Το 1997, από τις εκδόσεις Νεφέλη, κυκλοφόρησε ένα συναρπαστικό και συνταρακτικό μυθιστόρημα. Πρόκειται για το «Η συκοφαντία του αίματος», του Βασίλη Μπούτου, που μάλιστα έχει μεταφερθεί και στην τηλεόραση από την ΕΡΤ.
Υπόθεση βιβλίου
7 Ιουνίου 1944, Κέρκυρα.
Ο Γερμανός συνταγματάρχης Όττο Γαίγκερ -διοικητής των κατοχικών δυνάμεων του νησιού- υπογράφει μία διαταγή, η οποία τοιχοκολλείται επιμελώς στα περισσότερα σημεία της πόλης. Τα οκτώ της άρθρα έχουν συγκεκριμένο αποδέκτη… τους Εβραίους που διαμένουν εκεί. Όλα όσα αναφέρονται σε αυτές τις οκτώ εντολές, μπορούν να συμπυκνωθούν στη φράση: «Αρχίζει η εφαρμογή της Τελικής Λύσης του Εβραϊκού Ζητήματος και στα Επτάνησα».
…
Ο κόσμος πάγωσε, πολύ δε περισσότερο οι Εβραίοι που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια να ανακοινώνεται το τέλος τους. Πίσω από τις θεόκλειστες πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών τους, οι αρχηγοί των οικογενειών συσκέπτονταν πυρετωδώς περί του πρακτέου. Δεν ήταν δυνατόν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια· και άλλοι πάλι έλεγαν πως δεν συνέτρεχε λόγος σοβαρός, απλώς, θα τους κατέγραφαν και θα τους άφηναν ήσυχους.
…
Ο μέχρι τότε φοβερός κι άτρωτος Άξονας είχε παρουσιάσει τις πρώτες ρωγμές και η κατάρρευσή του δεν θα αργούσε να επέλθει· έτσι, τουλάχιστον, ήλπιζαν όλοι: Χριστιανοί και Εβραίοι.
…
Ανάμεσα στους Εβραίους της Κέρκυρας είναι και η οικογένεια του Αριέ Νεχαμά. Όπως και όλοι οι άλλοι ομοεθνείς τους, ο Αριέ και οι δύο του γιοι ακούν με τρόμο τις πρώτες πληροφορίες που διαρρέουν σχετικά με τα σχέδια της Γερμανικής Διοίκησης. Άλλοι λεν ότι θα τους μεταφέρουν στη Γερμανία για αναγκαστική εργασία. Άλλοι ως προορισμό “δείχνουν” την Πολωνία. Γεγονός είναι όμως ένα… Αν δεν συμμορφωθείς με τις εντολές και κρυφτείς, σε περίπτωση που σε ανακαλύψουν, η άμεση τελεσίδικη τιμωρία θα είναι ο τουφεκισμός σου. Αν υπακούσεις… θα είναι άραγε καλύτερα από τον γρήγορο θάνατο της πρώτης περίπτωσης;
Ο Αριέ με τη σύμφωνη γνώμη των παιδιών του, αποφασίζει να διαφύγουν οικογενειακώς με όποιο τρόπο μπορούν από την πόλη και από την μοίρα που τους επιφυλάσσει η συμμόρφωσή τους στις διαταγές του Όττο Γαίγκερ.
Πέντε αιώνες δημιουργίας και εξέλιξης έχουν κλείσει οι Εβραίοι στο νησί των Φαιάκων. Πέντε αιώνες, συνεχούς ειρηνικής συνύπαρξης με τους Χριστιανούς εκτός από ένα μικρό επώδυνο διάλειμμα, όπως θυμάται ο Αριέ…
…
«Λέτε να ξαναζήσω αυτά που έζησα ως έφηβος;», αναρωτήθηκε με πικρία ο γέρο-Αριέ. «Και τότε την πληρώσαμε εντελώς άδικα. Πολλοί καταστράφηκαν και άλλοι αναγκάστηκαν να φύγουν για την Παλαιστίνη. Από τις πέντε χιλιάδες ψυχές που ζούσαμε εδώ το 1891, μέσα σε δεκαπέντε χρόνια εγκατέλειψαν περιουσίες και σπίτια περισσότεροι από δύο χιλιάδες ομόθρησκοί μας. Η σε βάρος μας συκοφαντία είχε πιάσει τόπο. Όμως η βία που εκδηλώθηκε τότε εναντίον μας ήταν μάλλον αυθόρμητη κι οφειλόταν σε παρεξήγηση. Οι Τρικουπικοί και οι Δηλιγιαννικοί, μας έμπλεξαν στις πολιτικές αντιπαραθέσεις τους. Όπως και να είχε το ζήτημα όμως, εμείς την πληρώσαμε άγρια, αλλά τώρα βλέπω πως οι Γκεσταπίτες βαδίζουν κατόπιν προγράμματος.»
…
Το δρόμο της οικογένειας Νεχαμά αποφάσισαν να ακολουθήσουν και κάποιοι άλλοι, με τραγικά όμως -για τους περισσότερους από αυτούς- αποτελέσματα! Συνολικά 1795 άτομα Εβραϊκής καταγωγής -κάθε ηλικίας και φύλου- ξερίζωσαν από την Κέρκυρα οι Γερμανοί εκείνο το σκοτεινό Ιούνη του 1944.
Ποιοι επέζησαν; Ποιοι επωφελήθηκαν; Ποιοι βοήθησαν και ποιοι βοηθήθηκαν; Τι συνέβη στο νησί, αλλά και σε κάποιους από τους κατοίκους του, την μεταπολεμική περίοδο; Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που απαντιούνται μέσα στις σελίδες του μυθιστορήματος «Η συκοφαντία του αίματος», του Βασίλη Μπούτου!
[grbk https://www.greekbooks.gr/butos-vasilis.person%5D
Κριτική και εντυπώσεις
Διαβάζοντας το «Η συκοφαντία του αίματος», του Βασίλη Μπούτου, δύο πράγματα γίνονται απτά πολύ σύντομα. Το πρώτο είναι η υπέροχη λογοτεχνική γλώσσα μέσω της οποίας μεταφέρει ο συγγραφέας την ιστορία του στους αναγνώστες. Το δεύτερο είναι το ευρύ πεδίο γνώσεων του Βασίλη Μπούτου από το οποίο ωφελείται τα μάλα ο αναγνώστης, ΧΩΡΙΣ όμως να βομβαρδίζεται με κάποια στείρα επίδειξη γνώσεων· το συνηθίζουν κάποιοι άλλοι συγγραφείς που δεν διαθέτουν μάλιστα το γνωστικό υπόβαθρο του κυρίου Μπούτου.
Το μυθιστόρημα είναι χωρισμένο σε δύο μέρη. Το πρώτο είναι αφιερωμένο στα γεγονότα του 1944, ενώ το δεύτερο αναφέρεται στην Κέρκυρα της μεταπολεμικής περιόδου. Προσωπικά, λάτρεψα το πρώτο μέρος και έμεινα αρκούντως ικανοποιημένος από το δεύτερο.
Σε πολλά του σημεία, ο συγγραφέας σε συγκλονίζει και αυτό είναι κάτι που σε οδηγεί στο να θέλεις από τη μία να διαβάσεις την συνέχεια και από την άλλη να σταθείς και να αναλογιστείς όσα μόλις σου φανερώθηκαν, τα οποία είναι κομμάτια -με τις απαραίτητες βέβαια αλλαγές σε ονόματα- της αληθινής τραγικής ιστορίας! Συνταρακτικό!
Το «Η συκοφαντία του αίματος», του Βασίλη Μπούτου, δεν είναι ένα ανάγνωσμα για να χαλαρώσεις και να ξεχαστείς· τουλάχιστον όσον αφορά το πρώτο μέρος του, εκείνο του 1944. Σε πολλά σημεία του θα νιώσετε αγανάκτηση, θλίψη ακόμα και ντροπή και το ανθρώπινο γένος μας. Είναι ένα βιβλίο που σε επηρεάζει και κατά την ανάγνωσή του αλλά και κατόπιν αυτής.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που έχει μεταφερθεί και στην μικρή οθόνη μέσα από μια σειρά είκοσι επεισοδίων της ΕΡΤ. Χάρη στο Internet -για κάτι τέτοια λατρεύω την τεχνολογία- μπορούμε όλοι να τα απολαύσουμε, όποτε μας βολεύει, μέσα από την σελίδα του YouTube, κάνοντας κλικ εδώ: Η συκοφαντία του αίματος – Τηλεοπτική σειρά!
Το ότι σας προτείνω να διαβάσετε με την πρώτη ευκαιρία το μυθιστόρημα του Βασίλη Μπούτου είναι θαρρώ -από τα προλεγόμενα- αυτονόητο. Είναι ένα αξιολογότατο ανάγνωσμα που όποιος δεν έχει βρεθεί με αυτό ανά χείρας, πραγματικά χάνει! Καλή ανάγνωση και καλή θέαση της τηλεοπτικής σειράς!
Οπισθόφυλλο:
Ο παλαιός Βενετσιάνικος καθρέφτης στο σαλόνι του γιού του κατοχικού Δημάρχου, κουβαλά μέσα του μνήμες από την αλλοτινή Κέρκυρα: εκείνη του 1944, των ημερών του εκτοπισμού των Εβραίων του νησιού. Τότε που όλα άλλαξαν για τους ανθρώπους που μοναδικό παράπτωμα τους ήταν η διαφορετική καταγωγή τους. Μέσα σε τρεις μέρες οικογένειες σκόρπισαν, άνθρωποι ξεκληρίστηκαν, η ζωή έχασε το νόημα της. Χίλιοι οκτακόσιοι πολίτες ελεύθεροι και δραστήριοι μετατράπηκαν σε αντικείμενα προς αφανισμό.
Στη μεταπολεμική πια Κέρκυρα, νέα ήθη, καινούργιες ανάγκες, άλλες προτεραιότητες αρχίζουν να κυριαρχούν. Η δίψα για χρήμα και κοινωνική ανέλιξη, οι αχαλίνωτες φιλοδοξίες και η ερωτική «απελευθέρωση» είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των προσώπων που πρωταγωνιστούν στη νέα πραγματικότητα.
Κάποια άψυχα αντικείμενα όμως, όπως ο παλιός Βενετσιάνικος καθρέφτης, κρατούν τα νήματα με το παρελθόν και γίνονται κάποτε αφορμή για να σπάσουν τα πέπλα της σιωπής και της ενοχής…
[grbk https://www.greekbooks.gr/butos-vasilis.person%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Η συκοφαντία του αίματος
Συγγραφέας
Βασίλης Μπούτος
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Νεφέλη
Ημερομηνία έκδοσης
1997
Αριθμός σελίδων
475
ISBN
960-211-309-Χ