Η ιστορία μας ξεκινάει με δυο λεγεωνάριους που μετά από 20 χρόνια θητεία στο Ρωμαϊκό Στρατό περιμένουν να απολυθούν. Το κακό είναι ότι το γιορτάζουν μπεκροπίνοντας και ειδικά ο Ρομεομόντεγους έχει γίνει πίτα από το πολύ κρασί. Οι φωνές τους τραβούν την προσοχή μιας περιπόλου και οι ύβρεις προς το πρόσωπο του Καίσαρα εξασφαλίζουν στον Ρομεομόντεγους μια θέση στα κελιά της φυλακής. Το επόμενο πρωί ένας εκατόνταρχος δίνει αναφορά στον Καίσαρα για το συμβάν.
-Μ’ έβρισε;… Ε, λοιπόν έχω μια ιδέα… θα του σκαρώσουμε μια μικρή φάρσα! Βγάλτον απ’ τη φυλακή, και να παρουσιαστεί μπροστά μου μαζί με τους άλλους.
-Θα τον ρίξεις στα θηρία, ω, Καίσαρα;
-ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ! ΘΑ ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΔΩΡΟ!
Πραγματικά, το επόμενο πρωί, ο Καίσαρας μοιράζει κλήρους γης στους λεγεωνάριους. Έτσι έρχεται κι η σειρά του Ρομεομόντεγους που ακόμα και παρουσία του Καίσαρα είναι μεθυσμένος!
-Για σένα ετοίμασα κάτι πολύ ιδιαίτερο… σου χαρίζω ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό στην Αρμορίκη…
-Α, ναι;
-Ένα μικρό γαλατικό χωριό κυκλωμένο από ρωμαϊκά οχυρά.
Ναι, ναι, ναι, σωστά καταλάβατε. Του χάρισε το χωριό του Αστερίξ και του Οβελίξ. Ε, μα είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι! Μπορείς να χαρίσεις κάτι που δε σου ανήκει; Δε μπορείς. Ο Καίσαρας όμως είχε άλλη γνώμη. Ο αλκοολικός λεγεωνάριος από την πλευρά του, δε μπορεί να φανταστεί πώς να αξιοποιήσει τον κλήρο του κι έτσι κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: πάει σε ένα πανδοχείο, πίνει πολύ κρασί και στο τέλος ανταλλάσσει τον σφραγισμένο από το Καίσαρα τίτλο ιδιοκτησίας του χωριού με ένα ποτήρι κρασί και ένα γεύμα φαγητό.
Ο πανδοχέας, χωρίς να χάσει χρόνο, παίρνει τη γυναίκα και την κόρη του και ξεκινάει για… το χωριό του.
-Φαίνεται κατοικημένο το χωριό μας! Βγαίνει καπνός από τα σπίτια…
-Μπα, μπα! Θα πούμε στους χωρικούς να φύγουν κι αυτό είναι όλο! Όταν δουν την σφραγίδα του Ιούλιου Καίσαρα, θα τα κάνουν απάνω τους!
Ο πρώην πανδοχέας Ορθοπεδίξ δεν μπορούσε να πέσει περισσότερο έξω. Ο Μαζεστίξ κι ο Αστερίξ απόρησαν όταν τους ζητήθηκε να εγκαταλείψουν το χωριό, ο Οβελίξ έκανε νόημα ότι ο Ορθοπεδίξ είναι τρελός, και τελικά όταν είδαν την υπογραφή του Καίσαρα στον τίτλο ιδιοκτησίας, έσκασε όλο το χωριό στα γέλια. Αυτό το μικρό γαλατικό χωριό είναι το μόνο μέρος στη Γαλατία που δεν βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή, συνεπώς ο Καίσαρας δεν έχει καμία δικαιοδοσία επάνω του.
Ο Ορθοπεδίξ τα μάζεψε σαν βρεγμένη γάτα για να φύγει. Η γυναίκα του η Λαρυγγίνα του έσερνε τα εξ αμάξης ως ένα χείριστο θηλυκό αρχέτυπο – ήταν δική της ιδέα να πάρει τον τίτλο ιδιοκτησίας ο Ορθοπεδίξ και τώρα που τα πράγματα δεν πήγαν καλά, ρίχνει όλο το φταίξιμο πάνω του. Η σκηνή αγγίζει μια ευαίσθητη χορδή του Μαζεστίξ, που τραβάει τον Ορθοπεδίξ παράμερα και του τείνει μια χείρα βοήθειας. Καλεί τον Ορθοπεδίξ να μείνει σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στο χωριό, αν θέλει μπορεί να το κάνει και πανδοχείο.
Πράγματι αποφασίζουν να εγκατασταθούν στο χωριό. Ο Οβελίξ μόλις δει από κοντά την Ζάζα, την κόρη του Ορθοπεδίξ, την ερωτεύεται κεραυνοβόλα. Αχ φτωχέ Οβελίξ, αυτοί οι κεραυνοβόλοι έρωτές σου θα μπορούσαν να γεμίσουν ένα βιβλίο. Η Λαρυγγίνα από την άλλη, φιλόδοξη όσο δεν πάει, σκαρφίζεται ένα τρόπο για να γίνει το χωριό δικό τους: ο Ορθοπεδίξ θα γίνει αρχηγός στην θέση του αρχηγού! Τύφλα να ‘χει ο Ιζνογκούντ. Ο Μαζεστίξ έξω φρενών ζητάει τη συμβουλή του Πανοραμίξ…
Οι νόμοι μας είναι σαφείς: ο οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να ζητήσει από τους άλλους να τον εκλέξουν αρχηγό. Αν έχει την πλειοψηφία, παίρνει τη θέση του παλιού αρχηγού!
Εκλογές λοιπόν! Και η προεκλογική περίοδος είναι γεμάτη ευτράπελα με τους Γαλάτες να είναι πότε με το μέρος του Μαζεστίξ και πότε με τον Ορθοπεδίξ. Κι αν τα πράγματα δεν σας φαίνονται ήδη αρκετά περίπλοκα, ο Ρομεομόντεγους δεν έχει πιει… ε πει την τελευταία του κουβέντα. Εμφανίζεται κι αυτός στο γαλατικό χωριό, δηλώνοντας ότι απαγορεύεται οι λεγεωνάριοι να πουλούν τον κλήρο τους σε Γαλάτες. Τραβάει σπαθί και επιτίθεται στον Ορθοπεδίξ και στην οικογένειά του. Ευτυχώς, ο Αστερίξ βλέπει τι συμβαίνει και επεμβαίνει.
-Έχεις μεγάλη μύτη… πολύ μεγάλη μύτη!
-Εσύ δεν έχεις καθόλου χιούμορ Ρωμαίε! Θα μπορούσες να πεις: είναι σαν μενίρ μεγάλη! Τι λέω σαν μενίρ; Είναι σαν ντολμέν!
Ο Αστερίξ μετά από μερικά χτυπήματα, αφοπλίζει τον Ρωμαίο και σημαδεύει το χιτώνιό του με… το σημάδι του Ζορρό! Η δε Ζάζα, βρήκε εκπληκτική τη στιχομυθία που θύμιζε τον Συρανό ντε Μπερζεράκ και ερωτεύεται τον Αστερίξ. Αφήστε που δε ξέρει τον Ζορρό και πιστεύει ότι ο Αστερίξ έκανε το πρώτο γράμμα του ονόματός της.
Ενώ στο χωριό γίνονται καυγάδες και μηχανορραφίες στα πλαίσια μιας “πολιτισμένης” προεκλογικής περιόδου, ο Ρομεομόντεγους ζητάει από τον Εκατόνταρχο Μπάχαλους του οχυρού Λάβδανουμ να κάνει στρατιωτική επέμβαση στο γαλατικό χωριό. Ο Μπάχαλους δεν έχει καμία τέτοια διάθεση, αλλά με την φόβο να φτάσουν τα νέα στα αυτιά του Καίσαρα αποφασίζει να το κάνει. Κι οι Γαλάτες κοιμούνται του καλού καιρού, κοιτάζοντας μόνο ποιος θα γίνει αρχηγός. Τα βλήματα των ρωμαϊκών πολεμικών μηχανών θα διακόψουν βίαια το debate των υποψηφίων για την αρχηγεία. Θα προλάβουν οι Γαλάτες να πιουν μαγικό ζωμό και να αμυνθούν; Θα κρατήσει ο Μαζεστίξ την θέση του; Ο Οβελίξ θα συνεχίσει να κρατάει μούτρα στον Αστερίξ επειδή τον ερωτεύθηκε η Ζάζα; Όλα αυτά και πολλά περισσότερα θα τα βρείτε στις γεμάτες γέλιο σελίδες αυτού του έργου του Γκοσσινί και του Ουντερζό.
«Το δώρο του Καίσαρα» κυκλοφόρησε στα γαλλικά το 1974 και είναι το 21ο άλμπουμ με περιπέτειες των Αστερίξ και Οβελίξ. Κατά σύμπτωση είναι και το 21ο στα ελληνικά, με τη σειρά που τα έχει εκδόσει η Μαμούθ Κόμιξ. Πρώτη φορά στα ελληνικά κυκλοφόρησε στις αρχές του ’80 από την Anglo Hellenic Agency.
Α.Α.
Από τη Μαμούθ Κόμιξ, αντί οπισθόφυλλου, μεταφέρουμε:
Ιούλιος Καίσαρ είναι αυτός και μπορεί να κάνει ότι θέλει. Ακόμα και να χαρίσει σε κάποιον κάτι που δεν του ανήκει. Ναι καλά το μαντέψατε, ο Καίσαρας χαρίζει το μικρό ανυπότακτο χωριό, το χωριό του Οβελίξ, του Αστερίξ και του Ιντεφίξ και επιτέλους, υπάρχουν ξένοι στο χωριό! Οι αντιδράσεις των κατοίκων του χωριού είναι ενδεικτικές της ανθρώπινης φύσης, όπως ακριβώς θα ήταν και οι αντιδράσεις των κατοίκων μιας πόλης. Έτσι, πρωτόγνωρα πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν στο μικρό χωριό. Η αρχηγία του Μαζεστίξ αμφισβητείται, ο Οβελίξ ερωτεύεται και ζηλεύει, οι Ρωμαίοι εισβολείς παραμονεύουν και νέα όπλα πιο εξελιγμένα κάνουν την εμφάνισή τους (πρόδρομοι των βλημάτων “εδάφους-εδάφους”). Το μικρό χωριό παρακολουθεί τα παρακάλια του διαιτητή (του οποίου η αμεροληψία αμφισβητείται) προς τους υποψήφιους, όσον αφορά το χρόνο ομιλίας τους. Μόνο ο Αστερίξ, που όπως μας είναι γνωστό “ποτέ δεν κοιμάται”, αγρυπνά. Και δίνει πληρωμένες απαντήσεις σε όλους.