Ποίηση
Εκδόσεις Μελάνι, 2016
Σελ. 42
Ο προβληματισμός κυριαρχεί στα ποιήματα της συλλογής, αφού κινούνται διαρκώς μεταξύ κυριολεξίας και αμφισημίας. Η διπλή ιδιότητα του ποιητικού λόγου ως λυτρωτική και ταυτόχρονα βασανιστική διαδικασία διατρέχει τη συλλογή, επενδύοντας άλλοτε την τραγική συνειδητοποίηση της θέσης του υποκειμένου και άλλοτε την ειρωνική, αυτοειρωνική και σαρκαστική ανατροπή της επιχειρούμενης εξομολόγησης. Συγκροτούνται έτσι ποιήματα βίαια και επιθετικά και ταυτόχρονα αυτοσαρκαστικά και εύθραυστα, ποιήματα που ισορροπούν επιδέξια ανάμεσα στην απόγνωση και την ειρωνεία, την αποδοχή μιας σχεδόν μοιραίας κατάστασης και την υπονόμευσή της, ποιήματα εν τέλει ζωντανά, όπως ακριβώς ένα σώμα.
«Φεγγάρι πεθαμένο μου
για να ξαναβγές και πάλι
Δεν θα τη δω ζωή
μισή,
θα πάω απ’ την άλλη τη μεριά
και θα κοιτάξω:
από τη χάση
ως τη φέξη σου,
πόσοι λαμπροί
ολόγιομοι
ολοστρόγγυλοι
καθ’ ολοκληρίαν
θάνατοι».
Η Μαρία Βαχλιώτη γεννήθηκε το 1973 στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στο Ρέθυμνο και συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στη Λευκωσία και στην Αθήνα. Ζει στην Αθήνα και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Η πρώτη της συλλογή «Άλλα λόγια» τιμήθηκε με το Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου στην Ποίηση του περιοδικού «Ο Αναγνώστης» 2014.