Θα το έχετε προσέξει και εσείς. Συμβαίνει κάθε Παρασκευή, την τελευταία ώρα πριν από το σχόλασμα. Τότε λοιπόν οι δείκτες όλων των ρολογιών μοιάζουν να παγώνουν και η ώρα δεν περνάει με τίποτα. Η τάξη βουίζει από χιλιάδες μουρμουρητά και η φωνή της δασκάλας ακούγεται σαν νανούρισμα, από εκείνα που λένε στα νιάνιαρα για να κλείσουν τα ματάκια τους και να βυθιστούν στον ύπνο τυλιγμένα στις ζεστές τους κουβερτούλες.
Όλα ξεκίνησαν μια τέτοια Παρασκευή.
…
Μια Παρασκευή που ο ήρωάς μας, ο Πάνος, δεν μπορεί να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά -μιας και ηλικιακά δεν απέχει δα και τόοοοοοσο πολύ από τα νιάνιαρα που προανέφερε- από το νανούρισμα των… επιρρημάτων που προσπαθεί ευσυνείδητα να τους μάθει η δασκάλα τους, η κυρία Μαργαρίτα. Εκείνη την ώρα του λήθαργου και της ανυπομονησίας -για το σαββατοκύριακο που ερχόταν- το άκουσε για πρώτη φορά…
…
Ερχόταν από πίσω. Ήταν ένα τακ… τακ… τακ… Σαν κάποιος να χτυπούσε τον τοίχο. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία. Ύστερα από λίγο όμως ξανακούστηκε: Τακ… τακ… τακ… Γύρισα με τρόπο προς τα πίσω. Τα τελευταία θρανία δεν ήταν κολλημένα στον τοίχο. Άρα αποκλείεται να ήταν κάποιος από τους συμμαθητές μου. Τακ… τακ… τακ…
…
Πολύ περίεργος αυτός ο ήχος μιας και στην αίθουσα βασιλεύει η ακινησία. Όσο για το που πρέπει λογικά να βρίσκεται η πηγή του; Αυτό κι αν είναι περίεργο! Τα χτυπήματα φαίνεται να προέρχονται από την διπλανή αίθουσα που η πόρτα της μένει πάντα, μα πάντα, κλειδωμένη. Και το μυστήριο δεν σταματά εκεί. Μια σχεδόν εξωκοσμική λάμψη εμφανίζεται που και που στα παράθυρα της κλειδωμένης αίθουσας και εξάπτει την φαντασία του ήρωα μας.
Μα είναι μόνο ο Πάνος που αντιλαμβάνεται αυτά τα περίεργα που συμβαίνουν; Όχι. Τα έχει ακούσει και δει και η συμμαθήτριά του Άννα. Το κορίτσι που τα παιδιά του σχολείου φωνάζουν ξωτικό… Βλέπετε η Άννα δεν είναι καθόλου κοινωνική, κάθεται μόνη της στα διαλείμματα και στα πίσω θρανία στο μάθημα. Δεν πηγαίνει σε πάρτι και η μαμά της… μοιάζει με μάγισσα! Ε, δεν ήθελαν και πολύ να της κολλήσουν το παρατσούκλι!
Το μυστήριο -όπως κάθε μυστήριο αυτού του κόσμου- απαιτεί λύση. Μια ομαδική εργασία που τους βάζει η δασκάλα τους, τους δίνει την ευχέρεια να μιλήσουν περισσότερο για αυτά τα περίεργα φαινόμενα της Πάντα Κλειδωμένης Αίθουσας και για το τι μπορεί να συμβαίνει πίσω από την πόρτα που δεν έχει δει κανείς να ανοίγει. Τα παιδιά συναντιούνται στο σπίτι της Άννας μαζί με τους αλλόκοτους, ιδιόρρυθμους φίλους της, που φέρουν τα ψευδώνυμα “Βαν Χέλσινγκ” και “Ελβίρα”. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι από άλλο σχολείο τα οποία ισχυρίζονται πως ειδικεύονται στα υπερφυσικά φαινόμενα και όλοι μαζί προσπαθούν να βρουν απαντήσεις στα ερωτήματα που τους τριβελίζουν.
Έχει έρθει η στιγμή για να δράσει ο ΣΜΥΦ, ο Σύλλογος Μελέτης Υπερφυσικών Φαινομένων! Θα καταφέρει ο Πάνος να γίνει μέλος του; Δεν είναι και κάτι που το θέλει ολόψυχα αλλά όχι και να τον πούνε και φοβητσιάρη! Πρέπει οπωσδήποτε να βρει τρόπο να τρυπώσει στην στοιχειωμένη αίθουσα. Στοιχειωμένη;;; ναι! Τα μέλη του ΣΜΥΦ δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία γι αυτό!
Ο διευθυντής του σχολείου, που τριγυρνά σαν κέρβερος στους διαδρόμους, γνωρίζει κάτι σχετικά με την κενή αίθουσα; Η κυρία Πόπη, που έχει το κυλικείο, μήπως είναι πιο έξυπνη απ’ όσο πίστευαν μέχρι τώρα τα παιδιά; Ο Ιορδάνης, ο λιχούδης διπλανός του Πάνου, θα καταφέρει να εντυπωσιάσει την Κίκη (και για τον Πάνο Κίρκη) με την εργασία που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας ώστε να κερδίσει ένα χαμόγελό της; Ένα είναι σίγουρο. Αυτό που ψιθύρισε η Άννα στον Πάνο: “Ποτέ δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις σε μια στοιχειωμένη αίθουσα”.
Το «Η στοιχειωμένη αίθουσα», του Γιώργου Κ. Παναγιωτάκη, είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς «Αταξίες στην τάξη» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος με μια εξαιρετική εικονογράφηση του Χρήστου Δήμου. Έξυπνοι διάλογοι, γρήγορος ρυθμός, απίστευτες καταστάσεις, καταπληκτικές περιγραφές, αστεία που σε κάνουν να γελάς με την καρδιά σου. Ο συγγραφέας μας εντάσσει στις συνήθειες και στην ψυχολογία του μαθητή του δημοτικού. Θα ξεκινήσει με χαμόγελο, θα το κάνει γέλιο τρανταχτό και θα συνεχίσει με μια κλιμακούμενη αγωνία διανθισμένη με πινελιές γέλιου, φόβου και ικανοποίησης. Και όλα αυτά ενώ η μαθητική ζωή ξετυλίγεται ολοζώντανα και στα καλύτερά της… φιλίες, ζαβολιές, συμπάθειες, τσακωμοί, εκπλήξεις, αγωνία, παιδικοί φόβοι και ικανοποιήσεις, περιπέτεια και ανατριχίλες.
Αυτό το βιβλίο μπορεί να κάνει οποιονδήποτε πιτσιρικά που δεν αγαπά το διάβασμα να το λατρέψει! Και να είστε σίγουροι πως μόλις το τελειώσει θα ζητά κι άλλο. Δηλαδή είναι ένα βιβλίο που ανοίγει την όρεξη… Για ποιο πράγμα; Μα για την συνέχεια της σειράς φυσικά! Να τοι οι πρωταθλητές. Σας προτείνω να τα αγοράσετε αμφότερα, μιας και διανυκτευρεύοντα βιβλιοπωλεία δεν υπάρχουν!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Δίπλα στην τάξη μας υπάρχει μια άδεια, σκοτεινή αίθουσα. Η πόρτα της είναι συνεχώς κλειδωμένη και έτσι κανείς δεν μπορεί να μπει μέσα. Κι όμως, πίσω από τον τοίχο ακούγονται παράξενοι χτύποι, ενώ, καμιά φορά, στα τζάμια φαίνονται μυστηριώδεις λάμψεις. Λες και κάποιος στέλνει μηνύματα με ένα καθρεφτάκι…
Η Άννα, που έχει μανία με τα υπερφυσικά φαινόμενα, πιστεύει ότι η αίθουσα είναι στοιχειωμένη. Εγώ πάλι για ένα πράγμα είμαι σίγουρος: Αυτή η ιστορία μου προκαλεί περισσότερες ανατριχίλες και από τα διαγωνίσματα των μαθηματικών! Αλλά να σας πω κάτι; Αν δε βρούμε τη λύση του μυστηρίου, δεν πρόκειται να ησυχάσω!
Στο πρώτο βιβλίο της σειράς ΑΤΑΞΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ ο Πάνος και οι θεότρελοι συμμαθητές του μπλέκουν σε μια περιπέτεια που θα σας κάνει να… ανατριχιάσετε από τα γέλια.
Από το αυτί του βιβλίου σας μεταφέρουμε:
Η σειρά ΑΤΑΞΙΕΣ ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ έχει για ήρωες τους μαθητές και τις μαθήτριες ενός συνηθισμένου ελληνικού σχολείου. Οι αστείοι χαρακτήρες και οι κεφάτες περιπέτειές τους θα φέρουν στο μυαλό όλων μας γνώριμες καταστάσεις. Και το κυριότερο: Θα μας θυμίζουν ότι το καθημερινό ταξίδι της γνώσης μπορεί να γίνει πολύ, μα πολύ διασκεδαστικό!
Ολυμπία Κατσένη