Όλοι οι συγγραφείς που έζησαν και δημιούργησαν κατά την μακραίωνη ιστορία του ανθρωπίνου γένους έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Το εξαιρετικά ενδιαφέρον μυαλό τους. Τον χώρο που κατέκλυζαν τα φαντάσματα των μελλοντικών βιβλίων τους, πριν πάρουν σάρκα και οστά με την παρέμβαση μιας πένας. Στον αντίποδα αυτών των λαμπρών μυαλών, βρίσκονται οι ζωές τους που στην πλειοψηφία των περιπτώσεων -όντας εκ φύσεως παρατηρητές και καταγραφείς γεγονότων και όχι πρωταγωνιστές- υπήρξαν άχρωμες και αδιάφορες.
Εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα αποτελούν οι Βρετανοί Κάρολος Ντίκενς (Charles Dickens: 1812-1870) και Γουίλκι Κόλινς (Wilkie William Collins: 1824-1889). Σε αυτές τις, σε υπερθετικό βαθμό, ενδιαφέρουσες ζωές είναι αφιερωμένο το βιβλίο του Αμερικανού συνάδελφου τους Νταν Σίμονς (Dan Simmons) που γεννήθηκε 78 χρόνια μετά τον θάνατο του Ντίκενς και 59 μετά εκείνον του Κόλινς. Ο Σίμονς έχει δώσει τον τίτλο «Ντρουντ» στο μυθιστόρημα του, που κυκλοφόρησε στην χώρα μας τον Ιούλιο του 2010, από τις εκδόσεις Πλατύπους, σε μετάφραση της Πηνελόπης Τριαδά.
Το ρόλο του αφηγητή-οδηγού στην πολυσέλιδη -865 χορταστικές σελίδες απαρτίζουν το ανάγνωσμα- ιστορία μας είναι ο ένας εκ των δύο κύριων χαρακτήρων, ο Γουίλκι Κόλινς, φίλος, συνεργάτης, συγγενής εξ αγχιστείας και συνάδελφος του Κάρολου Ντίκενς…
…
Αυτή η αληθινή ιστορία θα είναι για τα τελευταία πέντε χρόνια του Κάρολου Ντίκενς και για την αυξανόμενη εμμονή του όλο αυτό το διάστημα με έναν άνθρωπο -αν όντως ήταν άνθρωπος- με το όνομα Ντρουντ, καθώς επίσης και για το φόνο, το θάνατο, τα πτώματα, τις κρύπτες, τον υπνωτισμό, το όπιο, τα φαντάσματα, τους δρόμους και τα σοκάκια των σκοτεινών σπλάχνων του Λονδίνου που ο συγγραφέας πάντα αποκαλούσε «η Βαβυλώνα μου» ή «ο Μεγάλος Φούρνος».
…
Όλα ξεκίνησαν από ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα, στο Στέιπλχερστ. Στο τρένο που εκτροχιάστηκε επέβαινε και ο μεγάλος μυθιστοριογράφος. Από εκείνη την στιγμή κάτι άλλαξε ριζικά στην ζωή του, καθώς και στην ζωή του Κόλλινς…
…
Η ημερομηνία της συμφοράς που βρήκε τον Ντίκενς ήταν η ενάτη Ιουνίου του 1865. Η αμαξοστοιχία που μετέφερε την επιτυχία του, την γαλήνη του, τα λογικά του, το χειρόγραφό του και την ερωμένη του όδευε -κυριολεκτικά- προς ένα ρήγμα στις ράγες και μια τρομερή πτώση.
…
Κάποιοι εργάτες πραγματοποιούσαν μια συνηθισμένη αντικατάσταση των παλιών ξύλων της γέφυρας. Η μετέπειτα έρευνα -και έχω διαβάσει τις αναφορές- έδειξε ότι ο εργοδηγός είχε συμβουλευτεί λάθος χρονοδιάγραμμα και περίμενε το τρένο μετά από δύο ώρες.
…
Σύμφωνα με την αναφορά, το τρένο πήγαινε ακόμη σχεδόν με 48 χιλιόμετρα την ώρα όταν έφτασε στη σπασμένη γραμμή. Παραδόξως, η μηχανή πήδηξε το μήκους 12 μέτρων κενό και προσγειώθηκε στην απέναντι πλευρά του ρήγματος. Από τα 7 βαγόνια της πρώτης θέσης, όλα εκτός από ένα γκρεμίστηκαν και βούτηξαν στο βαλτώδη ποταμό από κάτω.
Το βαγόνι που σώθηκε ήταν εκείνο που μετέφερε τον Ντίκενς, την ερωμένη του και την μητέρα της.
…
Μερικά αγωνιώδη λεπτά μετά το ατύχημα, κατέβηκε ο Ντίκενς την πλαγιά πηγαίνοντας, με άλλους, να προσφέρει βοήθεια στους επιβάτες των βαγονιών που είχαν βουτήξει στο κενό. Εκείνες τις συγκλονιστικές στιγμές ο Ντίκενς -κατά τις δικές του μαρτυρίες- συνάντησε ένα μυστηριώδη άντρα με το όνομα Ντρουντ. Αυτό το πρόσωπο στοίχειωσε τα επόμενα πέντε χρόνια της ζωής του συγγραφέα που θα γνωρίσουμε στο βιβλίο του Νταν Σίμονς.
Έχοντας κάνει ο Σίμονς μια εκτενή έρευνα γύρω από τους δύο άντρες που τον ενδιαφέρουν, συνέλεξε άφθονο υλικό που θα μπορούσε να γίνει ένα εξαιρετικό δοκίμιο-μελέτη για τη ζωή του Ντίκενς και του Κόλινς. Αντί αυτού -ευτυχώς για εμάς- συνέγγραψε ένα βιβλίο σε μυθιστορηματικό ύφος που συναρπάζει και καθηλώνει τον αναγνώστη, από τις πρώτες κιόλας γραμμές του.
Αν και είναι επικεντρωμένο σε όσα ακολούθησαν την εμπειρία που άλλαξε ριζικά την ζωή, τον χαρακτήρα και την σκέψη του Ντίκενς, ο αναγνώστης περιπλανάται και στα προηγούμενα χρόνια της ζωής των δύο αξιόλογων Βρετανών λογοτεχνών. Η ζωντανές εικόνες με τις γλαφυρές περιγραφές μας κάνουν σχεδόν να βιώσουμε την ρευματοειδή αρθρίτιδα του Κόλινς -που πίνει λάβδανο για να καταπραΰνει τους πόνους- και το δέος που θα ένιωθαν όσοι βρισκόντουσαν δίπλα στον μεγάλο Ντίκενς, ακόμα και αν ο χαρακτήρας του δεν είναι ο πλέον αξιαγάπητος.
Εκπληκτικό είναι ότι ο Σίμονς ξεδιπλώνει την αφήγηση του ακριβώς τόσο όσο χρειάζεται, ώστε από την μία να σου δώσει όσα περισσότερα στοιχεία μπορεί για την ζωή των ηρώων του και από την άλλη να μην αισθανθείς να βαριέσαι ούτε μία στιγμή. Πραγματικό κατόρθωμα αν αναλογιστείς τον όγκο του βιβλίου. Βοηθός του βέβαια, εκτός από το συγγραφικό ταλέντο που αδιαμφισβήτητα διαθέτει, είναι και το εκλεπτυσμένο χιούμορ του. Για παράδειγμα δείτε πως περιγράφει ένα λιτό -κατά τα λεγόμενα του- γεύμα…
…
Απόψε αποφάσισα να δειπνήσω σχετικά ελαφρά και παρήγγειλα δύο είδη πατέ, σούπα, μερικούς γλυκούς αστακούς, ένα μπουκάλι ξηρή σαμπάνια, ένα πόδι αρνιού γεμιστό με μύδια και ψιλοκομμένα κρεμμύδια, δύο είδη σπαραγγιών, αργοψημένο βοδινό, λίγο κάβουρα με σάλτσα και αυγά.
…
Αυτό το βράδυ, δεν μπορούσα να αποφασίσω ανάμεσα σε δύο επιδόρπια, έτσι -σαν τον Σολομώντα- επέλεξα τόσο την πουτίγκα κορυδαλλού όσο και την καλοψημένη πουτίγκα με τα μήλα. Και ένα μπουκάλι κρασί. Και καφέδες.
…
…μου θύμισε τον Παπαγιαννόπουλο στην ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου «Ο Αχόρταγος».
Εν κατακλείδι. Το «Ντρουντ», του Νταν Σίμονς είναι μια πύλη που οδηγεί τον αναγνώστη του σε μια άλλη εποχή, εντελώς διαφορετική από την δική μας. Μια εποχή που προσωπικά μου ασκεί ακαταμάχητη γοητεία. Γραμμένο με χιούμορ και έχοντας απίστευτες-πιπεράτες λεπτομέρειες από την ζωή και το έργο των δύο αντρών θα σας συνεπάρει, χαρίζοντας σας πολλές ώρες χαλάρωσης αλλά και αγωνίας… ειδικά εκεί που οι ήρωες του περιπλανώνται στην Υπόγεια Πόλη! Συμβουλή μου; Μόλις βρεθείτε σε κάποιο βιβλιοπωλείο, αγοράστε το «Ντρουντ», του Νταν Σίμονς. Ετοιμαστείτε για ένα μαραθώνιο ανάγνωσης και αφεθείτε στο ταλέντο του συγγραφέα που θα σας γνωρίσει δύο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προσωπικότητες και θα σας κάνει μια υπέροχη βόλτα στο Βικτοριανό Λονδίνο… μέσα, κάτω και πάνω από αυτό! Θα περάσετε αξέχαστα!!!
Από το αυτί του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ντρουντ…
είναι το όνομα και ο εφιάλτης που κατατρύχει τον Κάρολο Ντίκενς τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής του.
Στις 9 Ιουνίου, 1865, ο Ντίκενς και η ερωμένη του επιστρέφουν κρυφά στο Λονδίνο, όταν το τρένο τους πέφτει σε ένα κενό στη σιδηροδρομική γραμμή. Όλα τα βαγόνια της πρώτης θέσης γκρεμίζονται στην κοιλάδα από κάτω, εκτός από εκείνο του Ντίκενς. Όταν ο Ντίκενς κατεβαίνει στην κοιλάδα για να φροντίσει τους νεκρούς και τους ετοιμοθάνατους, η ζωή του αλλάζει για πάντα. Και στην καρδιά αυτού του εφιάλτη που θα κρατήσει πέντε χρόνια είναι…
Ντρουντ…
το όνομα που ο Ντίκενς ψιθυρίζει στον φίλο του Γουίλκι Κόλινς. Ένας εξαρτημένος από το λάβδανο και λιγότερο επιτυχημένος συγγραφέας, ο Κόλινς περιφρονεί τις ευαισθησίες της βικτοριανής εποχής και ζει με τη μια ερωμένη του και κάνει παιδί με μια άλλη, αλλά ίσως είναι ο μοναδικός άνθρωπος στη Γη με τον οποίο ο Ντίκενς μπορεί να μοιραστεί το μυστικό του…
Ντρουντ…
Με την όλο και αυξανόμενη εμμονή του για τις κρύπτες και τα νεκροταφεία, ο Ντίκενς σταματά να γράφει για τέσσερα χρόνια και περιφέρεται στις χειρότερες φτωχογειτονιές και κατακόμβες του Λονδίνου τη νύχτα, ενώ πραγματοποιεί δημόσιες αναγνώσεις τη μέρα, μακάβριες αναγνώσεις που τρομοκρατούν το κοινό του. Τελικά ξεκινά να γράφει αυτό που θα γινόταν το πρώτο μεγάλο αριστουργηματικό μυθιστόρημα μυστηρίου, Το Μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ, αν δεν διακοπτόταν για πάντα από τον…
Ντρουντ