Στις 22 Μαρτίου 2012, θα ξεκινήσει η προβολή της νέας ταινίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου, με τίτλο «Δεσμά αίματος», στους κινηματογράφους. Το σενάριο και η σκηνοθεσία υπογράφονται από τον ίδιο, ενώ η φωτογραφία φέρει την σφραγίδα του Γιώργου Φρέντζου. Από το σελιλόιντ θα παρελάσουν οι ηθοποιοί: Μαρκέλλα Γιαννάτου, Γιάννης Στάνκογλου, Νικήτας Τσακίρογλου, Δημήτρης Πιάτας, Μπέτυ Βαλάση, Μάκης Παπαδημητρίου, Νίκος Καρδώνης, Στέλιος Ιακωβίδης, Αγγελική Κιβωτού, Λάρισα Βέργου και ο Χρήστος Μουστάκας.
Πίσω από την ταινία βρίσκεται το ομώνυμο μυθιστόρημα της Μαρίας Πάουελ, που κυκλοφόρησε το 2003 από τις εκδόσεις Κέδρος και τιμήθηκε μάλιστα με το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, του περιοδικού «Διαβάζω», το 2004. Για να του ρίξουμε μια ματιά…
Κεντρική ηρωίδα είναι η Μαργαρίτα. Μια σύγχρονη γυναίκα, αεροσυνοδός στο επάγγελμα, που μένει σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Παγκράτι μαζί με τον πατέρα της. Την μητέρα της δεν την γνώρισε. Το μόνο που ήξερε για εκείνη ήταν το όνομα της -Άννα- που βρισκόταν στην αστυνομική ταυτότητα της νεαρής κοπέλας. Ο μοναδικός γονιός που γνώρισε δεν της είχε πει ποτέ τίποτα, όντας βυθισμένος σε μια αέναη θλίψη. Σε μια ψυχολογική σκοτεινιά που τον οδήγησαν από την μία η απουσία της γυναίκας του και από την άλλη ένα πρόβλημα υγείας που του εξασφάλισε πρόωρη σύνταξη μαζί με την αδυναμία εξόδου από το σπίτι.
Η Μαργαρίτα προσπαθώντας να ζήσει όσο το δυνατόν πιο φυσιολογικά, μετέφερε την ζωή της εκτός των τειχών του διαμερίσματος. Έκανε διάφορες επιφανειακές σχέσεις -πιο σωστά γνωριμίες θα τις χαρακτήριζε κανείς- λέγοντας στον πατέρα της ψέματα για τις υποτιθέμενες όμορφες και ενδιαφέρουσες εικόνες που συνέθεταν την καθημερινότητα της. Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι που…
…
Ο πατέρας μου είχε πεθάνει πριν από δύο μήνες. Μου είχε αφήσει χρήματα σε ένα φάκελο μεγάλο, που έγραφε απέξω Για τη Μαργαρίτα μου, κάτι σαν διαθήκη, χωρίς λόγια. Μου είχε αφήσει αυτό το ποσό σαν επιπλέον, για να το κάνω ό,τι ήθελα. Σίγουρα όμως μου το είχε αφήσει για να αλλάξω το σπίτι που είχαμε μείνει μαζί.
Είχα κληρονομήσει το διαμέρισμα μετά το θάνατό του. Τα είχε όλα κανονίσει στην εντέλεια, μετρητά για την κηδεία και τους φόρους και αυτό το κάτι επιπλέον.
…
Πέταξα όλα τα έπιπλα, οτιδήποτε μύριζε παρελθόν, έβαψα τους τοίχους, άλλαξα ακόμα και τα πατώματα. Τα χρήματα στο φάκελο με τ’ όνομα μου είχαν φτάσει ακριβώς γι’ αυτές τις αλλαγές.
Να το ξέρει, άραγε; Δεν πίστεψα ποτέ πως θα με ήθελε να πενθώ για πάντα μέσα σε ένα κενοτάφιο.
…
Κάτι είχε πλέον αλλάξει. Το αίσθημα της μοναξιάς ήταν πλέον ασφυκτικό, αφού εκτός από μητέρα δεν είχε πλέον και πατέρα. Ο μέχρι τώρα τρόπος ζωής, δεν της ήταν πλέον αρεστός. Οι επιφανειακές σχέσεις με συντρόφους που τους έδινε ονόματα των γραμμάτων της αλφαβήτου: Κάππα, Βήτα, κλπ… για να διατηρεί μια συναισθηματική απόσταση δεν την κάλυπταν. Οι εφήμερες αγκαλιές δεν ήταν αρκετές.
Ξεκινά έτσι την αναζήτηση, ενός εκ των παρελθόντων αυτών “γραμμάτων”, προσπαθώντας να θέσει τα θεμέλια μιας νέας ζωής διαφορετικής από εκείνη που είχε μέχρι τώρα ζήσει. Η έλλειψη, όμως, της μητρικής αγκαλιάς, αγάπης και αποδοχής στα παιδικά της χρόνια επηρέασε σημαντικά -πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς- τον χαρακτήρα της. Έψαχνε να γεμίσει το κενό εκείνης, με σχέσεις χωρίς ουσία και περιεχόμενο καθώς πίστευε ενδόμυχα ότι δεν αξίζει την αγάπη κανενός. Θα μπορέσει άραγε να μεταλλαχθεί αυτό το κομμάτι της ψυχής της σε κάτι πιο ισορροπημένο και λιγότερο αυτοκαταστροφικό;
Την απάντηση θα την διαβάσετε στις σελίδες του «Δεσμά αίματος», της Μαρίας Πάουελ, και θα την δείτε στις σκηνές της ομώνυμης ταινίας του Νίκου Παναγιωτόπουλου. 🙂
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Το ανακαινισμένο διαμέρισμα της Μαργαρίτας προμηνύει μια νέα αρχή.
Ο πατέρας της είναι νεκρός, μαζί του και η εικόνα της άγνωστης σ’ εκείνη μητέρα της.
Το παρελθόν, δίνει τη θέση του σε ένα λευκό, κομψό παρόν, όπως η ίδια φαντάζεται πως πρέπει να είναι η ζωή. Κι όμως θα αναζητήσει στη Βόρεια Ελλάδα τον απρόσιτο πρώην εραστή της, για να κλείσει ένα λογαριασμό που θεωρεί ότι υπάρχει ακόμα ανοιχτός ανάμεσά τους.
Τα Δεσμά Αίματος είναι η ιστορία μιας βασανιστικής σχέσης που συνεχίζεται πέρα από το θάνατο κι ενός σκληρού έρωτα που ορίζεται από τους νόμους της μοίρας και του πεπρωμένου.