https://www.youtube.com/watch?v=tpdJkNKoIFI
Μικροί Κύριοι Μικρές Κυρίες: Υπόθεση βιβλίου
Δέκα υπέροχα βιβλία των Μικρών Κυρίων και των Μικρών Κυριών περιλαμβάνει η κασετίνα αυτή. Για να ρίξουμε μια ματιά σε καθένα από αυτά…
Ο Κύριος Αστείος και το Μαγικό Λυχνάρι
…
Ο κύριος Αστείος ζει σε μια τσαγιέρα.
Σε ένα σπίτι τσαγιέρα.
Αυτό μπορεί να ακούγεται γελοίο αλλά ταιριάζει απόλυτα στον κύριο Αστείο.
…
Σε αυτή την τσαγιέρα που έχει για σπίτι, ο κύριος Αστείος έχει φτιάξει ένα ολοκληρωμένο σπιτικό. Να σκεφτείτε, έχει και σοφίτα! Ναι, εκεί κάτω από το καπάκι της τσαγιέρας βρίσκεται! Μια μέρα ανοιξιάτικη λοιπόν, ο κύριος Αστείος βρήκε εκεί ένα παλιό, σκονισμένο μπαούλο και όταν το άνοιξε είδε πως μέσα του υπήρχε ένα χαλί. Ένα μαγικό ιπτάμενο χαλί, για την ακρίβεια.
Ε, δεν ήθελε και πολύ! Ανέβηκε πάνω και ξεκίνησε η περιπέτεια! Κανονικά θα λέγαμε τώρα “δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει”, αλλά καθόλου δεν ταιριάζει στην περίπτωσή μας μιας και πήγαινε παντού πετώντας! Ο κύριος Αστείος πάνω στο ιπτάμενο χαλί του δεν έχασε ευκαιρία για ευκαιρία, να κάνει αστεία στους φίλους του για να γελάσουν.
Ώσπου, κάποια στιγμή έφτασε την έρημο. Κατέβηκε από το χαλί, κοίταξε δεξιά, κοίταξε αριστερά, τίποτα δεν υπήρχε και σκέφτηκε να φύγει. Μα όταν κοίταξε κάτω, ακριβώς μπροστά στα πόδια του, είδε ένα παλιό, διαβρωμένο και κατασκονισμένο λυχνάρι! Βάλθηκε λοιπόν να το τρίβει για να καθαρίσει όταν…
Η κυρία Ντροπαλή και η Νεραϊδονονά
Η κυρία Ντροπαλή είναι ο πιο ντροπαλός άνθρωπος που έχετε γνωρίσει. Τόσο ντροπαλή ώστε δεν βγαίνει καν από το σπίτι της. Ντρέπεται, βλέπετε. Μια μέρα, έφτασε με το ταχυδρομείο σπίτι της μια πρόσκληση. Όταν την άνοιξε να την διαβάσει κόντεψε να πέσει κάτω από την ντροπή της! Την προσκαλούσε η κυρία Ψηλομύτα στον μεγάλο χορό που θα διοργάνωνε στο σπίτι της. Και τότε, εκείνην ακριβώς τη στιγμή, ξεκίνησε ένας πόλεμος μέσα στην κυρία Ντροπαλή. Από τη μια μεριά πολεμούσε -τι άλλο;- η ντροπή της, και από την άλλη η μεγάλη της επιθυμία να πάει σε αυτόν τον χορό. Τι να κάνει;
Πρώτα πήρε τηλέφωνο την κυρία Γελαστούλα, που της πρότεινε να πάει για ψώνια. Σε εκείνη πάντα έφτιαχνε η διάθεση όταν αγόραζε παπούτσια. Μάζεψε τα κουράγια της η κυρία Ντροπαλή και βγήκε από το σπίτι! Που να ήξερε η καημένη πως στο μαγαζί που μπήκε υπήρχε η κυρία Αυταρχική και η κυρία Αταχτούλα που θα την έκαναν να ντρέπεται όλο και περισσότερο; Κατακόκκινη και καταντροπιασμένη έφυγε άρον άρον από το κατάστημα και τρέχοντας χώθηκε μέσα στο σπίτι της ξανά, αποφασισμένη πως δεν θα πήγαινε στον χορό, όσο κι αν το ήθελε.
Όμως, η φίλη μας δεν είχε υπολογίσει την Νεραϊδονονά, που είχε εντελώς διαφορετική γνώμη για το τι θα έπρεπε να κάνει η κυρία Ντροπαλή!
…
“Είμαι η Νεραϊδονονά σου” απάντησε η γυναίκα ευγενικά.
“Κι εσύ θα πας στον χορό!”
…
Τι λέτε; Θα κάνει η Νεραϊδονονά το θαύμα της, ώστε η κυρία Ντροπαλή να πάει στο μεγάλο χορό, που θέλει τόσο πολύ;
Η κυρία Φλύαρη και ο πρίγκιπας βάτραχος
Η κυρία Φλύαρη, όπως ακριβώς δηλώνει και το όνομά της, φλυαρεί. Φλυαρεί όλη τη μέρα, και πολλές φορές και τη νύχτα. Φλυαρεί το χειμώνα, την άνοιξη, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Φλυαρεί τις Δευτέρες, τις Τρίτες, τις Τετάρτες, φλυαρεί και τις Πέμπτες, τις Παρασκευές και τα Σαββατοκύριακα! Για να μην αρχίσω κι εγώ να φλυαρώ, ας δούμε τι συνέπειες έχει αυτή της η φλυαρία στους άλλους. Ας δούμε την κυρία Αυταρχική που την συνάντησε μια μέρα στην αγορά η κυρία Φλύαρη…
…
“Καλημέρα, κυρία Αυταρχική” άρχισε η κυρία Φλύαρη. “Αν και η λέξη καλή πιθανόν δεν ταιριάζει σήμερα, με όλη αυτήν τη βροχή που έχουμε. Πράγματι, βρεχόμαστε, ενώ στεκόμαστε και μιλάμε κάτω από τη βροχή. Αλλά, χάρηκα τόσο που σε είδα. Γι αυτό σκέφτηκα ότι πρέπει να σταματήσω και να πω καλημέρα, αν και όπως είπα η λέξη καλή δεν είναι η καλύτερη…”
“Σταμάτα επιτέλους!” φώναξε η κυρία Αυταρχική και συνέχισε νευριασμένη τον δρόμο της.
…
Ναι, όπως βλέπετε, δεν αρέσει η φλυαρία της, ενοχλεί. Και που να δείτε ο κύριος Αγενής πως αντιδρά όταν ακούει την κυρία Φλύαρη…
Η κυρία Φλύαρη πληγωνόταν και στενοχωριόταν πολύ με αυτές τους τις αντιδράσεις. Μια μέρα που έκανε ένα περίπατο στο δάσος, μονολογώντας βέβαια, γιατί κάπου έπρεπε να τα πει όλα αυτά που σκεφτόταν, και ελλείψει θύματος εεε, ακροατή εννοούσα, τα έλεγε στον εαυτό της. Αυτή τη μέρα λοιπόν, βρέθηκε μπροστά σε μια λιμνούλα. Σχεδόν όλη της η επιφάνεια ήταν στρωμένη με νούφαρα και τα μεγάλα πλατιά φύλλα τους. Α! Πάνω σε ένα φύλλο καθόταν ένας βάτραχος! Έκατσε λοιπόν στην άκρη της λιμνούλας η κυρία Φλύαρη, στράφηκε προς τον βάτραχο, και άρχισε να του μιλάει, και να του μιλάει, και να του μιλάει ώρες ατελείωτες. Κάποια στιγμή της κόπηκε για λίγο η αναπνοή, και σταμάτησε για λίγα δευτερόλεπτα.
“Λοιπόν, αυτή είναι μια πολύ θλιβερή ιστορία” είπε ο βάτραχος!
Τι λέτε; η τρομάρα που πήρε η κυρία Φλύαρη, όταν άκουσε τον βάτραχο να της μιλά, μπορεί να σταματήσει έστω για λίγο την φλυαρία της;
[grbk https://www.greekbooks.gr/mikroi-kyrioi-mikres-kyries-magika-paramythia-syllektiki-kasetina-10-biblia.html%5D
Οι τρεις μικρές κυρίες και ο κακός λύκος
Είναι μέρες που η κυρία Ατακτούλα έχει αποφασίσει να χτίσει ένα καινούριο σπιτάκι. Όμως όσο κι αν το σκέφτεται δεν μπορεί να το κατασκευάσει γιατί δεν ξέρει τον τρόπο. Σκέφτηκε από δω, σκέφτηκε από εκεί, και τελικά της ήρθε μια ιδέα! Θα ζητούσε από τον φίλο της, τον κύριο Ανόητο, να της φτιάξει ένα καινούργιο σπίτι! Ο κύριος Ανόητος δέχτηκε με χαρά, και της έφτιαξε ένα νέο σπίτι. Ένα σπίτι φτιαγμένο από… άχυρα!
Δεν πέρασαν πολλές μέρες από την μετακόμιση της κυρίας Ατακτούλας στο νέο της σπιτικό, και να σου και ο Μεγάλος Κακός Λύκος να χτυπάει την πόρτα της. Ήθελε να μπει μέσα, βλέπετε. Φυσικά η κυρία Ατακτούλα δεν τον άφησε, μα κι εκείνος, φυσώντας και ξεφυσώντας δεν της άφησε άχυρο για άχυρο στη θέση του!
Ευτυχώς η κυρία Ατακτούλα, σαν ατακτούλα που είναι, ήξερε να πηδάει από τα παράθυρα πολύ εύκολα, και έτσι και έκανε τελευταία στιγμή πριν καταρρεύσει το σπιτικό της, και το έβαλε στα πόδια με προορισμό το σπίτι της φίλης της, της κυρίας Ανακατωσούρας. Είχε κι αυτή καινούργιο σπίτι! Της το είχε φτιάξει ο κύριος Τσιγγούνης.
Άραγε οι δύο φίλες θα καταφέρουν να γλυτώσουν από τον Κακό Λύκο; και τι ρόλο θα παίξει η κυρία Ενοχλητική;
Ο κύριος Σκουντούφλης και ο Ιππότης
Ο κύριος Σκουντούφλης σκουντουφλάει παντού! Όπου κι αν πήγαινε, ό,τι κι αν έκανε, πάντα μπουρδουκλωνόταν και έσκαγε κάτω φαρδύς πλατύς. Οι μελανιές, οι γρατζουνιές και τα γδαρσίματα ήταν τα “παράσημα” που άφθονα έφερε σε όλο του το σώμα μετά από κάθε του σκόνταμμα ή πέσιμο. Προσπαθούσε δε, να βρει μια δουλειά, μα μέχρι τώρα δεν είχε καμία τύχη.
Στον φούρνο κάηκε, στην οικοδομή έπεσαν τούβλα πάνω του, στο εργοστάσιο των μαξιλαριών… μπήκε ένα πούπουλο στο μάτι του! Απελπισμένος και λυπημένος πολύ, περπατούσε στο δάσος που ήταν κοντά στο σπίτι του. Ακούγοντας ένα άλογο να χλιμιντρίζει, σήκωσε τα μάτια του προς τα πάνω και τότε είδε… την λύση της ζωής του! Ένας ιππότης βρισκόταν πάνω στο άλογο, φορώντας την γυαλιστερή σιδερένια πανοπλία του.
…
“Αν φορούσα μια πανοπλία σαν κι αυτή,” σκέφτηκε ο κύριος Σκουντούφλης, “δεν θα ανησυχούσα μήπως σκουντουφλήσω ξανά. Θα μπορούσα να γίνω ακόμα και ιππότης!”
…
Όχι, μη νομίσετε πως ο κύριος Σκουντούφλης ήθελε την δόξα ή τα χρήματα που θα μπορούσε να του φέρει αυτή η απασχόληση. Να μην χτυπάει συνέχεια ήθελε ο καημένος και πίστευε πως η πανοπλία θα τον προστάτευε καλά. Για να γίνει ένας ιππότης καθώς πρέπει, ο κύριος Σκοντούφλης αγόρασε μια πανοπλία, ένα άλογο και ένα βιβλίο που μιλούσε για ιππότες και το διάβασε επιμελώς, κεφάλαιο, κεφάλαιο.
Άραγε κατάφερε ο κύριος Σκουντούφλης να βρει ένα επάγγελμα που θα του επιτρέπει να μην μελανιάζει σε όλο του το σώμα;
Η κυρία Πριγκίπισσα και το μπιζέλι
Μια νύχτα βροχερή, πριν από μια εβδομάδα, η άμαξα της κυρίας Πριγκίπισσας κόλλησε στις λάσπες. Μακριά, στο βάθος του δρόμου, είδε ένα αχνό φως αναμμένο και έτσι αποφάσισε να βγει από την άμαξα και να ζητήσει φιλοξενία. Το είπε και το έκανε, μα καθώς παιδευόταν να περπατήσει μέσα στην καταιγίδα και τις λάσπες, έχασε το στέμμα της, λερώθηκε, και φυσικά καταβράχηκε.
Έφτασε λοιπόν μπροστά στην πόρτα αυτού του πολύ μεγάλου σπιτιού κατακουρασμένη και αγνώριστη. Ο κύριος Ακατάδεκτος, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού, που εκτός από ακατάδεκτος ήταν και εξαιρετικά αγενής, άνοιξε την πόρτα, την κοίταξε καλά καλά και μόλις την άκουσε της είπε με βροντερή φωνή:
…
“Δεν θα μπεις μέσα στο σπίτι μου!” της φώναξε. “Θα καταστρέψεις τα πανάκριβα χαλιά μου!”
“Σας παρακαλώ, βοηθήστε με”, παρακάλεσε η κυρία Πριγκίπισσα. “Κρυώνω τόσο πολύ και είμαι κουρασμένη. Απλά θέλω ένα κρεβάτι για να περάσω τη νύχτα”.
…
Μα ο κύριος Ακατάδεκτος της έκλεισε την πόρτα στα μούτρα και την πρόσταξε να πάει από την πίσω πόρτα. Τι κι αν η κυρία Πριγκίπισσα του έλεγε πως είναι αληθινή πριγκίπισσα. Ο κύριος Ακατάδεκτος ήθελε να του το αποδείξει. Εύκολο! θα σκεφτείτε, μα όχι, για κάθε δοκιμασία είχε και ένα εμπόδιο αυτός ο αγενής οικοδεσπότης.
Τι λέτε; θα καταφέρει η κυρία Πριγκίπισσα να ξεκουραστεί λίγο;
Ο κύριος Αδιάκριτος και η μαγική φασολιά
Ο κύριος Αδιάκριτος είναι περίεργος για τα πάντα. Αν δει ένα πακέτο θα αρχίσει να αναρωτιέται τι έχει μέσα. Και όσο πιο περίεργος γίνεται, τόσο πιο πολύ θέλει να μάθει.
Ακόμα κι αν το πακέτο έχει το όνομα κάποιου άλλου, ο κύριος Αδιάκριτος δεν θα μπορέσει να κρατηθεί και θα το ανοίξει.
Απλά για να ρίξει μια ματιά. Η περιέργειά του πάντα κερδίζει.
…
Όπως καταλαβαίνετε από τα παραπάνω, ήταν φυσικό κι επόμενο όταν ο κύριος Αδιάκριτος συνάντησε τυχαία στον δρόμο ένα Μάγο, “μαγεύτηκε” από την εικόνα του πουγκιού που κρατούσε στα χέρια του. Τι να είχε μέσα αυτό το πουγκί; Αχ πόσο ήθελε να μάθει. Δεν έπρεπε όμως να ρωτήσει, έτσι δεν είναι;
Φυσικά και ρώτησε! για τον κύριο Αδιάκριτο μιλάμε! Ο Μάγος του είπε πως το πουγκί του ήταν γεμάτο με μαγικά φασόλια! “Μα τι κάνουν αυτά τα μαγικά φασόλια;” δεν έχασε την ευκαιρία να ρωτήσει.
…
“Θα σου δώσω ένα”, του είπε ο Μάγος. “Και αν το φυτέψεις στην αυλή σου, θα μάθεις γιατί είναι μαγικό”. Ωστόσο, αυτό θα γίνει μόνο αν είσαι σίγουρος ότι θέλεις να μάθεις”.
…
Χα! Άκου λέει αν θέλει να μάθει ο κύριος Αδιάκριτος! Φυσικά και θέλει! Όλα θέλει να τα μαθαίνει! Τρεχάτος, τρεχάτος πήρε το φασόλι από τον Μάγο -δεν ξέρουμε καν εάν ευχαρίστησε- άνοιξε ένα λάκκο στη μέση του κήπου του και έριξε μέσα του τον σπόρο του φασολιού.
Την άλλη μέρα το πρωί, κοιτάζει από το παράθυρό του και τι να δει; Μια τεράστια, πανύψηλη φασολιά είχε φυτρώσει! Μεγάλη περιέργεια τον έπιασε! Τι να υπάρχει στην κορυφή της; Όσο περισσότερο το σκεφτόταν, τόσο περισσότερο θέριευε η περιέργειά του. Δεν ήθελε και πολύ, μια και δυό ξεκίνησε να σκαρφαλώνει πάνω της. Και σκαρφάλωνε, και σκαρφάλωνε, ώσπου έφτασε πάνω από τα σύννεφα και εκεί είδε ένα τεράστιο κάστρο!
Ε, ο κύριος Αδιάκριτος μαζί του την είχε την περιέργεια, δεν την είχε ξεχάσει σπίτι του, άρχισε λοιπόν να τον τσιγκλάει. Τι να είναι μέσα στο κάστρο, τι να βρίσκεται εκεί, σε ποιόν να ανήκει, γιατί είναι τόσο τεράστιο; Καταλαβαίνετε τη συνέχεια ε; Φυσικά, ο κύριος Αδιάκριτος, πήρε τον δρόμο για το κάστρο, πριν καλά καλά σκεφτεί το οτιδήποτε. Και όταν έφτασε εκεί, είδε πως δεν χρειαζόταν να σκεφτεί ούτε για το πως θα μπει μέσα -για το ότι δεν θα έπρεπε να μπει, ούτε λόγος.
Χωρούσε να μπει από την κλειδαρότρυπα! Το πιστεύετε; Τόσο τεράστιο ήταν το κάστρο, τόσο πελώρια ήταν η πόρτα του. Λέτε να κατοικούσαν τίποτα μικρά, κοντά ανθρωπάκια στο κάστρο; Μπα, δε νομίζω! Τέτοιες σκέψεις δεν υπήρχαν στο μυαλό του κυρίου Αδιάκριτου. Η μόνη σκέψη ήταν να μπει μέσα, να δει τι έχει. Και όταν μπήκε μέσα, ήθελε να ψάξει και τα ντουλάπια της κουζίνας, και αυτό έκανε, μέχρι που εκκωφαντικοί θόρυβοι βημάτων ακούστηκαν να τον πλησιάζουν…
Τι νομίζετε; Θα καταφέρει ο κύριος Αδιάκριτος να βάλει κάποιο φρένο στην περιέργειά του ή έστω να μην τον τσακώσει ο γίγαντας του κάστρου;
[grbk https://www.greekbooks.gr/mikroi-kyrioi-mikres-kyries-magika-paramythia-syllektiki-kasetina-10-biblia.html%5D
Ο κύριος Γαργαλίτσας και ο Δράκος
Ο κύριος Γαργαλίτσας είχε περάσει πολύ καλά σήμερα! Να φανταστείτε είχε γαργαλήσει εικοσιένα άτομα! Χαρά και γέλια που έκανε! Όμως καθώς πλησίαζε στο σπίτι του, δεν πίστευε στα μάτια του. Γιατί; Μα γιατί το ωραίο του σπιτάκι είχε εξαφανιστεί, και στη θέση του είχε βρεθεί ένα λοφάκι με αποκαΐδια. Καπνοί έβγαιναν ακόμη από το σπίτι του. Καπνοί που πλήθαιναν ακόμη περισσότερο στο βάθος του μονοπατιού.
Πήρε το μονοπάτι να δει από που έβγαινε αυτός ο κατάμαυρος καπνός και κατέληξε στο παπουτσο-αυτοκίνητο του κυρίου Αστείου που έχε γίνει… κάρβουνο! Και λίγο πιο κάτω, βλέπει το σπίτι του κυρίου Έξυπνου, αμέσως μετά το σπίτι του κυρίου Πολυλογά και τον αχυρώνα του Αγρότη, όλα καμένα, στάχτες! Όμως ο κύριος Γαργαλίτσας συνέχισε να ακολουθεί τον καπνό μέχρι που σκοτείνιασε και είδε μια κατακόκκινη λάμψη να βγαίνει από μια σπηλιά!
Το πως ο κύριος Γαργαλίτσας γνώρισε τον Δράκο, μπρρρ είναι πολύ τρομακτικό να σας το πω! Τι λέτε όμως; Θα τα καταφέρει να βάλει τον Δράκο στο σωστό δρόμο και να τον κάνει να χρησιμοποιεί την δύναμή του μόνο για καλό σκοπό;
Ο κύριος Χαρούμενος και το μαγικό βιβλίο
Στον κύριο Χαρούμενο αρέσει πολύ να διαβάζει βιβλία! Έχει τη συνήθεια κάθε Σάββατο να πηγαίνει στην δημοτική βιβλιοθήκη, να τριγυρνάει μέσα στους γεμάτους από ράφια διαδρόμους της, να παίρνει όποιο βιβλίο του τραβήξει την προσοχή στα χέρια του, να το ξεφυλλίζει διαβάζοντας στα πεταχτά αποσπάσματα και στο τέλος, αυτό που του αρέσει πιο πολύ, το δανείζεται για να το διαβάσει μέσα στην εβδομάδα.
Έτσι λοιπόν, και αυτό το Σάββατο, σεργιανάει ψάχνοντας τα ράφια της δημοτικής βιβλιοθήκης, για να βρει το βιβλίο που θα δανειστεί. Πράγματι, ένα κατακόκκινο παλιό, χοντρό βιβλίο που έγραφε πάνω του Μαγικό Βιβλίο, κέρδισε την προσοχή του. Το πήρε στα χέρια του, και όταν ετοιμάστηκε να το επιστρέψει άκουσε μια φωνή να του λέει δυνατά:
…
“Μην τολμήσεις! Έχω κολλήσει σ’ αυτό το ράφι εδώ και βδομάδες!”
Ο κύριος Χαρούμενος πήρε τέτοια τρομάρα που το βιβλίο του έπεσε από τα χέρια.
“Άουτς!”, έκανε το βιβλίο, γιατί αυτό ήταν που είχε μιλήσει με ανθρώπινη φωνή.
Στο εξώφυλλο εμφανίστηκε ένα πρόσωπο. Μύτη, μάτια, στόμα, τα πάντα!
…
Άφωνος ο κύριος Χαρούμενος! Είδε κι έπαθε να συνέλθει από την τρομάρα του και από την έκπληξή του. Δεν είχε και πολλά περιθώρια δηλαδή, γιατί το βιβλίο δεν σταμάτησε στιγμή να του μιλά! Του έλεγε πως αυτό δεν ήταν ένα βιβλίο της δημοτικής Βιβλιοθήκης. Ήταν βιβλίο του Μάγου που ζούσε στο κοντινό δάσος. Μια μέρα που είχε περάσει ο Μάγος από την βιβλιοθήκη, ξέχασε εκεί το βιβλίο του και το καπέλο του. Μήπως θα μπορούσε να τα επιστρέψει στον ιδιοκτήτη τους; παρακάλεσε το βιβλίο.
Ο κύριος Χαρούμενος δεν άργησε να πάρει την απόφαση μα και τον δρόμο προς το σπίτι του Μάγου. Καθώς περπατούσε στο μονοπάτι, είδε τον κύριο Ξεχασιάρη να στέκει μπροστά σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο. Εμφανώς δεν θυμόταν τι ήθελε να κάνει. Του ήρθε λοιπόν μια ιδέα! Μαγικό βιβλίο, μήπως έχεις μέσα σου κανένα ξόρκι για να μην είναι πια ο κύριος Ξεχασιάρης, τόσο μα τόσο πολύ ξεχασιάρης; Βεβαίως! του απάντησε το βιβλίο και άνοιξε από μόνο του στη σωστή σελίδα! Με το που είπε ο κύριος Χαρούμενος το ξόρκι, η στάση όλη του κυρίου Ξεχασιάρη άλλαξε ριζικά. Αντί να κάθεται αναποφάσιστος μπροστά στον τηλεφωνικό θάλαμο, άρχισε να πηγαινονέρχεται μπριζωμένος και αγχωμένος, μη κάνοντας τίποτα, αλλά τρέχοντας προς όλες τις κατευθύνσεις! Τι ήταν αυτό που τον βρήκε τον καημένο! Θυμήθηκε όοοοολα μαζί, δια μιας, όλα μα όλα όσα είχε ξεχάσει και δεν ήξερε που να τρέξει και τι να πρωτοπρολάβει!
Βλέποντάς τον σε αυτή τη κατάσταση, ένα μόνο υπήρχε που μπορούσε να κάνει ο κύριος Χαρούμενος. Να χρησιμοποιήσει το ξόρκι που σε κάνει να ξεχνάς. Τι λέτε; Θα καταφέρει να επανέλθει ο κύριος Ξεχασιάρης; Θα πάρει και θα δώσει ένα μεγάλο μάθημα ο κύριος Χαρούμενος;
Η κυρία Γελαστούλα και οι τρεις αρκούδες
Μια υπέροχη, ηλιοφώτιστη μέρα έχει ξημερώσει και η κυρία Γελαστούλα, κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο του σπιτιού της, σκέφτεται τι ωραία που θα ήταν, μια τέτοια ωραία μέρα, να πάει έναν μακρινό περίπατο. Δεν έχασε άλλο την ώρα της, ετοιμάστηκε και μια και δυό πήρε το μονοπάτι που έβγαζε στο μεγάλο δάσος. Περπατούσε κοιτάζοντας ολόγυρα την χλόη, τα λουλούδια, την φύση που μοσχοβολά και ήταν πολύ χαρούμενη κι ευτυχισμένη.
Είχε μπει για τα καλά μέσα στο μεγάλο δάσος, όταν άκουσε τα πρώτα μπουμπουνητά. Λίγο μετά κάποιες σταγόνες βροχής άρχισαν να την μουσκεύουν και τότε η κυρία Γελαστούλα, χωρίς να χάσει το χαμόγελό της, άρχισε να ψάχνει μέσα στο δάσος, ένα μέρος για να προφυλαχτεί.
…
Και σε ένα ξέφωτο βρήκε ένα σπιτάκι.
Χτύπησε την πόρτα.
“Περάστε!” απάντησε μια πολύ δυνατή και χοντρή φωνή.
Η πόρτα οδηγούσε κατευθείαν στην κουζίνα και γύρω από το τραπέζι κάθονταν τρεις αρκούδες. Μια μεγάλη αρκούδα, μια μεσαία αρκούδα και μια μικρή αρκούδα.
…
Έτσι όπως ήταν καθισμένες, είχαν μπροστά τους η κάθε μια ένα μπολ αντίστοιχου μεγέθους μ’ αυτή. Ένα μπολ καλά γεμισμένο με καυτή κρέμα που μόλις είχαν φτιάξει! Μμμμ! Ωραία που μυρίζει! “Πάνω στην ώρα ήρθες”, της είπαν. Θέλαμε βλέπεις να πάμε μια βόλτα στο δάσος, εμάς δεν μας ενοχλεί καθόλου η βροχή. “Μήπως θα μπορούσες να μείνεις εσύ εδώ, να προσέχεις την κρέμα μας, μην έρθει κανείς να την φάει;”
Η κυρία Γελαστούλα δέχτηκε με χαρά. Έτσι κι εκείνη θα ήταν προφυλαγμένη μέχρι να περάσει η καταιγίδα! Άλλωστε πόσο δύσκολο μπορεί να ήταν; Τι ήταν να το σκεφτεί αυτό; Δεν πρόλαβαν καλά καλά να φύγουν ήσυχες οι αρκούδες, και τσουπ μπήκε ο κύριος Λαίμαργος στο σπιτάκι τους. Ό,τι κι αν του έλεγε η κυρία Γελαστούλα, σημασία δεν της έδινε και άδειαζε τις κρέμες κουταλιά κουταλιά! Στο τέλος, αποφάσισε μόνος του να φύγει για να βρει κάπου αλλού περισσότερα φαγώσιμα…
Ξαφνικά, ο κύριος Αδέξιος έκανε την εμφάνισή του, και άρχισε να δοκιμάζει πόσο αναπαυτικές ήταν οι καρέκλες του σπιτιού. Από την μία στην άλλη καθόταν μέχρι που ΚΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑΚ! έσπασε η μία καρέκλα! Όπως καταλαβαίνετε, η κυρία Γελαστούλα δεν ήξερε τι να κάνει και τι να πρωτοσυμμαζέψει! και όταν επέστρεψαν και οι αρκούδες…
[grbk https://www.greekbooks.gr/mikroi-kyrioi-mikres-kyries-magika-paramythia-syllektiki-kasetina-10-biblia.html%5D
Μικροί Κύριοι Μικρές Κυρίες: Κριτική και εντυπώσεις
Πως θα σας φαινόταν αν οι ήρωες κλασσικών παραμυθιών συναντιούνταν με τους Μικρούς Κύριους και τις Μικρές Κυρίες; Ενδιαφέρον ε; Συμφωνώ! Αν στο προηγούμενο σας πρόσθετα ότι αυτές οι συναντήσεις δεν είναι μία, ούτε δύο, αλλά δέκα; Θαυμάσιο; Ε, βέβαια! Και αν αυτά τα δέκα μαγικά παραμύθια κυκλοφορούσαν σε μια καλοφτιαγμένη κασετίνα; Τι; Δεν γίνεται αυτό; Μα, φυσικά και γίνεται, όταν βάζουν το χέρι τους οι εκδόσεις Χάρτινη Πόλη!
Μια υπέροχη κασετίνα με δέκα χορταστικά βιβλιαράκια που δημιούργησαν ο Adam και ο Roger Hargreaves, περιμένει εσάς τους ενήλικες να την αγοράσουν και να την χαρίσουν και όλα μα όλα τα παιδιά να την απολαύσουν! Σε κάθε ένα από αυτά μπλέκονται οι αγαπημένοι όλων των μικρών φίλων, Μικροί Κύριοι και Μικρές Κυρίες, με τα πιο γνωστά, λατρεμένα παραμύθια των παιδιών!
Η συνάντηση αυτή μεταξύ των πιο αγαπημένων παιδικών ηρώων, δημιούργησε αναγνώσματα που είναι εντελώς διαφορετικά από όλα όσα έχουν διαβάσει μέχρι τώρα τα παιδιά μας. Κάθε βιβλιαράκι έχει μια ιστορία διασκεδαστική, ανάλαφρη, ψυχαγωγική και γεμάτη χρήσιμα στοιχεία για τους λιλιπούτειους αναγνώστες του. Το δε πλήθος τους, δέκα βιβλία είναι αυτά, θα τους απασχολήσει πολλές πολλές ώρες!
Η εικονογράφηση, και των δέκα βιβλίων, είναι πλημμυρισμένη από έντονα χρώματα και συμπληρώνει το κείμενο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Όσο για το μικρό μέγεθος τους, είναι ιδανικό για να το κρατούν τα μικρά χεράκια καθώς οι αγαπημένοι ήρωες τους προσφέρουν χαρά και πολλά παιδικά χαμόγελα!
Όπως κάθε μέλος της σειράς “Μικροί Κύριοι Μικρές Κυρίες”, είναι και τα δέκα πολύ διασκεδαστικά αναγνώσματα. Είναι σίγουρο ότι θα τα λατρέψουν τα παιδιά μας και θα περάσουν μαζί τους πολλές απολαυστικές ώρες.
Αγοράστε την θαυμάσια αυτή κασετίνα και χαρίστε τη στα παιδιά σας! Θα είναι ένα υπέροχο δώρο τόσο για εκείνα όσο και για εσάς όταν τα έχετε αγκαλιά και τα διαβάζετε μαζί τους!
Μικροί Κύριοι Μικρές Κυρίες: Οπισθόφυλλο
Μια όμορφη συλλεκτική κασετίνα που περιλαμβάνει 10 βιβλία από τη σειρά ΜΑΓΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, ιδανική για δώρο! Περιλαμβάνει τους τίτλους:
• Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΣΤΕΙΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΛΥΧΝΑΡΙ
• Η ΚΥΡΙΑ ΦΛΥΑΡΗ ΚΑΙ Ο ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΒΑΤΡΑΧΟΣ
• ΟΙ 3 ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΛΥΚΟΣ
• Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΚΟΥΝΤΟΥΦΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΙΠΠΟΤΗΣ
• Η ΚΥΡΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΙΖΕΛΙ
• Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΔΙΑΚΡΙΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΓΙΚΗ ΦΑΣΟΛΙΑ
• Ο ΚΥΡΙΟΣ ΓΑΡΓΑΛΙΤΣΑΣ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ
• Η ΚΥΡΙΑ ΓΕΛΑΣΤΟΥΛΑ ΚΑΙ ΟΙ 3 ΑΡΚΟΥΔΕΣ
• Ο ΚΥΡΙΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ
• Η ΚΥΡΙΑ ΝΤΡΟΠΑΛΗ ΚΑΙ Η ΝΕΡΑΪΔΟΝΟΝΑ
[grbk https://www.greekbooks.gr/mikroi-kyrioi-mikres-kyries-magika-paramythia-syllektiki-kasetina-10-biblia.html%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Συλλεκτική κασετίνα 10 Βιβλία
Σειρά βιβλίων
Μικροί Κύριοι Μικρές Κυρίες
Δημιουργός
Ρότζερ Χάργκριβς
Roger Hargreaves
Συγγραφέας
Άνταμ Χάργκριβς
Adam Hargreaves
Εικονογράφος
Άνταμ Χάργκριβς
Adam Hargreaves
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Χάρτινη Πόλη
Ημερομηνία έκδοσης
30 Μαρτίου 2022
Αριθμός βιβλίων
10
ISBN
520-602-110-253-1
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη