Ένα ξεχωριστό βιβλίο μας αφηγείται την δική του ιστορία. Μέσα σε μια παιδική βιβλιοθήκη, μαζί με δεκάδες άλλα βιβλία, περιμένει κάποιο παιδί να έρθει να το διαβάσει. Πως όμως να το επιλέξουν, όταν τα καινούργια βιβλία δείχνουν όλο τους το εξώφυλλο προκαλώντας να τα ξεφυλλίσεις, ενώ εκείνο στριμωγμένο μαζί με ένα σωρό άλλα, δείχνει μόνο τη ράχη του; Να όμως που μια μέρα, ένα μικρό παιδί, ο Φώτης, επισκέπτεται την βιβλιοθήκη για πρώτη φορά. Δεν ξέρει τους κανόνες και φωνάζει δυνατά. Σύντομα όμως προσαρμόζεται και περνοδιαβαίνει ήσυχα τους διαδρόμους της, προσπαθώντας να βρει κάτι που θα του κινήσει το ενδιαφέρον. Και τότε… βρίσκει το βιβλίο μας, και το βγάζει από το ράφι του! Τι τον τράβηξε σε αυτό δεν θα το μάθουμε μάλλον ποτέ. Γεγονός όμως είναι ότι το λάτρεψε από τις πρώτες γραμμές που διάβασε. Το λάτρεψε τόσο που μη προλαβαίνοντας να το διαβάσει εκείνη την ημέρα ολόκληρο…
…
Με έβαλε προσεκτικά στο ίδιο μέρος και μου είπε:
– Ραντεβού το επόμενο Σάββατο!
Στεναχωριόμουν που θα τον αποχωριζόμουνα αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά.
Θα ερχόταν ξανά σε λίγες μέρες.
Μακάρι να μπορούσα να δω πως ήταν. Το πρόσωπό του, τα μάτια του, τα μαλλιά του…
Εμείς τα βιβλία νιώθουμε, ακούμε αλλά δεν βλέπουμε.
…
Έτσι για ένα και πλέον μήνα τα ραντεβού τους ανανεώνονται, και ο Φώτης είναι πάντα πιστός σε αυτά. Το δε βιβλίο… Είναι τρισευτυχισμένο που βρήκε ένα παιδάκι να το αγαπάει, να το προσέχει, να το διαβάζει! Όμως ξαφνικά, ένα Σάββατο, ενώ η ώρα για να κλείσει η βιβλιοθήκη έχει φτάσει, ο Φώτης δεν έχει φανεί. Βουλιάζει στην απελπισία το βιβλίο μας.
Κι όμως, μετά από μέρες και μέρες η τόσο γνώριμη και τόσο αγαπημένη φωνή του Φώτη καμπανίζει ξανά στην βιβλιοθήκη. Μα γιατί η μαμά του Φώτη βγάζει το βιβλίο μας από το ράφι του; Γιατί αντί να τον αφήσει και να φύγει, όπως κάθε άλλο Σάββατο, τον ρωτά αν επιθυμεί να μείνει μαζί του ή αν χρειάζεται κάτι; Για ποιό λόγο ο Φώτης κρατά απλά το βιβλίο κλαίγοντας και δεν το διαβάζει όπως έκανε όλες τις προηγούμενες φορές; Θα μπορέσει άραγε το ξεχωριστό αυτό βιβλίο να κάνει κάτι ώστε η ζωή του Φώτη να ξαναγίνει όμορφη;
Οι Βασίλης Κουτσιαρής και Γιάννης Διακομανώλης έχουν το ταλέντο να γράφουν παιδικά βιβλία που μεταφέρουν στους μικρούς αναγνώστες -αλλά και σε όσους τα διαβάσουν, ανεξαρτήτου ηλικίας- σημαντικά και ωφέλημα μηνύματα. Στο “Ένας απρόσμενος φίλος” βάζουν στην θέση του αφηγητή όχι ένα παιδί, ούτε κάποιον σοφό μεγάλο. Βάζουν ένα βιβλίο. Ένα ξεχωριστό βιβλίο που ξέρει να αγαπά, να ελπίζει, και να βοηθά. Αυτά είναι και τα τρία κεντρικά μηνύματα που θέλουν οι ταλαντούχοι συγγραφείς να μας περάσουν μέσα από την πολύ όμορφη ιστορία τους.
Στο έργο τους -που κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 2012 από τις εκδόσεις κόκκινη κλωστή δεμένη- βοηθάει η εξαιρετική εικονογράφηση της Ζωής Λούρα που κάνει ακαταμάχητη την ανάγνωση, μιας και πλαισιώνει κάθε μία από τις σελίδες του βιβλίου. Έτσι μέσα από τον λόγο και από την εικόνα διασκεδάζουν οι μικροί αναγνώστες -ενδείκνυται για παιδιά 6 με 9 ετών- μαθαίνοντας πως υπάρχει ελπίδα όταν υπάρχει αγάπη και φιλία.
Αγοράστε το, διαβάστε το μαζί με τα παιδιά σας και όταν έρθει η ώρα να το βάλετε στην βιβλιοθήκη σας, μην το βάλετε με την ράχη μόνο να φαίνεται. Όχι μόνο γιατί έτσι ήθελε το βιβλίο της ιστορίας μας. Αλλά γιατί το βιβλίο που έχετε στα χέρια σας είναι ένα επίσης ξεχωριστό βιβλίο με ένα καταπληκτικό εξώφυλλο!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Μια ιδιαίτερη σχέση θα αναπτυχθεί σε μια βιβλιοθήκη ανάμεσα σε ένα βιβλίο και ένα μικρό παιδί, τον Φώτη. Ο ένας θα γίνει το στήριγμα του άλλου και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή, από αυτές που θέλει δύναμη για να συνεχίσεις…
Ολυμπία Κατσένη