Η Λία, μία εκ των διδύμων αδελφών που κρατούν το μέλλον της ανθρωπότητας στα χέρια τους, βρίσκεται για άλλη μια φορά στο Λονδίνο. Η Νέα Υόρκη και το Άλτους -μαζί με όλα όσα συνέβησαν στα δύο αυτά μέρη- βρίσκονται πίσω στο παρελθόν που φαντάζει ταυτόχρονα τόσο μακρινό αλλά και τόσο κοντινό.
Σωστά συμπεράνατε… μα είστε γατόνια! Αναφέρομαι, φυσικά, στο τρίτο βιβλίο της τριλογίας της Μισέλ Ζινκ που κυκλοφόρησε ένα χρόνο ακριβώς (Νοέμβριο 2011) μετά το δεύτερο –Φρουρός της πύλης, Νοέμβριο 2010- και σχεδόν δύο μετά το πρώτο –Προφητεία των αδελφών, Ιανουάριο 2010- πάντα από τις εκδόσεις Πλατύπους σε μετάφραση του Νικόλαου Βλαμάκη.
Η αγαπημένη μας πια Λία, βρίσκεται στην έπαυλη των Μίλθορπ στην Βρετανική πρωτεύουσα, πολύ πιο σοφή, αρκετά πιο δυνατή και σαφώς πιο κοντά στο τέλος της “κούρσας” όποιο κι αν είναι αυτό. Μαζί της είναι η Σόνια και η Λουίζα, τα δύο από τα τέσσερα κορίτσια-κλειδιά της Προφητείας με την βοήθεια των οποίων θα προσπαθήσει να αποτρέψει τα σχέδια του Θηρίου και των σατανικών ορδών του. Μαζί με τον Ντιμίτρι -τον καινούριο σύμμαχο, φίλο και σύντροφο- προσπαθούν να ξεδιαλύνουν το νόημα όσων ανακάλυψαν στη Σαρτρ… θυμάστε στο δεύτερο βιβλίο;
Τις τελευταίες ημέρες το σκοτάδι φαίνεται να πυκνώνει όταν μια ηλιαχτίδα έρχεται να τους χαρίσει ένα έστω και σύντομο χαμόγελο. Το τρίτο κλειδί βρίσκεται στην Ισπανία και έρχεται να μείνει μαζί τους. Το όνομα της; Έλεν! Απομένει να βρεθεί το τέταρτο κορίτσι καθώς και η ιερή Πέτρα που θα τους επιτρέψει να κλείσουν την πύλη από την οποία σκοπεύουν να περάσουν και να κατακτήσουν τον κόσμο μας ο Σαμαήλ και οι Ψυχές. Ένας ανέλπιστος σύμμαχος τους προσφέρει τα φώτα του, που τους οδηγούν στους αρχαίους τύμβους του Λόχκρον της Ιρλανδίας…
…
Υπέροχα λιβάδια απλώνονται μπροστά μας καθώς καλπάζουμε στην εξοχή, με τους λόφους να κυματίζουν προς κάθε κατεύθυνση. Ο ουρανός είναι ασυνήθιστα γαλανός, και καθώς κοιτάζω προς τα πάνω, θαυμάζοντας τη διαύγεια του, νιώθω τον κόσμο να γέρνει ώσπου νομίζω ότι θα βυθιστώ στη θάλασσά του.
Οι τύμβοι μάς κοιτάζουν από απόσταση, ενώ παράξενοι λόφοι και βραχώδεις προεξοχές διαστίζουν την πεδιάδα με την πλούσια βλάστηση. Οδηγούμε τα άλογα μας προς τα εκεί, και με κάθε βήμα νιώθω την ίδια παράξενη οικειότητα που ένιωθα στη Σαρτρ. Όταν σταματάμε στη βάση του μεγαλύτερου τύμβου, νιώθω ένα έντονο αίσθημα εγρήγορσης. Αισθάνομαι ένα δέσιμο με αυτό το βλοσυρό τοπίο και τους τύμβους του, αλλά γεμίζει την καρδιά μου με μια μελαγχολία την οποία δεν μπορώ να εξηγήσω.
…
Θα καταφέρει άραγε αυτός μυστηριώδης τόπος να τους προσφέρει κάτι περισσότερο από μελαγχολία; Οι ήρωες της Μισέλ Ζίνκ έχουν φτάσει ήδη στην τελική ευθεία και παίρνουν θέσεις για το καθοριστικό σπριντ. Στην μία πλευρά βρίσκεται ο Σαμαήλ, η Φρουρά του, οι Ψυχές και φυσικά η Άλις. Στην άλλη εκτός από την Λία, τα Κλειδιά και τον Ντιμίτρι έρχονται να προστεθούν παλιοί αλλά και νέοι σύμμαχοι. Οι μάχες που καλείται να δώσει η Λία -η οποία έχει και την κύρια ευθύνη του εγχειρήματος- είναι δύο ειδών… εξωτερικές και εσωτερικές… με τις δεύτερες να είναι πιο σκληρές και να φαντάζουν -ή όντως να είναι- πιο καθοριστικές για την έκβαση του αγώνα της. Όλα οδηγούν στο Έιβμπερυ, όπου θα πέσει η αυλαία της τριλογίας! Ποιος θα καταφέρει το τελικό καίριο πλήγμα στον αντίπαλο του; Το ανθρώπινο γένος θα συνεχίσει να υπάρχει και ο κόσμος μας θα έχει την ίδια μορφή;
Βρήκα το «Κύκλος της φωτιάς» της Μισέλ Ζινκ, το ίδιο αξιόλογο με τα προηγούμενα δύο μέλη της τριλογίας και πολύ πιο γρήγορο στο τέμπο. Το ότι εξελίσσεται σε μια από τις γοητευτικότερες περιόδους της ιστορίας -στα τέλη του 19ου αιώνα- είναι κάτι που του προσδίδει μια πατίνα κλασσικής λογοτεχνίας. Αν και στην ουσία πρόκειται για μυθιστόρημα φαντασίας και αγωνίας δεν είναι λίγα τα ρομαντικά στοιχεία που το κάνουν θελκτικό σε πιο ευρύ κοινό από αυτό που λογικά θα είχε.
Η πίτα της πλοκής σε αυτό το δημιούργημα της Αμερικανίδας συγγραφέως -και σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα- δεν είναι ακριβοδίκαια μοιρασμένη σε όλους τους ήρωες της, πράγμα όμως που δεν με ενόχλησε καθόλου. Ευνοείται σαφώς το ζεύγος Λία-Ντιμίτρι, μόνο και μόνο επειδή λαμβάνουν μέρος σε αναζητήσεις-έρευνες (μεταξύ των οποίων και εκείνη στους τύμβους του Λόχκρον) οι οποίες ξεδιπλώνονται σε αρκετά μεγάλο τμήμα του βιβλίου.
Το πρώτο μισό του μυθιστορήματος κυλά ήρεμα ενώ στο δεύτερο υπάρχει μια συνεχόμενη αύξηση της αγωνίας η οποία κορυφώνεται στις τελευταίες σελίδες. Όπως και τα δύο προηγούμενα ο μοναδικός τρόπος να το διαβάσετε είναι ένας… Απνευστί! Από την μία λυπήθηκα που τελείωσε εδώ το ταξίδι στον κόσμο που έπλασε με μαεστρία η Μισέλ Ζινκ και από την άλλη είμαι ευτυχής που μπόρεσα να απολαύσω μια τόσο καλογραμμένη, εθιστική και γοητευτική λογοτεχνική τριλογία!
Μέχρι να εμφανιστεί το επόμενο δείγμα γραφής της εκ δυσμών αυτής ταλαντούχας πένας, αφεθείτε στον μύθο της Προφητείας που όρισε τις νεαρές δίδυμες Μίλθορπ ως Φρουρό και Πύλη, αναγκάζοντας τες να λάβουν μέρος σε ένα αδυσώπητο αγώνα δρόμου όπου στο νήμα μπορεί να βρίσκεται και το οριστικό τέλος για όλους… λάβετε θέσεις…
Από το αυτί του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η Λία Μίλθορπ είναι πιο αποφασισμένη από ποτέ να δώσει ένα τέλος στην προφητεία που διχάζει την οικογένειά της εδώ και γενιές. Ενώ ο χρόνος μειώνεται, η Λία ξεκινάει ένα ταξίδι για να εντοπίσει τα χαμένα κομμάτια της προφητείας, που είναι απαραίτητα για να κλείσουν την Πύλη, και να πείσει την αδελφή της, την Άλις, να βοηθήσει –διαφορετικά, θα χρειαστεί να ρισκάρει τη ζωή της για να την κλείσει μόνη της. Η Λία έχει τον Ντιμίτρι στο πλευρό της, όμως η Άλις έχει τον Τζέιμς, τον άντρα που κάποτε αγαπούσε τη Λία –και ίσως να την αγαπά ακόμη. Ο Τζέιμς δεν γνωρίζει την αλήθεια για καμία από τις δύο αδελφές ούτε για την προφητεία που τις διχάζει. Και η Άλις επιθυμεί έτσι να παραμείνουν τα πράγματα.
Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν πρέπει να μοιράζονται οι αδελφές μεταξύ τους.
Και κάποια μυστικά που μπορούν να καταστρέψουν και τις δύο.