Το χιόνι έπεφτε πυκνό. Το κρύο ήταν τσουχτερό. Μέσα σε αυτή τη νύχτα, που κάτι σημαντικό θαρρείς και θα γινόταν, στη μικρή φάτνη έλαμπαν τα αχυράκια. Τα ζώα χουχούλιζαν και οι αναπνοές τους ζέσταιναν τη μικρή σπηλιά.
Ένα μικρό αχυράκι που ήταν στην άκρη της σπηλιάς, αγουροξυπνημένο, τέντωσε το αυτί του για να ακούσει. Κάτι άκουγε… Όλοι οι υπόλοιποι κοιμόταν. Αυτό είχε το προνόμιο να μην αγαπά και πολύ τον ύπνο. Έτσι λοιπόν ξεχώρισε μέσα στη νύχτα βήματα.
…
Ποιος άραγε πλησίαζε στην σπηλιά που βρισκόταν το αχυράκι μας; Γιατί γυρνούσε μέσα στην παγωνιά αντί να βρίσκεται κάπου ζεστά; Άραγε μπορείτε να μαντέψετε αν σας δώσω μια μικρή βοήθεια; Για να δούμε… Λοιπόν, θα σας δώσω δύο στοιχεία. Πρώτον όλα αυτά συμβαίνουν πριν από 2011 χρόνια και δεύτερον η σπηλιά αυτή βρίσκεται στην Βηθλεέμ! Σωστά μαντέψατε! Μπράβο!
Τα βήματα που πλησιάζουν την σπηλιά είναι της Μαρίας και του Ιωσήφ! Και φυσικά, η σπηλιά είναι η φάτνη στην οποία θα γεννηθεί από στιγμή σε στιγμή ο Χριστός μας! Πως θα ζήσει την εμπειρία της Γέννησης το αχυράκι μας και τι έχει να μας πει για όσα συνέβησαν εκείνη την βραδιά; Θα τα μάθετε όλα αυτά όταν διαβάσετε το «Ήμουν του στάβλου ένα άχυρο…», της Σωτηρίας Κυρμανίδου. Ένα υπέροχο παιδικό παραμύθι -με θέμα του την Γέννηση του Χριστού- που κυκλοφόρησε η συγγραφέας του με αυτοέκδοση το 2010.
Πλαισιωμένο από την έξοχη εικονογράφηση του ζωγράφου και καθηγητή καλλιτεχνικών μαθημάτων, Νίκου Ευστρατόπουλου, και τυπωμένο με μεγάλα ευανάγνωστα γράμματα, το «Ήμουν του στάβλου ένα άχυρο…» είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουν οι λιλιπούτειοι αναγνώστες την πιο όμορφη ιστορία του κόσμου!
Η συγγραφέας, ποιήτρια και κοινωνική λειτουργός Σωτηρία Κυρμανίδου καταφέρνει με το παραμύθι της δύο πολύ σημαντικά πράγματα. Πρώτον, με την κατανοητή στα μικρά παιδιά γλώσσα που χρησιμοποιεί, τους μεταφέρει όλη την μαγεία εκείνης της βραδιάς. Δεύτερον -και σημαντικότερο- προτρέπει τους μικρούς αναγνώστες της, μέσα από τις αποφάσεις του αχυρένιου της ήρωα, να ακολουθήσουν κι εκείνοι μια ανάλογη στάση ζωής πλάθοντας έτσι ένα καλό και ευγενικό χαρακτήρα!
Αν υπάρχουν μικρά παιδιά στην οικογένεια ή στα φιλικά σας σπίτια, πιστεύω ότι το «Ήμουν του στάβλου ένα άχυρο…» της Σωτηρίας Κυρμανίδου, είναι ένα από τα καλύτερα δώρα που μπορείτε να τους χαρίσετε. Και μην σταθείτε εκεί… διαβάστε το παρέα, χουχουλιάζοντας κάτω από μια κουβερτούλα, συζητήστε το και απολαύστε με αυτό τον τρόπο κι εσείς μερικές πολύτιμες μαγικές στιγμές! Καλά Χριστούγεννα! 🙂
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ο ήρωας αυτού του παραμυθιού είναι ένα ταπεινό αχυράκι που αξιώνεται και βιώνει τη γέννηση του Σωτήρα μας. Πιάστε το χέρι-χέρι και ταξιδέψτε μαζί του στα γεγονότα…
Και όχι μόνο. Μάθετε να βαδίζετε στο δρόμο της ευσπλαχνίας…