Εκδόσεις Ψυχογιός, 2016
Σελ. 296
Μια νεαρή γυναίκα η Λένε καταθέτει την οδύνη της από τα «πάθη της ζήλιας» στο ντιβάνι ενός μεσήλικα ψυχοθεραπευτή.
Η Λένε είναι ερωτευμένη και αρραβωνιασμένη με τον Θάνο, ο οποίος έχει μια κόρη, την δωδεκάχρονη Ρενάτα, από άλλη γυναίκα. Όλα τις φταίνε της Λένε, ο Θάνος, η Ρενάτα, η αδελφή της η Κλαίρη. Όμως δεν φταίνε όλοι αυτοί, αλλά η δική της νεύρωση. Η δική της παιδική της παθολογική, παλιά, αρχέγονη ζήλια της. Αν δεν υπήρχε η Ρενάτα, τούτο το σκουριασμένο καρφί που κουβαλούσε στην καρδιά της, ούτε που θα είχε αρραβωνιαστεί και ερωτευτεί τον Θάνο. Η Λένε δεν μπορούσε να φερθεί σαν γονιός κάποιου, και μάλιστα γονιός ξένου παιδιού. Η Λένε ήταν παιδί, σε βαθμό σχεδόν τερατωδίας, και παιδί σημαίνει εγωκεντρισμός, ναρκισσισμός, δυσκολίες στις σχέσεις, αδυναμία ώριμης συναισθηματικής ανταλλαγής. Η Λένε δεν θα ήταν σωστή και σε παιδί δικό της, γεννημένο από τη μήτρα της, από το αίμα της. Θα μπορούσε να ζηλεύει το ίδιο της το παιδί, να είναι ανταγωνιστική μαζί του, κυρίως αν ήταν κορίτσι.
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-balanta-tis-zilias.html%5D
Η Λένε δεν είχε διανύσει ακόμη ούτε προεφηβεία, ούτε εφηβεία δική της, και ό,τι δεν ολοκληρώνεται εγκαίρως είναι πολύ δύσκολο εκ των υστέρων να μπαζωθεί. Η παιδική της ηλικία έκρυβε ένα σκοτεινό μυστικό. Υπαίτιος για όλα δεν ήταν ο Θάνος, αλλά ο δικός της πατέρας. Ήταν τα αισθήματα του σκληρού πατέρα προς την κόρη του. Ο πατέρας της δεν ήταν ευχαριστημένος από τη Λένε, πάντα το μάτι του έπεφτε πάνω της κρύο, επιτιμητικό, με παρατηρήσεις δίκαιες και άδικες. Αν κάποιος δε διδάχθηκε από μικρός την αγάπη στο οικογενειακό περιβάλλον του δεν μπορεί μετά να αγαπήσει…
Η Λένε κάθε φορά που ξαπλώνει στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή της, παλεύει άγρια με τη Ρενάτα και με τον εαυτό της.
Η ζήλια συνιστά ένα περίπλοκο αίνιγμα με διάφορες απαντήσεις, μιλάμε για σφαγείο, για σπαραγμό, για φωτιά που τρώει σωθικά, εσωτερικά όργανα, τον μεταβολισμό σου. Τίποτα δε σου αλλοιώνει τον χαρακτήρα, δε σου συσκοτίζει τόσο τον νου όσο το να ζηλεύεις. Η ζήλια είναι το έξαλλο πανηγύρι της ανασφάλειας! Η ζήλια είναι κατά κανόνα σύμπτωμα της αυτοαμφισβήτησης.
Η ζήλια είναι το μόνο συναίσθημα, το πάθος μάλλον, που μοιάζει δραματικά με το μίσος. Κανένα συναίσθημα δε μοιάζει τόσο με το μίσος και τη μοχθηρία όσο η ζήλια. Και μοιάζει με το μίσος γιατί ο ίδιος ο ζηλόφθων μισεί τον εαυτό του κατ’ αρχάς. Γι’ αυτό και πολλές φορές συνταγές αντιμετώπισης της εξαιρετικά επώδυνης ζήλιας προτείνουν: Να σκέφτεσαι τα προσόντα σου, να θυμάσαι τις αξίες που διαθέτει ο εαυτός σου.
Ας θυμηθούμε την Μήδεια. Μια παράφορα ερωτευμένη Μήδεια δολοφονεί τα παιδιά της μόνο και μόνο επειδή ήταν εκείνου που την απάτησε.
Η ζήλια κάνει τον άρχοντα αλήτη, τη βασίλισσα γύναιο, τον ενάρετο φονιά.
Ο δαιμονικός εγωισμός είναι ο κύριος λόγος για τις παθήσεις μας.
Η εκδικητικότητα, το μίσος, η ζήλια, αυτά τα αρνητικά συναισθήματα αλλοιώνουν και ασχημίζουν το πρόσωπο και του πιο ωραίου ανθρώπου.
Είμαστε τα συναισθήματά μας.
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-balanta-tis-zilias.html%5D
Και για ποια ζήλια μιλάμε; Για την ερωτική πρώτιστα. Όπως όμως και η άλλη ζήλια, ανάμεσα σε φίλους, σε αδέλφια, η ανταγωνιστική, που τη λέμε φθόνο, είναι μαρτύριο μέγα.
Οι έρωτες και ο τρόπος που ερωτευόμαστε επηρεάζονται υπερβολικά από τις σχέσεις που είχαμε ως παιδιά με τους γονείς μας…
Θεραπεύεται η ζήλια; Δεν ξέρουμε.
Καλό τέλος σε ένα βιβλίο είναι να ανακαλύπτεται η αιτία των βασάνων του ήρωα…
Ένα μαγικό μυθιστόρημα για το αναπόδραστο της ζήλιας. Διαβάστε το. Πρόκειται για Αριστούργημα.
Η ΜΑΡΩ ΒΑΜΒΟΥΝΑΚΗ γεννήθηκε στα Χανιά, όπου έζησε τα παιδικά της χρόνια. Από εννέα χρόνων ήρθε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά και ψυχολογία. Από το 1972 και για έντεκα χρόνια έζησε στη Ρόδο, όπου εργάστηκε ως συμβολαιογράφος. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν τα έργα της: Ο ΠΑΛΙΑΤΣΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΙΜΑ, ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΞΟΔΕΥΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΧΟΡΟΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΜΕΝΩΝ, ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ, ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ (υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2012), ΣΙΩΠΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΓΕΣΑΙ, η συλλογή διηγημάτων ΑΥΤΗ Η ΣΚΑΛΑ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ, σε κοινό τόμο ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΜΟΙΧΕΙΑΣ, ΝΤΟΥΛΙΑ και Ο ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, το βιβλίο της για παιδιά ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΠΟΥ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ, καθώς και τα μυθιστορήματά της Ο ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΠΟΛΩΝΟΣ (υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών – ΕΚΕΒΙ 2011), ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΞΑΝΑ, Η ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ και Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΖΗΛΙΑΣ.
[grbk https://www.greekbooks.gr/i-balanta-tis-zilias.html%5D