Υπόθεση βιβλίου
Μια σκοτεινή σπηλιά, η ζεστασιά και η μυρωδιά της μάνας του και το φως που έμπαινε από έξω ήταν οι πρώτες μνήμες του μικρού λυκόπουλου, του μοναδικού που κατάφερε να αντέξει το κρύο και την πείνα των πρώτων ημερών. Ένα μικρό, γκριζωπό, άγριο λυκόπουλο ήταν, που το έθελγε το φως και προσπαθούσε να πάει προς εκείνο. Η μητέρα του η λύκαινα, κάθε φορά που προσπαθούσε να της ξεφύγει έξω από τη σπηλιά, το μάζευε στωικά και το επανέφερε στην ασφάλειά της.
Έμαθε πως πρέπει να αποφεύγει να πλησιάζει στην έξοδο, πως πρέπει να μένει όσο πιο σιωπηλό γινόταν όταν η μητέρα του έλειπε για κυνήγι και να κοιμάται συχνά, αποφεύγοντας τις επιθυμίες του τόσο της εξερεύνησης του έξω κόσμου, όσο και των ουρλιαχτών που γαργαλούσαν τον μικρό λαιμό του θέλοντας να βγουν.
Μέχρι που μια μέρα η περιέργειά του και η επιθυμία του στάθηκαν πιο δυνατά από τον φόβο και τις “νουθεσίες” της μητέρας του και έφτασε μέχρι έξω, στην είσοδο της σπηλιάς. Εκεί, έκθαμβο από το έντονο φως, από την πρωτοείδωτη όψη του ποταμού και των δέντρων, του ουρανού και των βουνών, κουβαριάστηκε όσο περισσότερο μπορούσε και στάθηκε εκεί για ώρες ακίνητο. Μέχρι που μαγεμένο σηκώθηκε και προσπάθησε να κάνει τα πρώτα του βήματα σε ανώμαλο έδαφος. Κουτρουβάλησε όπως όπως, πονώντας και ουρλιάζοντας μέχρι την όχθη του ποταμού.
Περιεργάστηκε γύρω του τα πάντα, αναγνώρισε κινδύνους, παρατήρησε συμπεριφορές και ζώα. Και σιγά σιγά προσαρμόστηκε στο νέο του περιβάλλον. Περπάτησε σταθερά, κυνήγησε, έφαγε, υποχώρησε, συνέχισε την εξερεύνηση, μέχρι που το βρήκε η ανήσυχη μαμά του, η λύκαινα, και γύρισαν ευτυχισμένοι στη σπηλιά τους. Οι μέρες περνούσαν, το λυκάκι γινόταν λυκόπουλο με διαρκώς αυξανόμενη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του. Μόνο που η πολλή αυτοπεποίθηση έκανε το λυκάκι απρόσεκτο.
Μια μέρα λοιπόν που πήγαινε στο ποταμάκι να πιει νερό συνάντησε πέντε παράξενα πλάσματα να στέκονται στην όχθη του. Κάθονταν ακίνητα σχεδόν, στηριγμένα στα πίσω τους πόδια μόνο. Παράξενοι που είναι! Σκέφτηκε…
…
Ήταν Ινδιάνοι. Ένας από αυτούς πλησίασε και στάθηκε από πάνω του. Το λυκόπουλο χωρίς να το θέλει, σήκωσε όρθιες τις τρίχες της ράχης του. Για καλό και για κακό, έδειξε και τα δόντια του.
– Για κοιτάξτε! Ο Ασπροδόντης! είπε ένας από τους Ινδιάνους και οι υπόλοιποι γέλασαν.
Ύστερα πήγε να απλώσει το χέρι του στη ράχη του μικρού λυκόπουλου, μα εκείνο από ένστικτο τον δάγκωσε.
…
Ο Ινδιάνος αντέδρασε με ένα χτύπημα και το λυκόπουλο κλαψούρισε από φόβο και παράπονο. Η λύκαινα έτρεξε προς τα εκεί ακούγοντάς το και κοίταξε απειλητικά τους Ινδιάνους.
Κις! Φωνάζει τότε ο ένας από αυτούς και ευθύς η λύκαινα αρχίζει να ζητά τα χάδια του! Βλέπετε ήταν παλιοί γνώριμοι αυτοί οι δυό. Δεν είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που ζούσαν μαζί στον καταυλισμό. Ο λιμός που έπεσε όμως τους έκανε να χωρίσουν, ώστε να έχουν ελπίδες για επιβίωση.
Και ο Γκρίζος Κάστορας -έτσι έλεγαν τον Ινδιάνο- πήρε μαζί του στον καταυλισμό τα δύο ζώα.
Ο Ασπροδόντης εκεί έμαθε πολλά. Έμαθε πως οι άνθρωποι επιβάλλονται στα ζώα, ακόμη κι όταν είναι άγρια. Έμαθε να υποτάσσεται, και το έμαθε όταν τον ανάγκασαν να αποχωριστεί την μητέρα του. Έμαθε να δουλεύει για τους ανθρώπους. Να σέρνει το έλκηθρο, να τους υπηρετεί. Κανένας από τους ανθρώπους όμως δεν του έμαθε πως υπάρχει τρυφερότητα. Κανείς τους δεν του είπε μια καλή κουβέντα, δεν του έδωσε ένα χάδι. Κανείς.
Όταν έφτασε ο Ασπροδόντης τα πέντε του χρόνια, ο Γκρίζος Κάστορας τον πήρε μαζί του σε ταξίδι μακρινό, στα Βραχώδη Όρη. Εκεί ο Ινδιάνος βρήκε κάποιες ευκαιρίες για περισσότερα χρήματα και αποφάσισε να ζήσει για λίγο ακόμη στο προσοδοφόρο αυτό μέρος, ασχολούμενος με το εμπόριο. Ο Ασπροδόντης παρατηρούσε, μάθαινε, μαχόταν και κοίταζε με θαυμασμό τους λευκούς ανθρώπους που του φαίνονταν διαφορετικοί.
Και μια νύχτα, για ένα κασόνι με μπουκάλια ουίσκι, ο Ασπροδόντης πουλήθηκε σε έναν αλλόκοτο και κακό άνθρωπο, στον “ωραίο Σμιθ” που δεν ήταν ωραίος ούτε έξω, ούτε μέσα του.
Άρχισε να εξαγριώνει τον Ασπροδόντη, να τον κάνει επιθετικό, να τον τρελαίνει στο ξύλο και να τον αγριεύει με κάθε τρόπο. Οι σκοποί του φάνηκαν σύντομα, όταν άρχισε να τον εκμεταλλεύεται, βάζοντάς τον να παλεύει με διάφορα άγρια σκυλιά, μέχρι ο ένας να νικήσει τον άλλο. Για μέρες ο Ασπροδόντης ήταν πάντα νικητής.
Μα ήρθε και η βραδιά που κόντεψε να σκοτωθεί από τα σαγόνια ενός άγριου μπουλντόγκ. Και βέβαιο είναι πως αν δεν παρενέβαινε ο Γουίντον Σκοτ και δεν τον αγόραζε από τον αφέντη του, η ζωή του θα ήταν πολύ σύντομη. Όμως τον πήρε από την ματωμένη αρένα, και τον περιέθαλψε για μέρες, μέχρι να γιατρευτούν οι πληγές του σώματός του. Με τις πληγές της ψυχής του όμως, τι λέτε, θα τα καταφέρει;
Αγοράστε το «Ο Ασπροδόντης», του Τζακ Λόντον και της Μαρίας Δασκαλάκη, κάνοντας κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
Ένα ακόμα πολυαγαπημένο λογοτεχνικό αριστούργημα, ένας από τους κλασικούς θησαυρούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μίνωας στη σειρά παιδικών βιβλίων “Κλασικοί Θησαυροί”!
Ο μοναδικός Ασπροδόντης, σε διασκευή της ταλαντούχας Μαρίας Δασκαλάκη με υπέροχη εικονογράφηση του Νίκου Γιαννόπουλου, φτάνει στα χέρια των μικρών αναγνωστών, για να τους ψυχαγωγήσει, να τους ενθουσιάσει και να τους συγκινήσει με την ιστορία του!
Γενιές και γενιές αγάπησαν αυτό το υπέροχο ανάγνωσμα που είναι γεμάτο ψυχωφελή για τους αναγνώστες του μηνύματα.
Μήπως άλλωστε και τα μικρά παιδιά δεν είναι έχουν την ίδια λαχτάρα με τον Ασπροδόντη; Να βγουν από την ασφάλεια της “φωλιάς” τους και να ανοίξουν τα φτερά τους; Πως όμως πρέπει να είναι προετοιμασμένα και πόση σημασία έχει να γνωρίζουν την αγάπη και την ασφάλεια όταν είναι ακόμα στις τρυφερές ηλικίες;
Η Μαρία Δασκαλάκη μας άνοιξε άλλο ένα μοναδικό παράθυρο στον κόσμο της Κλασσικής Παγκόσμιας Λογοτεχνίας με τον τρόπο που μόνο εκείνη γνωρίζει!
Μαγευτικό, όπως και κάθε παιδικό βιβλίο αυτής της σειράς των εκδόσεων Μίνωας! Αποκτήστε το! 🙂
Οπισθόφυλλο:
Πόσο αδύναμο έμοιαζε όταν γεννήθηκε το γκρίζο λυκάκι σε μια σπηλιά στα παγωμένα δάση του Βορρά… Ωστόσο, καταφέρνει να επιβιώσει, μαθαίνει να κυνηγά για την τροφή του και να αντιμετωπίζει τους κινδύνους της άγριας φύσης.
Ο Ασπροδόντης, όμως, πέφτει στα χέρια κάποιων σκληρών ανθρώπων που τον αναγκάζουν να σέρνει έλκηθρα και να συμμετέχει σε επικίνδυνες μάχες με άλλα σκυλιά. Το άγριο αυτό πλάσμα την αγάπη ως τότε δεν την είχε γνωρίσει. Μέχρι τη στιγμή που συναντά τον Σκοτ, τον νεαρό άντρα που καταφέρνει να ημερώσει την ψυχή του, προσφέροντάς του αγάπη και τρυφερότητα…
Ο Ασπροδόντης του Τζακ Λόντον, μια από τις πιο συγκινητικές ιστορίες επιβίωσης που έχουν γραφτεί ποτέ, κυκλοφόρησε το 1906 και κατατάσσεται μέχρι σήμερα στους κλασικούς θησαυρούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Αγοράστε το «Ο Ασπροδόντης», του Τζακ Λόντον και της Μαρίας Δασκαλάκη, κάνοντας κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Ο Ασπροδόντης
White fang
Συγγραφέας
Τζακ Λόντον
Jack London
Διασκευή
Μαρία Δασκαλάκη
Εικονογράφος
Νίκος Γιαννόπουλος
Σειρά βιβλίων
Κλασικοί Θησαυροί
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Μίνωας
Ημερομηνία έκδοσης
Ιανουάριος 2021
Αριθμός σελίδων
36
ISBN
978-618-02-1663-9
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη