Εκδόσεις Ψυχογιός, 2016
Σελ. 166
Για νέους πάνω από 12 ετών
Η οικογένεια Παπαδήμα για αρκετά χρόνια ζούσε μέσα στη χλιδή. Όμως με τη σημερινή κρίση βρέθηκε η επιχείρηση του Λευτέρη Παπαδήμα χρεοκοπημένη. Ο ίδιος ο Λευτέρης Παπαδήμας έπεσε σε κατάθλιψη, ενώ η γυναίκα του η Αλίκη στην κυριολεξία έχασε τον εαυτό της. Τέλος τα ταξίδια στο εξωτερικό, τα επώνυμα ρούχα, τα κομμωτήρια, οι διασκεδάσεις, τα ιδιωτικά σχολεία. Δίπλα τους υπήρχαν και δυο παιδιά, ο Μάνος και η Βίβιαν, που είχαν συνηθίσει σε έναν διαφορετικό τρόπο ζωής, που προαπαιτούσε αρκετά χρήματα. Σύντομα η οικογένεια αποφάσισε να φύγουν από την Αθήνα και να πάνε στο χωριό τους, το Καλοχώρι. Η Αλίκη θα έκανε μαθήματα αγγλικών σε παιδιά και ο Λευτέρης θα ασχολούνταν με τα κτήματα, που του άφησε ο πατέρας του.
Στο χωριό, συνομήλικος της Βίβιαν, ζούσε ο Στέργιος Ζαρκινός που αγαπούσε πολύ την τέχνη της φωτογραφίας και πονούσε και καλλιεργούσε ένα ωραίο περιβόλι με ροδιές. Ακολουθούσε τη ρουτίνα του σχολείου, απολάμβανε την παρέα των φίλων του, τις βόλτες με το ποδήλατο, το ποδόσφαιρο και τις συζητήσεις με τον παππού του. Αντίθετα η Βίβιαν κλείστηκε στο νέο σπίτι και στον εαυτό της, γκρίνιαζε με τους γονείς της, χωρίς παρέα, χωρίς φίλους, σχεδόν χωρίς επικοινωνία. Η μητέρα της επέμενε ότι δεν προσπαθεί να ενσωματωθεί στην μικρή, κλειστή κοινωνία του χωριού με τα καλά της και τα κακά της. Τα θετικά ήταν η επαφή με την φύση. Ήταν για την Βίβιαν σαν να ζούσε μόνιμα σε διακοπές, χωρίς φασαρία, καυσαέρια, τρελή κίνηση, υπερβολικό άγχος. Στα θετικά ήταν επίσης και η παρουσία του Στέργιου στο facebook με το όνομα ZaSte 13, με τον οποίο επικοινωνούσε χωρίς αυτός να γνωρίζει ότι πίσω από το Greyscale κρυβόταν η Βίβιαν. Στα αρνητικά ήταν που δεν είχε φίλες και φίλους, οι ανεπιθύμητες ερωτήσεις όλων των κυριών του χωριού και τα κουτσομπολιά. Από το παράθυρό της που καθόταν ώρες μόνη της, φωτογράφιζε σε διαφορετικές ώρες και εποχές, το περιβόλι με τις ροδιές ,που ήταν του Στέργιου.
Θα προσαρμοζόταν η Βίβιαν στο περιβάλλον του χωριού; Θα έκανε παρέες με τους συμμαθητές της Α’ Γυμνασίου του Καλοχωρίου; Είχε ελπίδα για ζωή, θα είχε τη δυνατότητα να ονειρευτεί ξανά, θα συμφιλιωθεί με όσα συνέβησαν στην οικογένειά της και στο περιβάλλον της; Θα βάλει νέες προτεραιότητες; Μήπως η μετακόμιση της οικογένειά της ήταν από μόνη της ένα παράθυρο με θέα, μια νέα ευκαιρία, που της παρουσιάστηκε και έπρεπε να την εκμεταλλευτεί;
Η Γιώτα Φώτου γεννήθηκε στο Δροσάτο Καρδίτσας και μεγάλωσε στη Λάρισα, όπου σπούδασε αρχικά στην παιδαγωγική Ακαδημία. Στη συνέχεια συμπλήρωσε τις σπουδές της στο ΑΠΘ και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Εργάστηκε ως Σχολική Σύμβουλος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Έχει γράψει 5 μυθιστορήματα για ενήλικους καθώς και 12 βιβλία για παιδιά.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η Βίβιαν έχει μεγαλώσει στην πρωτεύουσα, με πολλές ανέσεις. Ωστόσο όλα θα αλλάξουν όταν η οικογένειά της θα αναγκαστεί να μετακομίσει στην επαρχία εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων.
Ο Στέργιος είναι παιδί του χωριού, συνηθισμένο να ζει κοντά στη φύση. Έχει μάθει να συμμετέχει στον αγώνα των μεγάλων για επιβίωση.
Όταν τα δυο παιδιά συναντιούνται βλέπουν μόνο όσα τους χωρίζουν. Η κοινή αγάπη τους όμως για την τέχνη της φωτογραφίας και για ένα περιβόλι με ροδιές, καθώς και η εμπλοκή τους στη λύση ενός μυστηρίου φέρνουν τελικά τον έναν κοντά στον άλλον.
Μια τρυφερή, αισιόδοξη ιστορία που προωθεί την έννοια της αποκέντρωσης και δείχνει ότι στη ζωή πάντα δίνονται νέες ευκαιρίες, αρκεί να θέλει κάποιος να τις εκμεταλλευτεί.