά». Η Σούζαν Ει συνεχίζει πολύ έξυπνα την ιστορία που έκτισε στο πρώτο βιβλίο, με φοβερές σκηνές έντασης και δράσης, αλλά και με δυνατά ρομαντικά σημεία. Η πένα της κάνει τις σελίδες να κυλούν εύκολα και απολαυστικά με την πλοκή να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Το φινάλε είναι κορυφαίο και η συγγραφέας καταφέρνει να συνδυάσει άριστα τα ψήγματα της ιστορίας που έπλασε η φαντασία της. Ανυπομονώ για τη συνέχεια!
A.A.