Έχοντας ήδη διαβάσει, απολαύσει και λατρέψει το πρώτο («Το νησί», Διόπτρα, Απρίλιος 2007) και το τρίτο («Το νήμα», Διόπτρα, Νοέμβριος 2011) μυθιστόρημα της ταλαντούχας Βρετανίδας συγγραφέως, η απόκτηση του δεύτερου βιβλίου της, φάνταζε και ήταν μονόδρομος. Τίτλος του «Ο γυρισμός», από τις εκδόσεις Διόπτρα, σε μετάφραση του Μιχάλη Δελέγκου, με πρώτη έκδοση τον Οκτώβρη του 2008. Και αφού τελειώσαν οι συστάσεις, ας δούμε τι καλά έχει για εμάς η Βικτόρια Χίσλοπ, στις 500 σελίδες της δεύτερης μυθιστορηματικής της δουλειάς…
Όταν οι δύο φίλες, η Σόνια και η Μάγκι, αποφάσισαν να “αποδράσουν” από το Λονδίνο και να κάνουν ολιγοήμερες διακοπές -συνδυασμένες με μαθήματα χορού- στον Ισπανικό νότο, δεν περνούσε καν από το μυαλό τους -και πως θα ήταν άλλωστε δυνατό- η απίστευτη αλλαγή που θα έφερνε αυτό το ταξίδι στην ζωή τους. Τέλη Φεβρουαρίου του 2001 και οι δύο Αγγλίδες βρέθηκαν στην μαγευτική Γρανάδα…
…
Τα φωτεινά χρώματα του χειμωνιάτικου ηλιοβασιλέματος έπεφταν στην πόλη, περνώντας από τα χιονοσκέπαστα βουνά που αποτελούσαν το φόντο της. Και καθώς το ταξί κατευθυνόταν με ταχύτητα στο κέντρο είδαν για πρώτη φορά το γεωμετρικό περίγραμμα της Αλάμπρα να δεσπόζει στην υπόλοιπη περιοχή.
Τελικά, ο οδηγός τους έκοψε ταχύτητα για να βγει στην έξοδο από την κεντρική οδό και γοητεύτηκαν από τις βασιλικές πλατείες, τα επιβλητικά κτίρια και τα συντριβάνια, πριν στρίψουν για να ακολουθήσουν τους στενούς λιθόστρωτους δρόμους που διέτρεχαν την πόλη.
…
Ήταν ένα μέρος με ασυνήθιστες μυρωδιές, ένα παράξενο μείγμα αρχαίου και σύγχρονου. Καφέ γεμάτα ντόπιους, βιτρίνες με σωρούς από μικρά γλυκίσματα τα οποία σέρβιραν σοβαροί άντρες, φτωχικά διαμερίσματα, σεντόνια που κρέμονταν στα μπαλκόνια για να στεγνώσουν. Ήταν ένα αυθεντικό μέρος, σκέφτηκε η Σόνια, δεν υπήρχε τίποτα παράταιρο εδώ.
…
Σε μια μοναχική περιπλάνηση στην πόλη που ξεχείλιζε ιστορία, η Σόνια κάθισε να απολαύσει ένα café con leche σε ένα καφέ, που συμπτωματικά ήταν ένα από τα αγαπημένα καφέ του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα! Ο ηλικιωμένος και άκρως φιλοσοφημένος ιδιοκτήτης του καταστήματος, άνοιξε μια “πύλη” που οδήγησε την ηρωίδα μας σε ένα μακρινό και συγκλονιστικό ταξίδι. Ένα ταξίδι στο παρελθόν… στα χρόνια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.
Τότε στα μαύρα εκείνα χρόνια για τον ισπανικό λαό, ιδιοκτήτες του προαναφερθέντος καφέ ήταν η εξαμελής οικογένεια Ραμίρεζ. Τρία αγόρια και ένα κορίτσι ήταν τα παιδιά της οικογένειας που πλήρωσε βαρύτατο τίμημα στον αδελφοκτόνο πόλεμο που σάρωσε τη χώρα από άκρη σε άκρη…
…
Σε ολόκληρη τη Γρανάδα οι άνθρωποι κάθονταν σκυφτοί γύρω από ραδιόφωνα. Τα δάκτυλα τους ήταν κίτρινα από τη νικοτίνη και τα νύχια φαγωμένα μέχρι τη σάρκα. Η αγωνία, η ένταση και η ζέστη έκαναν την πόλη να πνίγεται. Οι φήμες για μαζικές εκτελέσεις σε άλλα μέρη της χώρας μεγάλωναν τον τρόμο.
Οι άνθρωποι φοβούνταν εκείνους που έμεναν στον ίδιο δρόμο και ακόμη κι αυτούς κάτω από την ίδια στέγη. Σε ολόκληρη τη χώρα, οικογένειες σπαράζονταν.
…
Και πως να μην σπαράζονταν, αφού ακόμη και αδέρφια βρίσκονταν σε εμπόλεμη κατάσταση λόγω των διαφορετικών πολιτικών τους πεποιθήσεων. Έτσι και οι γιοί της οικογένειας Ραμίρεζ που τελικά άφησαν την τελευταία τους πνοή βιαίως εξαιτίας του εμφυλίου. Ο πατέρας για πολύ μεγάλο διάστημα βρέθηκε στη φυλακή, ενώ το μοναδικό κορίτσι, έφηβη ακόμα, εγκατέλειψε την οικογενειακή εστία καθώς και την ίδια την χώρα. Όπως ακριβώς είχε κάνει και η μητέρα της Σόνιας -κάτι που έμαθε από τον πατέρα της γυρνώντας πίσω στην Αγγλία, μιας και η ίδια είχε αποβιώσει αρκετά χρόνια πριν, χωρίς να αποκαλύψει το οτιδήποτε από το παρελθόν της στην κόρη της.
Η Βικτόρια Χίσλοπ μέσα από την εξιστόρηση της ζωής των μελών της οικογένειας Ραμίρεζ μας μεταφέρει τα δραματικά γεγονότα της εποχής που προηγήθηκε του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου με επίκεντρο την Ισπανία. Μας δίνει όμως και μια καλή γεύση της σημερινής Γρανάδα, ελαφρύνοντας κατά πολύ την συναισθηματική φόρτιση που θα έφερνε ένα βιβλίο αποκλειστικά για τον ισπανικό εμφύλιο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν σελίδες στις οποίες θα νιώσετε ένα κόμπο να ανεβαίνει στο λαιμό σας.
Σε γενικές γραμμές το δεύτερο μυθιστόρημα, «Ο γυρισμός», της Βρετανίδας συγγραφέως μου άφησε χλιαρές εντυπώσεις. Υπήρχαν σημεία που απολάμβανα πραγματικά την ανάγνωσή του αλλά δεν με κέρδισε και δεν με μάγεψε όπως το πρώτο και το τρίτο. Πιθανότατα να το έγραψε κάτω από την πίεση του τμήματος marketing -το πρώτο της βιβλίο είχε σπάσει ταμεία και οι αναγνώστες αδημονούσαν-, ή να μην του έδωσε το χρόνο -από μόνη της- να ωριμάσει, να κατασταλάξει και κατόπιν να αποτυπωθεί στο χαρτί. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι «γράφτηκε στο πόδι» χωρίς να έχει απόλυτα άδικο. Σαφώς είναι καλύτερο από κάτι άλλα μυθιστορήματα… ονόματα δεν λέμε, οικογένειες δεν θίγουμε… και έχει αρκετά να σας μεταδώσει. Αν είστε λάτρης της Χίσλοπ διαβάστε το. Αν όχι, θα σας πρότεινα να ξεκινήσετε την γνωριμία σας -με την αναμφίβολα ταλαντούχα πένα της- από τα άλλα δύο μυθιστορήματά της.
[dioptra https://www.dioptra.gr/Suggrafeas/4/Victoria-Hislop/%5D
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Τα καλντερίμια της Γρανάδα αντηχούν μουσική και μυστικά. Η Σόνια θα γευτεί τη μυρωδιά της πόλης, παρασυρμένη σε ένα ταξίδι στην Ισπανία από τη μεγάλη της αγάπη, το χορό.
Τα βήματά της θα την οδηγήσουν σε ένα γραφικό καφέ, όπου η μαγεία του χώρου και των φωτογραφιών του θα την ταξιδέψουν στο ιστορικό παρελθόν της πόλης. Την καρδιά της Σόνια θα κλέψει η ιστορία της οικογένειας Ραμίρεζ που χωρισμένη από την πολιτική και την τραγωδία του Ισπανικού Εμφυλίου θα βρεθεί πολλές φορές μπροστά σε διλήμματα και επικίνδυνες καταστάσεις. Βαθιά κρυμμένα μυστικά, χορός και ανεκπλήρωτοι έρωτες θα την παρασύρουν και πολλές φορές θα αισθανθεί η ίδια πρωταγωνίστρια στην ιστορία τους…