Εκδόσεις Λιβάνη, 2015
Σελ. 478
«Τα κόκαλα ήταν πάρα πολλά και πολύ ξερά, απλωμένα στην πεδιάδα.
– Άνθρωπε, με ρώτησε, μπορούν να γίνουν ζωντανοί άνθρωποι αυτά τα κόκαλα;»
Ιεζεκιήλ, 37:2-3
Μια κλωνοποίηση ανθρώπου. Μια σύλληψη ανθρώπου με εξωσωματική. Επιστημονική φαντασία;
Η γενετίστρια Έβελιν Καμιλιέρι, ξεπέρασε κάποιο όριο, ήταν τυφλωμένη από μια εμμονή της, απέσπασε το DNA από έναν άνθρωπο που έζησε πριν… 1800 χρόνια. Η Αυστραλέζα Έβελιν ανακάλυψε σε μια λειψανοθήκη, τα λείψανα αυτού του ανθρώπου, ανατολικά του λόφου της Μασάντα, στην Έρημο της Ιουδαίας. Στην λειψανοθήκη υπήρχε ένα κομμάτι ξύλου, ένα χρυσό βραχιόλι, ένα αγγείο σε σχήμα σφαίρας κι ένας πάπυρος μέσα σε ένα κύλινδρο. Βρήκε μέσα στο σφαιρικό αγγείο, άθικτο τον εγκέφαλο αυτού του ανθρώπου. Χρησιμοποίησε τον διατηρημένο ζωικό ιστό από αυτόν τον εγκέφαλο. Ίσως ο εγκέφαλος να ανήκε στον Ιησού από τη Ναζαρέτ!!! Αν τα λείψανα ήταν του Ιησού τότε Εκείνος δεν αναστήθηκε ποτέ!!! Παίρνοντας η Έβελιν ένα οστό και ένα κομμάτι ξύλο και κάνοντας ραδιοχρονολόγηση, βρήκε ότι το λείψανο ήταν ηλικίας περίπου 2.000 ετών.
Ήταν εφικτή η κλωνοποίηση του Ιησού; Στο «αδειανό» ωάριό της, η γενετίστρια Έβελιν, έβαλε αυτό το DNA του λειψάνου. Από ανθρώπινο λάθος της Έβελιν το κύτταρο χωρίστηκε, το έμβρυο χωρίστηκε στα δύο και δημιούργησε δυο ξεχωριστές ζωές, οπότε προέκυψαν δυο μονοζυγωτικά δίδυμα με τα ίδια γονίδια, με τον ίδιο γενετικό κώδικα, από το ίδιο ωάριο. Το γενετικό τους υλικό ήταν πανομοιότυπο, ήταν απαράλλαχτο σαν δυο σταγόνες νερό. Η Έβελιν προχώρησε στην κλωνοποίηση και κυοφόρησε αυτή το ένα έμβρυο. Έτσι το ένα το παιδί το γέννησε η Έβελιν στην Αυστραλία, με την βοήθεια του φίλου της, μαιευτήρα Μάικλ και το ονόμασε Κρίστοφερ, το άλλο το γέννησε μια παρένθετη μητέρα, η Μαρία Όλφι στην Αργεντινή και η μητέρα του το ονόμασε Χοσέ Δε Όλμος. Τα δίδυμα μοιράστηκαν το DNA αυτού του λειψάνου. Ο καθένας γεννήθηκε από διαφορετική μητέρα και ήρθαν στον κόσμο διαφορετικές στιγμές. Όμως η Μαρία Όλφι δεν παρέδωσε, στην Έβελιν και τον Μάικλ, ποτέ το μωρό που γέννησε, τον Χοσέ…
Η Έβελιν θέλει ένα παιδί ή ένα πείραμα; Το θεωρητικό μοντέλο λειτουργούσε, όμως ποιος μπορεί να προβλέψει τις επιπτώσεις για τα παιδιά; Ποιος τελικά της έδινε της Έβελιν το δικαίωμα να αναδημιουργήσει έναν άνθρωπο, αφού η κλωνοποίηση ανθρώπου ήταν απαγορευμένη;
Η Έβελιν το έκανε αυτό το πείραμα όχι για να αποδείξει ότι ήταν εφικτό, αλλά επειδή πίστευε ότι ήταν ο Ιησούς το λείψανο. Ήταν η αγάπη της για Αυτόν, Τον θαύμαζε. Το όνειρό της ήταν να Τον φέρει πίσω… Γιατί ο Ιησούς ήταν ένας ιδεαλιστής. Το μόνο που ήθελε η Έβελιν να επιβεβαιώσει ήταν η ευφυία και η συμπονετικότητα των παιδιών. Τα κλωνοποιημένα παιδιά θα ήταν πανομοιότυπα στην εμφάνιση με τον δότη. Θα του μοιάζανε στην νοημοσύνη και στα συναισθήματα.
Τι ήταν τελικά ο Κρίστοφερ και ο Χοσέ; Κάτι ανάμεσα σε άνθρωπο και κάτι άλλο, κάτι αφύσικο, χιμαιρικό; Ένα υβρίδιο;
Τι σημασία έχει ο χρόνος όταν το παρελθόν θα βρίσκει νέους τρόπους για να βασανίζει το μέλλον;
Είναι η πολιτική που εκτοπίζει την επιστήμη;
Το ένστικτο της αποταμίευσης μπορεί να μας βοήθησε να επιβιώσουμε όταν βγήκαμε από τη ζούγκλα και κατοικήσαμε στις σαβάνες, αλλά το ίδιο ένστικτο, όχι και τόσο αλλαγμένο από τότε, μας οδηγεί στη ραγδαία καταστροφή του πλανήτη;
Υπάρχουν στον σύγχρονο εγκέφαλο υπολείμματα της ερπετοειδούς περιόδου, που δε μας επιτρέπουν να χειριστούμε κατάλληλα την τεχνολογία που έχουμε δημιουργήσει;
Η επιστήμη και η τεχνολογία οδηγούν την ανθρωπότητα σε αφανισμό;
Ποια είναι η τραγωδία των κοινών;
Τι είναι η διαγενεακή δικαιοσύνη;
Τι είναι η γεωμηχανική;
Ποια είναι η καμπύλη του Κίλινγκ;
Ποια είναι τα κύτταρα του Betz;
Η ελεύθερη βούληση είναι μια πλάνη;
Οι επιλογές στη ζωή είναι μια ψευδαίσθηση;
Ποιο είναι τελικά πιο ισχυρό η φύση ή το περιβάλλον;
Ποια είναι η συνεισφορά των γονιδίων και του περιβάλλοντος στην ευφυία και στα συναισθήματα;
Ποια είναι η διαφορά ενός πατριώτη από ένα πλανητιστή;
Υπάρχει ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη στον κόσμο σήμερα;
Η ελευθερία των λύκων σημαίνει θάνατος των προβάτων;
Το κάψιμο της Τροίας δεν τελείωσε ποτέ για τον Οδυσσέα; Μήπως συνεχιζόταν στη συνείδησή του;
Είναι αλήθεια, ότι σύμφωνα με τον Κώστα Καβάφη, ποτέ δε θα συναντήσεις τους Κύκλωπες αν δεν τους κουβαλάς στην καρδιά σου;
Οι άνθρωποι χορεύουν τάνγκο για να εκφραστούν με καλλιτεχνικό τρόπο ή απλώς για να γνωρίσουν παρτενέρ; Το τάνγκο είναι μια λύπη που μπορείς να τη χορέψεις;
Η αγάπη είναι πάνω από τα πλούτη, πάνω από τις γνώσεις; Η αγάπη μένει όταν τα λουλούδια πέφτουν στο χώμα;
Πώς μπορεί κανείς να προδώσει τον άνθρωπο που αγαπά;
Όταν η αγαπημένη σου προτίθεται να βλάψει τον εαυτό της, δεν είναι προδοσία η μόνη αγαθή πράξη;
Χρειάζεται να είναι κανείς χριστιανός για να αγαπάει τον Ιησού; Δεν μπορούμε να Τον αγαπάμε σαν άνθρωπο;
Μπορεί η φύση να εκδικείται;
Πώς να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο;
Ποια τα όρια της επιστήμης και του νου;
Μήπως η Ανάσταση του Ιησού είναι μια μεταφορική ιδέα για την ανάταση των ανθρώπινων ψυχών;
Πώς το να φέρνεις μια ζωή στον κόσμο μπορεί να είναι αμαρτία;
Ο Κρίστοφερ ενώ έψαχνε έναν πατέρα που δεν υπήρχε, δεν έψαχνε να βρει τον αληθινό του αδελφό. Δεν υπήρχε πατέρας. Δεν υπήρξε ποτέ σύλληψη. Ούτε και υιοθεσία. Κατασκευάστηκαν και τα δύο αδέλφια. Τελικά τα δυο αδέλφια θα ανταμωθούνε;
Μια μύηση στα δύσκολα μονοπάτια της επιστήμης, της φύσης και του νου. Ένα βιβλίο για την αγάπη, την πίστη, την ελευθερία, την φύση, την ταυτότητα, για τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, το αδιέξοδο του υπερπληθυσμού, την μόλυνση του περιβάλλοντος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου και την νευροεπιστήμη.
Πρόκειται για ένα πολύ εξαιρετικά σημαντικό βιβλίο. Διαβάστε το. Ακόμα και αν δεν μπορέσετε να κατανοήσετε τα πάντα, θα έχετε κάνει ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό σας.
Ο Γιώργος Παξινός γεννήθηκε στην Λεύκη της Ιθάκης το 1944 και μετά το Γυμνάσιο έφυγε για σπουδές στις ΗΠΑ. Σπούδασε Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια, πήρε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο ΜακΓκιλ του Καναδά και έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο πανεπιστήμιο Γιέηλ των ΗΠΑ. Από το 1974 ζει μόνιμα στην Αυστραλία, όπου μέχρι σήμερα είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας στο Σίδνεϊ και βασικός ερευνητής επικεφαλής ομάδας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης της Αυστραλίας. Είναι ο συγγραφέας του «The Rat Brain In Stereotaxic Coordinates – Ο Εγκέφαλος του Αρουραίου σε Στερεοταξικές Oρίζουσες», το οποίο κατατάσσεται στην 10η θέση στον κατάλογο των πενήντα πιο δημοφιλών επιστημονικών συγγραμμάτων σε όλο τον κόσμο. Έχει γράψει 46 βιβλία για τη δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου αλλά και των ζώων, που διδάσκονται σε όλα τα Πανεπιστήμια του κόσμου, καθώς άνοιξαν νέους δρόμους στην καταπολέμηση νευροεκφυλιστικών παθήσεων όπως το Πάρκινσον και το Αλτσχάιμερ. Για την συμβολή του στην Επιστήμη, ο Καθηγητής Γ. Παξινός έχει τιμηθεί με 9 κορυφαία διεθνή βραβεία, ενώ το 2011 έγινε Επίτιμος Πρόεδρος του Τμήματος Ψυχολογίας του City Unity College της Αθήνας και η Ελληνική Εταιρεία Νευροεπιστημών θέσπισε βραβείο στο όνομά του. Εξελέγη Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών το 2012.
[grbk https://www.greekbooks.gr/paxinos-giorgos.person%5DΑπό το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η Έβελιν, γενετίστρια και ερασιτέχνης αρχαιολόγος, κάνει τυχαία μια τρομερή ανακάλυψη στο Ισραήλ.
Ως αποτέλεσμα, γεννιούνται δύο δίδυμα αδέρφια που μεγαλώνουν αγνοώντας ο ένας την ύπαρξη του άλλου ― ο πρώτος στο εύπορο Σίδνεϊ και ο δεύτερος στις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες, σε ανελεύθερο καθεστώς.
Ο Κρίστοφερ και ο Χοσέ θα συναντηθούν πρώτη φορά στον Αμαζόνιο, για να ξαναχαθούν αμέσως μετά. Δίπλα τους μια ηρωική κοπέλα, η Λορένα.
Ένα μυθιστόρημα που οι ήρωές του ταξιδεύουν σε τέσσερις ηπείρους με σκοπό την εύρεση της ταυτότητάς τους.Πώς αξίες όπως η Αγάπη, η Πίστη, η Συγχώρεση και η Ελευθερία μπορούν να αλλάξουν τις ζωές τους;Ποια τα όρια της επιστήμης και του νου; Μπορεί ο άνθρωπος να συμφιλιωθεί με τη φύση; «Η αγάπη μένει όταν τα λουλούδια πέφτουν στο χώμα».