https://www.youtube.com/watch?v=nXHpKXZ8v9I
Υπόθεση βιβλίου
Μια από τις πιο γνωστές σε εμάς τους Έλληνες συνοικίες της Πόλης, είναι το Πέρα ή κατά τους Τούρκους Μπέγιογλου (Beyoğlu)· εκεί κοντά στη πλατεία Ταξίμ και στην εκκλησιά της Αγίας Τριάδας. Σε αυτή λοιπόν την συνοικία, γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ανδρώθηκαν τρεις φίλοι: ο Σελίμ, ο Νιχάτ και ο Κενάν.
Γνωρίστηκαν στο σχολείο-οικοτροφείο των εφηβικών τους χρόνων και από τότε -μέχρι και σήμερα που είναι μεσήλικες κοντά στα 50 τους- εξακολουθούν να είναι δεμένοι και αγαπημένοι…
…
Σας είπα ότι είμαστε μεσήλικες, όμως η φιλία μας διαρκεί από τις μέρες που κυκλοφορούσαμε με κοντά παντελονάκια. Όταν είδα για πρώτη φορά τον Κενάν και τον Νιχάτ, στον μεγάλο κήπο του ιστορικού κτιρίου του Λυκείου Γαλατασαράι στο Ορτάκιοϊ, δεν ήμασταν καλά καλά έφηβοι. Δεν ξέρω γιατί γίναμε φίλοι. Αν σας έλεγα πως ήταν το φυσιολογικό αποτέλεσμα της συνύπαρξης στην ίδια τάξη, θα μου λέγατε δικαιολογημένα, γιατί μεταξύ τόσων παιδιών εσείς οι τρεις; Ίσως επειδή ήμασταν πρόσκοποι. Ναι, και οι τρεις είχαμε γραφτεί στην ομάδα των προσκόπων, όμως κι εκεί υπήρχαν δεκάδες παιδιά.
…
Όπως και να έχει, οι τρεις τους δέθηκαν με δυνατά δεσμά και από τότε, ο καθένας τους αγωνιά και γίνεται θυσία για τους άλλους δυο, παρόλο που οι χαρακτήρες τους διαφέρουν παρασάγγας ο ένας από τον άλλο. Εκτός όμως από τον χαρακτήρα, διαφέρουν σημαντικά τόσο η οικονομική όσο και η οικογενειακή κατάσταση του καθενός από αυτές των αδελφικών φίλων του.
Ο Σελίμ είναι ένας ευκατάστατος επιχειρηματίας -από μικρό παιδί ήταν συνετός και χαμηλών τόνων- πατέρας ενός αγοριού με σύνδρομο down που πηγαίνει σχολείο και παντρεμένος με μια γυναίκα που συμπορεύονται έχοντας βρει πλέον τις ισορροπίες τους.
Ο Νιχάτ με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες -φοβισμένος και μειονεκτικά αισθανόμενος από τότε που φόραγε κοντά παντελόνια- είναι παντρεμένος με μια γυναίκα που δεν γνωρίζει καν τη λέξη σύντροφος και έχει μια κόρη που σπουδάζει την οποία λατρεύει.
Όσο για τον τρίτο της παρέας; Ο Κενάν είναι ζάμπλουτος, εργένης, επιπόλαιος αλλά πανέξυπνος, με συνεχείς αναζητήσεις σε διάφορους τομείς και με μία και μόνη σταθερή αγάπη, αυτή για τον χώρο της φωτογραφίας.
Οι αγαπημένοι αυτοί φίλοι, συχνά πυκνά, μπλέκουν σε περίεργες καταστάσεις. Για ποιο λόγο; Μα για να βοηθήσουν-συμπαρασταθούν στον πιο “τρελό” από τους τρεις τους, που είναι φυσικά ο Κενάν. Και που δεν μπλέκει αυτός ο άνθρωπος!
Το τελευταίο μάλιστα διάστημα, αποφάσισε να γίνει πιλότος. Και σε σχολή πήγε, και μονοκινητήριο αεροπλάνο αγόρασε, και δεν συμπλήρωσε τις απαραίτητες ώρες πτήσης για να μπορεί να πετά μόνος του, και πέταξε μόνος του ενώ απαγορευόταν βέβαια, και -δυστυχώς- είχε ένα ατύχημα που παραλίγο να του κόστιζε την ίδια του την ζωή!
Συνετίστηκε μετά από το ταγκό με τον χάρο; Όχι φυσικά, για τον Κενάν μιλάμε, αλλά άρχισε να τον απασχολεί έντονα το θέμα της… αθανασίας! Δεν άρχισε να αναζητά τρόπο να μην πεθάνει μεν, αλλά αποφάσισε ότι σώνει και καλά θα πρέπει να αφήσει πίσω του κάτι, για το οποίο θα τον θυμούνται οι γενεές που θα ακολουθήσουν μετά τον θάνατό του.
Οι φίλοι του έχουν κάνει τουλάχιστον απογόνους. Εκείνος; Για να νοικοκυρευτεί δεν το συζητάμε οπότε πρέπει άλλου να βρει τη λύση της βασανιστικής πλέον αγωνίας του. Και η λύση δόθηκε, σε μια συγκέντρωση της παρέας, από τον Νιχάτ. Μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Νιχάτ πρότεινε στον Κενάν να αναπαραστήσει εγκλήματα που έχουν γίνει στο Πέρα, να τα φωτογραφήσει και να κάνει με αυτές τις ανατριχιαστικές φωτογραφίες μία έκθεση!
Μια που το είπε ο Νιχάτ, μια που προβληματίστηκε ο Σελίμ και μία που το αποφάσισε ο Κενάν…
…
«Μου φαίνεται πως έχεις δίκιο» είπε ύστερα από σύντομη σκέψη ο Κενάν και ανακάθισε στην καρέκλα. «Θα σχεδιάσουμε την αίθουσα έκθεσης σαν να είναι νεκροτομείο. Θα προκληθεί σάλος». Ήπιε μια γουλιά από το ρακί του. «Μα την πίστη μου, θα μπορούσε να γίνει» είπε κεφάτος. Θαρρείς πως μιλούσε στον εαυτό του. «Θα μπορούσε,ναι».
…
και αν αποφασίσει κάτι ο Κενάν, ένας δρόμος μόνο υπάρχει… να το πραγματοποιήσει ή να πέσει προσπαθώντας το!
Και κάπως έτσι, από μια ιδέα που γεννήθηκε χωρίς ιδιαίτερη βάσανο, μεταξύ τυρού και αχλαδιού, ξεκίνησε μια περιπέτεια που όχι μόνο θα είναι η συγκλονιστικότερη όλων όσων είχαν ζήσει μέχρι τώρα αλλά και που θα άλλαζε την ζωή τους δραματικά!
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-rapsodia-toy-pera.html%5D
Κριτική και εντυπώσεις
Το μυθιστόρημα “Η ραψωδία του Πέρα”, του Αχμέτ Ουμίτ, είναι μια ιστορία που από κάθε πόρο της ξεχειλίζει η Κωνσταντινούπολη και ιδιαίτερα η ιστορική συνοικία του Πέρα, του Μπέγιογλου.
Στο μυαλό των Ελλήνων -δικαιολογημένα εν μέρει, για διάφορους λόγους- η Πόλη είναι ένας τόπος που απέχει πάρα μα πάρα πολύ από την σύγχρονη μεγαλούπολη του 21ου αιώνα. Διαβάζεις για μπαρ και ταβέρνες και σε ξενίζει το γεγονός ότι υπάρχουν τέτοιοι χώροι στη Βασιλεύουσα. Αυτή η συνειδητοποίηση είναι και το πρώτο που προσφέρει στους Έλληνες αναγνώστες αυτό το βιβλίο.
Το δεύτερο έχει να κάνει με τους ήρωες του. Πρόκειται για πρόσωπα και χαρακτήρες οικεία σε εμάς, όχι μόνο λόγω εποχής αλλά και λόγω γειτονικών ηθών. Ναι, οι Τούρκοι έχουν πολλά κοινά στοιχεία με εμάς όπως κι εμείς έχουμε πολλά στοιχεία κοινά με αυτούς!
Όσο για την πλοκή; Αν και δεν κινείται με γοργούς ρυθμούς -έχει μέσα της το ραχάτι της ανατολής- σου κρατά το ενδιαφέρον και σε κάνει να αναρωτιέσαι τι θα γίνει στις επόμενες σελίδες. Ιδιαίτερα αφού τα νήματα τα κινεί κυρίως ο Κενάν που εκ φύσεως είναι εντελώς απρόβλεπτος.
Με λίγα λόγια το “Η ραψωδία του Πέρα”, του Αχμέτ Ουμίτ, είναι ένα ανάγνωσμα που θα σας ψυχαγωγήσει και θα σας δώσει και δυο τρία δωράκια για σκέψη και συζήτηση με άλλους φίλους των βιβλίων που θα έρθουν σε επαφή και με αυτό το έργο του ταλαντούχου Τούρκου συγγραφέα.
Διαβάστε το!
Οπισθόφυλλο
Η ιστορία μιας φιλίας που ξεκινά από τα παιδικά χρόνια με τη γειτονιά να είναι ο ζωτικός της χώρος. Η γειτονιά δεν είναι άλλη από τη συνοικία Μπέγιογλου, το Πέρα, την καρδιά της Πόλης. Οι τρεις φίλοι, ο µετρηµένος Σελίµ, ο φοβισµένος Νιχάτ, ο πανέξυπνος και επιπόλαιος Κενάν.
Η παλιά φιλία αποτελεί το σημείο όπου συναντιούνται τρεις διαφορετικές προσωπικότητες, τρεις διαφορετικοί τρόποι ζωής.
Πρώτα γνωρίζουμε τους φίλους, γινόμαστε μάρτυρες της ζωής τους. Έχουμε την εντύπωση πως όλα θα κυλήσουν έτσι ομαλά. Νοµίζουµε πως η ζωή θα κυλάει στον κανονικό ρυθμό της. Ώσπου κάποια μέρα μια έκθεση φωτογραφίας αλλάζει τη ζωή τους…
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-rapsodia-toy-pera.html%5D
Ταυτότητα βιβλίου
Τίτλος βιβλίου
Η ραψωδία του Πέρα
Beyoğlu Rapsodisi
Συγγραφέας
Αχμέτ Ουμίτ
Ahmet Ümit
Μετάφραση
Θάνος Ζαράγκαλης
Εκδοτικός οίκος
Εκδόσεις Πατάκη
Ημερομηνία έκδοσης
1η έκδοση: Κέδρος, 2006
2η έκδοση: Πατάκης, Μάρτιος 2022
Αριθμός σελίδων
529
ISBN
978-960-16-9803-8