Ο ήλιος ανατέλλει πάνω στην πανέμορφη γαλήνια θάλασσα κι ο καθαρός ουρανός προμηνύει μια καταπληκτική μέρα. Ο μόνος ήχος που διαταράσσει αυτή την ησυχία, είναι τα ροχαλητά του μοναδικού κόκκορα σε όλη τη Γαλατία με κρεατάκια στη μύτη! Μια κότα τον επαναφέρει στη τάξη (ή να πούμε καλύτερα στη σωστή λειτουργία) και … ΚΟΚΟΡΙΚΟΟΟΟΟΟΟ!
Έτσι λοιπόν ξυπνάνε οι πιο διάσημοι Γαλάτες στον κόσμο. Ο Οβελίξ είδε τη νύχτα ένα παράξενο όνειρο και αποφασίζει να το πει στον φίλο του τον Αστερίξ:
-Ονειρεύτηκα πως οι πελαργοί περνούσαν από το χωριό για να παραδώσουν τα μωρά που τους είχαν παραγγείλει και πως ένας απ΄ αυτούς άφησε κατά λάθος ένα εδώ.
-Μη μου πεις πως πιστεύεις ακόμα σε πελαργούς που μοιράζουν μωρά!
-Και γιατί όχι; Εγώ δεν μοιράζω στα σπίτια τα μενίρ μου;
-Κάποια μέρα θα πρέπει να σου εξηγήσω ορισμένα πράγματα Οβελίξ!
Έλα όμως, που για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ο Οβελίξ είχε δίκιο! Ένα μωρό κλαίει, μέσα σε ένα καλάθι στην εξώπορτα του σπιτιού. Μετά τον πανικό της πρώτης στιγμής σκέφτονται ότι θα πεινάει και πως πρέπει να βρουν γάλα – όχι Οβελίξ είναι πολύ μικρό για να φάει αγριογούρουνα! Φέρνει λοιπόν ο Οβελίξ μια αγελάδα ολόκληρη. Αλλά το μωρό κλαίει γοερά κι οι πάνες του είναι μούσκεμα. Ο Αστερίξ αναλαμβάνει τη… σκληρή δουλειά του αλλάγματος κι ο Οβελίξ βγαίνει προς αναζήτηση μπιμπερό. Τελικά ο Οβελίξ κάνει μια πατέντα με ένα παγούρι και μια πιπίλα και επιτέλους ο μικρός πίνει λίγο γάλα.
Ο Αστερίξ πηγαίνει στον αρχηγό Μαζεστίξ και συγκαλεί το συμβούλιο του χωριού. Μα η γυναίκα του αρχηγού υπονοεί ότι ο Αστερίξ μάλλον είναι ο πατέρας του μωρού, αλλιώς για ποιον άλλο λόγο κάποια γυναίκα άφησε το παιδί της στην πόρτα του… και ο Μαζεστίξ, ο Κακοφωνίξ κι ο Πανοραμίξ φαίνεται ότι σκέφτονται κι αυτοί στα σοβαρά την ίδια πιθανότητα. Ο Αστερίξ χάνει την ψυχραιμία του και τότε… τότε ακούγεται η φωνή του πανικόβλητου Οβελίξ, οπότε διακόπτεται το συμβούλιο κι ο Αστερίξ τρέχει να δει τι συμβαίνει με το μωρό. Απίστευτο! Ο μικρός έχει πιάσει την αγελάδα και τη στριφογυρίζει στον αέρα! Προφανώς μέσα στο παγούρι υπήρχαν και λίγες σταγόνες μαγικού ζωμού! Κι αν το μωρό ήταν ζόρικο στην αρχή, φανταστείτε πόσους μπελάδες θα προκαλέσει στο γαλατικό χωριό τώρα που έχει τη δύναμη χιλίων ανδρών! Και υπάρχει πάντα το αρχικό ερώτημα: τίνος είναι το παιδί;
-Νομίζω πως έφτασε η μεγάλη στιγμή, ν’ αρχίσουμε να ψάχνουμε για τους γονείς του μωρού!
-Αστερίξ, πώς θ’ αναγνωρίσουμε τους γονείς που δεν αναγνωρίζουν το παιδί τους;
-Έχουμε ένα στοιχείο. Τις πάνες και τα σκεπάσματα του μωρού που είναι λεπτοκεντημένα όπως συνηθίζεται μόνο στις πλούσιες ρωμαϊκές οικογένειες… Θ’ αρχίσουμε λοιπόν την έρευνά μας από τα ρωμαϊκά οχυρά που είναι γύρω από το χωριό!
-Τι ωραία! Τι καλά! Τρελαίνομαι να κάνω έρευνες στους Ρωμαίους!
Ο Αστερίξ κι ο Οβελίξ ξεκινούν για τα ρωμαϊκά οχυρά και αφήνουν τον Ιντεφίξ να κάνει baby sitting. Βγαίνοντας από το χωριό συναντούν Ρωμαίους Λεγεωνάριους. Ο επικεφαλής των Ρωμαίων, ο Ιούλιος Αγκαθόκακτους τους ενημερώνει ότι είναι διοικητής της Γαλατίας και κάνει έρευνες στα κατεχόμενα και απογραφή του πληθυσμού. Διοικητής, ξε-διοικητής, έπρεπε να είχε ενημερωθεί πρώτα. Τελικά την ενημέρωση την ανέλαβαν οι δυο Γαλάτες κι οι μπούφλες τους. Η έρευνα για τους γονείς του παιδιού συνεχίζεται με… δυναμικές επισκέψεις στα ρωμαϊκά οχυρά. Τελικά στο τελευταίο οχυρό που πηγαίνουν, ο Εκατόνταρχος ομολογεί ότι ο Διοικητής της Γαλατίας έχει αναλάβει να βρει κάποιο χαμένο μωρό.
-Βλέπεις Αστερίξ, τα ρωμαϊκά οχυρά είναι σαν τις τσέπες. Πάντα στην τελευταία βρίσκεις αυτό που γυρεύεις!
Ο Διοικητής είναι υπό τις διαταγές του Βρούτου. Βρωμάει η δουλειά! Ο Στρατηγός Μάρκους Ιούνιους Βρούτος διατάσσει τους άντρες του να χτίσουν ένα νέο οχυρό κοντά στο γαλατικό χωριό. Θέλει να βρει το μωρό, χωρίς να φτάσουν τα νέα για τις έρευνές του στα αυτιά του Καίσαρα. Οι προσπάθειές του να πάρει στα χέρια του το μωρό συνεχίζονται, με πολύ γέλιο για εμάς, και περισσότερες μπούφλες για τους Ρωμαίους. Δεν μπορείτε να φανταστείτε ποιοι ήταν τελικά οι γονείς του “γιου” του Αστερίξ. Το τσιμπούσι πάντως στο τέλος της ιστορίας θα είναι πλούσιο, αλλά δεν θα είναι μέσα στο γαλατικό χωριό. Δε μπορώ να πω λέξη παραπάνω! Διαβάστε το “Ο γιος του Αστερίξ” και όλες οι απορίες σας θα λυθούν με τον πιο ξεκαρδιστικό τρόπο!
Το 1983 δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στα γαλλικά το άλμπουμ «ο γιος του Αστερίξ» (“Le Fils d’Astérix”), κι είναι το τρίτο άλμπουμ που έγραψε και σχεδίασε μόνος του ο Albert Uderzo και είναι το 27ο άλμπουμ της γαλλικής σειράς. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε πρώτη φορά από την Anglo Hellenic Agency τη δεκαετία του ’80. Σήμερα κυκλοφορεί από τη Μαμούθ Κόμιξ κι είναι το 28ο άλμπουμ της ελληνικής σειράς.
Α.Α.
Από τη Μαμούθ Κόμιξ, αντί οπισθόφυλλου, μεταφέρουμε:
Tα όνειρα μερικές φορές υπάρχει περίπτωση να βγουν αληθινά. Και οι πελαργοί επίσης, υπάρχει περίπτωση να κάνουν λάθος στις παραδόσεις, όχι φυσικά, των μενίρ του Οβελίξ. Η τύχη θέλει τους αχώριστους ήρωες να γίνουν οι θετοί πατέρες ενός μωρού και ο Αστερίξ με τον Οβελίξ αρχίζουν να βολιδοσκοπούν την κοινή γνώμη στα Ρωμαϊκά φυλάκια, με στόχο να βρουν τους πραγματικούς γονείς του ανεπάντεχου επισκέπτης τους. Ο αδίστακτος Βρούτος θέλει πάση θυσία αυτό το παιδί και γι’ αυτό δεν θα διστάσει να κάψει ολόκληρη τη Γαλατία. Οι “παραμάνες” δεν καταφέρνουν τον σκοπό τους και ο μπέμπης φαίνεται ότι λατρεύει τα δένδρα και αρχίζει να μοιάζει στον Οβελίξ. Ο Καίσαρας σ’ αυτή την ιστορία δεν πήγε, δεν είδε και δεν ξέρει τίποτα μα οι θεοί αγαπούν τον κλέφτη αλλά αγαπούν και τον νοικοκύρη. Τέτοιο τσιμπούσι στο τέλος της ιστορίας δεν θα έχει ματαγίνει και ο Οβελίξ θα εξακολουθήσει να αναρωτιέται, εν μέσω ψητών αγριογούρουνων, τον ρόλο των πελαργών. Όσο και αν ο Αστερίξ θα προσπαθήσει, με μέλισσες και λουλουδάκια με γύρη, να του εξηγήσει…