Ένα μοναδικό εφηβικό ανάγνωσμα εκδόθηκε τον Οκτώβριο του 2018 από τον οίκο Καστανιώτη. Πρόκειται για το «Μια τηγανιά πατάτες», της Ματίνας Παναγιωτελίδου, που θα πρέπει να συμπεριλάβετε οπωσδήποτε στη βιβλιοθήκη του σπιτιού σας.
Υπόθεση βιβλίου
Αρχές του καλοκαιριού στην Αθήνα. Η 15χρονη Ζωή -η ηρωίδα μας- νιώθει πως δεν έχει καμία σχέση με το alter ego της και πρωταγωνίστρια των ιστοριών που γράφει, την Σούπερ16. Δεν είναι σούπερ, δεν έχει μαγικό χάρισμα, ούτε μαγικό άγγιγμα έχει, δεν αναλαμβάνει επικίνδυνες αποστολές… Αν και εδώ που τα λέμε, τελευταία έχει αρχίσει να περνάει απαρατήρητη… Χμ… είναι ιδιαίτερο χάρισμα αυτό; Όσο για επικίνδυνες αποστολές… μάλλον έχει αναλάβει την σπουδαιότερη
…
…χωρίς να νιώθω καθόλου σούπερ, είχα κι εγώ να φέρω σε πέρας μια πολύ επικίνδυνη αποστολή: να αντιμετωπίσω την ίδια τη ζωή μου αποφασιστικά, προτού με κομματιάσει πρώτη.
Ζωή εναντίον ζωής λοιπόν!
…
Και να -ας πούμε σαν μια καλή αρχή- κάνει στην άκρη τις μαύρες σκέψεις που την τριγυρίζουν και αποφασιστικά παίρνει το ΚΤΕΛ που θα την μεταφέρει στην Κρυοπηγή, την αγκαλιά και το ζεστό σπιτικό της γιαγιάς Άννας που έχει χρόνια να επισκεφθεί.
Τους γονείς της, όχι, δεν τους ειδοποίησε. Νιώθει πως δεν υπάρχει γι’ αυτούς. Πως δεν θα αντιληφθούν καν πως λείπει από το σπίτι. Δεν φταίει το ότι είναι χωρισμένοι, όχι. Είναι που και οι δυο τους είναι χαμένοι ο καθένας στον κόσμο του, κι αυτή θεατής κλεισμένη απ’ έξω…
Η γιαγιά Άννα απ’ την άλλη…
…
Ήταν ιδιαίτερα περιποιητική και προσεκτική μαζί μου. Όχι, δεν ήθελα να στεναχωριέται για μένα, αλλά ένα κομμάτι μέσα μου απολάμβανε αυτή την προσοχή. Επιτέλους, κάποιος ανησυχούσε ΓΙΑ ΜΕΝΑ! Κάποιος αναρωτιόταν τι νιώθω ΕΓΩ! Τι τεράστια αυτή η αλλαγή από το “αόρατη” στο “σημαντική”.
…
Σύντομα η Ζωή γνωρίζει τον γείτονα και κατά λίγα χρόνια μεγαλύτερό της Γιάννη και το κουτάβι του τον Άλντι. Ο Γιάννης είναι ανοιχτόκαρδος, ώριμος, φιλικός και -το κυριότερο για τη Ζωή- δεν είναι πιεστικός και δεν κάνει ενοχλητικές ερωτήσεις. Έχει όνειρα και σχέδια για τη ζωή του και πιστεύει πως όποιος αγωνίζεται τα καταφέρνει. Μέρα με τη μέρα η φιλία των παιδιών ανθίζει. Έξοδοι στην “Απόδραση” την καφετέρια του χωριού, εξομολογήσεις, συζητήσεις, συντροφικότητα…
Όλα κυλούν ήρεμα μέχρι την ημέρα που ένα αυτοκίνητο μαρσάρει και σταματά έξω από την καφετέρια. Επιβάτες του δύο αδέρφια, ο Άλεξ και η Νίνα μαγνητίζουν τα βλέμματα όλων των θαμώνων του μαγαζιού. Έχουν έρθει στην Κρυοπηγή για λίγες μέρες και σίγουρα για να ταράξουν τα νερά. Η Ζωή μαγεύεται από την εμφάνισή τους, από την άνεσή τους, τις “ελευθερίες” που έχουν από τους γονείς τους. Σκεφτείτε… Ένας δεκαοχτάχρονος με την δεκαεξάχρονη αδελφή του μόνοι τους διακοπές, με μηδενικό έλεγχο από τους γονείς, πίνουν αλκοόλ, κάνουν ότι θέλουν και όποτε θέλουν, πηγαίνουν όπου θέλουν.
Πλησιάζουν την Ζωή και ξεκινούν να κάνουν παρέα μαζί της όλο και πιο κοντινή, μιας και βρίσκουν πως έχουν αρκετά κοινά σημεία.
…
Κάθε φορά που μπαίναμε στο καφέ ή σε κάποιο άλλο μαγαζί, όλοι μας κοιτούσαν. Αγόρια και κορίτσια του χωριού μας τριγύριζαν και προσπαθούσαν να γίνουν μέρος της παρέας, αλλά εμείς δεν τους δίναμε πολύ θάρρος. Η παρέα είχε κλείσει. Ήμασταν εμείς οι τρεις. Αυτό το προνόμιο να είμαι μία από τους τρεις με έκανε να νιώθω τόσο τέλεια! Εμείς οι ρέμπελοι, οι ωραία κουλ τύποι από την Αθήνα, χωρίς γονείς στο χωριό, να κάνουμε την πλάκα μας απλά για να περάσει ξέγνοιαστα το καλοκαίρι· κι αυτοί συνηθισμένα, άχρωμα και άσημα χωριατόπαιδα.
…
Όπως καταλαβαίνετε η παρέα πλέον για την Ζωή είναι μία και χώρος ή χρόνος για τον Γιάννη δεν υπάρχει…
…
Κι αυτός ο Γιάννης, μωρέ, ήταν τόσο… τόσο αυστηρός, τόσο συγκρατημένος σε όλα! Κι αν δε χαλαρώναμε τώρα που ήμασταν έφηβοι πότε θα το κάναμε, ε; Εγώ δεν ήθελα τον μπαμπά μου και τη μαμά μου για παρέα, ήθελα φίλους διασκεδαστικούς. Να κάνω και κάποια πράγματα που δεν είχα ξανακάνει. Να γελάσω, να χορέψω, να ξενυχτήσω… και να μεθύσω ακόμα, γιατί όχι; Κακό ήταν;
…
Είναι τόσο υπέροχο να νιώθει η Ζωή από ασήμαντη σημαντική, από μοναχική δημοφιλής και να μοιράζεται μυστικά ομορφιάς και ρούχα με την Νίνα, να πίνει βότκα με τον Άλεξ και να νιώθει πως είναι το επίκεντρο της προσοχής… Ζει ένα όνειρο…
Μάλιστα δεν ξυπνά ούτε με τον φανερό ρατσισμό του Άλεξ, ούτε με την απάνθρωπη στάση του για τα αδέσποτα ζώα. Βέβαια κάποιες υποψίες τις έχει η Ζωή για τον Άλεξ -υποψίες που επιβεβαιώνει ο Γιάννης- άλλωστε κι εκείνη δεν τον έχει δει να καταβρέχει μια φοβισμένη γάτα, ή να μιλά με αηδία για την καταγωγή και το σκούρο δέρμα του Γιάννη; Κι όταν κάποια μέρα στην καφετέρια παίζουν “Θάρρος ή Αλήθεια” η Ζωή μαθαίνει πολύ περισσότερα από όσα θα ήθελε και μάλλον από όσα αντέχει…
Για να αγοράσετε το «Μια τηγανιά πατάτες», της Ματίνας Παναγιωτελίδου, κάντε κλικ εδώ!
Κριτική και εντυπώσεις
Το «Μια τηγανιά πατάτες» της Ματίνας Παναγιωτελίδου είναι ένα βιβλίο που το λάτρεψα. Που διαβάζοντάς το ένιωσα έτοιμη να πάω έξω από ένα Γυμνάσιο – Λύκειο με 5 κιβώτια αντίτυπά του και να το πουλήσω, να το χαρίσω, να το διαδώσω τέλος πάντων, σε κάθε μαθήτρια τουλάχιστον. Ναι, όπως καταλάβατε μου άρεσε πολύ. Η Ματίνα Παναγιωτελίδου γράφει ένα βιβλίο που ενώ καταπιάνεται με σοβαρά προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας και ιδιαίτερα αυτά που απασχολούν τα κορίτσια στην εφηβεία, μπαίνει σε βάθος, ενημερώνει, αναλύει, βρίσκει διεξόδους καταφέρνοντας να τα πλέξει τόσο περίτεχνα με την υπόθεση που ενώ είναι σαφέστατα δεν ενοχλούν την μαγεία της ανάγνωσης.
Η Ματίνα Παναγιωτελίδου με την διερευνητική της ματιά, μπαίνει βαθιά στις σχέσεις γονιών – παιδιών, ιδιαίτερα όταν οι πρώτοι είναι χωρισμένοι. Το τι συμβαίνει σε μια οικογένεια όταν χωρίζουν οι γονείς, το πως το βιώνουν οι έφηβοι και το πως αντιδρούν παρουσιάζεται σε διάφορες και διαφορετικές εκδοχές. Αν και αυτός είναι ο κεντρικός άξονας, θίγονται και θέματα όπως χρήση ουσιών ή αλκοόλ στην εφηβική ή μετεφηβική ηλικία, η ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και πως να αποφευχθεί, ο ρατσισμός σε πολλές διαστάσεις, οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια, η σωστή συμπεριφορά προς ανθρώπους αλλά και τα ζώα. Όλα αυτά και πολλά άλλα γραμμένα απολαυστικά, με “ανάσες” έντονης δράσης και αγωνίας που προσφέρουν τα ξεχωριστά κεφάλαια με ηρωίδα τους την Σούπερ16, είναι σαν να διαβάζεις δύο βιβλία σε ένα!
Το «Μια τηγανιά πατάτες» πέρα από το ότι είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ανάγνωσμα, είναι και σίγουρα ωφέλιμο σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε άνετα η ανάγνωσή του -κυρίως από κορίτσια στην εφηβεία- να μπορεί να χαρακτηριστεί ως απολύτως απαραίτητη! Και μην ξεχνάμε… είναι τόσο απολαυστικό όσο λέει και ο τίτλος του!
Επίσης θα ήθελα να προτείνω και στους γονείς να διαβάσουν αυτό το βιβλίο, μιας και θεωρώ πως αποτελεί σε γραπτό λόγο τον ήχο της φωνής των παιδιών μας που δεν ακούμε. Είναι διαφωτιστικότατο, πιστέψτε με.
Αγοράστε το, χαρίστε το και βοηθήστε κάθε νεαρή αναγνώστρια -αλλά και αναγνώστη- να διακρίνουν ξεκάθαρα το σωστό από το λάθος και να προβληματιστούν γύρω από θέματα της καθημερινότητάς τους! Άρτιο και Άριστο!
Οπισθόφυλλο:
Πόσο ήρωας πρέπει να είσαι για να διασχίσεις με επιτυχία το επικίνδυνο μονοπάτι που οδηγεί από την εφηβεία στην ενηλικίωση; Τι θα σε βοηθήσει όταν η ζωή μοιάζει να σου παίζει άσχημα παιχνίδια;
Η δεκαπεντάχρονη Ζωή νιώθει ασφυκτικά στο διαμέρισμά της στην Αθήνα. Οι χωρισμένοι γονείς της δείχνουν να την παραμελούν, καθώς είναι βουτηγμένοι στις δικές τους έγνοιες. Δραπετεύει λοιπόν από ό,τι την πληγώνει και αναζητά καταφύγιο στο χωριό της γιαγιάς της Άννας, όπου ονειρεύεται να περάσει ένα ήρεμο καλοκαίρι.
Στο χωριό θα συνδεθεί με τον Γιάννη, έναν δεκαοχτάχρονο Ελληνοαιγύπτιο, και λίγο αργότερα με τον Άλεξ και τη Νίνα, δύο αδέρφια από την Αθήνα. Καθένας από τους νέους της φίλους ακολουθεί τους δικούς του κώδικες και η Ζωή σύντομα θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσά τους.
Μια σειρά από δραματικά γεγονότα θα κλονίσουν τον ψυχικό της κόσμο. Για να ισορροπήσει, θα χρειαστεί να κατανοήσει, να συγχωρέσει και να δώσει δεύτερες ευκαιρίες φτιάχνοντας έναν καινούριο, πιο ώριμο εαυτό. Θα τα καταφέρει; Με ποιο τίμημα; Πόσο επώδυνος μπορεί να είναι ο δρόμος προς την ενηλικίωση;
Το πρώτο μυθιστόρημα της Ματίνας Παναγιωτελίδου μιλά για τις ανατροπές και τα ρίσκα στις ζωές των εφήβων. Για τη φάση εκείνη της ζωής τους που χρειάζεται να μείνουν πιστοί στον εαυτό τους, αλλά συγχρόνως να συμφιλιωθούν με τον κόσμο των ενηλίκων προσπαθώντας να βρουν την ισορροπία τους.
Για να αγοράσετε το «Μια τηγανιά πατάτες», της Ματίνας Παναγιωτελίδου, κάντε κλικ εδώ!
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Μια τηγανιά πατάτες
Συγγραφέας
Ματίνα Παναγιωτελίδου
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Καστανιώτη
Ημερομηνία έκδοσης
Οκτώβριος 2018
Αριθμός σελίδων
187
ISBN
978-960-03-6440-8
Συντάκτης άρθρου
Ολυμπία Κατσένη