Μας αρέσει να καθόμαστε τις νύχτες να ταιριάζουμε τα γράμματα στη σειρά, σε αμέτρητες ακολουθίες. Μας αρέσει η μοναξιά, γιατί έχουμε για συντροφιά την έμπνευση. Μας αρέσει το διαδίκτυο, γιατί είναι ελεύθερο και αφήνει τις λέξεις να ταξιδεύουν.
Έχουμε ιστορίες να σας πούμε, παραμύθια να διηγηθούμε κι είπαμε να μαζευτούμε παρέα να τις πούμε όλοι μαζί. Δεκαπέντε άνθρωποι, μια ντουζίνα και τρία διηγήματα…
…
Έτσι γεννήθηκε το «Δήγμα γραφής», μια συλλογή δεκαπέντε διηγημάτων από δεκαπέντε συγγραφείς, που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις OpenBook. Ένα βιβλίο που διανέμεται ελεύθερα στο Διαδίκτυο σε μορφή ψηφιακού βιβλίου -κάντε κλικ για να το κατεβάσετε εδώ!- με άδεια Creative Commons [Αναφορά προέλευσης – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή].
Και να, για να πάρετε μια μυρωδιά από όσα θα συναντήσετε στις σελίδες του…
1. Άκης Βαΐου
Κόλαση – Παράδεισος 20 χιλιόμετρα
Η περιπέτεια του συγγραφέα Τόμας Κάρολ που έζησε μετά την απόδραση από την φυλακή στην οποία ήταν έγκλειστος -αδίκως μιας και ήταν αθώος- εδώ και πέντε χρόνια. Η περιπέτεια ενός ανθρώπου που έγραφε για τέτοιου είδους καταστάσεις στα βιβλία του αλλά που ποτέ δεν φανταζόταν ότι θα τις βίωνε ο ίδιος ως πρωταγωνιστής τους.
2. Σοφία Γκιούσου
Το πανέρι με τα άπλυτα
Η Αρχόντω, ο Γιάννης και ο Αργύρης μεγάλωσαν μαζί από μικρά παιδιά. Αν και εκείνη αγαπούσε τον Αργύρη, κατέληξε να κάνει οικογένεια με τον Γιάννη, προς μεγάλη χαρά της μητέρας της που λήσταρχο ανέβαζε, κλέφτη κατέβαζε τον κρυφό έρωτα της θυγατέρας της. Και όχι αδίκως εδώ που τα λέμε…
3. Σοφία Δευτερίγου
Στους -2 μονόλογος
…
Κλείνω επίμονα τ’ αυτιά, η σειρήνα του περιπολικού βοά, μυρίζομαι βεγγέρα.
Μια πρόχειρη ας μου δώσει ως το πρωί εξήγηση να ‘χω ν’ αναρωτιέμαι αν ήμουν μάνα σε ρόλο γυναίκας ή γυναίκα σε ρόλο μάνας. Έχω και τη μικρή, τη χαζεύω να παριστάνει το γιατρό, της αγόρασα μάλιστα και στολή, τα μανίκια μακριά, σούρνεται χάμω. Κυκλοφορεί με εργαλεία πλαστικά, οι φίλοι την κοιτούν περιπαιχτικά, οι γνωστοί με επιφύλαξη κι εγώ σε ερμηνεία πεθαμένης σταυρώνω τα χέρια μήπως και σωθώ.
…
4. Κατερίνα Θεριουδάκη
Το τελείωμα μιας μέρας (που ξεκίνησε σαν όλες τις άλλες)
Αμέσως μετά το πέρας των σπουδών της στην ψυχολογία, ένας εκ των καθηγητών της την προσέλαβε ως βοηθό του. Πέντε χρόνια πέρασαν ήδη, όντας σε αυτή την θέση -κάνοντας ως επί το πλείστον δουλειά γραμματέως- και είχε πλέον αποκτήσει μια ευχάριστη ρουτίνα στην ζωή της, έως την μέρα που…
5. Θοδωρής Κούτρης
Όλγα
Τον Ιούνη του 1948, σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου, ακούστηκε το πρώτο κλάμα ενός κοριτσιού. Της Όλγας, που από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής της άρχισε να εξελίσσεται σε ένα ατίθασο αγοροκόριτσο. Τα ρούχα της; Γεμάτα λεκέδες και σχισίματα από τις σκανταλιές και τις διάφορες εξορμήσεις στα πέριξ του χωριού. Θα ‘λεγε κανείς ότι μόνο όταν κοιμόταν ήταν ένα φυσιολογικό κορίτσι, αλλά ακόμα και εκείνες τις ώρες…
6. Ελένη Κοφτερού
Η αποκλειστική
Η Βαλεντίνα άφησε την πατρίδα της την Μολδαβία και ήρθε στην Ελλάδα, ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον από αυτό που θα είχε στον τόπο που γεννήθηκε. Στις αρχές εργάστηκε σε μια ταβέρνα αλλά πλέον έχει κάνει στροφή στον κλάδο υγείας. Απασχολείται ως αποκλειστική νοσοκόμα, με ευσυνειδησία και υψηλό αίσθημα καθήκοντος…
7. Στέφανος Λίβος
Τράπουλα σημαδεμένη
Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα ξεχνιούνται… Με αυτή την λαϊκή ρήση ο Δημοσθένης είναι απόλυτα αντίθετος. Γι’ αυτό άλλωστε και όταν γνώρισε την Ρία δεν πτοήθηκε από το γεγονός ότι εκείνος θα έπρεπε να φύγει για ένα χρόνο στο Λονδίνο ενώ εκείνη θα παρέμενε στην Αθήνα. Άραγε ο χρόνος θα σταθεί σύμμαχος του ή θα ταχθεί με την πλευρά της λαϊκής σοφίας;
8. Βασίλης Πουλημενάκος
Νυχτερινή
Οι σταθμοί των τρένων είναι ένας από τα καλύτερα μέρη για να μελετήσεις τους ανθρώπους. Ένα ποικιλόχρωμο ύφασμα χαρακτήρων απλώνεται από την μία άκρη της αποβάθρας έως την άλλη προσμένοντάς σε να ανακαλύψεις την ύφανση, το υλικό των νημάτων, τον τόπο βαφής του… Σε αυτό το σπορ της παρατήρησης επιδίδεται και ο ήρωας μας καθώς ετοιμάζεται να πάρει την νυχτερινή αμαξοστοιχία 604…
9. Μαρία Ρογδάκη
Ραντεβού για δείπνο
…
Η μικρή ομάδα προχώρησε προς το δωμάτιο που, όπως ανακάλυψαν σύντομα, ήταν μια στενάχωρη κουζίνα. Αυτό το δωμάτιο δεν ήταν φωτεινό και σίγουρα δεν ήταν άδειο. Ένα πολύ μεγάλο τραπέζι με δύο καρέκλες να καταλαμβάνουν σχεδόν όλο το χώρο στο μακρόστενο δωμάτιο. Ο πάγκος, η ηλεκτρική κουζίνα και το ψυγείο, όλα πεντακάθαρα και απλωμένα κατά μήκος του μακρύτερου τοίχου του δωματίου. Στο δωμάτιο ακουγόταν ένα σταθερό αλλοπρόσαλλο βουητό, που ο αστυνόμος υπέθεσε ότι ερχόταν από το ψυγείο. Κι ύστερα πρόσεξε τον καταψύκτη, τεράστιο και μισάνοιχτο να προσπαθεί να επαναφέρει στην προτεραία κατάσταση το πτώμα που ανέδιδε αυτή τη φριχτή μυρωδιά.
…
10. Ελ Ρόι
Έμα
Ίσως κι εσείς, όπως εγώ, να βάζατε στοίχημα ότι το Έμα είναι ένα όνομα που αναφέρεται σε κάποια γυναίκα. Το ότι αναφέρεται στον ήρωα του Ελ Ρόι -στο δέκατο διήγημα του «Δήγμα γραφής»- είναι ένα μόνο από τα περίεργα που θα συναντήσετε από την 71η έως την 74η σελίδα του εν λόγω αναγνώσματος… ο Έμα περιμένει να σας ξεναγήσει στον ανατριχιαστικό κόσμο του!
11. Ελένη Σεμερτζίδου
«Σελήνη – Εκάτη – Άρτεμις»
…
Είχε φτάσει στην πόρτα, έτοιμη να βγει έξω. Όχι, δεν είχε διάθεση να μπει στο μικρό αμφιθέατρο. Το ξανασκέφτηκε. Μετάνιωσε. Ούτε τις σημειώσεις για το εαρινό εξάμηνο επιθυμούσε να τελειώσει. Ένα περιστέρι κούρνιαζε στο παράθυρο του μικρού κελιού της. Ένα κελί έγιναν, ξαφνικά, όλα. Μια φυλακή. Πόσο θα ‘θελε να δραπετεύσει; Αλλά, πώς;… Πώς;… «Αχ, περιστέρι μου! Πώς να πετάξεις!». Και αν κατάφερνε, τελικώς, να πετάξει, πού να πήγαινε; Εκείνο το πρωινό, στην εξοχή, δεν θα ερχόταν ποτέ ξανά… Ποτέ πια…
…
12. Παναγιώτης Σιμιτσής
Το Αηδόνι και τ’ Αστέρι
Θαρρείτε ότι μόνο οι άνθρωποι, τα ζώα και τα φυτά αρρωσταίνουν; Μέγα λάθος! Αρρωσταίνει και ο ουρανός… τα αστέρια του αρχίζουν να χάνουν σιγά σιγά την λάμψη τους… γίνονται σταχτή… σβήνουν και κατόπιν… πέφτουν! Ζοφεροί καιροί δίχως άλλο, που Κύριος είδε που θα οδηγούσαν αν…
13. Νικόλας Σμυρνάκης
Ένα «τώρα» με πολύ παρόν
Ο σαρανταπεντάχρονος κύριος Λάκης, είναι ένας άνθρωπος που ζει στο περίπου… το «δε βαριέσαι» και το «αύριο θα» είχαν γίνει τα λάβαρα της χωλαίνουσας ύπαρξης του! Ο φόβος μην αποτύχει τον έκανε να πράττει όλο και λιγότερα με το πέρασμα του χρόνου, ώσπου…
14. Γιάννης Φαρσάρης
“Δ.Ε.Κ.Α.”
Αρχηγός της ομάδας ποδοσφαίρου που κατέκτησε το πρωτάθλημα, με μια κατάξανθη κούκλα στο πλευρό του -κατά πολλούς μία από τις ομορφότερες γυναίκες της Ελλάδας! Μόλις είχε κλείσει την τρίτη δεκαετία της ζωής του και θα έλεγε κανείς ότι δεν του λείπει απολύτως τίποτα! Τα έχει όλα! Και όντας εκεί, πάνω στον κολοφώνα της δόξης, πήρε την μεγάλη απόφαση…
15. Μιχάλης Χαραλαμπάκης
Πεθαίνεις μόνο μια φορά
…
«Μόνο τότε και εφόσον ακολουθούσα τις οδηγίες του κατά γράμμα, χωρίς να αλλάξω τίποτα στο σχέδιο και στην προδιαγεγραμμένη ροή της ιστορίας, μόνο αν ακολουθούσα την πορεία που μου δινόταν και η οποία ήταν η μόνη ασφαλής και όλα τα υπόλοιπα θάνατος, τότε μόνο θα μπορούσα επιτέλους να δω ποιος ήμουν στην προηγούμενή μου ζωή, να δω ότι εσύ είσαι αυτός που ήμουν πριν έρθω εδώ και ότι εσύ θα γίνεις αυτό που είμαι εγώ όταν όλα τελειώσουν».
…
Το «Δήγμα γραφής» των δεκαπέντε αυτών λογοτεχνών είναι όντως «Δήγμα» (δάγκωμα) και όχι «Δείγμα» αφού ως νέοι άνθρωποι -που ζουν, δημιουργούν και ονειρεύονται στο σήμερα- παρουσιάζουν, σχολιάζουν και πολλές φορές καυτηριάζουν προβλήματα και καταστάσεις που συναντά ο καθένας από εμάς συχνά στον δρόμο του.
Ρίξτε μια αναλυτική ματιά στις δεκαπέντε αυτές κρυστάλλινες ματιές και… όλα είναι δυνατά… αρκεί να τα ονειρευτούμε και να τα επιδιώξουμε! Καλή ανάγνωση!