Ζούσα μόνος για πολύ καιρό.
Επί δώδεκα χρόνια μοιραζόμουν αυτό το βαθύ υπόγειο καταφύγιο με τον πατέρα. Πέθανε πριν από έξι χρόνια. Τον αγαπούσα. Μου έλειπε κάθε μέρα. Ήμουν τώρα είκοσι έξι, και είχα ίσως μια μεγάλη μοναχική ζωή μπροστά μου.
Πριν έρθω, ο πατέρας μου ζούσε εδώ με τον πατέρα του, τον οποίο δεν είχα την τιμή να γνωρίσω. Τα περισσότερα από τα έπιπλα και τα βιβλία τα είχα κληρονομήσει από αυτούς.
Μια μέρα μπορεί να άφηνα και εγώ τα πράγματά μου σε κάποιον που ίσως με αποκαλούσε κι εμένα πατέρα. Ήμασταν μια ανθεκτική δυναστεία εκδιωγμένων και ζούσαμε στην μυστική πόλη που οι άνθρωποι της πόλης δεν έβλεπαν ποτέ.
Το όνομά μου είναι Άντισον. Όμως τότε δεν χρειαζόμασταν ονόματα, γιατί δεν μιλούσαμε με κανέναν, παρά μόνο ο ένας στον άλλο.
…
Ποιος είναι ο Άντισον και γιατί ζει εκδιωγμένος στο υπόγειο καταφύγιο μιας πόλης, μυστικά και μακριά από τους κατοίκους της; Ο εικοσιεξάχρονος Άντισον -αλλά και ο πατέρας του- είναι άνθρωποι, όπως όλοι μας που ζούμε φανερά χωρίς να νιώθουμε την ανάγκη να κρυφτούμε, με μία και μοναδική διαφορά. Έχουν κάτι στην εμφάνισή τους, τόσο τρομακτικό ώστε όποιος τους συναντούσε αισθανόταν αυτόματα απέχθεια και οργή για εκείνους. Τόση απέχθεια και τόση οργή που δύο άνθρωποι έδειραν και πυροβόλησαν θανάσιμα τον πατέρα του πριν έξι χρόνια, όταν κάποιο βράδυ είχαν βγει από το υπόγειο σπίτι τους και περπατούσαν μέσα στην πόλη.
Και παρ’ όλα αυτά, τη δολοφονία του πατέρα, τις αντιδράσεις των ανθρώπων, την αναγκαστική απομόνωσή του στα βάθη της γης, εκείνος είχε μια καρδιά γεμάτη αγάπη, κατανόηση και συγχώρεση για όλους και για όλα. Ζούσε μόνος πια, στο ανήλιαγο υπόγειο σπίτι του, παρέα με τα λιγοστά έπιπλα και τα πολλά βιβλία που του άφησαν ο πατέρας και ο πατέρας του πατέρα του. Στην επιφάνεια δεν έβγαινε ποτέ την ημέρα. Μόνο μετά τα μεσάνυχτα, όταν οι περισσότεροι κάτοικοι κοιμόνταν, άφηνε το ασφαλές καταφύγιο και έβγαινε στην πόλη με τον κίνδυνο να συναντήσει κάποιον ή κάποιους με απρόβλεπτες συνέπειες. Ο πατέρας του βέβαια, δεν ήταν ο βιολογικός του γονέας, αλλά ένας άνθρωπος που είχε το ίδιο πρόβλημα με εκείνον και που του φέρθηκε σαν αληθινός γονιός. Εξ ου και η προσφώνηση που πήγαζε από την ψυχή και την καρδιά του Άντισον.
Η ζωή του ήρωά μας ξεκίνησε σε ένα φτωχικό σπίτι μέσα στο δάσος. Όταν η μαμή που βοήθησε την μητέρα του στον τοκετό τον αντίκρισε, προσπάθησε να τον σκοτώσει πνίγοντάς τον με μια κουβέρτα. Χρειάστηκε η μητέρα του να την απειλήσει με όπλο για να γλυτώσει την ζωή του νεογέννητου γιου της. Πατέρας δεν υπήρχε. Είχε εγκαταλείψει την ετοιμόγεννη γυναίκα του, και το παιδί που είχε στα σπλάχνα της, μόλις δυο βδομάδες πριν ο Άντισον πάρει την πρώτη του ανάσα σε τούτον τον κόσμο. Τα πρώτα οκτώ χρόνια της ζωής του τα πέρασε σε εκείνο το σπιτάκι με μοναδική άλλη ανθρώπινη παρουσία αυτήν της μητέρας του. Στα οκτώ του όμως, μια μέρα του Οκτώβρη…
…
Μου είχε πει να φορέσω το μπουφάν με την κουκούλα, και το είχα κάνει. Μου είχε ετοιμάσει ένα σακίδιο με τρόφιμα και είδη πρώτων βοηθειών, και το είχα φορέσει στην πλάτη μου.
Τώρα η μητέρα μου μου έδειξε ένα ρολό χαρτονομίσματα στο τραπέζι. «Πάρε αυτά -αν και δεν μπορούν να σε βοηθήσουν πολύ. Είναι κλεμμένα, αλλά δεν τα ‘κλεψες εσύ. Μόνο εγώ κλέβω σ’ αυτήν την οικογένεια. Για σένα είναι απλώς ένα δώρο, και καθαρά».
…
«Να ζεις τη νύχτα, αν καταφέρεις να μείνεις ζωντανός. Φόρα πάντα την κουκούλα. Κράτα το κεφάλι σου σκυφτό. Κρύβε το πρόσωπό σου. Μια μάσκα θα τραβήξει την προσοχή, αλλά θα μπορούσες να το κρύψεις με επιδέσμους. Πάνω απ’ όλα ποτέ μην τους αφήσεις να δουν τα μάτια σου. Αυτά τα μάτια θα σε προδώσουν αμέσως».
…
Αυτό ήταν! Πλέον έπρεπε να παλέψει μόνος του για να ζήσει σε ένα κόσμο που δεν άντεχε ούτε να τον αντικρίσει, πόσο μάλλον να τον αγκαλιάσει και να τον δεχτεί. Το σπιτάκι στο δάσος, η ίδια του η μάνα, βρίσκονταν πίσω. Και μπροστά… το άγνωστο. Ο δρόμος, η μοίρα και η τύχη τον οδήγησαν τελικά στην πόλη που έμελλε να γίνει το σπίτι του για τα επόμενα δεκαοκτώ χρόνια. Μέχρι να τον συναντήσουμε εμείς στις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Ποιου βιβλίου; Μα, του «Αθωότητα», του Ντιν Κουντζ, που κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις Bell σε μετάφραση του Γιώργου Μπαρουξή.
Τότε, σε ηλικία 26 χρονών, ένα βράδυ του Δεκέμβρη, μπήκε στη ζωή του η Γκουίνεθ. Μια κοπέλα 18 ετών που συντάραξε το παρόν και άλλαξε ριζικά το μέλλον του. Φαντάζομαι τα ερωτήματά σας θα είναι πολλά. Τι είχε η μορφή του Άντισον και τρόμαζαν τόσο οι άνθρωποι; Πως κατάφερε η Γκουίνεθ να μπει στη ζωή του, δεδομένου του ότι εκείνος διήγαγε έναν απόλυτα μοναχικό βίο; Με ποιο τρόπο άλλαξε το μέλλον του -αλλά και το δικό της- η σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους; Και, θα καταφέρουν άραγε ποτέ να έχουν μια φυσιολογική ζωή δύο τόσο μη φυσιολογικά άτομα;
Οι απαντήσεις θα σας δοθούν μέσα από το εκπληκτικό, ολόφρεσκο μυθιστόρημα του ταλαντούχου και πολυγραφότατου Ντιν Κουντζ. Όσοι έχουν γνωρίσει ήδη την πένα του, ξέρουν καλά ότι το βιβλίο αυτό θα έχει κάτι το ξεχωριστό. Είναι νόμος πλέον ότι η πλοκή των μυθιστορημάτων του Αμερικανού συγγραφέα είναι ευφάνταστη, καλοδουλεμένη και πρωτότυπη σε κάθε ένα από αυτά. Φανταστείτε τώρα ότι στο «Αθωότητα» όλα αυτά ισχύουν στον υπερθετικό βαθμό, κάτι που με κάνει προσωπικά να θεωρώ το εν λόγω ανάγνωσμα το πιο αγαπημένο μου, από αυτά που έχει πλάσει η φαντασία του Ντιν Κουντζ. Θα σας μαγέψει, θα σας ψυχαγωγήσει, θα σας συγκινήσει και θα σας μεταφέρει και κάποια πολύ ωφέλημα μηνύματα. Πιστεύοντας ότι αξίζει σίγουρα μια θέση στην καρδιά και στην βιβλιοθήκη σας, σας προτείνω να σπεύσετε να το αγοράσετε και να συντροφεύσετε τον Άντισον και την Γκουίνεθ στον τόσο σκληρό μα και τόσο συγκλονιστικό κόσμο τους.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι στο βιβλίο περιλαμβάνεται και το ολιγοσέλιδο διήγημα «Ερημιά» στο οποίο φωτίζονται κάποια γεγονότα που οδήγησαν μεταξύ άλλων στη φυγή-διωγμό του Άντισον από το σπίτι της μητέρας του. Καλή ανάγνωση!
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Σε ένα σκοτεινό κόσμο, φωτίζουν ο ένας το δρόμο του άλλου…
Εκείνος ζει ολομόναχος στα έγκατα της πόλης, εξόριστος από την κοινωνία των ανθρώπων. Αν ποτέ τον αντικρίσουν, θα τον εξοντώσουν.
Εκείνη ζει απομονωμένη, κυνηγημένη από αδίστακτους εχθρούς. Αν καταφέρουν να τη βρουν, θα τη σκοτώσουν.
Όμως ο δεσμός ανάμεσά τους είναι πιο δυνατός από τις τραγωδίες που έχουν σημαδέψει τις ζωές τους. Κάτι πέρα από την τύχη –κάτι που δεν μπορεί παρά να είναι πεπρωμένο– τους έκανε να σμίξουν, σ’ έναν κόσμο που πλησιάζει γοργά στην ώρα της κρίσης…
Ο Ντιν Κουντζ συνδυάζει μυστήριο, αγωνία και μια διεισδυτική ματιά στα μύχια της ανθρώπινης ψυχής, σε μια αριστουργηματική ιστορία, από τις πιο δυνατές και συγκινητικές που έγραψε ποτέ.