Σχεδόν δέκα χρόνια μετά το «Οι Μάγισσες της Σμύρνης», η πολυπράγμων Μάρα Μεϊμαρίδη επιστρέφει στη μυθιστοριογραφία με το «Ντάσταρ». Ένα μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη στα τέλη του 2011 και μας μεταφέρει στην πεδιάδα της Τρωάδας και στα βάθη του χρόνου.
Τρεις χιλιάδες χρόνια πριν από τις μέρες μας, στα μέρη εκείνα υπήρχε ένα βασίλειο του οποίου τα πλούτη εποφθαλμιούσαν πολλοί. Οι Αχαιοί όμως είναι αυτοί που κατάφεραν -μετά από έναν δεκαετή αποκλεισμό- να το κατακτήσουν. Η ιστορία γνωστή! Τι γίνεται όμως αν ο Όμηρος δεν μας είπε όλη την αλήθεια; Τι μπορεί να συμβεί αν η θεά των Τρώων, η Ντάσταρ, έχει την ικανότητα να ξαναέρχεται στη ζωή όποτε θέλει και μάλιστα να μπορεί να προσφέρει μια τύποις αθανασία σε όποιον θνητό επιθυμεί;
Αν και η ρίζες του μύθου της κυρίας Μεϊμαρίδη βρίσκονται σε εκείνη την Τροία του Πριάμου, μπορούμε να πούμε ότι η ουσιαστική αρχή της βρίσκεται δύο χιλιετίες μετά, στα μέσα του 19ου αιώνα μ.Χ., στην ίδια πάντα περιοχή. Εκεί, στις όχθες του ποταμού Σκάμανδρου βρίσκονται δύο χωριά… το Τσιπλάκ και το Καλαφατλί. Αυτά τα χωριά κατοικούνται το ένα από Έλληνες και το άλλο από Τούρκους, που βρίσκονται σε μια συνεχή κόντρα αναμεταξύ τους.
Οι συνθήκες ζωής δεν έχουν αλλάξει και πολύ από τα χρόνια του τρωικού πολέμου. Οι άνθρωποι είναι απλοί και προσπαθούν με την κτηνοτροφία και την γεωργία να εξασφαλίζουν τα προς το ζην. Μοναδική σημαντική διαφορά είναι οι Λεβαντίνοι. Οι πλούσιοι δυτικοί, που ως γαιοκτήμονες παίρνουν την μερίδα του λέοντος από τα γεννήματα της γης.
Εκεί εμφανίστηκε σε μία από τις μετενσαρκώσεις της η Ντάσταρ… Τι άραγε ζητά μια αρχαία θεότητα από ένα τόπο ξεχασμένο σχεδόν από όλους;
…
Θα πεθαίνεις και θα αναγεννιέσαι στων αιώνων το βάθος. Δες τους χρόνους να περνούν και τους θεούς ν’ αλλάζουν. Δες τους ανθρώπους που αγαπάς να γερνούν και να πεθαίνουν. Μέχρι που εσύ, Άγγελε Θανάτου, θα κατορθώσεις να συγκεντρώσεις τους δώδεκα πέλεκεις, Βάλτριους, Ράεους και Ατταρτικούς, σε μια μόνη δύναμη. Αυτή της γνώσης, της κατανόησης και της αποδοχής του θανάτου. Τότε μόνο αυτός που στην καρδιά σου έχει μπει θα ξαναδεί το φως του ήλιου. Κράτησε μαζί σου όλες τις δυνάμεις που εγώ σε προίκισα. Εκτός από μια: Έχε άγνοια για το που βρίσκονται θαμμένοι οι ιεροί πελέκεις, τούτους που έχεις εσύ ανάγκη, και ψάχνε ακατάπαυστα να τους εύρεις.
…
Α, μάλιστα! Η αναζήτηση συνεχίζεται ακόμα. Στο τροχό της Ντάσταρ θα εργαστούν από επιφανείς επιστήμονες, όπως ο Μάνφρεντ Κόρφμαν και ο Ερρίκος Σλήμαν, μέχρι άνθρωποι μειωμένης ευφυίας όπως ο Μιαμιός και η Μαριγώ. Ο σκοπός για την Ντάσταρ αγιάζει τα μέσα, αν και δεν είναι τόσο άσπλαχνη όσο η ξαδέρφη της η Καρθάλα που κι εκείνη αναζητά τα ίδια μαγικά αντικείμενα… τους ιερούς πέλεκεις, τις πέτρες των Θεών!
Μια διαμάχη ανάμεσα σε θεότητες, μια μακραίωνη αναζήτηση και ένας μεγάλος έρωτας είναι τα υλικά με τα οποία η Μάρα Μεϊμαρίδη έπλασε την δεύτερη εμφάνιση της στον χώρο της λογοτεχνίας. Γραμμένο με το ιδιαίτερο τρόπο της συγγραφέως θα βρει πολλούς ευτυχείς αναγνώστες ανάμεσα στο κοινό που έχει φέρει το «Οι Μάγισσες της Σμύρνης» εδώ και τόσα χρόνια σταθερά σε μία από τις πλέον υψηλές θέσεις στην λίστα των ευπόλυτων μυθιστορημάτων.
Προσωπικά με ενόχλησαν πολύ, τόσο η διάρθρωση του «Ντάσταρ», όσο και ο χειρισμός των ηρώων και της ροής του μυθιστορηματικού χρόνου. Θεωρώντας το υποδεέστερο της πρώτης και ομολογουμένως αξιόλογης απόπειρας της κυρίας Μεϊμαρίδη στη λογοτεχνία, δεν θα σας το προτείνω παρά μόνο αν σώνει και καλά θέλετε να διαβάσετε και κάτι άλλο από μια πένα που έχετε λατρέψει. Φυσικά αναμένω το επόμενο βήμα της, μιας και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η συγγραφέας διαθέτει και ταλέντο και γνώσεις.
[grbk https://www.greekbooks.gr/mimaridi-mara.person%5DΑπό το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Τροία Τουρκίας, 1853.
Ένα βρέφος με χρυσά μαλλιά και βιολετιά μάτια βρίσκεται στο Σκάμανδρο ποταμό, ανάμεσα σε δυο χωριά: ένα ελληνοχώρι κι ένα τουρκοχώρι που μισούνται αιώνες. Είναι η Ντάσταρ, η θεά της αρχαίας Τροίας, που ξανάρθε στη ζωή αναζητώντας το χαμένο έρωτά της. Η Ντάσταρ μεγαλώνει στα φτωχόσπιτα των αγροτών -μαζί με τη Ρωμιά Κλειτώ, την Τουρκάλα Χαττούσα, τη βαβογριά μάγισσα που διαβάζει το μέλλον και βλέπει στο παρελθόν- και στα αρχοντικά των λεβαντίνων γαιοκτημόνων της Τρωάδος. Πλησιάζει τους πιο διάσημους αρχαιολόγους της εποχής, τον Ερρίκο Σλήμαν, τον Φρανκ Καλβέρ και τον Τζίμυ Μέλαρτ, και τους καθοδηγεί, προκειμένου ο αρχαίος θησαυρός να ξαναβγεί στο φως από τα ερείπια της Τροίας.
Μια ιστορία αγάπης τριών χιλιάδων χρόνων περνά σαν στρόβιλος από τις σελίδες του βιβλίου. Μια περιπέτεια που οδηγεί όλες και όλους σε πάθη ακραία. Μια συναρπαστική αλληγορία για τη διαχρονικότητα του έρωτα.
Από τη συγγραφέα του best seller Οι Μάγισσες της Σμύρνης.