Δεν πέρασε πολύ καιρός από τότε που σας είχα γράψει για το πρώτο βιβλίο της σειράς «Ο Πέρσι Τζάκσον και οι Ολύμπιοι – Percy Jackson and the Olympians» και να που ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε για το δεύτερο από τα πέντε βιβλία που εμπνεύστηκε ο Ρικ Ραϊόρνταν, με πρωταγωνιστή τον έφηβο και ημίαιμο (πατέρας του είναι ο θεός Ποσειδώνας και μητέρα του μια κοινή θνητή) Πέρσι Τζάκσον. Ο τίτλος του δεύτερου αυτού “ταξιδιού” μας στον μαγευτικό κόσμο του ταλαντούχου συγγραφέα, είναι «Η θάλασσα των τεράτων». Κυκλοφόρησε, δε, το 2010 από τις εκδόσεις Πάπυρος σε μετάφραση της Αναστασίας Λαμπροπούλου. Για να ρίξουμε όμως μια κλεφτή ματιά στις σελίδες του…
Ο Πέρσι, μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις και τα γεγονότα που τις ακολούθησαν το πρώτο βιβλίο, πήγε όπως κάθε παιδί, από τον Σεπτέμβριο, ξανά στο σχολείο. Μια αναπάντεχα ήρεμη σχολική χρονιά ακολούθησε. Μια σχολική χρονιά που μόλις έφτασε στο τέλος της…
…
Ήταν η τελευταία μου μέρα στο σχολείο. Η μαμά είχε δίκιο, θα έπρεπε να είμαι χαρούμενος. Πρώτη φορά από τότε που πήγα στο σχολείο κατάφερα να μην πάρω ούτε μια ημερήσια αποβολή για ένα ολόκληρο χρόνο. Δεν μου είχαν συμβεί παράξενα ατυχήματα. Ούτε είχα προκαλέσει φασαρίες στην τάξη. Κανένας δάσκαλος δεν είχε μεταμορφωθεί σε τέρας, ούτε είχε προσπαθήσει να με σκοτώσει με δηλητηριασμένο σάντουιτς από το κυλικείο ή κάνοντας να ανατιναχτούν τα τετράδια μου. Την επόμενη μέρα θα πήγαινα στο μέρος που αγαπούσα πιο πολύ στον κόσμο -στην Κατασκήνωση των Ημίαιμων.
Μόνο μια μέρα μου έμενε. Όσο κι αν προσπαθούσα, δεν θα μπορούσα να τα θαλασσώσω τώρα.
…
Δεν θα μπορούσε; Αστείο! Μα, αν είναι σε κάτι ειδικός ο Πέρσι Τζάκσον, είναι ακριβώς σε αυτόν τον τομέα. Να τα κάνει θάλασσα! Αν, και για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, σχεδόν ποτέ δεν φταίει εκείνος. Απλά, τραβά τις αναποδιές όπως ένας μαγνήτης έλκει τα ρινίσματα σιδήρου! Το γεγονός, δε, ότι είναι ημίαιμος, μαζί με όλα όσα συνοδεύουν αυτή την πλευρά της ύπαρξης του, κάνει τα πράγματα όχι μόνο πιο πολύπλοκα, αλλά και άκρως επικίνδυνα.
Έτσι, ενώ κανονικά θα έπρεπε μετά το τέλος των μαθημάτων στο ειδικό γυμνάσιο -οι περισσότεροι ημίαιμοι πάσχουν από σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και δυσλεξία- να ετοιμάσει τις βαλίτσες του για την Κατασκήνωση, ήρθαν τα πάνω κάτω. Αρχής γενομένης από τα τέρατα που απείλησαν την ζωή του στο τελευταίο μάθημα της γυμναστικής. Αλλά το κακό δεν τελείωσε εκεί, όπως σωστά πιθανόν θα μαντέψατε.
Μετά από ένα περιπετειώδες πρωινό, φτάνει επιτέλους στην Κατασκήνωση η οποία δεν είναι πλέον το πιο ασφαλές μέρος στην γη. Δύο θεόρατοι μπρούτζινοι ταύροι -δημιουργήματα του θεού Ήφαιστου- έχουν καταφέρει να περάσουν την μαγική περίμετρο ασφαλείας, επιτίθενται σε ότι κινείται και κατακαίνε τον Λόφο των Ημίαιμων με τις φλόγες που βγάζουν από το μεταλλικό στόμα τους. Στην δε Κατασκήνωση επικρατεί μια ηλεκτρισμένη πολεμική ατμόσφαιρα…
…
Στον αέρα πλανιόταν όμως η απειλή του κινδύνου. Αμέσως καταλάβαινες ότι κάτι τρέχει. Αντί να παίζουν βόλεϊ στην άμμο, οι ομαδάρχες και οι σάτυροι στοίβαζαν όπλα στο κιόσκι με τα εργαλεία. Οι αμαδρυάδες οπλισμένες με τόξα και βέλη μιλούσαν ανήσυχες στην άκρη του δάσους. Τα δέντρα έμοιαζαν άρρωστα, τα χόρτα στο λιβάδι είχαν ωχρό κίτρινο χρώμα και τα σημάδια από τις φωτιές στο Λόφο των Ημίαιμων ξεχώριζαν σαν άσχημες ουλές.
Κάποιος είχε κάνει άνω κάτω το καλύτερο μέρος του κόσμου, κι εγώ δεν… ήμουν ο ορισμός του ευτυχισμένου κατασκηνωτή.
…
Δεν θα σας μαρτυρήσω περισσότερα. Ένας νέος κύκλος περιπετειών – δοκιμασιών για τον αγαπημένο μας ήρωα έχει μόλις ξεκινήσει. Δύο πράγματα μόνο θα σας αναφέρω ακόμα. Το πρώτο είναι ότι διευθυντής της Κατασκήνωσης είναι πλέον ο στρυφνός, ανεύθυνος και ανεγκέφαλος Τάνταλος, ο οποίος έχει αντικαταστήσει -μετά από απόφαση του Διόνυσου- τον καλόκαρδο, συνετό και σοφό Κένταυρο Χείρωνα. Το δεύτερο είναι ότι οι περιπέτειες που θα ζήσετε στο πλευρό του Πέρσι στο «Η θάλασσα των τεράτων» του Ρικ Ραϊόρνταν, είναι ακόμα πιο τρομακτικές και ενδιαφέρουσες από εκείνες του πρώτου βιβλίου της σειράς.
Ο ταλαντούχος συγγραφέας κατάφερε να δώσει μια συνέχεια στους αρχαιοελληνικούς μύθους σεβόμενος την αξία των ιστοριών που έπλασαν οι πρόγονοι μας, κάνοντάς τους γνωστούς σε παιδιά που πιθανόν να μην είχαν έρθει αλλιώς σε επαφή με την αρχαιοελληνική παράδοση. Ταυτόχρονα δημιούργησε ιστορίες άκρως εθιστικές τόσο στους μικρούς όσο και στους μεγάλους. Το ενδιαφέρον κατά την διάρκεια της ανάγνωσης παραμένει αμείωτο ενώ η ροή της θυμίζει κελαρυστό ποταμάκι στο βουνό.
Οι χαρακτήρες του θα σας μαγέψουν και θα σας κρατήσουν άριστη συντροφιά για όσο κινείστε μαζί τους στον μύθο του Ραϊόρνταν. Το τέλος, δυστηχώς, φτάνει πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα το θέλαμε. Ποτέ δεν είναι αρκετές οι σελίδες τόσο όμορφων βιβλίων, όσο κι αν είναι το πλήθος τους. Παρηγοριά το γεγονός ότι ακολουθούν άλλα τρία βιβλία και ευχή να έρθουν κοντά μας όσο πιο γρήγορα γίνεται. Μέχρι τότε… προσέξτε πολύ τον Πολύφημο, την Κίρκη και τους Ολύμπιους γιατί ποτέ δεν ξέρετε τι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Η ζωή του Πέρσι Τζάκσον άλλαξε για πάντα όταν ανακάλυψε ότι στην πραγματικότητα δεν είναι ένα παιδί σαν όλα τα άλλα, αλλά ένας ημίθεος, γιος του Ποσειδώνα και μιας θνητής. Στην Κατασκήνωση των Ημίαιμων βρήκε τους ομοίους του, και με τους συντρόφους του, την Άναμπεθ και τον Γκρόβερ, κατάφερε, ύστερα από μια μεγάλη περιπέτεια, να βρει ποιος είχε κλέψει την αστραπή του Δία. Όμως η περιπέτεια στον κόσμο των θεών και των ηρώων δεν τελειώνει ποτέ…
«Σου το λέω για να μην υπάρχει παρεξήγηση: εγώ δεν ήθελα να είμαι ημίθεος. Αν διαβάζεις αυτό το βιβλίο μόνο και μόνο επειδή πιστεύεις ότι μπορεί να είσαι κι εσύ, τότε σου δίνω την εξής συμβουλή: κλείσε το βιβλίο αμέσως! Μη μου πεις μετά ότι δεν σε προειδοποίησα. Το όνομα μου είναι. Πέρσι Τζάκσον…»
Η φετινή σχολική χρονιά ήταν απροσδόκητα ήσυχη για τον Πέρσι Τζάκσον. Ούτε ένα τέρας δεν είχε πατήσει το πόδι του στο σχολείο της Νέας Υόρκης. Αλλά όταν ένα αθώο παιχνίδι με την μπάλα ανάμεσα στον Πέρσι και τους συμμαθητές του γίνεται ματς θανάτου ενάντια σε μια συμμορία γιγάντων, τα πράγματα… γίνονται πολύ άσχημα. Και ο αναπάντεχος ερχομός της φίλης του Άναμπεθ συνοδεύεται από δυσοίωνες ειδήσεις: το δέντρο της Θάλειας, που προστατεύει την Κατασκήνωση των Ημίαιμων, έχει δηλητηριαστεί από έναν μυστηριώδη εχθρό. Αν δεν βρεθεί το αντίδοτο, το μόνο ασφαλές καταφύγιο για τους ημίθεους θα καταστραφεί. Και αυτό το αντίδοτο βρίσκεται στη φοβερή Θάλασσα των Τεράτων…
Ο Πέρσι έχει μπλέξει άσχημα. Έχει μόνο δέκα μέρες καιρό για να σώσει το δέντρο της Θάλειας. Κάποιος το δηλητηρίασε, για να χάσει έτσι την άμυνα της η Κατασκήνωση των Ημίαιμων. Το αντίδοτο είναι το Χρυσόμαλλο Δέρας. θα καταφέρει άραγε να το βρει;