Εκδόσεις Α. Καρδαμίτσας, 2015
Σελ. 224
Το βιβλίο αυτό προέκυψε από μια απορία: Ποια εξήγηση θα μπορούσε να έχει η γλωσσική συγγένεια των «αγριοφώνων» Σιντίων της Λήμνου με τους Ετρούσκους της βορειοδυτικής Ιταλίας, από τους οποίους τους χώριζαν άγρια πελάγη (Αδριατική και Αιγαίο), εκτεταμένοι και δύσβατοι ορεινοί όγκοι (της Ελλάδας και της Ιταλίας) και πολλοί αγγλόγλωσσοι λαοί;
Τα κοινά πολιτιστικά στοιχεία Ετρουρίας και Λήμνου θα μπορούσαν να εξηγηθούν με την υπόθεση εθνοτικοεπαγγελματικών ομάδων μεταλλουργών, που μετακινούνταν από τη μία κοιτίδα μετάλλων στην άλλη, σε προνομιακή σύμπραξη και με συγκεκριμένες ομάδες ναυτικών.
Μεταξύ 7ου και 6ου π.Χ. αιώνα Τυρσηνοί/Ετρούσκοι και Σίντιες/Τυρσηνοί/Πελασγοί της Λήμνου κυκλοφορούσαν με άνεση μεταξύ Τυρρηνικού και Αιγαίου Πελάγους. Ο ετρουσκικός πολιτισμός ίσως προήλθε από ομάδες μεταλλουργών που μετακινούνταν σε αναζήτηση κοιτασμάτων μετάλλων, κατά προτίμηση σιδήρου και όπου το εντόπιζαν εγκαθίσταντο και με τον καιρό εξελίσσονταν σε οικονομικά κυρίαρχο στρώμα του πληθυσμού. Αυτό φαίνεται πως συνέβη με τους Τυρσηνούς μεταλλοτεχνίτες, που εγκαταστάθηκαν γύρω από τους ονομαζόμενους «Μεταλλοφόρους» (κυρίως σιδηροφόρους) λόφους της Ετρουρίας και το επίσης πλούσιο σε σίδηρο νησί της Έλβας, την πρώιμη εποχή του Σιδήρου. Αυτές οι μετακινούμενες κομπανίες μεταλλουργών, μοιάζουν με τα μπουλούκια των Ηπειρωτών χτιστάδων των νεότερων χρόνων, όπως επίσης και με τις ομάδες των πλανόδιων τσιγγάνων.
Οι μεταλλουργοί εκείνοι, ανήκαν στην κατηγορία των περιζήτητων μετακινούμενων τεχνιτών, διότι τα προϊόντα των χεριών τους, ήταν τα πιο αποτελεσματικά όπλα και εργαλεία της εποχής τους. Πιθανόν να μην είναι τυχαίο ότι την επίσης μεταλλοφόρο Λήμνο, το μοναδικό σημείον του ελλαδικού χώρου, όπου βρέθηκαν επιγραφές σε ετρουσκική γλώσσα, σύμφωνα με τον Όμηρο, την κατοικούσαν οι «αγριόφωνοι Σίντιες», ένας λαός ξεχωριστά αγαπητός στον θεό των μεταλλουργών, Ήφαιστο.
Άρα μια σύμπραξη ναυτικών από την ευρύτερη περιοχή της λυκιακής Τρύσας, των Τυρσηνών, με μια συντεχνία μεταλλοτεχνικών, μετακινήθηκαν προς την Μ. Ασία και την Λήμνο και από εκεί τελικά στην Ετρουρία…
Διαβάστε αυτό το βιβλίο. Πρόκειται για Αριστούργημα.
Συγγραφείς του βιβλίου είναι οι: Ι. Βλάχος, Ν. Δεληγιάννης, Θ. Κατσαρός, Χ. Κουτελάκης, Β. Πανταζής και Γ. Πολιτάκης
Κώστας Τραχανάς
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Περιέργως, ενώ πολλαπλές και βαθιές είναι οι σχέσεις των Ετρούσκων με τον ελληνικό πολιτισμό, το πολυσυζητημένο θέμα της προέλευσής τους δεν έχει μέχρι σήμερα απασχολήσει σοβαρά τους Έλληνες ερευνητές. Η αρχική, κεντρική υπόθεση της παρούσας συλλογικής εργασίας, που αποτελεί και την πρώτη εκτεταμένη επιστημονική διαπραγμάτευση του θέματος στην Ελλάδα, συνοψίζεται στο ερώτημα: Μήπως οι μυστηριώδεις πρωτεργάτες αυτού που θα αποτελέσει έπειτα την βάση του αποκαλούμενου Ετρουσκικού Πολιτισμού, προήλθαν από περιπλανώμενες εθνικο-επαγγελματικές κομπανίες μεταλλουργών, που αφού πέρασαν από τον ελλαδικό χώρο και ζυμώθηκαν επί μακρόν σε αυτόν, ρίζωσαν τελικά στην μεταλλοφόρο γη της Ετρουρίας; Πιθανόν να μην είναι τυχαίο, πράγματι, ότι την επίσης μεταλλοφόρο Λήμνο, το μοναδικό σημείο του ελλαδικού χώρου όπου βρέθηκαν επιγραφές σε ετρουσκική γλώσσα σύμφωνα με τον Όμηρο την κατοικούσαν οι >, ένας λαός ξεχωριστά αγαπητός στον θεό των μεταλλουργών Ήφαιστο. Με αφετηρία αυτή την ιδέα, αναζητώντας τα ίχνη και την ταυτότητα των μυστηριωδών προγόνων των Ετρούσκων, οι συντελεστές του παρόντος πονήματος βρέθηκαν να τους ακολουθούν ανάδρομα σε ολοένα και πιο αχαρτογράφητα μονοπάτια, για να οδηγηθούν σε συμπεράσματα που δεν είχαν καν υποπτευθεί όταν πριν από λίγα χρόνια ξεκινούσαν το ερευνητικό τούτο εγχείρημά τους.