Σχεδόν ένα χρόνο πριν, τον Γενάρη του 2010, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πλατύπους, το βιβλίο «Προφητεία των αδελφών». Ένα εξαιρετικό μυθιστόρημα της Μισέλ Ζίνκ, που αποτελεί το πρώτο μέλος μιας τριλογίας -με ομώνυμο τίτλο-, το οποίο μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ! Δέκα μήνες αργότερα, Νοέμβρης του 2010, σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας έκανε την εμφάνιση του -προς τέρψη των αναγνωστών της Αμερικανίδας συγγραφέως- το δεύτερο βιβλίο της σειράς. Έχει τον τίτλο «Φρουρός της πύλης» και υπεύθυνος για την μετάφραση, όπως και στο πρώτο, είναι ο Νικόλαος Βλαμάκης.
Πρωταγωνίστριες και στο δεύτερο βιβλίο, όπως είναι φυσικό, εξακολουθούν να είναι οι πανομοιότυπες δίδυμες αδελφές Μίλθορπ. Η Λία και η Άλις. Από το τέλος του «Προφητεία των αδελφών» έχει γίνει ένα διπλό άλμα, τόσο στον χρόνο όσο και στον χώρο. Έτσι, στις πρώτες σελίδες του «Φρουρός της πύλης», συναντάμε την Λία να έχει ήδη συμπληρώσει οκτώ μήνες διαμονής στο Λονδίνο. Θυμάστε; Την είχαμε αφήσει να ετοιμάζεται για το ταξίδι αυτό στο πατρικό της σπίτι, στις Η.Π.Α. Μαζί της, στην πρωτεύουσα της Βρετανίας, είναι η Σόνια που εκτός από φίλη της Λία είναι και ένα από τα τέσσερα κλειδιά της Προφητείας.
Για όσους δεν έχουν διαβάσει το πρώτο βιβλίο, να πούμε επιγραμματικά ότι η Προφητεία αναφέρεται στις δίδυμες και καθιστά την μια Πύλη και την άλλη Φρουρό. Πύλη είναι εκείνη που θα επιτρέψει το πέρασμα των Ψυχών στον κόσμο μας με αρχηγό τον Σαμαήλ, ενώ αντίθετα Φρουρός είναι η αδερφή που καλείται να αποτρέψει αυτό το πέρασμα το οποία θα οδηγήσει στην καταστροφή της ανθρωπότητας. Η μοίρα όμως, έπαιξε ένα απίστευτο παιχνίδι στις δύο κοπέλες. Η Λία θα ήθελε να είναι η Φρουρός αλλά είναι η Πύλη και στον αντίποδα, η Φρουρός Άλις έχει χαρακτήρα που ταιριάζει στον ρόλο της Πύλης.
Προς το παρόν οι μάχες δίνονται τις ώρες που η Λία κοιμάται…
…
Παίρνω κοφτές ανάσες, ενώ η καρδιά μου χτυπάει δυνατά στο στήθος μου λες και είναι ακόμα συγχρονισμένη με τη δικιά του. Ακόμη και το φως που περνάει μέσα από ένα άνοιγμα στις κουρτίνες δεν μπορεί να διώξει το φόβο που έχει απομείνει μετά το ξύπνημα από το όνειρο, και περιμένω για λίγα λεπτά, λέγοντας στον εαυτό μου ότι ήταν μόνο ένα όνειρο. Το λέω ξανά και ξανά στον εαυτό μου μέχρι να το πιστέψω.
Μέχρι να δω το αίμα στο μαξιλάρι μου.
Φέρνω το χέρι μου στο πρόσωπό μου και ακουμπάω τα δάχτυλά μου στο μάγουλό μου. Όταν τα τραβάω, γνωρίζω, φυσικά, τι σημαίνει αυτό. Η κόκκινη κηλίδα λέει όλη την αλήθεια.
Διασχίζω το δωμάτιο μέχρι την τουαλέτα όπου βρίσκονται οι πολυάριθμες συσκευασίες με κρέμες, αρώματα και πούδρες προσώπου. Με δυσκολία αναγνωρίζω το κορίτσι στον καθρέφτη. Τα μαλλιά του είναι άγρια και τα μάτια του εκφράζουν κάτι σκοτεινό και τρομακτικό.
Η γρατζουνιά στο μάγουλό μου δεν είναι μεγάλη, αλλά είναι χαρακτηριστική. Καθώς παρατηρώ το αίμα που κηλιδώνει το μάγουλό μου, θυμάμαι τα κλαδιά που έγδερναν το πρόσωπό μου καθώς έτρεχα για να ξεφύγω από τον Σαμαήλ.
…
…αλλά σιγά-σιγά η Στιγμή πλησιάζει. Σε αυτό το δεύτερο μέρος των περιπετειών της θα έχει σύμμαχους που έχουμε γνωρίσει στο πρώτο βιβλίο αλλά και νέους όπως κάποια από τα μέλη της Εταιρίας. Της ομάδας, στην οποία έγινε δεκτή λόγω μιας συστατικής επιστολής του μοναδικού εν ζωή συγγενή της -εκτός από την Άλις- της θείας Βιρτζίνια…
…
Όλα τα μέλη της Εταιρείας προστατεύουν με ζήλο τα μυστικά της. Για όλους τους ξένους δεν είμαστε τίποτα περισσότερο από μια ιδιωτική λέσχη, αλλά το κυνήγι μαγισσών του παρελθόντος θα ωχριούσε μπροστά στην κατακραυγή που θα ξεσπούσε αν η ύπαρξή μας γινόταν ευρέως γνωστή. Αν και υπάρχουν κάποιοι στη «φωτισμένη» κοινωνία που αναζητούν τις συμβουλές κάποιου απλού πνευματιστή, η δύναμη που πραγματικά υπάρχει στις τάξεις μας θα τρόμαζε ακόμη και τα πιο ανοιχτά μυαλά.
…
Όταν δε φτάνουν στο Λονδίνο, η θεία Βιρτζίνια και η Λουίζα -το δεύτερο κλειδί- μαζί με τον Έντμουντ, τον υπηρέτη, φίλο και όπως αποδεικνύεται ιδιαίτερα πολύτιμο σύμμαχο, έχει φτάσει η ώρα για το ταξίδι στο Άλτους, το νησί των Αδελφών. Θα καταφέρει η Λία να συγκεντρώσει τα τέσσερα κλειδιά και να λύσει το μυστήριο του Βιβλίου του Χάους πριν να είναι πολύ αργά για την ίδια αλλά και για την ίδια την ανθρωπότητα; Η απάντηση, φυσικά, επί των σελίδων του «Φρουρός της πύλης», της Μισέλ Ζινκ.
Στο δεύτερο αυτό μέρος της τριλογίας, η συγγραφέας επικεντρώνεται κυρίως στην Λία και στις περιπέτειες της καθώς αναζητά τις χαμένες σελίδες από το Βιβλίο του Χάους. Τις σελίδες που πιστεύει -μαζί με αυτήν και πολλοί άλλοι- ότι θα της δώσουν τα εφόδια για να τερματίσει την Προφητεία και να κλείσει για πάντα τις πύλες αποτρέποντας το πέρασμα των ορδών του Σαμαήλ στον κόσμο μας.
Η ηρωίδα μας, γεμάτη οργή, θλίψη, πικρία και οδύνη αγωνίζεται σε πολλά επίπεδα με σκοπό να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να φέρει την αποστολή που της δόθηκε εις πέρας. Στο ίδιο στυλ με το πρώτο βιβλίο, το «Φρουρός της πύλης» είναι γεμάτο μυστήριο και φέρει ένα σαγηνευτικό άρωμα εποχής. Με το πέρας της ανάγνωσης του, κλειδώνουν μερικά ακόμα γρανάζια στον μύθο της Μισέλ Ζινκ και ο αναγνώστης οδηγείται στην ευθεία για την τελική αναμέτρηση, η οποία θα λάβει μέρος στο τρίτο βιβλίο.
Απολαυστικό, εθιστικό και γρήγορο στην ανάγνωση, είναι μερικά από αυτά που μπορεί κάποιος να πει για το «Φρουρός της πύλης», της Μισέλ Ζινκ. Αν δεν έχετε διαβάσει το «Προφητεία των αδελφών», καλό θα είναι να ξεκινήσετε από εκεί ώστε να μπείτε στον μύθο της συγγραφέως από την αρχή του. Αν το έχετε διαβάσει, μην κάθεστε. Το «Φρουρός της πύλης» σας κλείνει πονηρά το μάτι από τα ράφια των βιβλιοπωλείων. Θα το αγνοήσετε; Δεν νομίζω! Καλή ανάγνωση! 🙂
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Το πρόσωπό της παίρνει μια έκφραση απάθειας.
Παραμένει ακίνητο με ένα γνώριμο τρόπο, και θυμάμαι την περίοδο που παρατηρούσα ίσως και για ώρες την Άλις χωρίς να βλέπω ποτέ το παραμικρό συναίσθημα να διατρέχει τα φίνα χαρακτηριστικά της. Για μια στιγμή αφέλειας πιστεύω ότι μπορεί να λάβει υπόψη της την έκκλησή μου. Αλλά αμέσως βλέπω τα μάτια της να σκοτεινιάζουν από την οργή. Χειρότερη και από οργή, χειρότερη και από αμφιθυμία, είναι η ευχαρίστηση που διακρίνω, την οποία αντλεί από το γεγονός ότι κατέχει δύναμη με την οποία μπορεί να βλάψει κάποιον.
Τη διακρίνω και θυμάμαι τον αδελφό μου και ξέρω ότι το αίτημά μου δεν θα φέρει κανένα αποτέλεσμα. Αντίθετα, θα εκληφθεί ως πρόκληση.