Όταν ο Καρλ Φόλκερ κρεμούσε το πρώτο του κόκκινο αυγό στο δέντρο του κήπου του, πριν από πενήντα περίπου χρόνια, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι κάποτε όλος ο κόσμος θα μιλούσε γι αυτόν. Ήταν Πάσχα όταν αποφάσισε να στολίσει το δέντρο. “Γιατί δηλαδή να στολίζουν δέντρα μόνο τα Χριστούγεννα;” αναρωτήθηκε. Ούτε την επόμενη χρονιά, που κρέμασε πέντε αυγά στα κλαδιά, αλλά ούτε και τη μεθεπόμενη, που έβαλε είκοσι, του πέρασε απ’ το μυαλό ότι μια μέρα αυτό το δέντρο θα γινόταν διάσημο σε όλη τη γη. Ότι το δέντρο των παιδικών του χρόνων θα ήταν το ξακουστό “Αυγόδεντρο”!
Από τότε ο μικρός Καρλ κρεμούσε κάθε χρόνο αυγουλάκια πάνω στο δέντρο του κήπου· στην αρχή το Πάσχα, μετά πάλι τα Χριστούγεννα, για να μοιάζουν με χριστουγεννιάτικα στολίδια και ξανά το καλοκαίρι, για να θυμίζουν τις μπάλες στην παραλία. Και ερχόταν η επόμενη χρονιά με περισσότερα αυγά· και περνούσε ο καιρός, Πάσχα-Χριστούγεννα-καλοκαίρι, και το αγόρι και το δέντρο μεγάλωναν παρέα. Και μαζί τους μεγάλωνε και ο αριθμός των αυγών που στόλιζαν τα κλαδιά.
…
Τώρα, πενήντα χρόνια μετά, το δέντρο του Καρλ είναι ολόγεμο με αυγά. Μικρά και μεγάλα, μυτερά και στρογγυλά, με εικόνες από όλες τις εποχές του χρόνου, με λαμπερά και μουντά χρώματα -σε άπειρες αποχρώσεις- το στολίζουν και το κάνουν διάσημο σε όλο τον πλανήτη!
Μα και ο Καρλ μη νομίζετε πως μόνο στόλιζε με αυγά το δέντρο του. Το κλάδευε, το πότιζε, το φρόντιζε, γυάλιζε με προσοχή τα αυγά-στολίδια και το περιποιόταν με κάθε τρόπο. Κάθε χρόνο συνέρρεαν στο χωριό του Καρλ χιλιάδες τουρίστες για να δουν από κοντά και να θαυμάσουν το δέντρο του.
Ένα δέντρο, που ενώ ξεκίνησε να το γεμίζει με αυγά ο Καρλ μόνος του, όταν ήταν παιδί, με την πάροδο των χρόνων άρχισε να έχει και ένθερμους βοηθούς! Αρχικά είχε τη γυναίκα του και στη συνέχεια τα παιδιά, τα εγγόνια του και όλο το υπόλοιπο σόι, να τον βοηθά να βράζει τα αυγά, να τα ζωγραφίζει, να τα κρεμά από τις κορδέλες τους… Η χαρά του όμως κορυφώθηκε όταν είδε πως το πάθος του για το Αυγόδεντρο το είχε κληρονομήσει αυτούσιο ο μικρός εγγονός του, ο Φριτς!
Πολλοί πίστευαν πως υπήρχε κάτι μαγικό ή κάποιο μεγάλο μυστικό που έκαναν το Αυγόδεντρο και τα πολύχρωμα αυγά του να στέκουν τόσα χρόνια αλώβητα, άθικτα και πάντα γυαλιστερά στο πέρασμα του χρόνου. Ο Καρλ και η οικογένειά του όμως ήξεραν καλά το πως γινόταν αυτό, το πως τα αυγά διατηρούσαν τα χρώματά τους και τη γυαλάδα τους.
…
“Το μυστικό είναι η αγάπη με την οποία γίνονται όλα τα πράγματα. Αυτό δεν είναι άλλωστε και το νόημα της ζωής;” απαντούσε φιλικά ο παππούς στους ξένους, που συνέχιζαν να είναι δύσπιστοι αλλά και να τρέχουν να δουν το θέαμα, ελπίζοντας σε κάποιο θαύμα για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.
…
Μια μέρα, μια μέρα συνηθισμένη και όμοια με τις άλλες, μια μέρα που οι τουρίστες είχαν γεμίσει τον χώρο έξω από τον κήπο και έβγαζαν τις φωτογραφίες του πολύτιμου δέντρου του, ξαφνικά ένα από τα αυγά του Αυγόδεντρου -και συγκεκριμένα το αγαπημένο αυγό του Φριτς- έγινε πολύ ξεχωριστό για μια παράξενη γυναίκα -μια μάντισσα- που του ζητούσε εξαιρετικά επίμονα να το αγοράσει. Όσο για το αυγό; Ήταν ένα μικρό, κατακόκκινο, ολοστρόγγυλο και μισοκρυμμένο από τα κλαδιά, που έμοιαζε περισσότερο με μικρό μπαλάκι ή με μεγάλη στιλπνή μπίλια. Κι όμως, για την παράξενη αυτή γυναίκα, που κατάφερε τον Φριτς να της το ξεκρεμάσει από το δέντρο, ήταν -λέει- η χαμένη μαγική της σφαίρα! Η σφαίρα με την οποία μπορούσε να βλέπει το παρελθόν και το μέλλον! Πιάνει το αυγό προσεκτικά στα χέρια της, ευτυχισμένη που ξαναβρήκε τη γυάλινη σφαίρα της, όμως διόλου δεν της αρέσουν αυτά που βλέπει μέσα της για το ίδιο της το μέλλον. Το αυγό πέφτει από τα χέρια της και αρχίζει να κατρακυλά στην κατηφόρα…
Καταλήγει μπροστά σε μια κοπέλα που είναι σίγουρη πως αντί γι’ αυτό βλέπει το χαμένο της μαργαριτάρι! Ο Φριτς που τα παρακολουθεί όλα αυτά έχει μείνει εμβρόντητος! Πως γίνεται το αγαπημένο του αυγό να είναι και κάποιο διαφορετικό αντικείμενο για τους άλλους;
Όμως το αυγό δεν μένει για πολύ ούτε στα χέρια της κοπέλας. ένας ληστής προσπαθεί να της το κλέψει, η μάντισσα πλησιάζει τρέχοντας για να το πιάσει ξανά στα χέρια της, αλλά το αυγό κυλά και γίνεται μπάλα στο γήπεδο κάποιας γειτονιάς. Ο Φριτς βρίσκεται πάντα κοντά του, αλλά μοιάζει να είναι και ο μόνος που το βλέπει όπως ακριβώς είναι: ένα μικρό, στρογγυλό, κατακόκκινο αυγό!
Και το ταξίδι του Φριτς και του αυγού συνεχίζεται…
Άραγε που θα φτάσει το αυγό και από πόσα χέρια θα περάσει; Σε τι αντικείμενο θα “μεταμορφωθεί” γι’ αυτούς που θα το βρουν στον δρόμο τους; Και τάχα θα φτάσει κάποια στιγμή στα χέρια κάποιου ανθρώπου που θα το δει όπως ακριβώς είναι;
Το «Ο Καρλ, ο Φριτς και το αυγό της ευτυχίας» είναι ένα βιβλίο θαυμαστό. Στηριγμένο σε μια ευρηματική ιδέα, σε ένα λίγο αληθινό αλλά και λίγο φανταστικό σενάριο. Στις σελίδες του, ο πολυγραφότατος και ταλαντούχος συγγραφέας του Βασίλης Παπαθεοδώρου, βρίσκει τον τρόπο -ένα πολύ απλό, διόλου απλοϊκό, αλλά πρωτότυπα θαυμαστό τρόπο- να μιλήσει για την αγάπη, το νόημα της ζωής και για την ευτυχία. Για το πως οι άνθρωποι μεγαλώνοντας πελαγοδρομούν στην αναζήτησή της, δίνοντας βάρος στο κυνήγι πραγμάτων που είναι υλικά-εγωιστικά μόνο πολύτιμα και κατ’ ουσίαν ευτελή.
Το πως μπορεί ένα παιδί να σκεφτεί και να προβληματιστεί, άρα να καταλάβει και να ξεχωρίσει τα σημαντικά από τα ασήμαντα, τα πρόσκαιρα από τα παντοτινά και τα ανεκτίμητα από τα ψευδώς λαμπερά, το βρήκε ο Βασίλης Παπαθεοδώρου, γράφοντας το «Ο Καρλ, ο Φριτς και το αυγό της ευτυχίας», που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2016. Οι εκδόσεις Καστανιώτη το έχουν συμπεριλάβει στη Νεανική τους βιβλιοθήκη (ηλικίες 8+) και στη σειρά «Ταξίδια με τη φαντασία».
Την εικονογράφηση του βιβλίου υπογράφει η Λίλα Καλογέρη. Πρόκειται για μια εικονογράφηση σύγχρονη, ρεαλιστική, με μοναδικά χρώματα και λεπτομέρειες που σου επιτρέπουν να νιώθεις σαν να είσαι παρών στα στιγμιότυπα. Μια καλλιτεχνική επένδυση του κειμένου, τόσο καλοδουλεμένη, ώστε δένει άριστα με τις εικόνες που σου έχει δημιουργήσει ο συγγραφέας μέσα από την ιστορία του.
Όπως καταλαβαίνετε το «Ο Καρλ, ο Φριτς και το αυγό της ευτυχίας» είναι ένα θαυμαστό βιβλίο με περιεχόμενο. Αυτό που δεν σας έχω πει ακόμη, είναι ότι περιέχει και μια μεγάλη-ευχάριστη έκπληξη. Στο δεύτερο μέρος του υπάρχει το “Ο Καρλ, ο Φριτς και το αυγό της ευτυχίας” τροποποιημένο κατάλληλα έτσι ώστε να γίνει πολυπρόσωπο θεατρικό. Μια διασκευή του εν λόγω βιβλίου που θα αποδεχτεί ιδιαίτερα χρήσιμη στους εκπαιδευτικούς που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν σαν σενάριο για παράσταση σε σχολικές γιορτές. Ένα σενάριο ευέλικτο μιας και χωρίζεται σε πολλές “ανεξάρτητες” σκηνές που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν όλες ή να αφαιρεθούν κάποιες, ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε παράστασης. Επίσης ως κατάληξη, κάθε σκηνή έχει ένα έμμετρο, ειδικά γραμμένο γι’ αυτήν, το οποίο μπορεί να μελοποιηθεί.
Εν κατακλείδι, το «Ο Καρλ, ο Φριτς και το αυγό της ευτυχίας», είναι ένα βιβλίο εξαιρετικά χρήσιμο στα παιδιά για το παρόν και το μέλλον τους, αλλά και ένα γερό ταρακούνημα για τους ενήλικες που θα το διαβάσουν είτε έχουν πελαγοδρομήσει, είτε απλά επειδή έχουν ξεχάσει (ή απομακρυνθεί) από το φέγγος της απλότητας. Για όλους αυτούς, αλλά και για πολλούς άλλους λόγους που θα βρείτε όταν το διαβάσετε… Απαραιτήτως αγοράστε, διαβάστε, χαρίστε και χαρείτε το!
[grbk https://www.greekbooks.gr/vasilis-papatheodorou.person%5DΑπό το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ένας κήπος κι ένα παράξενο δέντρο στολισμένο με αυγά όλο το χρόνο, χειμώνα και καλοκαίρι, άνοιξη και φθινόπωρο. Ένας παππούς κι ο εγγονός του που το φροντίζουν και το περιποιούνται. Και από δίπλα ένα σωρό άνθρωποι που καταφτάνουν από κάθε γωνιά του πλανήτη για να θαυμάσουν το διακοσμημένο δέντρο. Τι θα συμβεί όμως όταν ένα από τα χιλιάδες αυγά ξεκρεμαστεί από το κλαδί του, πέσει στο έδαφος και κατά μυστήριο και μαγικό τρόπο αρχίσει να κυλά χωρίς να σπάσει; Και γιατί το κυνηγούν όλοι; Πώς είναι δυνατόν άλλος να το περνά για μπάλα, άλλη να το μπερδεύει με μαργαριτάρι, ένας τρίτος να το βλέπει σαν κομήτη και κάποιος άλλος σαν φεγγάρι;
Το βιβλίο Ο Καρλ, ο Φριτς και το αυγό της ευτυχίας είναι εμπνευσμένο από ένα παρόμοιο «αυγόδεντρο» στη Γερμανία και μιλά για το κυνήγι της ευτυχίας και για το τι τελικά είναι αυτή. Ένα μυθιστόρημα με χιούμορ, δράση και πλήθος πρωταγωνιστών, οι οποίοι τρέχουν πίσω από ένα αυγό που κυλά και τελικά ίσως σταματήσει στα πόδια του αναγνώστη, καλώντας τον κι αυτόν ν’ αναρωτηθεί πού κρύβεται η ευτυχία.
Στο βιβλίο υπάρχει παράρτημα με το μυθιστόρημα κατάλληλα διασκευασμένο σε θεατρικό έργο για σχολικές παραστάσεις. Οι σκηνές που περιλαμβάνονται προσφέρουν ευελιξία στον εκπαιδευτικό να τις προσαρμόσει ανάλογα με τις ανάγκες κάθε τάξης.
Ολυμπία Κατσένη