Εκδόσεις Κέδρος, 2017
Σελ. 511
Για εφήβους
Το βιβλίο αυτό έχει μεταφραστεί σε 42 γλώσσες
Η Έλσα είναι εφτά χρονών και δεν μοιάζει με κανένα κορίτσι της ηλικίας της. Ξέρει πως είναι διαφορετική. Όλοι λένε ότι είναι πάρα πολύ ώριμη για την ηλικία της. Δεν έχει φίλους εκτός από την γιαγιά της. Η γιαγιά της είναι εβδομήντα εφτά χρονών και όλοι τη θεωρούν εντελώς παλαβή. Η γιαγιά είναι «ζωηρή» για την ηλικία της. Η γιαγιά ήταν γιατρός κάποτε. Όλοι την θεωρούν τρελή, εκτός από την Έλσα, η οποία είναι σίγουρη πως η γιαγιά της είναι μια ιδιοφυΐα. Έτοιμη για όλα προκειμένου να διασκεδάσει ή να προστατεύσει την εγγονή της. Ακόμη και να διαρρήξει τον ζωολογικό κήπο, να πυροβολήσει με πέιντμπολ ή να φλερτάρει αστυνομικούς. Είναι όχι μόνο η καλύτερη, αλλά και η μοναδική φίλη της Έλσας. Η γιαγιά και η Έλσα έχουν μια μυστική γλώσσα. Η γιαγιά είναι καλή στο να σοφίζεται διάφορα πράγματα.
Τα βράδια η Έλσα βρίσκει καταφύγιο στις ιστορίες που πλάθει η γιαγιά της για τα έξι φανταστικά βασίλεια της Σχεδόν Ξυπνητής Χώρας, εκεί όπου κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να συμπεριφέρεται φυσιολογικά. Στην Χώρα αυτή η Έλσα πηγαίνει καβάλα στα συννεφοζώα και εκεί βλέπει όλα τα μαγικά, παλαβά και υπέροχα πλάσματα που κατοικούν στην Σχεδόν Ξυπνητή Χώρα: τους παραμυθένιους, τους μετανιωμένους, τον Τώρα, τον Λυκόκαρδο, τους αρκουδόσκυλους, τους χιονάγγελους, τους πρίγκιπες, τις πριγκίπισσες και τους ιππότες. Όλα τα παραμύθια που λέει η γιαγιά προέρχονται από το βασίλειο της Μιάμας. Τα υπόλοιπα βασίλεια κάνουν άλλα πράγματα: Η Μιρέβας είναι το βασίλειο όπου φυλάσσονται τα όνειρα, η Μιπλόρις είναι το βασίλειο όπου αποθηκεύεται το πένθος, η Μομόβας είναι το βασίλειο απ’ όπου πηγάζει όλη η μουσική, η Μιαουντάκας είναι το βασίλειο απ’ όπου προέρχεται όλο το θάρρος και η Μιμπατάλος είναι το βασίλειο όπου μεγάλωσαν οι πιο γενναίοι στρατιώτες που αγωνίστηκαν ενάντια στις τρομακτικές Σκιές στον Πόλεμο Χωρίς Τέλος. Όμως το αγαπημένο βασίλειο της γιαγιάς και της Έλσας είναι η Μιάμας, γιατί εκεί το να αφηγείται κανείς ιστορίες είναι το πιο ευγενές επάγγελμα. Το συνάλλαγμα στη Μιάμας είναι η φαντασία, και αντί να αγοράζεις κάτι με νομίσματα, το αγοράζεις με μια καλή ιστορία και η βιβλιοθήκη δεν λέγεται βιβλιοθήκη, λέγεται τράπεζα. Στη Μιάμας κάθε βιβλίο είναι μια περιουσία, κάθε παραμύθι αξίζει εκατομμύριο σε δικά μας χρήματα. Και η γιαγιά φέρνει από κει κάθε βράδυ αμέτρητα μπαούλα με θησαυρούς. Για δράκους και ξωτικά και βασιλιάδες και βασίλισσες και μάγισσες. Και για Σκιές. Οι Σκιές είναι οι εχθροί της Σχεδόν Ξυπνητής Χώρας, διότι οι Σκιές θέλουν να σκοτώσουν κάθε φαντασία.
[grbk https://www.greekbooks.gr/fredrik-backman-frentrik-bakman.person%5D
Η γιαγιά πιστεύει ότι χωρίς μουσική δεν μπορούν να υπάρξουν όνειρα, και χωρίς όνειρα δεν υπάρχουν παραμύθια, και χωρίς παραμύθια δεν υπάρχει θάρρος, και χωρίς θάρρος δεν αντέχει κανείς να κουβαλάει θλίψη, και χωρίς μουσική, όνειρα, παραμύθια, θάρρος και θλίψη, θα έμενε μόνο ένα βασίλειο στη Σχεδόν Ξυπνητή Χώρα: η Μιμπατάλος.
Όλα αυτά σταματούν ξαφνικά, όταν η γιαγιά πεθαίνει. Έχει αφήσει όμως πίσω της το πιο συναρπαστικό κυνήγι θησαυρού για την Έλσα: ένα σωρό επιστολές, τις οποίες θα πρέπει να παραδώσει στους αποδέκτες τους, ανθρώπους με τους οποίους η γιαγιά είχε συγκρουστεί. Με τα γράμματα αυτά η γιαγιά στέλνει τους χαιρετισμούς της και ζητάει συγγνώμη. Αυτό ακριβώς είναι το κυνήγι του θησαυρού και η περιπέτεια για την Έλσα. Αυτό είναι το παραμύθι, να παραδώσει όλες τις συγγνώμες της γιαγιάς. Η τελευταία συγγνώμη θα είναι για την μαμά της Έλσας.
Έτσι ξεκινάει η μεγάλη περιπέτεια της Έλσας, χάρη στην οποία θα ανακαλύψει την αλήθεια που κρυβόταν πίσω από τα παραμύθια της γιαγιάς, μιας γυναίκας που πραγματικά δεν έμοιαζε με καμία άλλη.
Η γιαγιά έλεγε ότι πρέπει να πιστεύει κανείς. Για να καταλάβει κανείς τα παραμύθια πρέπει να πιστεύει σε κάτι.
Η γιαγιά πίστευε ότι μια συνηθισμένη ιστορία μπορεί να είναι είτε διασκεδαστική, είτε λυπητερή, είτε συναρπαστική, είτε τρομακτική, είτε δραματική είτε συναισθηματική, αλλά ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι πρέπει να το γράφει κανείς με όλες τις πένες. Και πρέπει να έχει ευτυχισμένο τέλος…
Οι επίλογοι στα παραμύθια, έλεγε η γιαγιά, είναι δύσκολο πράγμα. Γιατί ο σκοπός είναι να δίνει ο επίλογος όλες τις απαντήσεις. Όμως αν αυτός που λέει το παραμύθι δεν είναι αρκετά ικανός αφηγητής ή αν είναι κάπως κουρασμένος, ή λίγο πεινασμένος, τότε ο επίλογος μάλλον δημιουργεί ένα σωρό ερωτήματα…
Ένα μαυλιστικό, μελωδικό, κωμικό, συγκινητικό μέχρι δακρύων, συναρπαστικό και ανατρεπτικό μυθιστόρημα που προτείνει μια διαφορετική ματιά στην καθημερινότητά μας, αλλά και στο δικαίωμα του καθενός να είναι και να ζει όπως επιλέγει ο ίδιος.
Ο Φρέντρικ Μπάκμαν (γεν. 1981) είναι ο πιο δημοφιλής σύγχρονος Σουηδός συγγραφέας. Όλα τα μυθιστορήματά του είναι πνευματώδη και συγκινητικά ταυτόχρονα, αποτυπώνουν ιδιαίτερες ιστορίες απλών ανθρώπων και μεταδίδουν ένα μήνυμα ανθρωπιάς και αισιοδοξίας.
Έγινε γνωστός παγκοσμίως χάρη στο μυθιστόρημά του «Ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Οβ», που μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και έγινε ταινία. Τα βιβλία του έχουν πουλήσει συνολικά πάνω από εφτά εκατομμύρια αντίτυπα σε σαράντα τέσσερις γλώσσες.
Το «Η γιαγιά μου σας χαιρετά και ζητάει συγγνώμη» έγινε bestseller όπου εκδόθηκε. Παρέμεινε για πολλούς μήνες στις κορυφαίες θέσεις της λίστας των New York Times, ενώ στην Κίνα έφτασε στην πρώτη θέση έναν μόλις μήνα μετά την κυκλοφορία του.
[grbk https://www.greekbooks.gr/fredrik-backman-frentrik-bakman.person%5D