Τον Μάρτιο του 2001, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, και υπό την αιγίδα της Οργανωτικής Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004, ένα εξαιρετικό παιδικό βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά. Τίτλος του «Η Δέσποινα και το περιστέρι». Ας πάρουμε όμως μια γεύση από αυτό…
Η σκιά του Πολέμου, ο δαίμονας της Διχόνοιας και το πνεύμα του Μίσους, του Φθόνου και του Τρόμου για άλλη μια φορά συνωμοτούν με σκοπό να πραγματοποιήσουν τα καταχθόνια σχέδια τους. Απώτερος σκοπός τους είναι να κυριαρχήσουν σε όλη την οικουμένη.
Ευτυχώς κάποιοι άνθρωποι αντιστέκονται σε αυτά τα καταστροφικά σχέδια. Ένα από αυτά που κάνουν αυτοί οι άνθρωποι είναι και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Η διοργάνωση που κάθε τέσσερα χρόνια φέρνει πιο κοντά τους λαούς και τους οδηγεί να αγωνιστούν στα στάδια υπό το φως της ευγενούς άμιλλας.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένας από τους μόνιμους στόχους των τριών βδελυρών Σκιών…
…
Μόλις άκουσαν αυτές τις τελευταίες λέξεις, τα τρία πνεύματα της συμφοράς ταράχτηκαν και άρχισαν να
τρέμουν σύγκορμα
– Πάλι… πάλι αυτοί οι αναθεματισμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες! έσκουξε η νυχτερίδα της διχόνοιας.
– Κάτι πρέπει να κάνουμε για να τους πολεμήσουμε, να τους αφανίσουμε! σφύριξε η τρικέφαλη οχιά.
– Τι έχεις να προτείνεις; ρώτησε η νυχτερίδα της διχόνοιας, ανοιγοκλείνοντας τις αγκαθωτές φτερούγες της.
– Ένας τρόπος υπάρχει για να απαλλαγούμε μια και καλή, μια για πάντα, από τους Ολυμπιακούς Αγώνες! έκρωξε το γεράκι.
– Τι τρόπος;
– Να κερδίσουμε τις ψυχές των παιδιών και να φαρμακώσουμε τις καρδιές τους.
– Και πως θα το καταφέρουμε αυτό;
Γέλασε τότε η απάνθρωπη σκιά. Γέλασε σαρκαστικά μ’ ένα γέλιο που έμοιαζε με σάπιο μήλο που πέφτει σε βούρκο βαθύ.
– Ελάτε κοντά, πιο κοντά… Ελάτε να σας πω πως θα κερδίσουμε τις ψυχές των παιδιών, ελάτε να σας εξηγήσω πως θα φαρμακώσουμε τις καρδιές τους!
…
Αυτά τα σχέδια άκουσε, όμως, και ένα ολόλευκο περιστέρι που βρισκόταν κοντά στην σύσκεψη των Σκιών και θέλησε να βάλει εμπόδια στο δρόμο τους. Το αντιλήφθηκαν όμως, το έστρωσαν στο κυνήγι και μάλιστα κατάφεραν να το τραυματίσουν και λίγο. Έτσι αυτό για να ξεφύγει από την ανελέητη καταδίωξη τους, πληγωμένο από τα νύχια τους και κατάκοπο τρύπωσε στο δωμάτιο της μικρής Δέσποινας.
Το μικρό κορίτσι βοήθησε το περιστέρι και έτσι έγιναν φίλοι. Αφού της εκμυστηρεύτηκε ότι δεν είναι ένα κοινό περιστέρι αλλά είναι το πνεύμα της Ειρήνης, ξεκίνησε μια απίστευτη περιπέτεια για τους δύο νέους φίλους. Ένα παράξενο ταξίδι στο χρόνο, στο οποίο θα τους οδηγήσει μία ελιά -το ιερό δέντρο της θεάς Αθηνάς.
…
Η Δέσποινα σφάλισε τα μάτια της σφιχτά.
– «Πάμε μικρή ελιά… Έλα πάμε στα παλιά!…», ψιθύρισε και την ίδια στιγμή ένιωσε τη μικρή ελιά να ανασαλεύει, να σηκώνεται ανάλαφρα, να ανεβαίνει στα ύψη, όλο πιο ψηλά, όλο ψηλότερα, πιο ψηλά από τη στέγη του σπιτιού, πιο ψηλά από το πιο ψηλό καμπαναριό, να ταξιδεύει ανάμεσα στ’ ουρανού τα πουπουλένια νέφη.
Ο άνεμος θρόιζε στα κλαδιά κι ανακάτευε τα μαλλιά της. Κάτω από τα πόδια της έβλεπε να ταξιδεύουν οι αυλές των σπιτιών, οι κήποι, τα γεφύρια, τα λιβάδια, οι δρόμοι…
– Που πάμε; ρώτησε με κομμένη την ανάσα.
– Στην αρχαία Ολυμπία! απάντησε το περιστέρι. Εκεί όπου άρχισαν όλα.
…
Η Αρχαία Ολυμπία δεν ήταν, όμως, ο μοναδικός προορισμός τους. Ταξίδεψαν στο παρελθόν και είδαν από κοντά διάφορα γεγονότα από την μακραίωνη ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Το περιστέρι, με την βοήθεια της ελιάς, έδειξε στη Δέσποινα και το τι μπορούν να κάνουν οι τρεις Σκιές, ώστε να αντιληφθεί πόσο σημαντικό είναι να αγωνιστούν και να σταθούν εμπόδιο στα σχέδια τους. Θα τα καταφέρουν άραγε ή το σκοτεινό πέπλο των σκιών θα σκεπάσει τις καρδιές και τις ζωές των ανθρώπων; Και τι θα γίνει με τους Ολυμπιακούς Αγώνες που είναι ο άμεσος στόχος τους;
Για όσους αγωνιούν για το τέλος… δεν μπορώ να κάνω κάτι. Έξυπνα ο συγγραφέας, αφήνει στα παιδιά – αναγνώστες να αποφασίσουν, εμπνευστούν και να γράψουν το τέλος της ιστορίας. Μάλιστα τους δίνει και το απαραίτητο χώρο -μετά την τελευταία γραμμή που εκείνος έχει γράψει- για να αποτυπώσουν με το χέρι τους στο χαρτί, την κατάληξη που εκείνα διάλεξαν.
Ο Ευγένιος Τριβιζάς, φυσικά, δεν χρειάζεται συστάσεις. Και το «Η Δέσποινα και το περιστέρι», όπως και τα υπόλοιπα βιβλία του είναι εξαιρετικό! Ευχάριστο στην ανάγνωση, σε γλώσσα κατανοητή από τους μικρούς αναγνώστες και γεμάτο μικρές αλλά σημαντικές πληροφορίες που θα γεμίσουν τα μυαλουδάκια και θα λύσουν πολλές απορίες των παιδιών (στην συγκεκριμένη περίπτωση, σχετικές με τους Ολυμπιακούς Αγώνες).
Στο ίδιο υψηλό επίπεδο με το κείμενο του Τριβιζά βρίσκεται και η εικονογράφηση που το έχει πλαισιώσει. Πανέμορφες εικόνες, με ωραία χρώματα και σε άμεση σχέση με το κείμενο. Αυτά τα μικρά έργα τέχνης υπογράφουν οι: Μάρω Αλεξάνδρου, Σπύρος Γούσης και Ναταλία Καπατσούλια.
Κάτι τελευταίο που με εντυπωσίασε στο «Η Δέσποινα και το περιστέρι», του Ευγένιου Τριβιζά, είναι ότι στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες -σαν μια μικρή εγκυκλοπαίδεια των Ολυμπιακών Αγώνων- για λέξεις που θα συναντήσει ο αναγνώστης στο κείμενο γραμμένες με κόκκινα γράμματα. Ένα hypertext σε έντυπη μορφή! Και να ποια είναι τα λήμματα αυτής της “εγκυκλοπαίδειας”:
Άγαλμα του Δία στην αρχαία Ολυμπία, Αέθλιος – Ενδυμίων, Αθηνά, Αθήνα 1896, Ακαδημία Αθηνών, Ακρόπολη των Αθηνών, Αλύτες – Αλυτάρχης, Αμβέρσα 1920, Αναφιώτικα, Απόλλων, Αργοναυτική Εκστρατεία, Αρδηττός, Αρχαία Αγορά, Βαρκελώνη 1992, Βερολίνο 1936, Βικέλας Δημήτριος, Βουλευτήριο, Δέρας Χρυσόμαλλο, Ελλανοδίκες, Ελσίνκι 1952, Επτά Θαύματα, Ερμής, Ερτερ Αλ, Ζάππειο μέγαρο, Ζάππας Ευαγγέλης, Ζατοπεκ Εμίλ, Ζευς, Ήρα, Ηραία, Ηραίο, Ηρώδης ο Αττικός, Θησαυροί, Θησείο, Θορπ Τζιμ, Ιδαίοι Δάκτυλοι, Ιδαίος Ηρακλής, Ιερά Άλτις, Κεραμεικός, Κομανέτσι Νάντια, Λεωνιδαίο, Λος Άντζελες 1932, Λος Άντζελες 1984, Λούης Σπύρος, Μαραθώνας, Μελβούρνη 1956, Μεξικό 1968, Μόναχο 1972, Μόντρεαλ 1976, Μόσχα 1980, Μπημον Μπομπ, Μπικιλα Αμπέμπε, Μπλανκερς Κοεν Φανι, Ναός του Δία, Ναός του Ολυμπίου Διός, Ναός του Ηφαίστου (Θησείο), Νότια Στοά, Νουρμι Πααβο, Νυμφαίο, Ολυμπιακή λαμπαδησρομία, Ολυμπιακή σημαία, Ολυμπιακό σύνθημα, Ολυμπιακοί αγώνες, Ολυμπιακός όρκος, Ολυμπιακός ύμνος, Οουενς Τζεσε, Παλαίστρα, Παλαμάς Κωστής, Παναθηναϊκό στάδιο, Παρίσι 1900, Παρίσι 1924, Παραολυμπιακοί αγώνες, Πελίας, Πελόπειο, Πένταθλο, Πιερ Ντε Κουμπερτέν, Πλάκα, Πνύκα, Ποσειδώνας, Πρυτανείο, Ραντολφ Ουϊλμα, Ρώμη 1960, Σεντ Λούις 1904, Σεούλ 1988, Σίδνεϊ 2000, Στάδιο Ολυμπίας, Στάδιον, Στοα του Αττάλου, Στοκχόλμη 1912, Ταε Κβο Ντο, Τελετή έναρξης, Τελετή λήξης, Τζούντο, Τόκιο 1964, Τρίαθλο, Τσικλητήρας Κωνσταντίνος, Φειδίας, Φιλιππείο, Χόκεϊ επί χόρτου.
Μην μου πείτε ότι δεν θα φανεί χρήσιμο σε μικρούς και μεγάλους, γιατί θα μεγαλώσει η μύτη σας!