Ο Νίκολα Τέσλα γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1856 στο χωριό Σμίλιαν της περιοχής Λίκα. Στις μέρες μας η περιοχή αυτή βρίσκεται εντός των συνόρων της Κροατίας. Ο πατέρας του Τέσλα ήταν Ιερέας στην Χριστιανική εκκλησία του χωριού και με την σύζυγο του απέκτησαν εκτός από τον Νίκολα, άλλα τέσσερα παιδιά.
Ο Τέσλα από μικρός ήταν φιλομαθής και ιδιαιτέρως ευφυής. Σωστός «βιβλιοφάγος», διάβαζε ότι βιβλίο μπορούσε να βρει. Το γεγονός αυτό ήταν και ένας από τους λόγους που σε ηλικία 17 ετών μπορούσε να διαβάζει βιβλία γραμμένα σε τρεις γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Η επιστήμη της Φυσικής, οι μηχανές καθώς και το νεοανακαλυφθέν, τότε, φαινόμενο του ηλεκτρισμού, ασκούσαν πάνω του τέτοια γοητεία, που αμέσως μετά το πέρας της βασικής του εκπαίδευσης, γράφτηκε στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκράντς.
Στις σπουδές του αφοσιώθηκε με ζήλο, διαβάζοντας τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Καθ’ όλη την διάρκεια των σπουδών αλλά και τις υπόλοιπης ζωής του ο Νίκολα Τέσλα «σχεδίαζε» στο μυαλό του μηχανές τις οποίες «δοκίμαζε» και «βελτίωνε» χωρίς να τις έχει κατασκευάσει στην πραγματικότητα.
Πριν ακόμα τελειώσει τις σπουδές του, κάτι που έγινε το 1880, είχε φτάσει πολύ κοντά στην εφεύρεση του επαγωγικού κινητήρα, δηλαδή του ηλεκτρικού μοτέρ, που, όπου και να γυρίσετε το βλέμμα σας, θα το δείτε να χρησιμοποιείται σε διάφορες συσκευές (από το πιστολάκι που στεγνώνετε τα μαλλιά σας έως τις τεράστιες ηλεκτρογεννήτριες στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια). Το τελικό σχέδιο αυτού του κινητήρα το εμπνεύστηκε στην Βουδαπέστη το 1882, όπου εργαζόταν σε μία τηλεφωνική εταιρία.
Μετά την Βουδαπέστη, μετακόμισε στο Παρίσι όπου εργάστηκε στο εκεί υποκατάστημα της εταιρίας του, επίσης εφευρέτη, Τόμας Έντισον. Κάποια στιγμή αποφάσισε να ταξιδέψει ως τις Η.Π.Α. με σκοπό να γνωρίσει από κοντά τον Έντισον και να του παρουσιάσει τον κινητήρα του.
Αυτό το ταξίδι έγινε το 1884 και ο Τέσλα έφτασε στις Η.Π.Α. σχεδόν μονάχα με τα ρούχα που φορούσε. Το πρώτο πράγμα που έκανε φτάνοντας στην Νέα Υόρκη, ήταν να συναντηθεί με τον Έντισον και να του παρουσιάσει τα σχέδια της μηχανής που είχε εμπνευστεί. Ο Έντισον ήταν τότε ο Άρχοντας των Εφευρέσεων, έχοντας εφεύρει ήδη τον φωνόγραφο, τους λαμπτήρες πυρακτώσεως και κάποιους ηλεκτροκινητήρες, χρησιμοποιώντας ως «κινητήριο δύναμη» το συνεχές ρεύμα, θεωρώντας ότι το εναλλασσόμενο ρεύμα ήταν άχρηστο. Ο κινητήρας όμως του Τέσλα χρησιμοποιούσε εναλλασσόμενο ρεύμα. Έτσι ο Έντισον απέρριψε μεν τις ιδέες του, αλλά προσέλαβε τον Τέσλα ως βοηθό του, διακρίνοντας τον οξύ νου και τις ικανότητες του Σέρβου εφευρέτη.
Ο Νίκολα Τέσλα εργάστηκε για ένα χρόνο περίπου στο εργαστήριο αυτό. Μέσα σε αυτόν τον χρόνο έδωσε νέες κατευθύνσεις και βελτίωσε πολλές εφευρέσεις του Έντισον. Για την εργασία του αυτή αντί για την χρηματική αμοιβή που του είχαν υποσχεθεί, έλαβε το πρώτο μάθημα της Αμερικανικής νοοτροπίας, ότι ισχύουν μόνο τα γραπτά και όχι τα λόγια.
Απογοητευμένος από την αγνωμοσύνη του Έντισον, παραιτήθηκε και ίδρυσε την εταιρία Tesla Arc Light Company, το 1885. Μετά από ένα χρόνο η εταιρία αυτή έκλεισε μην μπορώντας να επιβιώσει στις οικονομικές συνθήκες της εποχής. Ο Τέσλα, εντωμεταξύ, είχε αρχίσει να κατοχυρώνει τις πρώτες ευρεσιτεχνίες του, οι οποίες έφτασαν στον αριθμό των εφτακοσίων (700!!!) κατά την διάρκεια ολόκληρου του βίου του. Η άσχημη οικονομική του κατάσταση τον ανάγκασε να εργαστεί για ένα χρόνο, σε μια εταιρία της Νέας Υόρκης, σκάβοντας χαντάκια.
Το 1888 ο επιχειρηματίας Τζωρτζ Ουέστινγκχάουζ (George Westinghouse) αποφάσισε να στηρίξει τον Τέσλα και έτσι ο εφευρέτης επέστρεψε στον φυσικό του χώρο, το εργαστήριο. Από το σημείο αυτό θα ξεκινήσει μια λαμπρή πορεία, στην διάρκεια της οποίας ο Τέσλα θα εφεύρει πλήθος συσκευών, θα κατοχυρώσει εκατοντάδες ευρεσιτεχνίες και θα προωθήσει την τεχνολογία της εποχής όσο κανείς άλλος. Η πορεία αυτή θα αρχίσει να φθίνει μετά από κάποια χρόνια και όταν ο Westinghouse αποφάσισε να σταματήσει την χρηματοδότηση του Τέσλα. Ο εφευρέτης δεν θα μπορέσει να βρει από το σημείο αυτό άλλον χρηματοδότη και έτσι μοιραία θα οδηγηθεί στην χρεοκοπία.
Το 1912 η Σουηδική Ακαδημία θα τον προτείνει για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής, το όποιο όμως σύμφωνα με την πρόταση, θα πρέπει να μοιραστεί με τον Τόμας Έντισον. Ο Τέσλα φυσικά αρνήθηκε να το παραλάβει. Πως θα μπορούσε να μοιραστεί το βραβείο με ένα τέτοιο άνθρωπο; Εννέα χρόνια αργότερα, το 1921, η Σοβιετική Ένωση κάνει πρόταση στον Τέσλα να μεταναστεύσει εκεί και να συνεχίσει το έργο του. Ο Τέσλα δεν δέχεται την πρόταση αυτή και παραμένει στις Η.Π.Α. συνεχίζοντας να κάνει τα σχέδια νέων εφευρέσεων στο χαρτί πια αφού δεν είχε την δυνατότητα να τα κατασκευάσει. Έτσι θα συνεχίσει τον βίο του έως τις 7 Ιανουαρίου του 1943, όπου άφησε την τελευταία του πνοή σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker σε ηλικία 87 ετών.
Από το σύνολο των ανθρώπων που έζησαν στο πλανήτη, κάποιοι έμειναν στην Ιστορία για αυτά που έκαναν κατά την διάρκεια του βίου τους. Ένα ποσοστό από αυτούς άλλαξε ριζικά τον τρόπο ζωής του ανθρώπινου γένους. Κάποιοι από αυτούς αντί για ευγνωμοσύνη εισέπραξαν αχαριστία και αντί για βοήθεια τους προσφέρθηκαν εμπόδια στο έργο τους.
Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι ο Σέρβος εφευρέτης Νίκολα Τέσλα. Ο πατέρας των ηλεκτρικών κινητήρων, του ραδιόφωνου, του ραντάρ και τόσων άλλων εφευρέσεων που είναι διάσπαρτες γύρω μας και κάνουν την καθημερινή ζωή μας να απέχει έτη φωτός από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων πριν 150 χρόνια. Αυτό το άλμα στον χρόνο το οφείλουμε στον Νίκολα Τέσλα. Τον άνθρωπο που έδωσε τα φώτα του στο ανθρώπινο γένος μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ένα καταπληκτικό βιβλίο, στο οποίο μπορείτε να διαβάσετε για την ζωή και το έργο του μεγάλου εφευρέτη, είναι το: «Ο θαυμαστός κόσμος του Τέσλα». Το βιβλίο έγραψε ο κ. Γιώργος Στάμκος και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγνωστο