Ήταν θαρρώ λίγες στιγμές μετά από το υπέροχο ηλιοβασίλεμα μιας καλοκαιρινής μέρας -δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τότε- που ένα άτακτο αστεράκι εγκατέλειψε την θέση του στον ουράνιο θόλο και κατέβηκε στη γη. Διψασμένο για όμορφες ιστορίες, ζήτησε από το πρώτο πλάσμα που συνάντησε -αυτό δεν ήταν άλλο από τον αστερία τον Ξαπλώστρα- να του αφηγηθεί μία. Ο Ξαπλώστρας, παρόλο που του χάλασαν το ραχάτι, προθυμοποιήθηκε να διαβάσει στο αστεράκι μας την ιστορία που είναι γραμμένη σε ένα βιβλίο με τίτλο «Με το μελάνι της σουπιάς». Τι λέτε; Στήνουμε αυτί να ακούσουμε κι εμείς;
Μια φορά κι έναν καιρό…
…
Η τεράστια φυσαλίδα οξυγόνου, η Μπουρμπουλήθρα Θαλάσσιους, κολυμπούσε εποπτεύοντας τη λεωφόρο Ρηχών. Κάτι περίεργο, εδώ και καιρό, πλανιόταν στα νερά, που δεν μπορούσε να το προσδιορίσει. Στις περιπολίες της κοίταζε εξονυχιστικά τριγύρω τα βραχάκια, τις πέτρες και τις φυκιάδες, γιατί είχε την αίσθηση ότι μια οσμή κινδύνου ήταν διάχυτη. Παρατηρούσε τους αχινούς που λαγοκοιμούνταν, τα σκουροπράσινα φύκια που κουνούσαν τα κεφαλάκια τους στο νερό, μα δεν μπορούσε να βρει τη λύση του μυστηρίου.
…
Παράξενο αυτό, μιας και η φίλη μας η Μπουρμπουλήθρα είναι ιδιαιτέρως παρατηρητική και επιμελής στα καθήκοντα της. Το ένστικτο της, που μέχρι τώρα ποτέ δεν είχε κάνει λάθος, χτυπούσε συναγερμό! Και να, δεν πέρασε πολύ ώρα και τα κακά μαντάτα έφτασαν. Άλλο ένα ατύχημα είχε συμβεί σε κάποιο κάτοικο των Ρηχών. Τον τελευταίο καιρό αυτά τα ατυχήματα, όλο και πλήθαιναν, τείνοντας το φαινόμενο να πάρει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Τυχαίο; Σε καμία μα καμία περίπτωση!
Μια γενική συνέλευση του ψαρόκοσμου των Ρηχών είναι πλέον επιβεβλημένη. Να καταθέσουν τις πληροφορίες τους, να σκεφτούν και να βρουν την αιτία αυτού του κακού. Οι ενδιαφερόμενοι φυσικά αποδέχτηκαν την πρόσκληση και συγκεντρώθηκαν το ίδιο κιόλας βράδυ στην κοτρόνα. Η Πέπη η σουπιά, η τσούχτρα, ο στρατηγός κάβουρας, οι φιλήσυχοι αχινοί, οι πεταλίδες και τα κοχύλια, ο δάσκαλος Κεφαλόπουλος, ο αστερίας Ξαπλώστρας, οι μαρίδες, ο Μιμίκος το μπομπόλι, η ρεπόρτερ του Βυθός TV η ζαργάνα… όλοι ήταν εκεί! Χμ, όχι ακριβώς όλοι. Έλειπε ο κυρ Κατσούλας το χταπόδι γιατί νοσηλευόταν στο Ιπποκάμπειο μετά το ατύχημα που είχε εξαιτίας ενός Jet ski, και οι σαργοί που μετανάστευσαν εξαιτίας της μόλυνσης των υδάτων.
Αυτό το τελευταίο, η μετανάστευση δηλαδή των σαργών, είναι που συζητήθηκε εκτενώς και θορύβησε πάρα πολύ τα μέλη της υδάτινης κοινωνίας των Ρηχών. Βλέπετε οι σαργοί είναι οι φύλακες του Θησαυροφυλακίου της Γνώσης…
…
Στο θησαυροφυλάκιο της γνώσης αποθηκεύονταν οι εμπειρίες και οι γνώσεις του ψαρόκοσμου από τα βάθη των αιώνων. Η Πέπη η σουπιά με την οικογένεια των χταποδιών και των καλαμαριών έγραφαν την ιστορία του λαού τους με το μελάνι που τους είχε χαρίσει πλουσιοπάροχα η φύση, πάνω σε κελύφη από κοχύλια και αχιβάδες. Εκεί, στο βάθος μιας πανάρχαιας σπηλιάς, οι κάτοικοι των Ρηχών φύλαγαν τις προγονικές παραδόσεις τους. Ο δον Σαργός ντε λα Μπίμπλος με τη δόνα Σαργίνα άλλο δεν έκαναν από το να φυλάνε τη σπηλιά, να αρχειοθετούν ό,τι νέο ερχόταν, να δίνουν πληροφορίες στους ενδιαφερόμενους και να ξεναγούν τις μαρίδες στον υπέροχο κόσμο των γραμμάτων.
…
Τώρα, με την αποχώρηση των θεματοφυλάκων, τα αρχεία σφραγίστηκαν, κανείς δεν έχει πρόσβαση σε αυτά και, το κυριότερο, καμία νέα γνώση πλέον δεν μπορεί να προστεθεί στην συλλογή τους. Αυτό δεν ήταν δυνατόν να συμβεί! Οι ήρωες μας, αντάλλαξαν πληροφορίες, σκέφτηκαν, διαβουλεύτηκαν και τελικά έφτασαν στην εξήγηση του μυστηρίου. Αιτία για όλα τα δεινά που απειλούσαν ακόμη και την ίδια την ύπαρξη του κόσμου τους ήταν οι άνθρωποι. Αυτά τα εγωιστικά δίποδα που φέρονταν στον πλανήτη λες και τους ανήκε, λες και κανείς άλλος δεν τον μοιραζόταν με την αφεντιά τους. Αυτό τα όντα που με τις εφευρέσεις και την απερισκεψία τους είχαν μολύνει σχεδόν κάθε σταγόνα νερού που υπάρχει στη Γη. Η κατάσταση ήταν πλέον απελπιστική. Τα ίδια σοβαρά προβλήματα αντιμετώπιζαν τόσο τα πλάσματα των Γλυκών Νερών όσο και τα πλάσματα των Ωκεανών. Ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι. Αρκετά έμειναν αδρανείς. Θα έπαιρναν την κατάσταση και το μέλλον του πλανήτη στα χέρια τους!
Πως θα δράσουν οι ήρωες μας; Θα καταφέρουν να ανακάμψουν και να αντιστρέψουν την καταστροφική πορεία στην οποία έχει μπει ολόκληρος ο κόσμος από τους ανθρώπους; Θα καταφέρουν να σώσουν το περιβάλλον; Και τέλος, ο Ιπποκράτης -ένα δραστήριο και πανέξυπνο δωδεκάχρονο αγόρι- τι ρόλο θα παίξει στην εξέλιξη και την κατάληξη της ιστορίας μας; Οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα θα σας δοθούν από την Αναστασία Ευσταθίου, στο βιβλίο της «Με το μελάνι της σουπιάς». Το παιδικό μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε το 2010 από τις εκδόσεις Λιβάνη – στη σειρά Παιδική Βιβλιοθήκη- με εικονογράφηση του Γιώργου Δημητρίου.
Στο εξαίρετο και βραβευμένο (βραβείο στο ελεύθερο μυθιστόρημα για τα παιδιά του δημοτικού, από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά) αυτό παιδικό μυθιστόρημά της, η ταλαντούχα συγγραφέας ασχολείται με την παγκόσμια μόλυνση των υδάτων από τις δραστηριότητες του ανθρώπινου γένους. Με τις αιτίες και κυρίως με τα αποτελέσματα που έχει αυτή στα υπόλοιπα πλάσματα με τα οποία είμαστε συγκάτοικοι στον πλανήτη.
Διδακτικό; Σίγουρα! Απολαυστικό; Εννοείται, η Αναστασία Ευσταθίου το έχει γράψει! Η ανάγνωση ρέει, η εικονογράφηση ευφραίνει το μάτι, το κείμενο διασκεδάζει και συγχρόνως διδάσκει θέτοντας προβληματισμούς αλλά και λύσεις. Το «Με το μελάνι της σουπιάς» είναι ένα άριστο και άρτιο ανάγνωσμα για μικρούς αναγνώστες που έχει όμως να προσφέρει και σε παιδιά άνω των -άντα ή και των -ήντα! Εξάλλου όλοι, σε σχέση με την ηλικία της Γης μας, είμαστε βρέφη. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ο Ξαπλώστρας ο αστερίας ψιθυρίζει στο αστεράκι, το δραπέτη του ουρανού, τι συνέβη στον πλανήτη Γη, όταν ο ψαρόκοσμος αγανάκτησε πια με τα σκουπίδια των ανθρώπων στις θάλασσες και τα ποτάμια και πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Το αστεράκι μαθαίνει από πρώτο χέρι για τη δράση του στρατηγού κάβουρα, της Παχουλένιας φάλαινας, της Μπουρμπουλήθρας Θαλάσσιους και τόσων άλλων ηρώων που τα κατορθώματά τους γράφτηκαν με το μελάνι της Πέπης της σουπιάς. Όμως μπερδεύεται όταν βλέπει το συγγραφέα της ιστορίας να αφήνει το μολύβι και να παίρνει ενεργά μέρος στη δράση. Θα καταφέρει ο Ιπποκράτης να σώσει τον πλανήτη; Ποιοι θα τον βοηθήσουν; Και τι είναι αυτή η σημαία ΣΑΣ που κανένας από τους ισχυρούς της Γης δεν μπορεί να αποκρυπτογραφήσει;