Το «Μαίρη Πόππινς» είναι το πρώτο από τα έξι βιβλία που έχει γράψει η Αυστραλιανή συγγραφέας με ηρωίδα την Μαίρη Πόππινς. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1934 ενώ υπήρξε και μια αναθεωρημένη έκδοση το 1982. Η μετάφραση από την Τίνα Πλυτά αυτής της έκδοσης κυκλοφόρησε το 1995 στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Ποταμός και σε αυτή βασίζεται αυτό το κείμενο παρουσίασης. Για να ρίξουμε όμως μια ματιά…
Το σπίτι στον αριθμό 17 της οδού Κερασιών είναι το μικρότερο από όλα σε εκείνο τον δρόμο και με την πρώτη ματιά ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι ένα χέρι βάψιμο είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο για το αρκετά παραμελημένο οικοδόμημα. Ιδιοκτήτες του είναι ο κύριος και η κυρία Μπανκς που μένουν εκεί μαζί με τα τέσσερα παιδιά τους. Την Τζέιν, τον Μάικλ και τα δίδυμα Τζον και Μπάρμπαρα. Εκτός από τους Μπανκς στο σπίτι τριγυρίζουν η κυρία Μπριλ που μαγειρεύει, η Έλεν που στρώνει το τραπέζι και σερβίρει, ο Ρόμπερτσον Άι που είναι γενικών καθηκόντων, και μέχρι προσφάτως η Κέητυ Νάνα που έφυγε -ξαφνικά, χωρίς προειδοποίηση- αφήνοντας ένα κενό το οποίο η κυρία Μπανκς πρέπει να αναπληρώσει προσλαμβάνοντας μια άλλη νταντά για τα παιδιά της.
Η συμβουλή – προτροπή του κυρίου Μπανκς για το θέμα, στη σύζυγό του, είναι απλή…
…
Αλλά εάν ήταν εγώ -θέλω να πω αν ήμουν εγώ- θα έβαζα κάποιον να γράψει στην Πρωινή Εφημερίδα την είδηση ότι η Τζέιν κι ο Μάικλ κι ο Τζον κι η Μπάρμπαρα Μπανκς (για να μην πούμε και για τη Μητέρα τους) αναζητούν την καλύτερη δυνατή Νταντά με τον χαμηλότερο δυνατό μισθό και μάλιστα αμέσως. Έπειτα, θα περίμενα τις νταντάδες να κάνουν ουρά έξω απ’ την καγκελόπορτα και θα θύμωνα πάρα πολύ μαζί τους γιατί θα εμπόδιζαν την κυκλοφορία και θα έπρεπε να δώσω στον αστυνομικό ένα σελίνι επειδή θα του είχαν προκαλέσει τέτοιο μπελά. Τώρα πρέπει να φύγω. Πω πω, κάνει κρύο σαν να ‘μαστε στον Βόρειο Πόλο. Προς τα που φυσάει ο άνεμος;
…
Ο δυνατός άνεμος φυσούσε από τα ανατολικά και μαζί με όλα τα άλλα που παρέσερνε στο διάβα του τι λέτε ότι έφερε μπροστά στην εξώπορτα του σπιτιού στον αριθμό 17 της οδού Κερασιών; Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, έφερε μια νταντά, την Μαίρη Πόππινς. Έτσι η κενή θέση μέχρι το βράδυ είχε καλυφθεί με έναν μυστηριώδη τρόπο -χωρίς να χρειαστεί αγγελία- από την πιο μυστηριώδη -σχεδόν μαγική- κοπέλα! Η νέα νταντά των Μπανκς απείχε μακράν όχι μόνο από την προκάτοχό της αλλά και απ’ όλες τις νταντάδες που φροντίζουν παιδιά σε όλον τον κόσμο.
Ο τρόπος που κινείται στον δρόμο; Σαν τα φύλλα που τα παρασέρνει ο άνεμος. Ο τρόπος που ανεβαίνει τις σκάλες; Τσουλώντας στην κουπαστή, ενάντια στον νόμο της βαρύτητας, μην πούμε και στους νόμους της κακώς εννοούμενης ευπρέπειας! Και να ήταν μόνο αυτά; Τι να πει κανείς για την τσάντα της, φτιαγμένη από ύφασμα χαλιού, που παρ’ ότι άδεια στα μάτια των άλλων, η Μαίρη Πόππινς βγάζει από μέσα της κάθε είδους αντικείμενο την στιγμή που το χρειάζεται… μια ποδιά, ένα σαπούνι, μια οδοντόβουρτσα, κάμποσες φουρκέτες, ένα μπουκάλι με άρωμα, μια πτυσσόμενη πολυθρόνα… μέχρι παστίλιες για το λαιμό καθώς και ένα περίεργο μπουκάλι με ένα κουταλάκι κρεμασμένο από το λαιμό του. Αλλά και άλλα πολλά…
…
Από την τσάντα που ήταν φτιαγμένη από χαλί έβγαλε επτά φανελένια νυχτικά και τέσσερα βαμβακερά, ένα ζευγάρι μπότες, ένα ντόμινο, δύο σκούφους για το μπάνιο κι ένα άλμπουμ για κάρτες. Τελευταίο εμφανίστηκε ένα πτυσσόμενο κρεβάτι εκστρατείας με προσκέφαλο, έτοιμο με τις κουβέρτες και το πάπλωμά του· το ακούμπησε ανάμεσα στις κούνιες του Τζον και της Μπάρμπαρα.
Η Τζέιν και ο Μάικλ κοιτούσαν κουλουριασμένοι. Ήταν όλα τόσο παράξενα που δεν έβρισκαν τι να πουν. Ήξεραν, όμως, κι οι δύο ότι κάτι απίθανο και καταπληκτικό είχε συμβεί στον Αριθμό Δεκαεπτά της Οδού των Κερασιών.
…
Με την είσοδο της Μαίρη Πόππινς στην ζωή της οικογένειας όλοι είχαν έναν λόγο για να είναι από ευχαριστημένοι έως ευτυχισμένοι. Στο σπίτι έφερε μια μαγική ηρεμία, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Στα ρεπό της όμως τι έκανε; Ποια είναι η σχέση της με τον Χέρμπερτ – Άλφρεντ, τον σπιρτοπώλη, που τις καλές ημέρες αντί να πουλά σπίρτα ζωγραφίζει τους δρόμους; Τι συμβαίνει όταν μαζί με την Τζέιν και τον Μάικλ επισκέπτονται τον θείο της Μαίρης, τον κύριο Γουιγκ; Και πάνω απ’ όλα πως εξηγούνται όλα τα θαυμαστά που συμβαίνουν την ημέρα των γενεθλίων της; Αυτά και άλλα πολλά και μαγικά θα μπορέσετε να διαβάσετε στις 190 σελίδες του μεθυστικού αυτού μυθιστορήματος της κλασσικής λογοτεχνίας.
Εδώ και ένα σχεδόν αιώνα αναγνώστες από όλο τον κόσμο έχουν απολαύσει τα γραφόμενα της Π. Λ. Τράβερς. Η δε Μαίρη Πόππινς έχει καταλάβει επάξια μια θέση στην καρδιά των άλλοτε μικρών που τώρα είναι μεγάλοι και διεκδικεί μια θέση -που σίγουρα θα καταλάβει- στην καρδιά των σύγχρονων μικρών αναγνωστών. Τα κατορθώματά της αλλά και όσα συμβαίνουν, απόρροια των προηγουμένων, στους γύρω της σε κάνουν να γελάς και να ενθουσιάζεσαι θέλοντας να χτυπήσεις παλαμάκια αναπηδώντας ταυτόχρονα επιτόπου! Αν και αναφέρεται σε μια εποχή που έχει παρέλθει εδώ και πολλά πολλά χρόνια, εξακολουθεί να είναι δροσερό και καθ’ όλα διδακτικό. Και η μεγαλύτερη διδαχή του; Μην αμφιβάλλεις ποτέ για το ότι «μαγικά» πράγματα συμβαίνουν στη ζωή του καθενός μας κάνοντάς την όμορφη και λαμπερή σαν τις πρώτες ηλιαχτίδες της ανατολής. Καλή ανάγνωση!
[grbk https://www.greekbooks.gr/travers-pl.person?filters=TotalSales&pageNo=1%5D